عبدالرسول, جایز یا شرک ؟

در واقع عبادت دو معني دارد :
1- پرستش که جز براي خداوند صلاحيت ندارد .
2-اطاعت : که مقصود از عبد الرسول و عبد النبي و ... همين معني است .

در قرآن کريم آمده است :
وأنکحوا الأيامي منکم والصالحين من عبادکم وإمائکم

سوره نور آيه 32 .

بي همسران خود را و غلامان و کنيزان درستکارتان را همسر دهيد .

خداوند متعال در اين آيه کلمه عبد را در مورد بندگان به کار برده است و علت آن اين است که اين بنده بايد از مولايش اطاعت کند . يعني همان معناي دوم ؛ بنا بر اين اگر کسي خود را عبد الحسين وعبدالرسول و ... بنامد و مقصودش اطاعت از رسول گرامي اسلام و اهل بيت او عليهم السلام باشد ، عمل وي مخالف دستورات دين نخواهد بود .
در اين زمينه علماي اهل سنت نيز فتوا به حليت داده اند . از آن جمله مي توان به فتاواي زير اشاره نمود : 1- وكذا عبد الكعبة أو الدار أو علي أو الحسن لإيهام التشريك ومثله عبد النبي على ما قاله الأكثرون والأوجه جوازه لا سيما عند إرادة النسبة له صلى الله عليه وسلم
نهاية المحتاج للشافعي الصغير ج 8 ص 148 ط دار الفکر بيروت 1404 .
در صورتي نامگذاري به عبدالکعبه يا عبد الدار يا عبد العلي يا عبدالحسن يا عبد النبي ، حرام است كه موجب توهم شرک باشد؛ اما نظر درست آن است كه اين چنين نامگذاري جايز مي باشد ، بويژه اگر هدف ازاين نامگذاري انتساب صاحب نام به افراد ياد شده باشد.

سلام
عبادت به معنای اطاعت هم هست و در تمام موارد مذکور هم همین معنا را می دهد یعنی مطیع رسول ص یا مطیع علی ع ووو و این بلااشکال است
والله الموفق

سلام و عرض ادب
همچنانکه از پاسخ قبلی حقیر مفهوم بود ، این نام گذاری فی نفسه اظهار ارادتی به حضرت رسول و حضرت امیر و صاحبان اصلی ان نامهای مقدس است ولی اگر قصد عبودیت و بندگی بمعنای پرستش شود (که بسیار بعید و غیر معمول هم هست )طبیعتا جایز نیست .