برائت از دشمنان شیعه

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
برائت از دشمنان شیعه

با سلام
سوالی داشتم که این روزها و با توجه به اتفاقاتی که میفته حرفهای زیادی مطرحه.
اول اینکه دشمنان اسلام و شیعیان چه کسانی هستند؟و آیا اهل سنت دشمن شیعه هست و باید از آنها تبری جست؟
آیا وهابیت در این زمان از اهل سنت جداست یا نه؟
برخورد ما با اهل سنت چگونه باید باشد؟
آیا هر کس اهل سنت باشد چه به صورت آگاهانه و چه به صورت نا آگاه دشمن شیعه هست که بعضی ها این ادعارو دارند؟

ممنون

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد صدرا

با سلام و عرض ادب

1)دشمنان حقیقی شیعه فرقه های دیگر اسلامی که شیعه را قبول ندارند نمی باشد؛ بلکه دشمنان شیعه کسانی اند که با اسلام حقیقی دشمنی می ورزند و با تمام امکانات خود در صدد اختلاف افکنی در میان مذاهب اسلامی و ضربه زدن به اسلام هستند. که ما نیز از این دشمنان اعلان برائت می جوئیم، اما در مورد مسلمانان فرق که حتی ممکن است شیعه را فرقه ای انحرافی بدانند ما حق اعلان برائت نداریم بلکه باید با عملکرد صحیح مفروضات باطل و غیر واقعی آنان نسبت به تشیع را از میان برداریم.

2)تاریخ حیات تشیع همواره بیانگر وحدت وحدت و دوستی میان پیروان مذاهب بوده است؛ چه در زمان ائمه علیهم السلام که دایرۀ محبت و مهر آنان مختص به شیعه نبود و شامل همه ی مسلمانان می شد و چه در زمان های بزرگان شیعه که موردی یافت نمی شود که بزرگان شیعه اجازه تقابل با اهل سنت را داده باشند، در حالی که در ناحیه ی مقابل در فتاوی و عملکرد افراطیون اهل سنت می بینیم که هر جا اقلیتی از شیعه بوده است تا زمان حال همواره مورد ایذاء و اذیت آنها بوده اند.

3) شیعه معتقد است خلفا و تعدادی از صحابه نسبت به اهل بیت علیهم السلام ظلم و جفا نمودند؛ لذا ما محبتی نسبت به این افراد نداریم ودر دل نیز از این افراد بیزاریم؛ اما آیا معنای این بیزاری به معنای اعلان آن در جامعه ی اسلامی است؟! جواب منفی است لذا چنین امری از سوی اهل بیت علیهم السلام منع شده است[1] و در فتاوای علمای شیعه نیز چنین مطلبی وجود ندارد که مجوزی به شیعیان در اعلان بیزاری نمایند، بلکه خلاف آن ثابت است همچون فتوای مقام معظم رهبری(دام ظله العالی).[2]

4) آشنایی اجمالی با مذهب وهابیت
مذهب وهابیت، منسوب به محمد بن عبدالوهاب نجدی است که در قرن دوازدهم هجری، ظهور نمود که مورد قبول و حمایت آل سعود قرار گرفت و به عنوان مذهب رسمی در عربستان سعودی پذیرفته گردید و با حمایت بی دریغ آنها توانست در بیرون از مرزهای عربستان هواداران و طرفدارانی را بدست بیاورد.پیروان این این مذهب خود را ادامه دهنده راه سلف امت(صحابه و تابعین) و سلفیه می دانند و دیگر مذاهب اسلامی را اهل بدعت و ضلالت می دانند.عقاید و اندیشه های افراطی و رفتار خشک و غیر قابل انعطاف آنان منشاء تفرق و نزاع وبرخوردهای خشونت آمیز در میان امت اسلامی گردیده که روز به روز بر دامنۀ آن افزوده می گردد.
[=Times New Roman]


[/HR][1].بحارالانوار، ج71، ص217:«وفي الاعتقادات عنه عليه السلام أنه قيل له : إنا نرى في المسجد رجلا يعلن بسب أعدائكم ويسبهم فقال : ما له لعنه الله تعرض بنا قال الله " ولا تسبوا الذين يدعون " الآية ».
[2]. «اهانت به نمادهای برادران اهل سنت از جمله اتهام زنی به همسر پیامبر اسلام [عایشه] حرام است. این موضوع شامل زنان همه پیامبران و به ویژه سید الانبیاء پیامبر اعظم -حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) -می شود».

تفاوت شبهات اهل سنت و وهابیت

یکی از مطالبی که در حوزه اهل سنت قابل توجه است تفاوت شبهاتی است که میان شیعه از طرفی و قاطبه اهل سنت از طرف دیگر مطرح است.و شبهاتی که میان مسلمانان(شیعه و اهل سنت) از طرفی و گرایشات سلفی گری از سویی دیگر مطرح است.



توضیح:
گروه‏هايى كه تحت عنوان اهل‏سنّت از آنها ياد مى‏شود، از نظر اعتقادى در دو ويژگى با يكديگر هماهنگ مى ‏باشند:

1. هيچ نصّى از پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) درباره امامت صادر نشده است. از اين‏رو، آنان امامت را از مصالح عامه مى ‏دانند يعنى مردم خودشان امام بر مى ‏گزينند.

2. برترى شيخين يعنى ابوبكر و عمر بر ساير صحابه. البته ويژگى دوم در صدر اسلام مطرح نبوده است، بلكه از مباحثى است كه اهل‏ حديث به آن باور داشته و آن را پى‏ ريزى نموده ‏اند، چرا كه بخش بسيار زيادى از اهل ‏سنّت را پيش از پيدايى اشاعره، معتزله تشكيل مى ‏دادند و بسيارى از آنان حضرت على علیه السلام را بر ساير صحابه برتر مى ‏دانستند. دراین مسائل و فروعات مختلف آن همه اهل سنت در مقابل شیعه قرار دارند.

برخی تفاوت های اهل سنت با وهابیت



1)اجتهاد در بدست آوردن فتوی و عدم التزام به فتوای فقهای اربعة.
2)اختلاف در برخی مسائل کلامی در حیطه صفات خدا.(قائل به تشبیه اند و یا گرایش بدان دارند).
3)شرک دانستن توسل و استغاثه به پیامبر صلی الله علیه و آله و اولیای الهی و تبرک جستن به آثار آنان .
4)نفی بسیاری از روایات مناقب اهل بیت علیهم السلام ونفی حجیت بسیاری از کتب مناقب که در شان اهل بیت علیهم السلام نگاشته شده است.
5)حرام و بدعت دانستن سفر برای زیارت قبور اولیای دین.
6)حرمت بنای بر قبور اولیای دین.
7)شرک دانستن درخواست شفاعت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله.
8) عدم اعتقاد به اطلاع اولیای الهی در حیات برزخی از عالم دنیا.

9) متهم نمودن تمام فرق اسلامی به خصوص تصوف به بدعت و شرک.
لذا در حیطه این مسائل تشابهات زیادی میان شیعه و سنی وجود دارد و هر دو در مقابل وهابیت قرار گرفته اند.



منطق شیعه منطق گفتمان و آزاد اندیشی و پیروی از شایستگان معصوم است، و شیعه با همین منطق از گردنه های سخت تاریخ گذر نموده و به عنوان مکتبی پویا ارئه دهنده اسلام ناب در قالب معارف اهل بیت علیهم السلام است. و شیعه هیچ یک از مذاهب اسلامی را دشمن خود نمی داند؛ بلکه همگی را عضو یک پیکره ی واحد می داند و معتقد است تعامل و گفتگوی بین مذاهب تنها راهی است که به وحدت بین مذاهب کمک می کند.

موفق باشید.

سلام و ممنون بابت توضیحات
اگر میشه در مورد اعتبار این احادیث و اینکه گفته میشه لعن کنیم هم توضیح بدید.

فضیل بن یسار گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: آیا لازم است مردم را به شیعه شدن دعوت کنیم؟ حضرت فرمودند:
نه ای فضیل ! اگر خداوند خیر بنده ای را خواسته باشد به فرشته ای دستور می دهد تا گردن او را بگیرد و او را به هر شکلی شده (طائِعاً أوْ کارِهاً) به تشیع
رهنمون سازد.
اصول کافی ؛ باب 58.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در کفر دشمنان ما (اهل بیت علیهم السلام) و کسانی که به ما ظلم کرده اند شک کند او خود کافر است. (بحارالانوار ج2 ص337)

امام صادق علیه السلام فرمودند: كسی كه نفهمد و نشناسد آن‌چه را كه بر ما وارد شد و از ظلمی كه بر ما روا شد و حقی كه از دست ما رفت و... پس او شریك با ظالمین است. (عقاب الاعمال صدوق: باب عقاب ناصب، حدیث 6 ـ بحارالانوار: ج 8، ص 336 و ج 27، ص 55، حدیث 11.)

امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمود: والله اگر این امت روی خاك بایستند با پای برهنه در حالی كه بر سر خود خاكستر ریخته باشند و گریه و زاری كنند و بر كسانی كه آن‌ها را گمراه كرد‌ه‌اند و راه خدا را بسته‌اند و مردم را به سوی جهنم خوانده‌اند؛ لعنت كنند باز این امت در لعن و بیزاری كم كاری كرده‌اند. (بحار الانوار ج30 ص 126)

امام صـادق عـلیـه السـلام فرمودند كه رسول خدا (ص ) فرموده است : هـرگـاه پـس از مـن اهـل ریـب و بـدعـت را دیدید بیزارى خود را از آنها آشكار كنید، و بسیار بـه آنـهـا دشـنـام دهـیـد، و دربـاره آنـها بـد گـوئیـد، و آنـهـا را بـا بـرهـان و دلیـل خـفـه كـنـیـد كه نتوانند در دل مردم القاء شبهه كنند و نتوانند بفساد در اسلام طمع كـنـنـد، و در نـتـیـجـه مـردم از آنـهـا دورى كـنند و بدعتهاى آنها را یاد نگیرند، و خداوند در بـرابـر ایـن كـار بـراى شما حسنات و درجات بنویسد و درجات شما را در آخرت بالا برد.(اصول كافى جلد 4 صفحه :83 روایت 4)

آیا کسانی که پیرو خلفا که به اهل بیت ظلم کردند باشند دشمن اهل بیت محسوب نمیشند؟
آیا طبق بعضی از احادیث که گفته میشه باید لعن و نفرین کنیم نباید اینکارو انجام بدیم؟
آیا باید اهل سنت رو جدا از خلفا حساب کنیم و با اونها برادر باشیم؟
ایا برادری با اهل سنت باعث نمیشه که از مذهب شیعه دور بشیم؟
احادیث و روایاتی هست که رفتار با اهل سنت رو برامون مشخص کنه؟
آیا در این زمان واقعا میشه حس کرد که اهل سنت جدا از وهابیت و سلفی گری هست؟یا باهم ادغام شدند.؟با توجه به شهید شدن شهید شحاته و تعداد زیادی که اونرو به شهادت رسوندن بازم باید فرقی بینشون قائل بشیم؟
آیا واقعا اهل سنتی در این زمان وجود دارند یا همه به فرقه وهابیت روی آوردند؟

میبخشید زیاد شد.

بازم ممنون

موضوع قفل شده است