مبنای نجاسات

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
مبنای نجاسات

باسلام خدمت کارشناس محترم
اگر نجاست و پاکی شرعی با آلودگی و تمییزی بهداشتی ربطی ندارد پس مبنای آن چیست؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد اندیشمند

با سلام خدمت شما

نجس، در اصطلاح فقه اسلامی، به مواردی اطلاق می شود که تماس با آن ها و آن چه با شرایطی به آنها برخورد کند، نوعی از خباثت -یعنی همان نجاست- را به برخورد کننده منتقل میکند که در پی آن احکامی خاصی برای شیء دارای نجاست -که متنجس نامیده می شود- به وجود می آید. برای مثال با لباس متنجس -به استثنای مواردی- نمیتوان نماز به جا آورد. البته به وسیله عمل تطهیر که شرایط خاص خود را دارد میتوان این نجاست و خباثت را از شی زائل نمود؛ خوردن و آشامیدن نجاسات حرام است.

برای واژۀ «نجس» معانی مختلفی ذکر شده، امّا معنای مشهور آن عبارت است از: «ناپاکی»، «کثیفی»، «پلیدی»، «ضد طهارت» و «ضد نظافت» است.[۱]

مفردات راغب گويد: نجس به معني هر گونه پليدي اطلاق شده است و آن به دو گونه است يك نوع پليدي ظاهري و ديگري پليدي باطني[2]

در مجمع البيان در تفسير اين آيه گفته است: هر چيز پليدى را كه طبع انسان از آن تنفر داشته باشد" نجس‏" گويند، مثلا گفته مى‏شود: مردى نجس‏ و يا زنى نجس‏ و يا قومى نجس‏، چون اين كلمه مصدر است.[3]

مواردی که بیان شد معنای لغوی کلمه نجس بود اما نجاست در اصطلاح امری است کاملا شرعی و فقهی و موضوعات و مصادیق آن را باید شرع ذکر کند و ارتباطی به آلودگی ندارد.ممکن است شیئی کاملا آلوده باشد در حالیکه از نظر شرعی پاک باشد و یا بالعکس مانند بدن یک کافر که ممکن است آلودگی ظاهری نداشته باشد در حالیکه از نظر شرعی حکم به نجاست آن شود.

اما اینکه مبنای اینکه برخی از اشیاء و یا جانداران نجس می باشد همان علم و حکمت الهی است که از آن بی خبریم و ممکن است علم تجربی هیچگاه به چرایی آن پی نبرد.

[1] طریحی، مجمع البحرین، تحقیق: سید احمد حسین، ج ۴، ص ۱۱۰، کتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، تهران، ۱۳۷۵ ش؛ فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج ۲، ص ۲۵۳، دار الاحیاء التراث العربی، بیروت.
[2] مفردات ذیل ماده نجس
[3] به نقل از ترجمه تفسير الميزان ج‏9ص 303

اندیشمند;388597 نوشت:
به آلودگی ندارد.ممکن است شیئی کاملا آلوده باشد در حالیکه از نظر شرعی پاک باشد و یا بالعکس مانند بدن یک کافر که ممکن است آلودگی ظاهری نداشته باشد در حالیکه از نظر شرعی حکم به نجاست آن شود.
اما اینکه مبنای اینکه برخی از اشیاء و یا جانداران نجس می باشد همان علم و حکمت الهی است که از آن بی خبریم و ممکن است علم تجربی هیچگاه به چرایی آن پی نبرد.

با عرض سلام
در صورتیکه ملاکی قابل سنجش برای نجاست در دست نباشد مرز پاک بودن و نجس بودن در موارد مختلف چگونه تعیین میشود؟ برای مثال میگوییم سگ نجس است ولی همین سگ وقتی بعنوان سگ شکاری یا سگ گله مطرح میشود با نگاه دیگری با آن برخورد میشود. چه چیزی باعث بروز این اختلاف در احکام میشود؟
با تشکر

چالشگر;388647 نوشت:
با عرض سلام
در صورتیکه ملاکی قابل سنجش برای نجاست در دست نباشد مرز پاک بودن و نجس بودن در موارد مختلف چگونه تعیین میشود؟ برای مثال میگوییم سگ نجس است ولی همین سگ وقتی بعنوان سگ شکاری یا سگ گله مطرح میشود با نگاه دیگری با آن برخورد میشود. چه چیزی باعث بروز این اختلاف در احکام میشود؟
با تشکر

با سلام خدمت شما

روشن است وقتی اصل نجاست حکمی شرعی باشد باید مصادیق و موضوعات آن را نیز در شرع جستجو کنیم و اگر حکمی بر نجاست شیئی بود در آن صورت حکم به آن می کنیم و اگر حکمی تخصیص خورده باشد همچنانکه مبنای ما در اصل حکم شرع بود در تخصیص آن نیز مبنا شرع خواهد بود.

موفق باشید

اندیشمند;393174 نوشت:
روشن است وقتی اصل نجاست حکمی شرعی باشد باید مصادیق و موضوعات آن را نیز در شرع جستجو کنیم و اگر حکمی بر نجاست شیئی بود در آن صورت حکم به آن می کنیم و اگر حکمی تخصیص خورده باشد همچنانکه مبنای ما در اصل حکم شرع بود در تخصیص آن نیز مبنا شرع خواهد بود.

با عرض سلام
با این ترتیب میتوان نتیجه گرفت که دو سگ یکسان ( یکی بعنوان سگ شکاری و دیگری بعنوان سگی که هنوز برای شکار یا گله انتخاب نشده) میتوانند در یک مورد خاص دو حکم متفاوت داشته باشند. درست است؟
با تشکر

چالشگر;393195 نوشت:
با عرض سلام
با این ترتیب میتوان نتیجه گرفت که دو سگ یکسان ( یکی بعنوان سگ شکاری و دیگری بعنوان سگی که هنوز برای شکار یا گله انتخاب نشده) میتوانند در یک مورد خاص دو حکم متفاوت داشته باشند. درست است؟
با تشکر

با سلام خدمت شما بزرگوار

بله نه تنها می توان نتیجه گرفت بلکه چنین چیزی نیز وجود دارد و در فقه به این مطلب اشاره شده است.

موفق باشید

موضوع قفل شده است