ایا امام زمان(ع) از ما رضایت دارند؟
تبهای اولیه
[="]باتشکر از دوست عزیزی که راجع به راههای جلب رضلیت امام زمان(ع) پرسیده بودند، عرض کنم که:[/]
[="]امام زمان (عج)، امام رئوف و مهربان و دلسوز همه ی انسان ها، بلکه همه ی موجودات است؛ زیرا امامان (ع) برنامه و اهدافشان همان برنامه و اهداف پیامبر گرامی اسلام است.
[/]
[="]قرآن مجید درباره ی پیامبر (ص) می فرماید: « لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ »[1]، یعنی آنچه شما را آزار می دهد بر او سخت و گران است و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.[/]
[="]
با توجه به مهربانی امام زمان (عج)، او انتظار سخت و مشکلی از ما ندارد. تنها چیزی که موجبات رضایت قلب مهربان آن حضرت از ما را فراهم می سازد، انجام واجبات الاهی و ترک محرمات است. بنابراین اگر کسی به دستورات خداوند عمل نماید و وظایفی را که خداوند بر او مقرر کرده است، به درستی انجام دهد، یقیناً امام زمان (عج) از او راضی خواهد بود.
[/]
[="]به این حدیث از امام صادق(ع)توجه کنید:[/]
[="]أن رجلا قال للصادق (ع) يا ابن رسول الله فيم المروءة فقال: «أ لا يراك حيث نهاك و لا يفقدك من حيث أمرك».[2][/]
[="]شخصی از امام صادق (ع) سؤال کرد، مردانگی در چیست؟ امام (ع) فرمود: نبیند خداوند ترا در معصیتی که از آن نهی کرده و ببیند در طاعتی که به آن امر کرده است.[/]
[="]
بدیهی است که امام زمان (عج) از انسانهای که دارای صفت مردانگی هستند راضی است.[/]
[="]
امام موسی بن جعفر (ع) می فرمایند: «ای فرزندم بپرهیز از این که خداوند ترا در معصیتی که از آن نهی کرده ببیند و برحذر باش از این که ترا در طاعتی که به آن امر کرده نبیند...» [3].[/]
[="]اما کسانی که وظایف و واجبات خود، مانند نماز، روزه، حجاب، خمس، زکات و ... را انجام نمی دهند و از محرمات و کارهای حرام پرهیزی ندارند، یقیناً امام زمان (عج) از آنان راضی نخواهد بود، هرچند در اعمال مستحبی مانند: رفتن به زیارت و عزاداری امام حسین (ع) و رفتن به جمکران و ... شرکت فعال داشته باشند.[/]
[="]
خلاصه اینکه:[/]
[="] رضایت امام زمان (عج) در رضایت خداست و رضایت خدا در عمل به دستورات الاهی که همان انجام واجبات و ترک محرمات باشد، است؛ زیرا که امام زمان (عج) خود مکلف به احکام و دستورات شرع مقدس اسلام و حافظ ارزش های دینی است.[/]
[="]پی نوشتها:[/]
[="][1] التوبة، 128.[/]
[="][2] فقه الرضا، ص 358.[/]
[="][3] من لا يحضره الفقيه، ج4، ص 409. [/]