از عاشورا تا اربعين

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
از عاشورا تا اربعين

کربلا شگفت‌ترين؛ ژرف ترين و رازناک ترين حادثه عالم است که تاريخ تاکنون به چشم خود ديده است .
کربلاديدني‌ترين منظره هستي است با جلوه‌ها و شگفتي‌هاي نو به نو که با هر نگاهي، رازي از رازهاي‌آن گشوده مي‌شود؛ ولي با اين وجود هرگز اسرار آن،تمام شدني نيست .
و عاشورا خواندني‌ترين کتاب آفرينش است که تا کنون خوانده شده است .
عاشورا غنيمت نيست ؛ قيمت است .
عاشورا ابتداي عشق است در پايانه تشنگي با بادباني برافراشته از خون.
عاشورا بي‌نوايي نيست؛ جهاني ني است و نوا.
عاشورا غريب نيست در سايه شعله‌ها ؛شمشير افتاده‌اي‌ست ايستاده‌ در انتهاي زمان با لبخندي آشنا.
عاشورا تماشا نيست ؛طاقت است و قيامت غيرت بر قامت زمين .
عاشورا چشم نيست ؛اشک است در رقص آبي آزادگان ،بي حضور باران سرخ تشنگان.
عاشورا شناسنامه من است با نام تو ؛که در خروش خون تو ، شمشير مي شود.
عاشورا زمانه خون و ايثار و اربعين بهانه تبليغ و پيمان است ، عاشورا روزى است که امام حسين(ع) با تاريخ سخن گفت و اربعين روزى که تاريخ ،پاى درس امام حسين (ع) مى نشيند.
عاشورا روز کشت خون خدا در کوير جامعه ظلم زده و و اربعين آغاز برداشت اولين ثمره آن است . اربعين فرصتى براى اعلام همبستگى با عاشورا است .
و از عاشورا تا اربعين نقطه اوج عشق به امام حسين(ع) است و در اين چهل روز، تنها سخن محافل و مجالس اوست، تا در طول عمر انسان بهانه بيدارى ظلم ستيزى باشد.

زيارت اولين زائران حسين و بازگشت اهل بيت امام بر سر خاک گلگون شهيدان بهانه‌اى منطقى براى تأسيس عزاى اربعين بود. اولين زائر امام حسين (ع) چه جابر باشد‏و چه ديگران و جابر قبل از اهل بيت به کربلا آمده باشد يا پس از آنان و اين حضور چه در اربعين اول باشد و چه در اربعين دوم ، تغييرى در فلسفه اعلام اربعين به عنوان چهل روز عزا براى امام حسين (ع) ايجاد نمى کند.
چهل روز متوالى از عاشورا تا اربعين در واقع مراسم سالانه و رسمى اعلام انزجار از ظالمان تاريخ است و در اين اعتراض عمومى ،امام حسين(ع) سمبل شجاعت ،پايمردى و آزادگى و يزيد نماينده و مظهر جور و فجور است . در اين چهل روز ياد امام حسين (ع) صدرنشين محفل دلهاست و افکار عمومى بيش از هر حادثه مهم ديگرى تحت تاثير حادثه کربلاست .و اين فرصت مناسبى است تا مردم ، عشق به امام حسين(ع) و کينه و تنفر از قاتلان او را در دل خود بپرورانند و اين کينه مقدس را با پوست و گوشت خود و فرزندانشان در آميزند و عظمت گرمى حماسه عاشورا را به هر عصر و نسلى برسانند و شور عاشورا را هر سال تازه تر از سال گذشته بر پا کنند تا کلاس درس عاشورا هر سال با شکوهتر از سال پيش دائر گردد. اينجاست که فلسفه اربعين رخ مى نمايد. باشد تا ما نيز از اين کلاس پر بار درس شهادت بياموزيم و خود را جهت يارى مولايمان حضرت مهدى (عج ) آماده نمائيم .
حال ما کاروانيان عقب مانده از کربلا هستيم که بايد به ياد کبوتران خونين بال حرمش رهرو راه حسين(ع) باشيم،تا پرچم شهادت زنده بماند که اگر بماند حسين(ع)پاينده و جاويد است.

خدايا ما را با حسين(ع)آشنا کن؛ با عشق به حسين(ع) بميران و در محضر حسين (ع)محشور نما.