جمع بندی کنترل عصبانیت

تب‌های اولیه

22 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
کنترل عصبانیت

سلام
بنده یک مشکلی دارم که راهکاری نتونستم پیدا کنم و اون هم کنترل خودم در هنگام عصبانیت و تند و گزنده حرف نزدن در آن زمان است.
خیلی چیزها مانند اینکه در هنگام عصبانیت ساکت بمان یا جایت را عوض کن شنیده ام. ولی وقتی عصبانی می شوم هیچکدام از آنها در دهنم نیست که عمل کنم. و بعد از چند دقیقه از آنچه نباید می کردم، تازه به ذهنم می آید که چرا ساکت نماندم.
چطور می توانم این مشکل را حل کنم؟ تا دفعه بعد در همان لحظات حساس بتوانم کنترل بیشتری داشته باشم؟

با نام الله





کارشناس بحث: اویس

[=Georgia]با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستان گرامی خصوصا جناب Hrm و با تشکر از ایشان بخاطر سوال خوبشان
نکته مهمی که باید قبل از ارائه راهکارها به حضرتعالی بگویم این است که درمان قطعی رهایی از یک رذیله اخلاقی صرفا به این نیست که در هنگام غلیان و بروز آن رذیله برای دفع آن اقدام کنیم بلکه وقتی میدانیم دچار یک رذیله اخلاقی شده ایم قبل از اینکه آثار و صدمات دیگری از ناحیه آن بر ما وارد بشود باید در صدد رفع آن باشیم. این مثل ان است که رهبر یک کشوری میداند که کشورش در معرض شورش متجاوزان و دشمنان است و دست بر دست نهاده و کاری برای جمع نمودن قوای نظامی و تجهیز آنها انجام ندهد و دست بر دست هم گذاشته و صرفا هنگامی که کشورش مورد هجوم دشمن قرار گرفت تازه به فکر دفاع از کشورش بر آید بدیهی است که در چنین موردی هیچ امیدی برای پیروزی در برابر دشمنان برای او و کشورش نیست. این را به این خاطر به شما گفتم که فرمودید:

Hrm;391244 نوشت:
خیلی چیزها مانند اینکه در هنگام عصبانیت ساکت بمان یا جایت را عوض کن شنیده ام. ولی وقتی عصبانی می شوم هیچکدام از آنها در دهنم نیست که عمل کنم. و بعد از چند دقیقه از آنچه نباید می کردم، تازه به ذهنم می آید که چرا ساکت نماندم.

اشتباه شما دقیقا همین است که در هنگام بروز و غلیان عصبانیت تازه در صدد جلوگیری از این مشکل بر می آیید در حالی که برای درمان قطعی باید قبل از اینکه دچار عصبانیت شوید یعنی در همین زمانی که عصبانی نیستید و در حالت تعادل کامل قرار دارید راهکارهای موجود برای رفع این رذیله را در خود نهادینه کرده و با مرور زیاد این راهکارها ملکه ای از علم و توجه و آگاهی به اثرات سوء این رذیله در خود مهیا سازید این مثل آن است که ما قبل از مبتلا شدن به یک بیماری کشنده از قبل خود پیشگیری کرده و با واکسیناسیون نمودن خود سلامت خود را تضمین نماییم.
توجه به نکته ای که عرض کردم از این جهت حتی برای کسانی که مبتلا به این رذیله نشده اند بسیار ضروری است و همه ما ولو اینکه گرفتار یک رذیله اخلاقی نشده ایم باید دائما در زمینه بروز رذائل و صدمات آنها و راهکارهای رهایی از آنها مطالعه و تحقیق داشته باشیم.

ادامه دارد...

[="Georgia"][="Blue"]اما راهکارهایی که برای کنترل عصبانیت وجود دارد به طور خلاصه از این قرار است:
1- مهمترین کاری که باید برای دفع یک رذیله اخلاقی انجام داد توجه به اثرات سوء و مخرب آن رذیله در خود و اطرافیانمان است. اثراتی که بروز آنها حتمی است و در آیات و روایات نسبت به برخی از آنها اشاره شده است.
بدیهی است که بسیاری از قتلهای عمدی و غیر عمدی بخاطر بروز یک عصبانیت است که شخص عصبانی راهی جز قتل و جنایت برای کنترل عصبانیت خود نیافته است. یعنی عدم کنترل یک عصبانیت معمولی از طریق راهکارهای اصولی و منطقی آن بسیاری از موارد موجب می شود که فرد دچار قتل و خونریزی شود و عمری در دنیا و نیز تا ابد در آخرت دچار حسرت و پشیمانی گردد.
توصیه من به شما این است که روایاتی که در مورد بیان آثار سوء عصبانیت در دنیا و اخرت بیان شده مطالعه بفرمایید
مثلا
امام على عليه السلام می فرمایند:

بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِى المَعائبَ ويُدنِى الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيرَ؛
خشم هم نشين بسيار بدى است: عيب ها را آشكار، بدى ها را نزديك و خوبى ها را دور مى كند.
همچنین امام صادق علیه السلام می فرمایند:

لَيسَ مِنّا مَن لَم يَملِكُ نَفسَهُ عِندَ غَضَبِهِ؛
كسى كه هنگام خشم خوددار نباشد، از ما نيست.
و یا امام هادى عليه السلام می فرمایند:

اَلغَضَبُ عَلى مَن تَملِكُ لُؤمٌ؛
بر زيردستان خشمگين شدن نشانه پَستى است.
همچنین توجه به روایاتی که فروخوردن خشم را کمالی برای انسان میدانند نیز مفید است. مثلا امام صادق علیه السلام فرمودند:

ما مِن عَبدٍ كَظَمَ غَيظا إِلاّ زادَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ عِزّا فِى الدُّنيا وَالخِرَةِ؛
هيچ بنده اى خشم خود را فرو نخورد، مگر اين كه خداوند عزّوجلّ بر عزّت او در دنيا و آخرت افزود.
ادامه دارد...[/]

[=georgia]اما برخی دیگر از راهکارهای کنترل عصبانیت به اختصار از این قرار است:
2- سعی کنید از هر چیزی که موجب عصبانیت و ناراحتی شما می شود پرهیز کنید و یا اگر چیزی شما را عصبانی کرد زود آن محل را ترک کنید و خود را به کاری مشغول سازید
3 خود وضو گرفتن و گاه غسل با اب خنک کردن نیز برای رفع آتش عصبانیت مفید است
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند:
اِنَّ الغَضَبَ مِنَ الشَّيطانِ وَاِنَّ الشَّيطانَ خُلِقَ مِنَ النّارِ وَاِنَّما تُطفَأُ النّارُ بِالماءِ فَاِذا غَضِبَ اَحَدُكُم فَليَتَوَضَّ؛
خشم از شيطان و شيطان از آتش آفريده شده است و آتش با آب خاموش مى شود، پس هرگاه يكى از شما به خشم آمد، وضو بگيرد.
4-در هنگام عصبانیت به این نکته توجه کنیم که اگر ما از اشتباهات دیگر درگذریم در روزی که خود محتاج عفو و بخششیم شامل عفو و رحمت الهی قرار می گیریم خداوند در قرآن مجید در توصیف مومنین می فرماید : (
وَ الَّذینَ یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُون: و كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكاریها خود را به دور مى‏دارند و چون به خشم درمى‏آیند درمى‏گذرند.( الشورى : 37)
5-گفتن ذکر شریف «
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»
6-گفتن ذکر شریف «
لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» چون در حدیثی وارد شده که ابلیس به حضرت موسی گفت: از خشم بپرهیز و زمانی که خشمگین شدی بگو (لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم) که در اثر آن خشم تو فرو می نشیند.
7-یکی دیگر از راه های درمان عصبانیّت فرستادن ذکر شریف صلوات است که امید است مۆمنین با این ذکر زیبا و دلنشین بتوانند آتش خشم را فرو نشانده و آسمان دل خود را با آن بهاری نمایند.
8-در روایات دلنشین معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) وارد شده که اگر شخص عصبانی نشسته، بایستد و اگر ایستاده بنشیند و صورت از آن صحنه برگرداند یا دراز بکشد
9-یکی دیگر از درمان های مۆثر در جهت کنترل عصبانیّت آن است که به هنگام عصبانیّت، صورت را بر زمین گذاشته و به درگاه خداوند بی همتا سجده نماید و از آن قدرت بی مثال برای فروکش کردن این آتش شیطانی یاری بجوید.
10-ذکر یونسیه یعنی ذکر «
لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»نیز بهترین درمان برای امراض وحی از جمله عصبانیت و خشم است

خیلی ممنون از وقتی که گذاشتید.
اما همانطور که گفتم مشکل من ندانستن اینها در حال حاضر نیست. مشکل من بکار بردنشان است. مشکل اینست که در آن لحظه که باید این مسائل در خاطرم باشند، هیچکدام را به ذهن نمی آورم.

[="Georgia"][="Blue"]

Hrm;394152 نوشت:
خیلی ممنون از وقتی که گذاشتید.
اما همانطور که گفتم مشکل من ندانستن اینها در حال حاضر نیست. مشکل من بکار بردنشان است. مشکل اینست که در آن لحظه که باید این مسائل در خاطرم باشند، هیچکدام را به ذهن نمی آورم.

ظاهرا به مطلبی که در ابتدای پاسخم خدمتتان عرض کردم عنایتی نفرمودید لطفا پست شماره 3 را با دقت بیشتری بخوانید[/]

[="Microsoft Sans Serif"]گفتن صلوات و دعا کردن، برای یک آدم عادی، تأثیر چندانی ندارد و اینکه کسی تنها بخواهد با دعا کردن خود را درمان کند، همانند گذشته است که «وردهایی» برای درمان بیماری‌ها می‌خواندن که آن کارها اکنون، جادوگری نامیده می‌شود!

مشکل مهار رفتار در هنگام ناراحتی، تقریباً مشکل همه‌ی مردم؛ در آن هنگام هرچه آموخته‌ای، هرچه که در ضمیر خودآگاه آدمی است، به فراموشی سپرده می‌شود و گویی وی تبدیل به یک حیوان شده است.

همانگونه که کارشناس فرموده‌اند: «باید پیش از پریشان شدن، در پی چاره بود».

باید ضمیر ناخودآگاه آدمی پرورش یابد زیرا در هنگام پریشانی، پخته بودن این ضمیر، در رفتار آدمی بسیار تأثیر گذار است؛ یعنی وی با خواندن داستان‌های تاریخ و رمان‌های پربار، خود به خود پریشان می‌شود که چگونه کژاندیشی مردم، باعث زیان‌]های جبران ناپذیری شده است.

در هنگام خواندن این داستان‌ها، آدمی باید خود را به جای آنان بگذارد و خود را در آن صحنه فرض کند و با خود نقش بازی که من چنین و چنان می‌کردم اگر آنجا بودم.

با انجام این رفتار، کم‌کم رفتار آدمی پخته‌تر می‌شود و این رفتار به ضمیر ناخودآگاه پیوست می‌شود.

باید دانست که درمان ناهنجاری‌های رفتاری نیاز به زمان دارد و دگرگونی رفتار نیز بسیار کم است؛ اما اگر از هر اشتباهی درسی گرفته شود و در خلوت، آدمی با خود بگوید که اگر این‌کار را می‌کردم بهتر بود و چندین بار نیز نقش رفتار کردن درست را بازی کند، زودتر به هدف خود می‌رسد.

برای اینکه کسی سخنور چیره‌ای شود، نتها خواندن نوشتارهای مربوط به سخنوری کافی نیست؛ وی باید گمان کند که در جلوی دیگران دارد سخنوری می‌کند و صدای خود را نیز ضبظ کند، تا کم‌کم ضمیر ناخود‌آگاهش پرورش یابد وگرنه هنگامی که جلوی هزاران آدم قرار بگیرد، چنان پریشان می‌شود که چیزی را به یاد نمی‌آورد.

اویس;394246 نوشت:
[=Georgia]
ظاهرا به مطلبی که در ابتدای پاسخم خدمتتان عرض کردم عنایتی نفرمودید لطفا پست شماره 3 را با دقت بیشتری بخوانید

باز هم از وقتی که گذاشتید تشکر کرده و همچنین از کژ فهمی خودم عذرخواهی می کنم.
اما فقط برای اینکه کاملا مطمئن شوم این سوال را می پرسم.
در واقع باید بگویم که منظور من روش نهادینه کردن آن در خودم بود که البته با دقت بیشتر در پست شماره سه به این نتیجه می رسم که روشی که شما پیشنهاد دادید تفکر و مطالعه زیاد در این رابطه است. آیا این روشی است که شما به بنده پیشنهاد می کنید؟

[="Georgia"][="Blue"]

Hrm;394592 نوشت:
اما فقط برای اینکه کاملا مطمئن شوم این سوال را می پرسم.
در واقع باید بگویم که منظور من روش نهادینه کردن آن در خودم بود که البته با دقت بیشتر در پست شماره سه به این نتیجه می رسم که روشی که شما پیشنهاد دادید تفکر و مطالعه زیاد در این رابطه است. آیا این روشی است که شما به بنده پیشنهاد می کنید؟

بله کاملا درست است مطالعه و تفکر بسیار و مرور کردن زیاد راهکارهایی که برای جلوگیری از یک رذیله اخلاقی وجود دارد تاثیر بسیاری در مبارزه در حین وقوع آن بلکه تاثیر فراوانی در ریشه کنی آن دارد.
بدیهی است که با تعمل و تفکر بسیار در مورد آثار سوء این رذائل و تحقیق در مورد راهکارهای رهایی از آن، باید خود را برای بروز آنها واکسینه نمایید در غیر این صورت نمی توان پس از بروز آنها کار خاص و چشمگیری انجام داد.
[/]

با سلام،

یکی از راه های نهادینه کردن یک صفت در وجود انسان و یا از بین بردن یک صفت رذیله کسب دانش در مورد عواقب و نتایج ان صفت می باشد. در قسمت زیر یک لینک مجموعه سخنرانی در مورد کنترل غضب برای شما می گزارم امیدوارم که به دردتون بخوره. من خودم از این سخنرانی ها استفاده کردم و چند بار هم به سایر دوستان دادم و الحمد الله خودم و تمامی دوستانم موفق به کنترل غضب شدن. شما هم می تونید استفاده کنید.
در بخش اخلاق اسلامی 10 جلسه سخنرانی در مورد غضب هست به اونجا مراجعه بکنید. التماس دعا

http://www.rasekhoon.net/media/3121/page18/

بسیار ممنون دوست عزیز

سلام
در 92/6/15 فرمودید :

Hrm;391244 نوشت:
سلام
بنده یک مشکلی دارم که راهکاری نتونستم پیدا کنم و اون هم کنترل خودم در هنگام عصبانیت و تند و گزنده حرف نزدن در آن زمان است.

تا امروز 92/11/16

Hrm;473635 نوشت:
بسیار ممنون دوست عزیز

می خواستم بدونم که آیا نکاتی که دوستان پیشنهاد دادند را رعایت کردید و اگر بله تاثیری داشته؟تا چه حد؟ و تجربه جدیدی دارید در این زمینه؟
ممنون

فکر کنم بهتر شده ام. و دلیلش هم به نظر خودم فکر کردن بیشتر به عواقب عصبانیت مانند پشیمانی بعد آن است. همچنین سعی می کنم صبرم را بیشتر کنم که البته فرایندی طولانی مدت است . Smile

من اين راهها رو استفاده كردم خوب بوده اما جايي كه بدونم حق با منه يا در مقابل نيش وزخم زبون ديگران نميتونم عصبانيتم و كنترل كنم بايد چه كنم؟

من هر موقع عصبانی میشوم حرفی نمیزنم وصلوات میفرستم تا آروم بشم

بسم الله الرحمن الرحیم

دوستان عزیز سلام:hamdel::Gol:
خشم یك واكنش احساسی ناخواسته، در برخورد با تهدیدی حقیقی یا خیالی است و هر چه تهدید بزرگتر باشد، میزان برانگیختگی بیشتر می‌شود و در نتیجه انگیزه از میان برداشتن آن افزایش می‌یابد. خشم و غضب اگر در مقابل یك تهدید واقعی باشد، امری بسیار مطلوب و ستودنی است؛ چرا كه انسان، همواره با بهره‌گیری از قوه غضبیه خویش، می تواند در مقابله با تهدیدها، مقاومت و ایستادگی نماید؛ ولی اگر به خاطر یك تهدید كوچك، برانگیختگی خیلی شدید صورت گیرد، نمی توان آن را عملی منطقی و صحیح خواند؛ بلكه به عنوان یك اختلال از آن یاد می شود؛ بنابراین خشم در سه زمان غیر منطقی و بی جا می باشد:
ـ ممكن است بدون دلیلی منطقی، عصبانی شوید.
ـ شدت خشم با حادثه‌ای كه اتفاق افتاده، تناسب نداشته باشد.
ـ اقدامی كه بعد از خشم صورت می گیرد، متناسب با تهدید نباشد.
البته چنین واكنش هایی علل مختلفی دارد كه می توان گفت: گاه دلایل ارگانیك، باعث این پدیده می شود؛ مثلا: برداشتن زخم و جراحت، بیماری، تحت تاثیر دارو بودن و یا مشكلات ژنتیكی كه در این صورت سیستم عصبی نمی تواند، كارش را به درستی انجام دهد؛ اما غیر از این موارد؛ و هر گاه واكنش احساسی متناسب با حادثه نباشد، ناشی از خطای اندیشه می باشد و فرضیه های ناصوابی كه ذهن در هنگام بروز حوادث از خود می سازد، سبب ایجاد خشم و عضب خواهد شد.
راه كارهای مقابله:
1. ایمان به خود و اراده خویش
اولین قدم برای مقابله با خشم و عصبانیت این است كه به قوه اراده و توانایی های خود ایمان داشته باشید و با اعتماد به نفس تمام به خود بگویید: «من می توانم، چرا كه نیروی اراده دارم» ، «شكست برای من معنی ندارد»
2. آستانه تحمل خود را بالا ببرید:
بعضی افراد با كوچكترین اشاره ای یا با شنیدن كوچكترین حرفی و یا در معرض قرار گرفتن جزیی ترین محركی زود عصبانی می شوند چون آستانه تحمل آنها پایین است و اگر به همین روال پیش بروند این افراد علاوه بر این كه خودشان را آزار می دهند برای دیگران هم مشكل آفرین هستند در حالی كه افرادی كه آستانه تحمل خود را بالا برده اند در زندگی به راحتی در مقابل ناملایمات و برخوردهای نادرست دیگران مقاومت می كنند كمتر صدمه می بینند حال سوال این جاست كه چگونه می توان آستانه تحمل خود را بالا ببریم؟
اولین قدم متعهد شدن است؛ یعنی این كه با خودمان تعهد كنیم كه زود عصبانی نشویم و دومین قدم این است كه در برابر عوامل محرك خود را تقویت كنیم تا مانند یك وزنه برداری كه از وزنه های سبك شروع به تمرین می كند برای روزی كه در مسابقه بتواند وزنه سنگین و مورد دلخواهش را بلند كند ما هم باید آرام آرام، در برابر محركهای مختلفی كه ما را از كوره به در می كنند مقاومت كنیم تا در آینده بتوانیم در برابر محركهای قوی تر كنترل خود را از دست ندهیم.
جوش آوردن، هیچ چیز را درست نمی كند. خونسرد باشید:
بد اخلاقی شما باعث می شود همه جا به اسم «عصبی» سرزبانها بیفتد، نه یك آدم درست و حسابی كه خطایی از او سرزده باشد. آدم كه یك دفعه پیش دیگران از دوره در می رود، همه به او به چشم یك شخص «جوشی» نگاه می كنند.
باید بدانیم كه «جوش آوردن» هیچ چیزی را درست نمی كند. معمولا «كسی كه اول عصبی می شود، بازنده است.»
3. دفترچه یادداشت:
برای مقابله با پدیده خشم، شناسایی موارد آن می باشد؛ بنابر این سعی كنید، همه روزه، مواردی كه عصبانی می شوید، ثبت نموده و سپس ده تا پانزده دقیقه از اوقات روزانه را صرف بررسی علل و عوامل عصبانیت های خویش نمایید؛ البته باید در رابطه با علل آن نیز فكر كنید.
4. بیرون رفتن از صحنه:
برای افرادی كه خلق و خوی انفجاری دارند، اولین قدم برای كنترل این حالت، بیرون رفتن از صحنه هنگام خشم و عصبانیت است.
5. حساسیت زدائی:
در ذهن خود، صحنه هایی كه باعث عصبانیت شما می شود، تصور نمایید و سعی كنید به شكلی خود را كنترل نمایید و با چنین تمرین هایی توان مقابله با خشم را بالا ببرید.
6. كنترل اندیشه:
خشم و غضب ارتباط مستقیم با پیش داوری ها و تفسیر درباره اتفاقات دارد؛ هم چنین چگونگی تحلیل و تفسیر اطلاعات، بر حالت خشم و نوع اقدام و عمل، تاثیر فراوانی می گذارد و می توان گفت كه رابطه مستقیم با آن دارد.
حادثه تفسیر احساس اقدام
اگر حادثه ای اتفاق بیافتد، فرد آگاهانه یا به طور ناخود آگاه، این حادثه را تفسیر می كند و تحت تاثیر این تفسیر، احساسی در او ایجاد شده و به دنبال این احساس، اقدام خواهد نمود؛ بنابراین حتی المقدور باید از سوء ظن و پیش داوریها پرهیز نمود؛ چنان چه خداوند در قرآن كریم می فرماید:
«یا ایها الذین آمنوا اجتنبوا كثیرا من الظن ان بعض الظن اثم»
(ای كسانی كه ایمان آورده اید از بسیاری از گمان ها بپرهیزید كه پاره ای از گمان ها گناه است)[1]
7. تكنیك های حركتی:
انجام برخی از تكنیك های حركتی برای تخلیه خشم، بسیار موثر است. این حركت ها می تواند در آرامش نیز موثر باشد. در این جا به طور مختصر به تعدادی از این حركات، اشاره می كنیم.
در حالت ایستاده قرار بگیرید، دندان ها را به هم بفشارید و دست ها را مشت كنید و بالا برده، در موازات گردن به عقب بكشید. كاملا وضعیت خشم و غضب به خود بگیرید و یك باره با حركت دادن خود به جلو و تخلیه كامل اكسیژن از راه دهان، خود را به شدت تخلیه نموده و وضعیت آرام را تجربه نمایید؛ سپس چند لحظه آرامش داشته باشید و دوباره تمرین را تكرار كنید.
8. انتظارات ایده آلی نداشته باشید:
انتظار از محیط و افرادی كه با آنها زندگی می كنید، سبب ایجاد توقع می شود و اگر این انتظار برآورده نشود، احساس خشم، در شما ایجاد می شود؛ بنابراین بسیار مناسب است كه سطح انتظارات و توقعات را از دیگران كم نموده و همواره از كسی توقع بی مورد نداشته باشید؛ هم چنین باید انسان این آمادگی را در خود ایجاد نماید كه اگر چنان چه انتظارات به حق او بر آورده نشد؛ هرگز ناراحت و عصبانی نشود.
9. تغییر وضعیت:
اگر در حالت خشم ایستاده هستید، می توانید بنشینید و یا می توانید در حال جلوس می توانید، دراز بكشید و با این كار وضعیت شما، تغییر نموده و در كاهش خشم و عصبانیت موثر می باشد.
10. شبیه سازی:
انسان ها می توانند با اتخاذ صفات خوب دیگران، رفتار پسندیده آنها را در خود شبیه سازی نمایند و چنان چه در حدیث مولی امیرالمومنین ـ علیه السلام‌ ـ آمده است:
«اگر بردبار نیستی خود را به بردباری وادار، چه كم است، كسی كه خود را همانند مردمی كند و از جمله آنان نشود»[2] با گزینش خوبی های دیگران، آن عمل را در خود احیا نموده و جایگزین خشم و غضب خود نماید.
11. مطالعه زندگی ائمه ـ علیهم السلام ـ و علماء:
مطالعه در سیره ائمه اطهار و علماء اسلام و توجه به نوع برخورد این بزرگواران با افراد تندخو، الگوی بسیار خوبی جهت كسب آرامش در مواقع خشم و عصبانیت می باشد؛ هم چنین مطالعه آیات و روایات مربوط به فواید كظم غیض می تواند در تقویت آرامش و خویشتن داری انسان، بسیار موثر باشد.
12. محبت:
باید در مواقع خشم به جای اقدام تند بر علیه دیگران، سعی كنید، نكات خوب و مثبت این افراد، مورد توجه شما قرار گیرد و محبت را جایگزین اقدام خشونت آمیز نمایید.
13. آخرت اندیشی و توجه به مرگ:
اعتقاد به فنای دنیا و تجسم و تصور مرگ، می تواند تاثیر قابل توجهی در خویشتن داری و كنترل خشم داشته باشد و آرامش خاصی را بر انسان حاكم نماید.
14. ذكر خداوند و دعا و استعانت از نماز و روزه:
دعا و نیایش و ارتباط با خداوند، سبب سعه صدر و بزرگی می شود و همواره انسان هایی كه مرتبط با خداوند هستند از كرامت خاصی برخوردار بوده و به آسانی تحریك نمی شوند؛ چنان كه در قرآن كریم آمده است: «الا بذكر الله تطمئن القلوب؛ همانا با یاد خدا دلها آرام می شود.»[3]
15. پرهیز از استرس:
امور استرس زا، شلوغی در كار و فعالیت، فقدان برنامه ریزی منطقی و متناسب با توان فرد، سبب عصبانیت و خشم وی می شود؛ بنابراین باید همواره در زندگی، برنامه های متناسب با توان فرد پی‌ریزی گردد تا استرس و تنیدگی ایجاد نشود.
16. توكل به خداوند:
مشكلات و كاستی ها می تواند، سبب غضب و خشم شود؛ بنابراین با توكل به خداوند با مشكلات، استوار باشید و سعی كنید كه دچار خشم و غضب نشوید و همواره با توكل به ذات الهی، زندگی آرام و سالمی داشته باشید.
17. پرهیز از تفكر همه یا هیچ:
تفكر همه یا هیچ، فكری ناصواب و غیر منطقی است؛ مثلا: فردی ما را عصبانی نموده است و ما به جای این كه تنها به نكته منفی او توجه كنیم، تمام شخصیت او را زیر سوال می بریم و این رفتار و نكته منفی را به تمام شخصیت او تعمیم داده و او را كاملا فردی منفی تلقی می كنیم. از دید افراد دارای این تفكر، اشخاص با داشتن یك صفت منفی كاملا فردی منفی می باشند كه البته این تفكر با نگرشی همه جانبه و مثبت نسبت به افراد قابل اصلاح و تغییر است.
18. پرهیز از درشت نمایی:
انسان باید با یك حادثه كوچك، برخوردی كوچك و عاقلانه داشته باشد و هرگز با به كارگیری جملاتی همانند چه قدر و حشتناك است، یا «به راستی چقدر بد شد» و یا «از این بدتر نمی شد» راه عفو و گذشت را بر خود مسدود نكند.
19. مشارطه، مراقبه، محاسبه، معاتبه:
سعی كنید در آغاز روز و قبل از ورود به فعالیت روزانه با خود شرط نمایید كه عصبانی نشوید و در طول روز نیز مراقب باشید كه عصبانی نشوید و چنانچه موردی پیش آمد كه عصبانی شدید؛ حتما آن را یادداشت نمایید و نهایتا خود را به خاطر عصبانیت های بی مورد، سرزنش نموده و مورد عتاب قرار دهید.
20. تغافل:
یكی دیگر از راه های مقابله با خشم، تغافل است. در این روش، فرد می تواند با این تصور و ذهنیت كه گویا عملی انجام نشده تا او عصبانی شود، اسباب آرامش خود را فراهم سازید.
طبق روایات معصومین ـ علیهم السلام ـ تغافل و نادیده انگاری خطاهای اطرافیان و مردم نیمی از شرط زندگی است.
21. تواضع و فروتنی:
ویژگی تواضع و فروتنی و تقویت آن، سبب خود كنترلی می شود و عموما انسان هایی كه دارای این ویژگی هستند، كمتر عصبی می شوند. باید توجه داشت كه تكبر، باعث ایجاد انتظارات بی مورد از محیط می شود و به محض بر آورده نشدن این انتظارات، فرد خشمگین و عصبانی می گردد.
22. نشاط و شادابی:
مشكلات را خیلی جدی نگیرید و در مواجهه با مسایل سعی كنید، همواره نشاط و لبخند را فراموش نكنید.
23. احترام به نیازها و خواسته های دیگران:
با احترام به خواسته های دیگران و درك صحیح و واقع بینانه از نیاز آنها می توان بر خشم و عصبانیت خویش تسلط داشت.
همواره سعی كنید، نیازها و خواسته های دیگران را جدی تلقی نمایید و هرگز نیازهای دیگران را غیر منطقی نخوانید و پاسخگویی به این نیازها را در حد توان، یك وظیفه شرعی و انسانی بدانید.
24. توجه به نیازهای طبیعی:
به نیازهای طبیعی، به شكل معمولی و به طور منطقی و در چهار چوب شرع مقدس، پاسخ دهید و با برآورده كردن حوایج طبیعی و فیزیولژیكی از خشم و غضب دیگران جلوگیری نمایید.
25. شكرگزاری:
انسان، همواره باید شكرگزار باشد و هرگز افسوس كاستی ها را نخورد؛ زیرا مشغول نمودن فكر خود در رابطه با كمبودهای زندگی، باعث عصبانیت و خشم می شود؛ بنابر این نسبت به چیزهایی كه تاكنون به دست آورده اید، شكرگزار باشید كه البته این روحیه سپاس و قدردانی، باعث آرامش روح انسان می شود.
26. قائل بودن حق اشتباه، برای دیگران:
افراد عصبی نسبت به اشتباه دیگران سرسختی نشان می دهند و هیچ گونه حقی در مورد خطاها و اشتباهات آنها قائل نیستند. این افراد باید متوجه باشند كه هر كس ممكن است در مقطعی از زمان، دچار اشتباه شود كه باید به این خطاها به چشم اغماض نگاه كرد. هر كسی در زندگی خود اشتباهاتی دارد و اگر ما فقط اشتباهات فرد را ببینیم و جنبه های منفی او را، زندگی به جهنم تبدیل می شود. پس برای لذت بردن از زندگی باید نكات مثبت افراد را مورد توجه قرار داد.
27. یاری از روان شناس:
عصبانیت یك احساس پیچیده است و به همین علت، ممكن است با كمك گرفتن از یك روان شناس، در مواردی كه عصبانیت های مكرر موجب اذیت و آزار دیگران شود، بسیار موثر و مفید باشد و انسان را سریع تر به نتیجه، نزدیك نماید؛ بنابراین جنگ با غول خشم، كار آسانی نیست و نیاز به زمان، انرژی و حتی گاهی صرف هزینه دارد، اما منفعت آن نیز قابل اغماض و چشم پوشی نیست.
28. ملكه كردن صفت حلم و صبر:
بردباری و صبور بودن در زندگی، وسیله مطمئنی برای كظم غیظ و فرو بردن خشم، و مسلط بودن بر اعصاب خود است.
امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ به امام حسین ـ علیه السلام ـ فرمود: فرزندم! حلم چیست؟
گفت: «فرو بردن خشم و بر خود مسلط بودن.»[4]
29. انجام تمرینات ریلكسیشن جهت آرامش و تن آرامی:
با تمرین ریلكسیشن می توان آرامش لازم را به دست آورد و با ایجاد آرامش در روح و تن خویش خشم و عصبانیت را از خود دور نمود.
گام های دیگر جهت كنترل خشم و عصبانیت:
1. با نوشتن شرحی از شرایط خشم در یابید كجا و چرا به شما افكار پرخاش جویانه دست می دهد بدین ترتیب این موقعیت ها را شناخته و با بهره گیری از فنونی مانند نفس عمیق، صحبت های مثبت با خود یا توقف فكر، چرخه خشم‌تان را از كار بیندازید.
2. مهارت خوب گوش دادن به سخنان دیگران و نحوه ارتباطات صحیح را بیاموزید.
3. نحوه «اظهار وجود» را بیاموزید، اظهار وجود جانشین سازنده و راه گشای خشونت است. (از مهارت های زندگی محسوب می شود و روان شناسان آن را آموزش می دهند)
4. هرگاه شخصی شما را عصبانی كرد، سعی كنید به او توضیح دهید كه به چه دلیل و بنا بر كدام رفتارش از او ناراحت و آزرده شده اید.
5. اگر هر روز به گونه ای زندگی كنید كه گویی آن روز آخرین روز، زندگی است در می یابید كه زندگی كوتاه تر از آن است كه سر هر موضوعی خشمگین شوید.
6. گام برتر بخشش كسانی است كه شما را خشمگین ساخته اند، با زدودن رنجش و دست كشیدن از انتقام و تلافی، می بینید كه بار سنگین خشم از روی شانه هایتان برداشته می شود.
7. اگر خیلی عصبانی هستید چیزی نگویید، آرام بگیرید، اگر آرام باشید شما را بیشتر جدی می گیرند.
8. به هنگام عصبانیت طوری رفتار نكنید كه دیگران حربه ای علیه شما به دست آورند و به گفته هایتان بر چسب غیر منطقی، احساسی یا هیجانی بزنند، این امر موجب می شود كه خشم شما بیشتر شود و اوضاع را بهتر نمی كند.
9. با خودتان روراست باشید، آیا واقعا گفته و عمل فردی خاص احساس رنجش را در شما به وجود آورده است یا خشم شما ریشه در جای دیگر دارد؟ مراقب باشید كه خشم خود را اشتباها به فردی دیگر تحمیل نكنید.
10. با فرد مقابل به طور خصوصی صحبت كنید. ممكن است فكر كنید كه حمله ای شدید در ملاء عام موجب افزایش شرمندگی او خواهد شد اما این كار فقط تصویری نامطلوب از شما می سازد، این كار باعث می شود كه فرد مقابل هم چنان در كار یا گفته خود پافشاری كند و همین امر اوضاع را بدتر می كند.
11. قبل از صحبت خصوصی با طرف مقابلتان كه از او دلخور یا عصبانی هستید سعی كنید با فرد دیگری صحبت كنید و هدف شما را از گفتگو چیست را به او بگویید؟ این كار دو سود دارد اول این كه به عنوان سرعت گیر در ابراز احساسات می باشد و دوم این كه تمرینی برای ابراز احساسات و خواسته های خود، به طوری كه وقتی صحبت خصوصی خود را با طرف مقابلتان شروع كردید می دانید چه می خواهید.
12. سعی كنید در دلخوریها، با طرف مقابل صحبت و مذاكره كنید و به مصالحه و توافق برسید تا از دلخوریهای بعدی جلوگیری شود و بحث را طوری خاتمه دهید كه به توافق متقابل رسیده باشید.
13. به خودتان تلقین كنید كه كمتر باید تحت تاثیر مسائل ناراحت كننده قرار بگیرید این تلقین در آرامش اعصاب ما موثر است.
14. سعی كنیم به جای ترور شخصیت دیگران، رفتار خود را زیر سوال ببریم.
15. هنگام عصبانیت درباره خود و رفتار دیگران كلمات نهایی مانند هر، همیشه، هرگز و... به كار نگیرید.
16. به هنگام عصبانیت از خود بپرسید واقعه چه بود؟ من برداشتم چه بود؟ روی كاغذ پاسخ این سوال را بدهید و سوال آخر این كه آیا برداشت دیگری هم می شود از این واقعه داشت؟
17. به هنگام عصبانیت نفس عمیق كشیده و یك لیوان آب سرد بنوشید، با آب سرد وضو بگیرید، ذكر بگویید، قدم بزنید، زیرا قدم زدن به ما كمك می كند كه با تغییر نقطه تمركز نتیجتا خشم یك مقدار فروكش شود.
18. حذف مواد محرك از رژیم غذایی مانند چای، ادویات، قهوه، شكلات زیاد و جایگزین كردن لبنیات، سبزی‌جات، دوغ و ماست به آرام شدن كمك می كند.
19. وقتی ما تسخیر هیجان می شویم تصمیمات ما خرد مندانه نیست، باید كاری نكینم كه نتوانیم جمع و جورش كنیم، باید در فضای آرامش صحبت كرد.
20. به هنگام عصبانیت به خودتان بگویید «حواست جمع باشد، موظب باش عصبانی نشوی، الان نزدیك است كه عصبانی شوی... عصبانیت فایده ای ندارد، آرام باش، تو می توانی موضوع را به طور منطقی حل و فصل كنی، تو می توانی.»
___________________
[1] . سوره حجرات، آیه 12.
[2] . كلمات قصار، 207.
[3] . سوره الرعد، آیه 28.
[4] . فرهنگ جامع سخنان امام حسین ـ علیه السلام ـ گروه حدیث پژوهشكده باقر العلوم ـ علیه السلام ـ، قم، نشر معروف، 1385، ص847، به نقل از مشكاه الانوار، ص216.

حکیمانه;474472 نوشت:
امور استرس زا، شلوغی در كار و فعالیت، فقدان برنامه ریزی منطقی و متناسب با توان فرد، سبب عصبانیت و خشم وی می شود؛ بنابراین باید همواره در زندگی، برنامه های متناسب با توان فرد پی‌ریزی گردد تا استرس و تنیدگی ایجاد نشود.
حال در مقابل شخصي كه بيش از توان ما چيزي بخواد كه با توضيح نيز قانع نشد چطور خشم خودمون رو كنترل كنيم؟

حکیمانه;474472 نوشت:
. احترام به نیازها و خواسته های دیگران:
با احترام به خواسته های دیگران و درك صحیح و واقع بینانه از نیاز آنها می توان بر خشم و عصبانیت خویش تسلط داشت.
همواره سعی كنید، نیازها و خواسته های دیگران را جدی تلقی نمایید و هرگز نیازهای دیگران را غیر منطقی نخوانید و پاسخگویی به این نیازها را در حد توان، یك وظیفه شرعی و انسانی بدانید.
من درك ميكنم ولي اگه ديگران نيازاشون تمام شدني نبود وبه طرف نيز بگوييم وطرف حرفي بزنه كه باعث خشم بشه بايد چه كرد؟

حکیمانه;474472 نوشت:
. اگر خیلی عصبانی هستید چیزی نگویید، آرام بگیرید، اگر آرام باشید شما را بیشتر جدی می گیرند.

حکیمانه;474472 نوشت:
اگر خیلی عصبانی هستید چیزی نگویید، آرام بگیرید، اگر آرام باشید شما را بیشتر جدی می گیرند.
8. به هنگام عصبانیت طوری رفتار نكنید كه دیگران حربه ای علیه شما به دست آورند و به گفته هایتان بر چسب غیر منطقی، احساسی یا هیجانی بزنند، این امر موجب می شود كه خشم شما بیشتر شود و اوضاع را بهتر نمی كند.

حکیمانه;474472 نوشت:
. اگر خیلی عصبانی هستید چیزی نگویید، آرام بگیرید، اگر آرام باشید شما را بیشتر جدی می گیرند.
8. به هنگام عصبانیت طوری رفتار نكنید كه دیگران حربه ای علیه شما به دست آورند و به گفته هایتان بر چسب غیر منطقی، احساسی یا هیجانی بزنند، این امر موجب می شود كه خشم شما بیشتر شود و اوضاع را بهتر نمی كند.
9. با خودتان روراست باشید، آیا واقعا گفته و عمل فردی خاص احساس رنجش را در شما به وجود آورده است یا خشم شما ریشه در جای دیگر دارد؟ مراقب باشید كه خشم خود را اشتباها به فردی دیگر تحمیل نكنید.
10. با فرد مقابل به طور خصوصی صحبت كنید. ممكن است فكر كنید كه حمله ای شدید در ملاء عام موجب افزایش شرمندگی او خواهد شد اما این كار فقط تصویری نامطلوب از شما می سازد، این كار باعث می شود كه فرد مقابل هم چنان در كار یا گفته خود پافشاری كند و همین امر اوضاع را بدتر می كند.
11. قبل از صحبت خصوصی با طرف مقابلتان كه از او دلخور یا عصبانی هستید سعی كنید با فرد دیگری صحبت كنید و هدف شما را از گفتگو چیست را به او بگویید؟ این كار دو سود دارد اول این كه به عنوان سرعت گیر در ابراز احساسات می باشد و دوم این كه تمرینی برای ابراز احساسات و خواسته های خود، به طوری كه وقتی صحبت خصوصی خود را با طرف مقابلتان شروع كردید می دانید چه می خواهید.
من اين راهها رو رفتم تاثيري نداره تازه يه جريان جالبي ميشه براشون و درغياب ما ميزگردي تشكيل ميدن به خودشون اجازه ميدن درمورد ما تصميم بگيرند. حتي سعي كني آروم باشي ساده ميپندارن به نظر من گاهي خشم كردن نياز هست ولي اين خشم بايد چطور باشه؟

سلام و عرض ادب
ضمن خسته نباشید خدمت خواهر گرامی سرکار زمانه:Gol:
همه افراد در برخي شرايط غير قابل پيش بيني و تحريک پذير مي شوند. در برخورد با افراد مسئله ساز موارد زير را همواره به خاطر داشته باشيد:
- تفاوتهاي افراد را بيشتر و بيشتر بشناسيد. تفاوتها همواره منجر به اصطکاک مي شود. اگر تفاوت ميان انسانها را يک موهبت- نه يک مسئله- بدانيد، مي توانيد به خوبي موقعيتهاي دشوار را اداره کنيد.
- مطمئن باشيد که همه افراد سازش و هماهنگي را دوست دارند. اين انديشه که ديگران به دنبال تحقير و صدمه زدن به ما هستند، درست نيست. مطمئن باشيد همه توافق و يکدلي را دوست دارند. با اعتقاد به اين مسئله شما فرصت پيدا مي کنيد، درهاي گفتگو را براي رسيدن به توافقات دوجانبه باز کنيد.
- باور کنيد که مي توانيد در کنار افراد مسئله ساز بدون تنش و اصطکاک کار کنيد. شما ممکن است که با افراد دشوار دوست و صميمي نباشيد، اما مي توانيد با آنها رفتار مسالمت آميز داشته باشيد. سعي کنيد به خواسته هاي هم احترام بگذاريد.
- در تله افراد دشوار گرفتار نشويد. وقتي ديگران به گونه اي رفتار مي کنند که شما عصباني و خشمگين مي شويد، در واقع شما را در تله خود گرفتار کرده اند. ما اغلب در تله رفتارها، گفتارها، لبخندها و نگاههاي افراد گرفتار مي شويم. نبايد اجازه دهيم رفتارهاي افراد مسئله ساز، ما را در کنترل رفتارمان دچار مشکل سازد و آنها را بر ما مسلط گرداند.
- گوش کنيد؛ گوش کنيد؛ گوش کنيد_ وقتي ديگران بدانند شما حرفهاي آنها را مي شنويد و به مسائلشان اهميت مي دهيد، کمتر رفتارهاي دشوار را از خود بروز مي‌دهند.
- براي ايجاد رابطه بهتر افراد را با نام صدا بزنيد(نام هر فرد گرمترين آهنگي است که او مي شنود و دوست دارد بشنود).
- افراد را سرزنش نکنيد. سرزنش افراد، آنها را براي بروز رفتارهاي مسئله ساز مستعد مي سازد.
- مراقب بلندي و لحن صدا و زبان بدن خود باشيد. استفاده از زبان بدن به شما کمک مي کند ارتباط بهتري را با ديگران برقرار سازيد. با برقراري ارتباطات عميق و اصولي، فرصت کمتري براي نشان دادن تعارضات و رفتارهاي دشوار ايجاد مي‌شود.
- از به کار بردن کلمات زير پرهيز کنيد: بايد، ولي، من مي خواهم...، متاسفم، نمي‌تواني و......
- اگر طالب صداقت هستيد با ديگران نيز صادقانه برخورد کنيد و به تعهدات خود عمل کنيد.
- استفاده از کلمات جادويي را بياموزيد. در دامنه لغات ما، کلمات زيادي وجود دارند که اثرات فوق العاده اي بر جاي مي گذارند. اين کلمات را بيابيد و از آنها استفاده کنيد.
- فنون مذاکره را ياد بگيريد چرا که موفقيت در زندگي امروز در گرو ارتباطات خوب است و مذاکره در اين راه به شما کمک مي‌کند.

[=Georgia][=georgia]جمع بندی

سوال
[=georgia]بنده برای کنترل خودم در هنگام عصبانیت دچار مشکل هستم. برخی از دستورالعملها برای کنترل عصبانیت را شنیده ام اما در هنگام عصبانیت بسیاری از آنها از یادم می رود و توجهی بدانها ندارم لطفا راهنمایی بفرمایید.[=georgia]

پاسخ
نکته مهمی که باید قبل از ارائه راهکارها به حضرتعالی بگویم این است که درمان قطعی رهایی از یک رذیله اخلاقی صرفا به این نیست که در هنگام غلیان و بروز آن رذیله برای دفع آن اقدام کنیم بلکه وقتی میدانیم دچار یک رذیله اخلاقی شده ایم قبل از اینکه آثار و صدمات دیگری از ناحیه آن بر ما وارد بشود باید در صدد رفع آن باشیم. این مثل ان است که رهبر یک کشوری میداند که کشورش در معرض شورش متجاوزان و دشمنان است و دست بر دست نهاده و کاری برای جمع نمودن قوای نظامی و تجهیز آنها انجام ندهد و دست بر دست هم گذاشته و صرفا هنگامی که کشورش مورد هجوم دشمن قرار گرفت تازه به فکر دفاع از کشورش بر آید بدیهی است که در چنین موردی هیچ امیدی برای پیروزی در برابر دشمنان برای او و کشورش نیست.
اشتباه شما دقیقا همین است که در هنگام بروز و غلیان عصبانیت تازه در صدد جلوگیری از این مشکل بر می آیید در حالی که برای درمان قطعی باید قبل از اینکه دچار عصبانیت شوید یعنی در همین زمانی که عصبانی نیستید و در حالت تعادل کامل قرار دارید راهکارهای موجود برای رفع این رذیله را در خود نهادینه کرده و با مرور زیاد این راهکارها ملکه ای از علم و توجه و آگاهی به اثرات سوء این رذیله در خود مهیا سازید این مثل آن است که ما قبل از مبتلا شدن به یک بیماری کشنده از قبل خود پیشگیری کرده و با واکسیناسیون نمودن خود سلامت خود را تضمین نماییم.

اما راهکارهایی که برای کنترل عصبانیت وجود دارد به طور خلاصه از این قرار است:
1- مهمترین کاری که باید برای دفع یک رذیله اخلاقی انجام داد توجه به اثرات سوء و مخرب آن رذیله در خود و اطرافیانمان است. اثراتی که بروز آنها حتمی است و در آیات و روایات نسبت به برخی از آنها اشاره شده است.
بدیهی است که بسیاری از قتلهای عمدی و غیر عمدی بخاطر بروز یک عصبانیت است که شخص عصبانی راهی جز قتل و جنایت برای کنترل عصبانیت خود نیافته است. یعنی عدم کنترل یک عصبانیت معمولی از طریق راهکارهای اصولی و منطقی آن بسیاری از موارد موجب می شود که فرد دچار قتل و خونریزی شود و عمری در دنیا و نیز تا ابد در آخرت دچار حسرت و پشیمانی گردد.
توصیه من به شما این است که روایاتی که در مورد بیان آثار سوء عصبانیت در دنیا و اخرت بیان شده مطالعه بفرمایید
مثلا
امام على عليه السلام می فرمایند:بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِى المَعائبَ ويُدنِى الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيرَ(1)
خشم هم نشين بسيار بدى است: عيب ها را آشكار، بدى ها را نزديك و خوبى ها را دور مى كند.
همچنین امام صادق علیه السلام می فرمایند: لَيسَ مِنّا مَن لَم يَملِكُ نَفسَهُ عِندَ غَضَبِهِ(2)
كسى كه هنگام خشم خوددار نباشد، از ما نيست.
و یا امام هادى عليه السلام می فرمایند:

2- سعی کنید از هر چیزی که موجب عصبانیت و ناراحتی شما می شود پرهیز کنید و یا اگر چیزی شما را عصبانی کرد زود آن محل را ترک کنید و خود را به کاری مشغول سازید
3 خود وضو گرفتن و گاه غسل با اب خنک کردن نیز برای رفع آتش عصبانیت مفید است
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند:
اِنَّ الغَضَبَ مِنَ الشَّيطانِ وَاِنَّ الشَّيطانَ خُلِقَ مِنَ النّارِ وَاِنَّما تُطفَأُ النّارُ بِالماءِ فَاِذا غَضِبَ اَحَدُكُم فَليَتَوَضَّ(3)
خشم از شيطان و شيطان از آتش آفريده شده است و آتش با آب خاموش مى شود، پس هرگاه يكى از شما به خشم آمد، وضو بگيرد.
4-در هنگام عصبانیت به این نکته توجه کنیم که اگر ما از اشتباهات دیگر درگذریم در روزی که خود محتاج عفو و بخششیم شامل عفو و رحمت الهی قرار می گیریم خداوند در قرآن مجید در توصیف مومنین می فرماید : (
وَ الَّذینَ یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُون: و كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكاریها خود را به دور مى‏دارند و چون به خشم درمى‏آیند درمى‏گذرند.(4)
5-گفتن ذکر شریف «
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»
6-گفتن ذکر شریف «
لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» چون در حدیثی وارد شده که ابلیس به حضرت موسی گفت: از خشم بپرهیز و زمانی که خشمگین شدی بگو (لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم) که در اثر آن خشم تو فرو می نشیند.
7-یکی دیگر از راه های درمان عصبانیّت فرستادن ذکر شریف صلوات است که امید است مۆمنین با این ذکر زیبا و دلنشین بتوانند آتش خشم را فرو نشانده و آسمان دل خود را با آن بهاری نمایند.
8-در روایات دلنشین معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) وارد شده که اگر شخص عصبانی نشسته، بایستد و اگر ایستاده بنشیند و صورت از آن صحنه برگرداند یا دراز بکشد
9-یکی دیگر از درمان های مۆثر در جهت کنترل عصبانیّت آن است که به هنگام عصبانیّت، صورت را بر زمین گذاشته و به درگاه خداوند بی همتا سجده نماید و از آن قدرت بی مثال برای فروکش کردن این آتش شیطانی یاری بجوید.
10-ذکر یونسیه یعنی ذکر «
لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»نیز بهترین درمان برای امراض وحی از جمله عصبانیت و خشم است

پینوشتها:
1-غررالحكم، ج3، ص 257، ح4417
2-كافى، ج2، ص 637، ح2
3-نهج الفصاحه، ح 660
4- الشورى : 37

موضوع قفل شده است