جمع بندی روش برخورد با یتیم، روش برخورد با کودک بی ادب
تب‌های اولیه
سلام و عرض ادب خدمت شما
سوالی داشتم :
اتفاقی را که دیدم مینویسم:
به پارک رفته بودیم و بچه ها مشغول بازی بودند
ناگهان یکی از پسر بچه ها به سمت بچه فامیل ما حمله ور شد و در یک آن مشت محکمی به سر دختر فامیل زد،و فرار کرد.
بعد این فامیل دنبال اون پسر بچه رفت و دستش رو گرفت و با مهربونی گفت چرا زدی؟ ،همزمان هم برادر بزرگتر اون پسر که 12 یا 11ساله بود اومد و گفت که خوب کرد وو...،فامیل ما : من تا تو رو دست بابات ندم ولت نمیکنم(دستش رو گرفته بود)،و اون پر بچه حرفهای بسیار زشتی زد که نمیشه گفت
و فامیل ما : من باید ببینم که کی تو رو تربیت کرده و صاحب تو کیه که اینطوری تربیت شدی و این حرفا
بعد پسر بزرگه گفت من بابا ندارم ،فامیل ما فکر کرد برای اینکه از زیر کار در بیاد و نریم خونشون این حرفو زده
و از بقیه جستجو کردو آدرس خونه رو پیدا کرد ،رفت دم خونه و گفت که بچه شما بچه رو زده و کاری به زد و خورد بچه ندارم ،چون بین بچه ها اتفاق میفته که همو بزنن ،من با این طور حرف زدنش مشکل دارم که چرا این حرفا رو زده ،اون مادرش هم معذرت خواهی کرد و گفت که تو خونه هم اگه بگه دعواش میکنه و این حرفا ،و...
بعد مادر اون پسر بعد از 10 دقیقه اومد پارک دنبال پسر کوچیکش
و بردش خونه و اومد پیش فامیل ما و گفت که شرایط بچه ها همشون یکی نیست
این واقعا پدر نداره و حساس شده
پدرش دو ساله که فوت کرده ،و الان هم به خاطر این برخورد تو خونه نشسته و داره گریه میکنه (پسر بزرگه)
و نسبت به رفتار مردم حساس شده (نسبت به ترحم و..)
و طوری حرف میزد که فامیل ما هم معذرت خواهی کرد و گفت که شرایط رو نمیدونسته که اینطوری هست
حالا سوال من اینه
دل اون بچه شکسته ،گناه فامیل ما چی بوده که نمیدونسته؟
آیا برخورد اون بچه هر چی بود اگه میدونستیم که اون شرایط رو داره باید کوتاه میومدیم؟
از همسایه ها پرس و جو کردیم که میگن بچه شون پرخاشگر هست و بچه های بقیه رو هم بیخودی میزنه
حتی یه بار زنجیر رو میگن آورده بود تو پارک و با زنجیر به یه بچه دیگه ایی زد
این رفتار ها بوده
حالا فامیل ما خیلی ناراحته که این برخورد رو داشته با این خانواده
چیکار کنه؟
تشکر از اینکه متن زیاد رو خوندید.
.
سؤال:
کسی که بدون اطلاع از بدون پدر بودن کودکی، او را مورد توبیخ قرار می‌دهد که چه کسی تو را تربیت کرده است و موجب ناراحتی آن کودک می‌شود، آیا گناهی کرده است؟ آیا در مقابل چنین کودکی باید کوتاه آمد؟
پاسخ:
آن شخص، چون قصد اصلاح داشته و از پشت پرده اطلاعی نداشته، گناهی مرتکب نشده است؛ اما حالا که از ماجرا مطلع شده، بهتر این است که موجبات شادیی آنها را فراهم سازد.
بستگی به شرایط دارد، همیشه به خاطر این که شخصی پدر و مادر ندارد، نمی‌توان کوتاه آمد؛ بلکه گاهی باید مقابله کرد و جلوی کار خلاف را گرفت؛ اما با شرایط و ضوابط مورد نظر خودش. مثلا این کاری که ایشان کردند و بچه را به دست مادرش سپردند و مادر را توبیخ کرده و یا روش برخورد با او را یاد دادند کار پسندیده‌ای است.
به لطف خداوند، از فرزندان نیکو و خوبی برخوردار باشید.
اما حالا که از ماجرا مطلع شده، بهتر این است که موجبات شادیِ آنها رافراهم سازد.
سلام
و تشکر از اینکه زود پاسخ دادید.
موجبات شادی رو چطور باید فراهم آورد؟
اگه دوباره بریم سراغشون دوباره یادشون بیاد و ناراحت بشن چطور؟
موجبات ناراحتی پیش نمیاد و فکر نمیکنن که ترحم میکنیم؟
موجبات شادی رو چطور باید فراهم آورد؟
اگه دوباره بریم سراغشون دوباره یادشون بیاد و ناراحت بشن چطور؟
موجبات ناراحتی پیش نمیاد و فکر نمیکنن که ترحم میکنیم؟
یه بچه ی دوازده ساله رو همون طور که به راحتی میشه ناراحت کرد ..میشه با کلمات محبت امیز با او سخن گفت ....
نقل قول نوشته اصلی توسط خودم نمایش پست ها
موجبات شادی رو چطور باید فراهم آورد؟
اگه دوباره بریم سراغشون دوباره یادشون بیاد و ناراحت بشن چطور؟
موجبات ناراحتی پیش نمیاد و فکر نمیکنن که ترحم میکنیم؟
یه بچه ی دوازده ساله رو همون طور که به راحتی میشه ناراحت کرد ..میشه با کلمات محبت امیز با او سخن گفت ....
خوب میدونم میشه
من تحقیق کردم، میگن خیلی حساسن و با بچه های 12 ساله دیگران متفاوتن
عصبی و پرخاشگر هستن
و هر چیزی رو ترحم حساب میکنن
چند وقت پیش عکسی رو بردن دادن به اون پسر کوچیکه ،پسر کوچیکه برد خونه ،پسر بزرگه گفت چرا اینقدر عکس آوردی چقدر زیاد ،پسر کوچیکه گفت چون من بابا نداشتم هرکی عکس داشت به من داد.
اون هم همه رو گرفت برد بیرون ریخت و داد و بیداد کرد(این رو مادرش گفت)
ولی من از کسانی که عکس رو دادن پرسیدم گفتن که نه عکس زیاد بوده همه زیاد برداشتن
نمیدونم
فکر کنم اگه از این به بعد اتفاقی پیش اومد باید مهربون تر برخورد بشه حتی اگه حق با ما باشه
اگه دوباره بریم دم خونشون ممکنه فک کنن ما به خاطر اینکه پدر نداشتن دلسوزی میکنیمو این ناراحتیش بیشتره
نمیدونم ولی هنوز ناراحتیم
اگه دوباره بریم دم خونشون ممکنه فک کنن ما به خاطر اینکه پدر نداشتن دلسوزی میکنیمو این ناراحتیش بیشتره
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به دوستان،
دوست عزیز ؛ را ه هایی داره اما سخته:
[SPOILER]مثلا تحقیق کنید:help: که آیا مشکل خاصی دارن که شما بتونید حلش کنید> ممکنه اونا توی جایی که شما بتونید کمک کنید مشکلشون گیر باشه. البته منظورم پارتی بازی:offlow: نیست چون کار نیک رو خراب می کنه.
یا مثلا شما میتونید با مدرسشون در تماس باشید و تشویق به درس خوندن کنید و براش کادو بفرستید.
اصلا میشه کسی رو بفرستید باهاش از طریق خودش[SPOILER]متناسب با :نوع رفتار اون و آداب اجتماعی اون[/SPOILER] با هاش رابطه برقرار کنه.:nevisandeh:
بهترین کار رو یادم رفت : :Doaa:[/SPOILER]
:yes:
یا علی مدد ببخشید خسته شدید.
خداحافظ:Cheshmak:
سلام
و تشکر از اینکه زود پاسخ دادید.
موجبات شادی رو چطور باید فراهم آورد؟
اگه دوباره بریم سراغشون دوباره یادشون بیاد و ناراحت بشن چطور؟
موجبات ناراحتی پیش نمیاد و فکر نمیکنن که ترحم میکنیم؟
باسلام
معمولا این طور خانواده ها، آنقدر مشکلات کشیده اند و گاهی توسری خورده اند که محبت کردنِ شما به آنها، ترحمی محسوب نمی شود و ناراحت نمی گردند. البته شما سعی کنید با عزت و کرامت با آنها برخورد کنید و نیت خیر خواهانه داشته باشید. به سراغشان بروید و از آنها دلجویی کنید و در حدّ توان کمک و یاری برسانید.
معمولا این طور خانواده ها، آنقدر مشکلات کشیده اند و گاهی توسری خورده اند که محبت کردنِ شما به آنها، ترحمی محسوب نمی شود و ناراحت نمی گردند.
سلام
با عرض خسته نباشید و تسلیت به مناسبت شهادت امام جعفر صادق( علیه و السلام):Ghamgin:
با عرض پوزش، لحن شما بسیار تند و زننده می باشد لطفا با لحن آرام تری در مورد چنین خانواده هایی صحبت کنید
اینچنین که شما نوشته اید انگار که مردم دنبال این هستند که به این خانواده ها توسری بزنند. مردم که با مواجهه با اون ها توسری نمیزنند.
خیلی از این خانواده ها مروارید هایی هستند که درون لجن قرار دارند و توسط برخی افراد باعث شدند که به جایی برسند که شما اینچنین توصیفشان کنید.
جسارت نشده باشد.
یاعلی مدد
الهم صلی علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم والعن اعداعهم اجمعین
با عرض پوزش، لحن شما بسیار تند و زننده می باشد لطفا با لحن آرام تری در مورد چنین خانواده هایی صحبت کنید
اینچنین که شما نوشته اید انگار که مردم دنبال این هستند که به این خانواده ها توسری بزنند. مردم که با مواجهه با اون ها توسری نمیزنند.
باسلام و احترام و تسلیت به مناسبت شهادت امام صادق علیه السلام
شما یک بار از اول پست را بخوانید، منظور بنده را متوجه خواهید شد که در چه فضایی داریم صحبت می کنیم و چه می گوییم. و الا همه می دانند جسارت کردن به هیچ مومنی جائز نیست چه پدر داشته باشد و چه نداشته باشد، چه یتیم باشد و چه نباشد. این امرِ مسلَّمی است و شما چیز تازه ای نگفتید و ما هم قصد جسارت به هیچ قشری نداشتیم.
موفق باشید.
یاعلی
جمع بندی
سوال:
بچه ای در پارک به فرزند ما بی احترامی کرد و حرف زشت زد، وقتی به مادرش گفتیم که چرا حرف زشت می زند، مادر درجواب گفت که این بچه پدر ندارد و مردم هم به او ترحم میکنند و این مشکلات باعث شده که پرخاشگر و بی ادب شده باشد، شما و راببخشید. بعد این فرزند داخل خانه رفته بود و از این حرکت خود گریه می کرد. سوال اینجاست دل اون بچه شکسته ،گناه ما چی بوده که نمی دانستیم او پدر ندارد و مشکلات این چنینی دارد؟
آیا برخورد اون بچه هر چی بود اگه میدونستیم که اون شرایط رو داره باید کوتاه میومدیم؟
جواب:
شما چون قصد اصلاح داشته اید و از پشت پرده اطلاعی نداشته، گناهی مرتکب نشده اید، اما حالا که از ماجرا مطلع شده اید، بهتر این است که موجبات شادیِ آنها رافراهم سازید.
البته بستگی به شرایط هم دارد، همیشه به خاطر این که شخصی پدر و مادر ندارد، نمی توان کوتاه آمد، بلکه گاهی باید مقابله کرد و جلوی کار خلاف را گرفت، اما با شرایط و ضوابط مورد نظر خودش. مثلا این کاری که ایشان کردند و بچه را به دست مادرش سپردند و مادر را توبیخ کرده و یا روش برخورد با او را یاد دادند کار پسندیده ای است.
معمولا این طور خانواده ها، آنقدر مشکلات کشیده اند و صدمه خورده و از دیگران بی احترامی دیده اند که محبت کردنِ شما به آنها، ترحمی محسوب نمی شود و ناراحت نمی گردند. البته شما سعی کنید با عزت و کرامت با آنها برخورد کنید و نیت خیر خواهانه داشته باشید. به سراغشان بروید و از آنها دلجویی کنید و در حدّ توان کمک و یاری برسانید.