جمع بندی حيا و ميل به خودآرايي

با سلام خدمت شما

(1)- التحقيق فى كلمات القرآن، ج 1 ص 227
(2)- اصول كافي ، ج 5، ص324
(3)- ابن مسكويه ، تهذيب الاخلاق ، ص 141
[h=6][/h]

...بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ...
برهنگى ‏هايشان بر آنان آشكار شد و به چسبانيدن برگ[هاى درختان] بهشت بر خود آغاز كردند
از آنجا كه آدم و حوا در آنجا تنها بودند و و مع هذا اقدام به پوشاندن خود كردند فطري بودن پوشش براي انسان مشخص مي شود .

با سلام خدمت شما

(1)- ترجمه المیزان ، ج 8 ، ص 108

با سلام

(1)- استاد مطهری ، فطرت ، ص 16
(2)- همان
(3)- همان ، ص 14

با سلام و تشکر از شما

[=&quot]پروژه زدودن حیا در زنان نیز از همین مقوله است . پس از اینکه حیا از غالب زنان اروپایی و آمریکایی زدوده شد و در کشور های اسلامی نیز یکی از مهمترین عوامل اجتماعی موثر در سلامت و پاکی جامعه ، حجاب و حیا بود ، مسلما با زدودن حیا از زن مسلمان ، یکی از مستحکمترین سنگرهای فردی و اجتماعی سقوط خواهد کرد و به دنبال تقویت عوامل سرکوب حیا که امری فطری است ، اینگونه شایع می کنند که اینهمه زن در دنیا بی حجاب هستند و روابط آزاد دارند پس حیا امری فطری نیست[=&quot] .
[=&quot]متاسفانه در حالیکه سیاست "دو دو تا هر چه شما بگویید " غرب در خصوص زدودن حیا و حجاب از زنان مسلمان در حال پیشروی است ما به تقویت بنیاد "دو دو تا چهار تا"ی معقول و فطری خودمان هم وقعی نمی نهیم[=&quot] .
[=&quot]انسان بطور فطری زیبایی طلب است و زن نیز علاوه بر این ، بطور فطری غریزه خود آرایی و حیا هم دارد . حیای او غریزه خود آرایی اش را کنترل می کند تا صرا در فضای مشروع و خانواده به خود آرایی بپردازد و حیا مانع از بروز و ظهور همگانی خود آرایی زن می شود ، اگر بشود حیا را حذف یا کمرنگ کرد آنگاه دیگر نیازی به تقویت جدی خود آرایی و خود نمایی زن نیست خود بصورت فطری می داند چه باید بکند پس متاسفانه باید اقرار کنیم که اسلامستیزان شناخت بهتر و بیشتری از امور فطری انسان دارند و با حذف و تضعیف یکی ، موجبات تقویت دیگری را در راستای اهداف خود بوجود می اورند و این پروسه بقدری شدت می گیرد که بعد از مدتی ما می پرسیم مگر حیا فطری است ؟ [=&quot]
[=&quot]برادر یا خواهر بزرگوار! حیا با اینکه در زن بیشتر است (1) اما میل به خود آرایی هم دارد حال اگر فرد در محیطی قرار بگیرد که تربیتی برخلاف فطرت داشته باشد یقینا حیا در او سرکوب شده تضعیف می شود هر چند می توان با بازگشت به فطرت و تقویت مبانی آن ، حیا را احیا نمود[=&quot] .
[=&quot]جهت مطالعه بیشتر به کتاب فطرت شهید مطهری مراجعه کنید[=&quot] .

(1)- [=&quot][=&quot]از روایات استفاده می شود که حیا در زن بیشتر از مرد است : «عَنْ اَصْبَغِ بْنِ نُباتَه قال، قالَ اَميرُالْمُؤمِنينَ"(عليه‌ السلام): خَلَقَ اللّهُ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ الشَّهْوَةَ عَشَرَةَ اَجْزاءٍ فَجَعَلَ تِسْعَةُ اَجْزاءٍ فِى النِّساءِ وَ جُزْءً واحِدا فِى الرِّجالِ وَ لَولا ما جَعَلَ اللّهُ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ فيهِنَّ مِنَ الْحَياءِ عَلى قَدْرِ اَجْزاءِ الشَّهْوَةِ لَكانَ لِكُلِّ رَجُلٍ تِسْعُ نِسْوَةٍ مُتَعَلِّقاتٍ بِهِ.» (شيخ حرّ عاملي، وسائل الشیعه، ج 20، ص 63.)
[=&quot]

با سلام خدمت شما

(1)- برگرفته ازمقاله "پژوهشي در فرهنگ حيا، عباس پسنديده، قم،دارالحديث"

با سلام
برنامه هاي ديني ،فرهنگهاي اجتماعي ، تربيتهاي مختلف ،تمدنهاي متفاوت همه و همه مصاديق و موضوعات حيا را مشخص مي كنند اما اصل وجود حيا را نمي توانند از فطرت انسان حذف يا اضافه كنند زيرا حيا ، وجود حيا، اصل و ريشه حيا بصورت فطري در انسان وجود دارد .
اينكه جناب معلق شما دست دادن با نامحرم را در پستهاي اول مثال زديد ، اين فرهنگ و تربيت در غرب و يا ميان مسلمانان و مومنين است كه يكي از موضوعات و مصاديق حيا را مشخص نموده است.
هر جامعه و فرهنگي ، براي خود موضوعاتي را تحت حيا قرار مي دهد كه ممكن است با سرشت و برنامه و حقيقت وجودي و هدف خلقت انسان متناسب و هم سو باشد و ممكن است نباشد ؛ اگر باشد راه انسان را به سمت هدفش هموار تر مي كند و به دليل اينكه با سرشت او هماهنگي دارد ، استعدادهاي بالقوه او را پرورش مي دهد و اگر بعكس باشد موجب تعطيلي يا تخريب يا مخدوش نمودن قواي بالقوه ي انسان مي شود .(1)

(1)- ر.ك: شهيد مطهري ، فطرت ، ص 14

درست مانند آن دستگاه الكتريكي كه قبلا مثال زدم ، كارآيي ها و كاربري هاي مختلف دستگاه تعطيل يا تخريب مي شود اما آنكس كه سازنده آن نيست نمي داند كه چه تخريبي بر روي اين دستگاه بوجود آورده است .
مثلا براي باروري يك بذر خاص به كود آهن نياز است نه كود فسفر تا آن بذر درست به بار بنشيند ، باغبان و كشاورزي كه از خصوصيات آن بذر اطلاع درست و دقيق دارند و از نيازمنديهاي حقيقي آن بذر براي رشد باخبرند مي دانند كود آهن است كه آنرا بارور تر مي كند و ميوه هايش را سالم و به دور از آفت مي سازد اما كسي كه از بذر و خواص و نيازمنديهاي آن اطلاع ندارد كود فسفر يا هر كود ديگري را براي رشد آن بذر مورد استفاده قرار مي دهد البته بذر شاخ و برگ مي دهد اما يا ثمر نمي دهد يا ميوه ي سالم و پرخاصيتي ندارد و دچار آفات مختلف مي شود اما كشاورز دوم كه از خواص و استعدادهاي بذر بي اطلاع است همين برگ و شاخه يا ثمره ي كم و نا ايمن و قابل آفت را نشانه موفقيت خود در كشاورزي مي داند .بحث تربيت در امور فطري همينگونه است . اصل و ريشه امور فطري مانند بذر است كه ويژگي ها و خواص و خصوصياتي دارد كه اگر مورد تربيت صحيحي كه مطلبق با ويژگي ها و نيازمنديهاي اوست - نه هر تربيت و فرهنگي - قرار بگيرد ، كاربري ها و كارآيي ها و ايمن سازيهاي بسياري در عرصه زندگي بشر بجا خواهد گذارد .

[=&quot]
[=&quot]اصل امور فطري مثل حيا در بشر هست يك وقت دين محدوده و مصاديق و موضوعات آنرا مشخص مي كند مثلا به زن مي گويد حيا در برابر نامحرم آري در برابر شوهر يا محارم خير[=&quot] .
[=&quot]يك وقت بشر - بشر بدون وحي و بر مبناي نفسانيات و خواستهاي شخصي - براي حيا محدوده و مصداق تعريف مي كند و مثلا براي زن حيايي در برابر نامحرم قائل نمي شود[=&quot] .
[=&quot]خب كاربري هاي اين امر فطري تربيت شده در حوزه ي دين ، يك فرد و جامعه ي سالم و بدور از آفات فردي و اجتماعي و ... بر جاي مي گذارد. و تخريب و تعطيل اين كاربري ها در حوزه تربيت غير ديني و سود طلبي و ... يك فرد و جامعه آلوده و نا ايمن به همراه خواهد داشت[=&quot] .
[=&quot]اينكه ما حيا را محصول فرهنگ و تمدنهاي و تربيتهاي متفاوت ببينيم ، نه به اين معناست كه اصل و وجود حيا محصول اين تربيتهاست زيرا آن يك امر فطري است و در همه ي بشر وجود دارد همواره بوده و هميشه هم خواهد بود بلكه اين تعيين موضوعات و مصاديق حياست كه با توجه به تربيتهاي متفاوت ، متفاوت خواهد بود[=&quot] .
[=&quot]اگر دين امر فطري حيا را در يك زن كه خود آرايي را بطور فطري دارد محدود به محارم مي كند اين دو هيچ تضاد و تناقض و مغايرتي با هم ندارند ، در واقع با اين نوع تعيين مصداق و موضوع براي حيا ، رفتارهاي فرد با استعدادهاي نهفته ي دروني اش هماهنگ خواهد شد و او را به سمت هدفي كه براي آن در نظر گرفته شده است ، آسانتر و هموارتر و سالم تر و ايمن تر سوق خواهد داد و آنرا به خوبي به ظهور خواهد رساند[=&quot] .

[=&quot]

[=&quot][=&quot]
(1)- [=&quot]در حدیث نبوی است که :هیچ بنده ای وارد بهشت نمی‌شود مگر اینکه بالای سر و پایین پای او دو حورالعین می‌نشینند و با زیباترین صوت برای او ترانه خوانی می‌کنند ترانه آن‌ها هرگز ترانه شیطانی نیست بلکه محتوای آن تمجید و تقدیس الهی است [=&quot].(بحارالانوار ،ج8،ص196)

[=&quot]

با سلام

با سلام

با سلام
شما فرموديد :

(1)- آية الله جعفر سبحاني،رسالت جهاني پيامبران و برهان رسالت

حالا ربطش به بحث ما اين است كه اگر شما معتقد به نظريه بالا باشيد و معتقد باشيد كه انسان موجودي اجتماعي نيست بلكه بنا به غريزه حب ذات اجتماعي زندگي مي كند طبيعتا حيا بانضمام بسياري از صفات ديگر را از اموري مي دانيد كه انسان در ارتباط با اين زندگي اجتماعي با راهنمايي عقل آنرا فراگرفته است .
واگر پيرو نظر اول باشيد ، معتقديد كه خير انسان ذاتا موجودي اجتماعي است و براي زندگي اجتماعي خلق شده است و اموري مانند حيا و ... فطرتا در وجود او بوديعه نهاده شده و در برخوردهاي اجتماعي آنرا به بروز و ظهور مي رساند هر چند اگر برهه اي از زندگي را بصورت غير اجتماعي بگذراند اما اين امور فطري بصورت بالقوه در نهاد او وجود دارند .
اختلاف اين دو نظريه در مصاديقي از صفات - مثل حيا كه محل بحث ما بود - بروز و ظهور مي يابد .

با سلام خدمت شما