بخشش مهریه بی اذن پدر

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بخشش مهریه بی اذن پدر

بسم الله الرحمان الرحیم

سلام به همه

من یک سال ونیم هست که خانه دارم و چند ماه پیش مهریه خود را زبانی به همسر خود بخشیدم

بعد متوجه شدم که برای بخشیدن قانونی مهریه اذن پدر در دفتر خانه لازم است و

پدر من هم راضی نبوده که من مهریه خود را ببخشم

سوال من این است:

من که زبانی و بی اذن پدر مهریه خود را بخشیدم که از نظر قانون رد شده است یعنی قبول نیست

حالا من مهریه خود را از شوهر طلب کنم و اجرا بگذارم مهریه برای من حلال است یا خیر؟

با تشکر


با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد اسراء

باران رحمت;356473 نوشت:
بسم الله الرحمان الرحیم

سلام به همه

من یک سال ونیم هست که خانه دارم و چند ماه پیش مهریه خود را زبانی به همسر خود بخشیدم

بعد متوجه شدم که برای بخشیدن قانونی مهریه اذن پدر در دفتر خانه لازم است و

پدر من هم راضی نبوده که من مهریه خود را ببخشم


سوال من این است:

من که زبانی و بی اذن پدر مهریه خود را بخشیدم که از نظر قانون رد شده است یعنی قبول نیست

حالا من مهریه خود را از شوهر طلب کنم و اجرا بگذارم مهریه برای من حلال است یا خیر؟

با تشکر

از نظر شرعی بخشش مهریه و هر طلبی منوط باذن پدر نیست. بنابر این اگر موقعی که مهریه را شفاها بخشیدید قصد جدی و واقعی بخشیدن مهریه را کردید_نه اینکه مثلا اصرار شوهر را از سر خود باز کنید
(تا فعلا دست از شما و گیردادن به اینکه مهریه ات زیاد است و مانند ان ...، بردارد) و قصد واقعی ننموده باشید_دیگر شرعا از شوهر مهریه را طلب ندارید و شرعا نمیتوانید ان را از او طلب کنید ولی اگر قصد جدی نداشته اید هنوز طلب کارید و این به قصد شما در موقع بخشیدن مهریه بر میگردد و کسی جز شما و خدا از ان مطلع نیست .


سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش

در مورد اذن پدر برای بخشیدن مهریه باید عرض کم که این موضوع نه جنبه ی قانونی دارد ونه جنبه ی شرعی دارد . بلکه دفاتر اسناد به دلیل اینکه اکثر اوقات این بخشش مهریه یا از روی اجبار ویا از روی احساسات آنی (بدون عاقبت اندیشی ) از طرف زن صورت میگیرد این شرط را برای این موضوع قرار داده اند که یک شرط لازم نیست .

مستند عرایضم این ماده از قانون مدنی در باره ی مهریه میباشد:
ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی- به مجرد عقد ، زن مالك مهر مي شود و مي تواند هر نوع تصرفي كه بخواهد در آن بنمايد .

اما اگر شما قصد دارید مهریه را به گونه ای ببخشید که در صورت پشیمان شدن بتوانید آن را باز پس بگیرید ویا موارد دیگر از وصول مهریه تان توسط غیر مثلا" وراث جلوگیری نمایید میتوانید آن را هبه نمایید . در این صورت دفاتر اسناد رسمی نیز این هبه را ثبت نموده بدون هیچ ایرادی ؛وشما هم هرگاه لازم بدانید از هبه ی مال مورد نظر رجوع کرده ومال خود (در اینجا مهریه) را باز پس میگیرید .
از طرفی شرط عوض در هبه میتواند به صورت شرط نتیجه با شد .مثلا" درثبت هبه دردفا تر اسناد رسمی شرط کنید که مهریه ام را به تو هبه نمودم به شرط آنکه تا زمان حیات من ؛ همسر دیگری را اختیار نکنی . «بعد از قبض نيز واهب مي‌تواند با بقاء عين موهوبه از هبه رجوع نمايد». (مفاد ماده 803قانون مدني) اما در مواردی که شما طبق قانون (ثبت شده) یا در حضور شاهدان ، مهریه ی خود را ببخشید دیگر حق رجوع به مهریه ومطالبه ی آن را ندارید . مطابق این ماده از قانون مدنی: ماده ۸۰۶
هر گاه داين (طلبکار در این جا زن) طلب خود را به مديون (بدهکار در اینجا مرد ) ببخشد حق رجوع ندارد.موفق وسلامت باشید :Gol:


ممنون از این که زمانتان را برای جواب دادن به من صرف کردید

من که مهریه خود را به لفظ بخشیدم و در دفتر اسناد رسمی هم ثبت نشده حالا از کجا بدونم که حالت هبه داشته یا نه ؟

لطف کنید در باره هبه بیش تر توضیح دهید

در ضمن من مهریه خودرا بخشیدم به خاطر ثوابش و زندگی بهتر و پر از آرامش و این که همسرم احساس دین نکند و اگر در آینده وضعیت مالی خوبی پیدا کرد زمینی، خانه ای را به اسم من کند

البته همسرم از نیت بخشش من خبر ندارد و بهش نیتم را نگفتم

حالا این به معنای هبه است یا بخشش؟

در باره ی هبه توضیح بیش تری دهید

باران رحمت;358751 نوشت:

من که مهریه خود را به لفظ بخشیدم و در دفتر اسناد رسمی هم ثبت نشده حالا از کجا بدونم که حالت هبه داشته یا نه ؟

لطف کنید در باره هبه بیش تر توضیح دهید



سلام بر بقیةالله االاعظم منتظرانش
با تشکر از توجه شما در مورد هبه دوتعریف ذیل را که یکی از نظر فقهی ودیگری نص صریح قانون مدنی میباشد را خدمتتان عرضه میدارم .هبه

هبه در لغت به معناي انعام، بخشش، هديه و صدقه مي‌باشد.
در اصطلاح حقوقي نیز عبارت از عقدي است كه به موجب آن يك نفر مالي را مجاناً به شخص ديگري تمليك مي‌كند.
تمليك كننده را واهب،‌ طرف ديگر عقد را متهب (يا موهب له) و مالي را كه مورد هبه است، عين موهوبه مي‌گويند.
واهب بايد براي معامله و تصرف در مال خود اهليت داشته باشد و بايد مالك ملكي باشد كه هبه مي‌كند. متهب نيز بايد براي قبول هبه اهليت داشته باشد . بنابراين صغير غير مميز و مجنون نمي‌توانند متهب باشند. ولي صغير مميز و سفيه به علت داشتن قصد انشاء، مي‌توانند متهب واقع شوند. و آن را اگر بلا عوض باشد، قبول كنند.
موادی از قانون مدنی که در مورد هبه میباشد

ماده795- هبه عقدي است كه به موجب آن يكنفر مالي را مجانا به كس ديگري تمليك مي كند تمليك كننده واهب طرف ديگر را متهب ، مالي را كه مورد هبه است عين موهوبه مي گويند.
ماده796- واهب بايد براي معامله و تصرف در مال خود اهليت داشته باشد.
ماده797- واهب بايد مالك مالي باشد كه هبه مي كند.
ماده798- هبه واقع نمي شود مگر با قبول و قبض متهب اعم از اينكه مباشر قبض خود متهب باشد يا وكيل او و قبض بدون اذن واهب اثري ندارد.
ماده799- در هبه به صغير يا مجنون يا سفيه قبض ولي معتبر است .
ماده800- در صورتي كه عين موهوبه در يد متهب باشد محتاج به قبض نيست .
ماده801- هبه ممكن است معوض باشد و بنابراين واهب مي تواند شرط كند كه متهب مالي را به او هبه كند يا عمل مشروعي را مجانا" بجا آورد.
ماده802- اگر قبل از قبض واهب يا متهب فوت كند هبه باطل ميشود.
ماده803- بعد از قبض نيز واهب ميتواند به ابقاء عين موهوبه از هبه رجوع كند مگر در موارد ذيل :
1- در صورتي كه متهب پدر يا مادر يا اولاد واهب باشد.
2- در صورتي كه هبه معوض بوده و عوض هم داده شده باشد.
3- در صورتي كه عين موهوبه از ملكيت متعب خارج شده يا متعلق حق غير واقع شود خواه قهرا" مثل اينكه متهب به واسطه فلس مهجور شود خواه اختيارا" مثل اينكه عين موهوبه به رهن داده شود.
ماده804- در صورت رجوع واهب نماآت عين موهوبه اگر متصل باشد مال واهب و اگر منفصل باشد مال متهب خواهد بود.
ماده805- بعد از فوت واهب يا متهب رجوع ممكن نيست .
ماده806- هرگاه داين طلب خود را به مديون ببخشد حق رجوع ندارد.ببببب
ماده807- اگر كسي مالي را به عنوان صدقه به ديگري بدهد حق رجوع ندارد.

در پستهای بعدی ان شاءالله در مورد هبه و مواد قانون مدنی در این موضوع بیشتر توضیح خواهم داد :Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

موضوع قفل شده است