تعریف ادیان ابراهیمی

[=arial]با سلام وعرض ادب :
ادیان ابراهیمی به ادیانی گفته می شود که به پرستش خدای یگانه و وجود معاد و ارسال رسل از طرف خداوند سبحان اعتقاد دارند که معمولا به سه دین یهودیت با قدمت 1500 تا 2000 سال قبل ازمیلاد و
دین مسیحیت و همچنین دین اسلام که بعثت پیامبر اکرم (ص) در سال 610 میلادی گفته می شود وبه آنها ادیان توحیدی نیز می گویند. البته دین زردشت یا مجوس با قدمت 660 قبل از میلاد را بعضی جزء ادیان ابراهیمی به شمار می آورند زیرا زردشت پیامبر بود ولی بعدها دین اوبه انحراف کشیده شد.

این سه دین یا چهار دین همه آنها دارای پیامبرانی هستند که صاحب کتاب می باشند ولی جز قرآن کریم که چینش الفاظش نیز معجزه است، بقیه کتب آسمانی و یا کتبی که به پیامبران منسوب است هچکدام طرز چینش الفاظشان معجزه نیستند لذا در طی زمان تحریف شده اند.

آموزه های این ادیان هنوز هم به آموزهای دین اسلام نزدیک است مگر فرقه های از آنها که به انحراف زیاد کشیده شده اند مثل صهیونیزم در یهودیت که مانند بهائیت در شیعه است که اصلا دین نیستند بلکه یک حزب سیاسی می باشند وگرنه یهودیت خالص با همه تحریفای که شده و با همه خرافاتی که در عهد عتیق دارند باز آموزهایش به اسلام نزدیکتر است تا مسیحیت سه گانه پرست.
نکته دیگر اینکه یهودیت اعتقاد به عهد عتیق دارد که آن متشکل از 39 سفر (کتاب) است که پنج سفرآن را تورات تشکیل دارده و بقیه معروف به ملحقات تورات می باشد و مسیحیان هم عهد عتیق را قبول دارند وهم عهد جدید که خود مشتمل بر 27 سفر می باشد که چهار کتاب آن چهار انجیل معروف (لوقا ، مرقس ، یوحنا، متی ) می باشد. و 23 سفر دیگرآن معروف به ملحقات انجیل می باشد.
[=arial]
در پایان بیان این نکته خالی ازلطف نیست که آقای مستر هاکس مسیحی امریکائی صاحب کتاب قاموس کتاب مقدس در مقدمه کتابش در صفحه 5 به بعد بیان می کند که عهد عتیق و عهد جدید همه کتابهای بشری هستند و هیچ کدام آسمانی نیستند وایشان اسامی کسانی که این کتابها را نوشته اند را نیز بیان می دارد.