شرح حال مختصری از ابوهریره

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
شرح حال مختصری از ابوهریره

ابوهریره دوسی، عبدالرحمن بن صخر أزدی یا دوسی از اصحاب پیغمبر(ص) است که در سال غزوه خیبر ـ در سال ششم هجرت ـ اسلام آورد.
او چون به گربه علاقه فراوان داشت و روزی بچه گربه ای با خود داشت و با همان حال به حضور پیغمبر(ص) آمد، حضرت او را ابوهریره خواندند. به همین خاطر هم به این نام شهرت یافت و خود بدان افتخار می کرد.
وی احادیث زیادی را از پیغمبر(ص) روایت کرده است.
در خلافت عمر ولایت بحرین را بر عهده داشت، و در عهد عثمان قضاوت مکه به او محول شد، و در زمان معاویه چندی حاکم مدینه بود.
محدثین شیعه و جمعی از علمای سنت به روایات او اعتماد نمی کنند، چرا که وی بیش از چهار سال مصاحبت پیغمبر(ص) را نداشت و از مقربان و نزدیکان آن حضرت هم نبود، ولی با این حال نزدیک پانصد و سه هزار حدیث از آن حضرت نقل کرده است!
اکثر اهل سنت به مفاد حدیث "اصحابی کالنجوم..." احادیث او را قبول دارند، ولی از آثار و قرائن چنین معلوم می شود که وی در زمان حیاتش نیز متهم به دروغ بوده است.
وی در سال 57 یا 58 در مدینه، و به نقلی در شام درگذشت.
ابوهریره پس از استیلای معاویه بر عراق به همراه معاویه به کوفه آمد. شبها نزدیک در مسجد کوفه می نشست و مردم پیرامونش گرد می آمدند و حدیث می گفت.
شبی جوانی در مجلس بپاخاست و گفت: ای اباهریره! تو را به خدا آیا از پیغمبر(ص) شنیدی که در باره علی(ع) می گفت: "اللهم وال من والاه و عاد من عاداه"؟ ابو هریره گفت: خدا را شاهد می گیرم که این را از پیغمبر(ص) شنیدم. جوان گفت: پس من شهادت می دهم که از دوست او گسستی و به دشمن او پیوستی! این بگفت و از مجلس برخاست.
از امام صادق(ع) روایت است که فرمودند: سه نفر بودند که به پیغمبر(ص) دروغ می بستند: ابوهریره و انس بن مالک و زنی.(بحار الانوار، ج37، ص199؛ و ج22، ص242)
منبع :تبيان