صحت و سقم این احادیث

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
صحت و سقم این احادیث

سلام بر دوستان عزیز.
از اساتید محترم خواهش میکنم اگر مشکلی برایشان نیست پاسخ بگویند که آیا با مضامین که ذکر میشود حدیثی وجود دارد ؟ و اگر بلی ، منبع و اعتبار آن را بررسی کنید.
1_ علامه مجلسی بحار ج 8 : پیامبر "صل الله علیه و آله و سلم" به هنگام رحلت در بستر مبارکشان ، جبرئیل بر ایشان نازل شد و فرمود: بهشت برای شما آماده است و ملائک منتظر شما هستند. در جواب رسول خدا فرمودند : چیزی بگو چشمم روشن شود ، برای امت چه آورده ای ؟ و ...(1)

2_در روایت آمده همانطور که پدر برای فرزند سپر میشود ، ائمه اطهار نیز برای شیعیان سپر (بلا) میشوند. مثلا در زمان موسی بن جعفر علیه السلام ، برای شیعیان قرار بود بلا نازل شود ، ایشان فرمودند من سپر بلا شدم که این بلا به آنها نرسد ( زندان های طولانی و... که ...)

3_روایت اصول کافی امام صادق علیه السلام به اصحابشان فرمودند : " ما لکم تسوعون رسول الله " چه کار میکنید که رسول خدا را میآزارید ؟
بر طبق آیه قرآن کریم(1) پیامبر شاهد اعمال امتند.
4_ امام صادق علیه السلام فرمودند: به عابد گفته میشود به داخل بهشت شو و به عالم نیز میگویند بایست و از کسانی که از تربیت تو استفاده کردند شفاعت کن
5_حدیث نبوی : 3 دسته اند که شفاعت کنند وقبول است " الانبیاء ، الشهداء ثم العلماء "
6_ حدیث دال بر دعای دو ملک رقیب و عطیع حتی به هنگام مرگ.
7_ حدیف نبوی : تعلم القرآن و انّهو شافع فی القیامت.
8_ کمترین حدی که مومن شفاعت کند 30 نفر و بر حسب درجات بالاتر بیشتر ... ، حدیث نبوی : " اقل المومن شفاعتً اقل ثلاثهً "
9_ حدیث نبوی در باره شفاعت : " القرآن ، الرحم و الامانه و نبیکم و اهل بیت نبیکم " سلام الله علیهم اجمعین.
10_حدیث نبوی : " لا شفیع الجه(؟) من التوبه "

در آخر به خاطر زیاد بودن موارد عذر میخوام و پیشاپیش از پاسخهاتون ممنونم .
این سوال ها ، سوال های بنده نیست و جمع آوری شدست.
موفق باشید
یا علی ./
-----------------------------
(1) : آدرس دقیق آیه در صورت وجود


با نام و یاد دوست





سلام انشاالله به تدریج پاسخ داده خواهد شد:
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ الْوَابِشِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّ لَنَا جَاراً يَنْتَهِكُ الْمَحَارِمَ كُلَّهَا حَتَّى إِنَّهُ لَيَتْرُكُ الصَّلَاةَ فَضْلًا عَنْ غَيْرِهَا فَقَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ أَعْظَمَ ذَلِكَ أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِمَنْ هُوَ شَرٌّ مِنْهُ قُلْتُ بَلَى قَالَ النَّاصِبُ لَنَا شَرٌّ مِنْهُ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ يُذْكَرُ عِنْدَهُ أَهْلُ الْبَيْتِ فَيَرِقُّ لِذِكْرِنَا إِلَّا مَسَحَتِ الْمَلَائِكَةُ ظَهْرَهُ وَ غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ كُلُّهَا إِلَّا أَنْ يَجِي‏ءَ بِذَنْبٍ يُخْرِجُهُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ إِنَّ الشَّفَاعَةَ لَمَقْبُولَةٌ وَ مَا تُقُبِّلَ فِي نَاصِبٍ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَشْفَعُ لِجَارِهِ وَ مَا لَهُ حَسَنَةٌ فَيَقُولُ يَا رَبِّ جَارِي كَانَ يَكُفُّ عَنِّي الْأَذَى فَيُشَفَّعُ فِيهِ فَيَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنَا رَبُّكَ وَ أَنَا أَحَقُّ مَنْ كَافَى عَنْكَ فَيُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ وَ مَا لَهُ مِنْ حَسَنَةٍ- وَ إِنَّ أَدْنَى الْمُؤْمِنِينَ شَفَاعَةً لَيَشْفَعُ لِثَلَاثِينَ إِنْسَاناً فَعِنْدَ ذَلِكَ يَقُولُ أَهْلُ النَّارِ- فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ وَ لا صَدِيقٍ حَمِيم‏
عبد الحميد وابشى گويد: بامام باقر عليه السّلام عرضكردم: ما همسايه‏اى داريم كه تمامى محرمات خدا را مرتكب مى‏شود حتى اينكه نماز را ترك ميكند تا چه رسد بچيزهاى ديگر؟ فرمود: سبحان اللَّه براستى كه اين كار بزرگى است، آيا بشما خبر ندهم بكسى كه او بدتر از اين شخص است؟ عرضكردم:
چرا، فرمود: دشمن ما خانواده بدتر از اين شخص است، آگاه باش كه براستى بنده‏اى نيست كه نام ما خاندان در نزد او برده شود و از ذكر نام ما رقّت پيدا كند جز آنكه فرشتگان او را نوازش كنند و همه گناهانش آمرزيده شود مگر آنكه گناهى داشته باشد كه او را از ايمان بيرون برد، و همانا شفاعت پذيرفته گردد اما در حق ناصبى پذيرفته نشود، و همانا مؤمن در باره همسايه‏اش كه هيچ حسنه‏اى ندارد شفاعت كند و گويد: پروردگارا اين همسايه من جلوى آزار رسيدن مرا ميگرفت، شفاعتش در باره آن همسايه پذيرفته گردد، و خداى تبارك و تعالى فرمايد: منم پروردگار تو و سزاوارتر كسى هستم كه از طرف تو پاداش دهم پس آن شخص را با اينكه كار خوبى ندارد ببهشت برد،
و كمترين عده‏اى را كه يك مؤمن شفاعت كند سى نفر انسان (گنه‏كار است)، و در اين هنگام است كه دوزخيان گويند: «اكنون نه شفاعت‏كننده‏اى داريم و نه دوستى صميمى و دلسوز» (سوره شعراء آيه 100- 101).
کافی ج8ص101

قال الصادق (ع):
اذا کانََ یومَ القیامة بعث اللّه العالم وَ العابد، فَاذا و قفا بَینَ یدی اللّه عزّوجل قیل ِللعابِد انْطَلَق اِلی الجنة، و قیل لِلعالم قِفْ تشفع لِلنّاس بِحُسن تَأدیبک لَهُم" :
" در روز رستاخیز خداوند، عالم و عابد را بر می انگیزد و به عابد می گوید : به سوی بهشت رو امّا به عالم می گوید: برای مردمی که تربیت کردی شفاعت کن"
کتاب اختصاص شیخ مفید به نقل از بحار، جلد 3، ص305

قال رسو الله (ص):
فَأَكْثِرُوا مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى نَبِيِّكُمْ- إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ- يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً- أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَا شَرَفَ أَعْلَى مِنَ الْإِسْلَامِ- وَ لَا كَرَمَ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوَى وَ لَا مَعْقِلَ أَحْرَزُ مِنَ الْوَرَعِ- وَ لَا شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ وَ لَا لِبَاسَ أَجَلُّ مِنَ الْعَافِيَة
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏74، ص: 283

قال رسول الله صلى الله عليه وآله: «تعلّموا القرآن فإنه شافع لأصحابه يوم‏ القيامة»
مسند أحمد: ج 5 ص 251 نقلاً عن: مفاهيم القرآن: ج 4 ص 296.

موضوع قفل شده است