چگونگی خلقت انسان از دیدگاه قرآن

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
چگونگی خلقت انسان از دیدگاه قرآن

چگونگی خلقت انسان ....

چگونگى آفرینش انسان از دیدگاه قرآن

قـرآن کـریـم درباره آفرینش انسان ،
مطالب مختلفى بیان داشته است. گاهى راجع به انسان اولى و گـاهـى دربـاره هـمـه
انـسـانـهـا، بـحـث بـه مـیـان آورده، گـاهـى مـبـداء شـکـل گـیـرى و ایـجـاد او را
زمـیـن مـى شـمـارد، گـاهـى خـاک، گـاهـى گـِل و در بـعـضـى مـوارد مـنـشـاء را
نـطـفـه و مـنـى، و در چـنـد جـا مراحل خلقت انسان را به ترتیب بیان کرده است براى
روشن شدن مطلب، آیات شریفه قرآن را به چند قسمت تقسیم مى کنیم:

الف ـ آیاتى که مبداء پیدایش
همه انسانها را زمین ذکر کرده و مى فرماید: (مَنْها خَلَقْناکُمْ وَ فیها
نُعیِدُکُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکُمْ تارَةً اءُخْرى )(1)؛ شـمـا را از زمـیـن
آفـریـدیم و دوباره بدان باز مى گردانیم و بار دیگر شما را ازآن خارج مى
کنیم.
از
ایـن آیـه و آیـات دیـگـر اسـتـفـاده مـى شـود کـه انـسان از زمین خلق شده است، هم
اوّلین انسان (حـضـرت آدم (ع) و هـم ذریـّه او کـه از نطفه خلق شده اند. این تعبیر
کنایه اى مى باشد، یعنى هـمـان طـور کـه گـیاه از زمین مى روید و رشد مى کند و حیات
مى یابد، شما نیز از همین موادّ به وجود آمده اى و خدا به شما حیات بخشیده
است.

ب ـ
آیاتى که منشاء پیدایش انسان را خاک مى داند که آن نیز بخشى از زمین است مانند:
(وَمِنْ آیاتِهِ اءَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ)(2)؛ از نشانه هاى او این است که شما
را از خاک آفرید.

ج ـ آیـات دیـگـر دلالت مـى کـنـد کـه خـدا انـسـان را از
گِل چسبنده و خشک شده مانند سفال آفریده است:
(هُوَ الّذى خَلَقَکُمْ مِنْ
طینٍ)(3)؛ خداوند کسى است که شما را از گِل آفرید.
(إ نّا خَلَقْناهُمْ مِنْ طینٍ
لازِب )(4)؛ همانا انسانها را از گل چسبنده آفریدیم .
(خَلَقَ الْاءِنْسانِ مِنْ
صَلْصالٍ کَالْفَخّارَ)(5)؛ خدا انسان را از گل خشکى مانند سفال
آفرید.

د
ـ آیـاتى که دلالت مى کند، بشر (جز حضرت آدم (ع ) و حوا وحضرت عیسى (ع ) از آب و
نطفه آفریده شده است، مانند:
(ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مَن ماءٍ
مَهینٍ)(6)؛ سپس نسل آدم را از آبى صاف که مایعى پست و ضعیف است،
آفرید.

ه‍ ـ آیاتى که مراحل خلقت انسان را بیان مى کند، مانند:
مـِنْ سـُلا لَةٍ مـِنْ طـیـنٍ
ثـُمَّ جـَعـَلْناهُ نـُطْفَةً فى قَر ارٍمَکینٍ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ
عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعـَلَقـَةَ مـُضـْغـَةً فـَخـَلَقـْنـَا الْمـُضـْغَةَ
عِظاما فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْما ثُمَّ اءَنْشَاْناهُ خَلْقا آ خَرَ ....)(7)؛
هـمـانـا که انسان را از گلى صاف آفریدیم ، سپس او را به صورت نطفه دررَحِم مستقر
کرده و بـعـد نـطـفـه را بـه صـورت خـون بـسـتـه شـده و خـون بـسـتـه شـده را بـه
شـکـل گـوشـت جـویـده شـده و بـعـد آن را اسـتـخـوانـدار (یـا تـبـدیـل بـه
اسـتـخـوان ) کـرده ، سپس بر روى استخوان گوشت رویانیدیم (و خلقتش را به حدّ کمال
رساندیم ) آن گاه او را به شکل دیگر ایجاد کردیم ...