نقش ارزشمند شرح صدر در جامعه اسلامی

سلام
الم نشرح لک صدرک ( انشراح 1)
آیا به تو شرح صدر عطا نکردیم
رب اشرح لی صدری ( طاها 25 )
پروردگارا به من شرح صدر عنایت فرما
جامعه حقیقتی واحد و در عین حال بسیار متکثر است . ذاتها ظرفیتها خواسته ها گرایشها بسیار متفاوت و متکثرند و کسی که می خواهد در آن حضور موثری داشته باشد حتما باید شرح صدر داشته باشد . شرح صدر یعنی سینه ای گشاده داشتن برای قرار دادن همه رنگها و گرایشها در تحت یک حقیقت واحده . بلکه سینه گشاده داشتن برای هدایت همه گرایش به یک گرایش کلی از حقیقت که همه را جمع می سازد و از تکثر به وحدت می رساند .
لذاست که انبیاء الهی از شرح صدر برخوردار بوده یا آنرا از خدای منان طلب می کرده اند . پیامبران الهی برای اینکه همه را در جهت نور الهی قرار دهند می بایست در اولین گام همه گرایشها را در مقام قلب هضم کنند . یعنی نزاع درونی خود با آنها را منتفی سازند و به همه با نگاه مهرآمیز مشفقانه توجه نمایند تا بتوانند با پرهیزکار و ناپرهیزکار مومن و کافر بگونه ای سخن بگویند که همه به حقیقت والایی که پیامبر از آن سخن می گوید میل یابند . اینکه سخن انبیاء الهی بر سنگ دلان کافر اثر می بخشیده و ایشان را به نور ایمان رهنمون می ساخته نتیجه این شرح صدر و پذیرش قلبی است . البته ریشه های این پذیرش قلبی همان نگاه توحیدی والایی است که همه حقایق متکثر عالم را تجلی یک حقیقت می یابد .
اما داشتن شرح صدر خاص اولیاء الهی و رسولان گرامی نیست بلکه چون هرکسی در جامعه نقش و وظیفه ای دارد لازم است از میزانی از شرح صدر برخوردار باشد . حداقل این شرح صدر باید حوزه انجام وظایف اجتماعی را شامل شود در غیر اینصورت هیچگاه فرد در کسب اعتماد دیگران و تاثیرگذاری مثبت موفق نخواهد بود بلکه اورا فردی متظاهر و بی واقعیت می پندارند .
حقیر فکر می کنم شرح و بسط این موضوع پس از انتخابات اخیر لازم باشد .
لذا دوستان از ارائه نظرات شایسته خود دریغ نفرمایند
و هوالله الموفق