اسرار تسبیحات حضرت زهرا سلام الله

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
اسرار تسبیحات حضرت زهرا سلام الله

اسرار تسبیحات حضرت زهرا سلام الله

مداومت بر تسبیحات حضرت فاطمه(س)، موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختی است.
نجات از شقاوت
امام صادق(ع) می‏ فرماید: «یا ابا هارون، انا نامر صبیاننا بتسبیح فاطمه علیها السلام کما نامرهم بالصلاه، فالزمه، فانه لم یلزمه عبد فشقی»( فروع کافی، کتاب الصلاه، ص 343، ح 13)؛ ای ابا هارون! ما بچه‏ های خود را همانطور که به نماز امر می‏ کنیم به تسبیحات حضرت فاطمه(س) نیز امر می‏ کنیم. تو نیز بر آن مداومت کن، زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است بندهای که بر آن مداومت نموده است.
دوری شیطان و خشنودی خدا
امام باقر (ع) می‏ فرماید: «من سبح تسبیح فاطمه ثم استغفر، غفر له، و هی مائه باللسان، و الف فی المیزان، و یطرد الشیطان، و یرضی الرحمان»( وسائل الشیعه، ج 4، ص 1023، ح 3.)؛ هر کس تسبیحات حضرت فاطمه(س) را بجا آورد و پس از آن استغفار کند، مورد مغفرت قرار می ‏گیرد، و آن تسبیح به زبان صد تا است، و در میزان (اعمال) هزار (ثواب) دارد، و شیطان را دور کرده، و خدای رحمان را خشنود و راضی می ‏نماید.
از امام صادق(ع) روایت است که وقتی انسان در جای خواب خود می‏ خوابد، فرشته‏ ی بزرگواری و شیطان سرکشی به سوی او می‏ آیند، پس فرشته به او می‏ گوید:
روز خود را به خیر ختم کن و شب را با خیر افتتاح کن، و شیطان می‏گوید: روز خود را با گناه ختم کن و شب را با گناه افتتاح کن. اگر اطاعت فرشته کرد و تسبیحات حضرت زهرا(س) را در وقت خواب خواند، فرشته آن شیطان را می‏ راند و از او دور می‏ کند، و او را تا هنگام بیداری محافظت می‏کند، پس باز شیطان می‏ آید و او را امر به گناه می‏ کند و ملک او را به خیر امر می‏ کند. اگر از فرشته اطاعت کرد و تسبیح آن حضرت را گفت آن فرشته، شیطان را از او دور می‏ کند و حق تعالی عبادت تمام آن شب را در نامه ‏ی عملش می‏ نویسد.( شیطان دشمن دیرینه‏ی انسان، محمد نصیری، ص 136.)
برائت از دوزخ و نفاق
بنا بر روایت امام صادق(ع)، تسبیحات حضرت زهرا(س) از جمله‏ی ذکر کثیری است که خداوند در قرآن کریم یاد فرموده است:
«تسبیح فاطمة الزهراء علیها السلام من الذکر الکثیر الذی قال الله عز و جل: «واذکروا الله ذکرا کثیرا.» و از طرفی رسول گرامی اسلام فرموده است: «من اکثر ذکر الله عز و جل احبه الله و من ذکر الله کثیرا کتبت له برائتان؛ برائة من النار و برائة من النفاق»( اصول کافی، ج 2، ص 499، ح 3.)؛ هر کس ذکر خدای عزوجل را بسیار کند خداوند او را دوست دارد، و هر کس ذکر خدا را بسیار کند برای او دو برائت(منشور آزادی) نوشته شود: یکی برائت از آتش جهنم، و دیگری برائت از نفاق و دورویی.
لذا تسبیحات صدیقه‏ ی طاهره اگر با شرائطش انجام پذیرد، موجب برائت از دوزخ و نفاق می‏ گردد

با سلام وعرض ادب
روایت اول:
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي هَارُونَ الْمَكْفُوفِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: يَا أَبَا هَارُونَ إِنَّا نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِتَسْبِيحِ فَاطِمَةَ ع كَمَا نَأْمُرُهُمْ بِالصَّلَاةِ فَالْزَمْهُ فَإِنَّهُ لَمْ يَلْزَمْهُ عَبْدٌ فَشَقِيَ.
8392- 3- «5» وَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ «6» بْنِ سَعِيدٍ الْبَجَلِيِّ ابْنِ أَخِي صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ بْنِ نُعَيْمٍ الْعَائِذِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ مَنْ‏ سَبَّحَ‏ تَسْبِيحَ‏ فَاطِمَةَ ع- ثُمَّ اسْتَغْفَرَ غُفِرَ لَهُ وَ هِيَ مِائَةٌ بِاللِّسَانِ وَ أَلْفٌ فِي الْمِيزَانِ وَ تَطْرُدُ الشَّيْطَانَ وَ تُرْضِي الرَّحْمَنَ.


روایت آخر :

4- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ بَكْرِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: تَسْبِيحُ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع- مِنَ الذِّكْرِ الْكَثِيرِ الَّذِي قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً.
روایات در کتب اصلی موجود است .


تسبيح حضرت زهراسلام الله علیها، هديه آسمانى

ستارگان درخشانتر از هميشه تاريخ در آسمان مدينه پرتو افشانى مى‏ كردند. شميم عطر محمدى(ص) در كوچه‏ هاى مدينه پراكنده بود و ياس علوى، آنگاه كه به معراج نماز مى ‏رفت، نورش براى اهل آسمان مى ‏درخشيد و بر چهره اهل زمين نور مى ‏پراكند.
در آن هنگام فاطمه(س) از سختى كارهاى خانه در زحمت‏ بود. (1) امير مؤمنان(ع) آنگاه كه چنين ديد به فاطمه توصيه كرد، نزد پدر برود و خدمتكارى درخواست كند تا در امور منزل يار و همكارش باشد. (2)
وقتى پيامبر(ص) از خواسته آنان آگاهى يافت، فرمود: «اى فاطمه چيزى به تو عطا كنم كه از خدمتكار و دنيا با آنچه در آن است، ارزشمندتر است; بعد از نماز سى و چهار مرتبه «الله اكبر» و سى و سه مرتبه «الحمدلله‏» و سى و سه مرتبه «سبحان الله‏» بگو و آن را با لا اله الا الله ختم كن. اين كار برايت از چيزى كه مى‏ خواهى و از دنيا و آنچه در آن است، بهتر است‏». (3)
در آن لحظه كه اين هديه آسمانى به فاطمه(س) عطا شد، فرمود: «از خدا و رسول خدا راضى شدم.» (4)
درك هديه بزرگى كه رسول اكرم(ص) به فاطمه(س) اعطاء كرد، بالاتر از طاقت غير معصوم است، به گونه‏ اى كه

انسان از وصف آن عاجز مى‏ ماند و فقط از سرچشمه گفتار معصومين(ع) است كه تا اندازه ‏اى مى‏ توان از بركاتش بهره‏ مند شد.
امام باقر(ع) درباره تسبيح حضرت فاطمه(س) مى‏ فرمايد: «خداوند متعال با هيچ ستايشى، بالاتر از تسبيحات فاطمه زهرا(س) عبادت نشده است. و اگر چيزى افضل از آن وجود داشت، رسول خدا(ص) آن را به فاطمه(س) اعطاء مى‏ كرد.» (5)
تسبيح حضرت فاطمه(س) كه به مناسبت مداومت آن حضرت در انجام آن به وى منسوب گرديد، در واقع تسبيح حق تعالى است!
تسبيح عبادتى برگزيده است كه هر كس در سير معنوى خويش به قدر طاقت و معرفتش از آن بهره مى‏گيرد و ائمه: قبل از خلقت عالم مادى، به تسبيح ذات اقدس حق مشغول بودند.

تسبيح حضرت زهرا(س)، به چه معنى است؟
الله اكبر، اولين ذكر تسبيحات حضرت زهرا(س):
در تسبيح فاطمى(س)، انسان با گفتن «الله اكبر» به نهايت عجز خود اعتراف مى‏ كند و به ناتوانيش به درگاه الهى بارها اقرار مى ‏كند.
جميع بن عمير گويد: در محضر امام صادق(ع) بودم، حضرت از من پرسيد: جمله «الله اكبر» يعنى چه؟ گفتم: يعنى خدا از همه چيز بزرگتر است، حضرت فرمود: مطابق اين معنى، خدا را چيزى تصور كرده و سپس مقايسه با ساير اشياء كرده‏ اى و او را بزرگتر از آن چيزها تصور نموده ‏اى.
عرض كردم: پس معنى الله اكبر چيست؟ حضرت پاسخ داد: معنايش اين است كه; «الله اكبر من ان يوصف; خداوند بزرگتر از آن است كه توصيف گردد.» (10)

الحمدلله، دومين ذكر تسبيحات حضرت زهرا(س):
پس از آن كه انسان به عجز و ناتوانى خويش در شناخت‏ خالق اعتراف كرد، با گفتن الحمدلله كه از افضل اذكار تسبيح است، وارد مرحله بعدى مى‏ شود.
امام صادق(ع)] فرمود: ... كمال شكر گفتن مرد است، الحمدلله رب العالمين. ... و در حديثى حماد بن عثمان گفت: بيرون آمد حضرت صادق(ع)، از مسجد و حال آنكه گم شده بود مركوب آن حضرت. فرمود: «اگر خداوند رد كند آن را به من، هر آينه شكر مى‏ كنم او را حق شكر او». گفت درنگى نكرد تا آنكه آن مركوب آورده شد. پس فرمود: «الحمدلله‏». قائلى عرض كرد: «فدايت‏ شوم، آيا شما نگفتيد كه شكر خدا مى ‏كنم حق شكر او را»؟
فرمود: «آيا نشنيدى كه من گفتم: الحمدلله.»
از اين روايت معلوم مى ‏شود كه حمد خداوند افضل افراد شكر لسانى است. (11)

«سبحان الله‏»; سومين ذكر تسبيحات حضرت زهراء(س)
شخصى از حضرت على(ع) پرسيد: معنى سبحان الله چيست؟ حضرت فرمود: «سبحان الله‏» تعظيم مقام بلند و با عظمت ‏خدا و منزه دانستن او از آنچه كه مشركان مى‏ پندارند، است و زمانى كه بنده اين كلمه را مى‏ گويد، همه فرشتگان بر او درود مى‏ فرستند.» (12)
بعد از آنكه رسول اكرم(ص) تسبيحات را به كوثرش عطا كرد، حضرت فاطمه(س) ابتدا رشته‏ اى از پشم تابيده و با آن به تسبيح پرداخت. تا اين كه حضرت حمزه بن عبدالمطلب شهيد شد، پس حضرت فاطمه از تربت قبر آن بزرگوار خاك برداشت و تسبيح ساخت و با آن تسبيح مى‏كرد و مردم نيز چنان كردند و چون سيدالشهدا حسين بن على(ع) شهيد شد، سنت‏ شد كه از تربت آن امام مظلوم تسبيح سازند و با آن ذكر گويند.
درباره ثواب تسبيح حضرت زهرا(س) با تربت امام حسين(ع) از حضرت صاحب الامر(عج) روايت‏ شده است كه: هر كه تسبيح تربت امام حسين(ع) را در دست داشته باشد و ذكر را فراموش كند، ثواب ذكر براى او نوشته مى‏ شود.
از حضرت صادق(ع) نقل شده است كه تسبيح تربت آن حضرت، ذكر مى ‏گويد، بى ‏آنكه آدمى ذكر گويد و فرمود كه يك ذكر يا استغفار كه با تربت‏ حضرت اباعبدالله(ع) گفته مى ‏شود برابر با هفتاد ذكر كه با چيز ديگر گفته شود است. و اگر بى ذكر تسبيح را بگرداند به عدد هر دانه، هفت تسبيح براى او نوشته مى ‏شود.
به روايت ديگر، اگر با ذكر تسبيح را بگرداند، به هر دانه چهل حسنه براى او نوشته مى ‏شود.
مروى است كه حوريان بهشت وقتى فرشته‏ اى را مى ‏بينند كه به زمين مى‏ آيد از او درخواست مى‏كنند تا تسبيح و تربت‏ حضرت حسين(ع) را برايشان بياورد.
از حضرت موسى(ع) نقل شده است: پنج چيز هميشه همراه انسان پرهيزكار است; مسواك، شانه، سجاده نماز، تسبيح كه سى و چهار دانه داشته باشد و انگشتر عقيق. (13)

فضيلت و آداب تسبيح حضرت زهرا(س)
روايات زيادى در اين باب در كتب معتبر وجود دارد و گستردگى روايات و عنايت اكثر ائمه به ذكر سخنى درباره تسبيح از عظمت آن پرده بر مى‏دارد.
حضرت مهدى -عجل الله تعالى فرجه الشريف)، درباره تسبيح فرمود: «ان فضل الدعاء و التسبيح بعد الفرائض على الدعاء بعقب النوافل، كفضل الفرائض على النوافل. فضيلت دعا و تسبيح بعد از نمازهاى واجب در مقايسه با دعا و تسبيح پس از نمازهاى مستحبى، مانند فضيلت واجبات بر مستحبات است.» (14)
امام صادق(ع) نيز به فضيلت تسبيح بعد از نمازهاى واجب چنين اشاره كرد: «من سبح تسبيح فاطمه الزهراء(س) قبل ان يثنى رجليه من صلاة الفريضه، غفر الله له. هر كس بعد از نماز واجب تسبيح فاطمه زهرا(س) را به جا آورد، قبل از اينكه پاى راست را از بالاى پاى چپ بردارد، جميع گناهانش آمرزيده مى‏شود.» (15)
و در حديثى ديگر فرمود: «من سبح تسبيح فاطمة(س)، فقد ذكر الله الذكر الكثير. كسى كه تسبيح فاطمه زهرا(س) را بگويد، خدا را به ذكر كثير ياد كرده است.» (16)
روزى امام صادق(ع) ابوهارون را مخاطب ساخت و از تعليم تسبيح حضرت فاطمه به كودكان سخن گفت: «يا ابا هارون، انا نامر صبياننا بتسبيح فاطمة(س) كما نامرهم بالصلاة، فالزمه، فانه لم يلزمه عبد فشقى. اى ابوهارون، ما تسبيح فاطمه(س) را به فرزندان خود سفارش مى‏ كنيم همچنانكه آنها را به نماز توصيه مى‏كنيم. تو نيز بر آن مداومت كن.
زيرا هر بنده‏ اى كه بر آن مواظبت و مداومت كند، سرانجام نيكو خواهد داشت.» (17)
در جاى ديگر حضرت از عظمت تسبيحات حضرت زهرا(س) در مقابل نمازهاى مستحبى چنين ياد كرد: «تسبيح فاطمة(س) فى كل يوم فى دبر كل صلاة احب الى من صلاة الف ركعة فى كل يوم. تسبيح حضرت فاطمه(س) در هر روز، به دنبال هر نماز، نزد من از هزار ركعت نماز (مستحبى) در هر روز، محبوبتر است.» (18)
امام هادى(ع) فرمود: «لنا اهل البيت عند نومنا عشر خصال: الطهارة، ... و تسبيح الله ثلاثا و ثلاثين و تحميده ثلاثا و ثلاثين، و تكبيره اربعا و ثلاثين... ما اهل بيت‏به هنگام خواب ده كار را انجام مى‏دهيم: وضو گرفتن، ... و سى و سه مرتبه «سبحان الله‏» گفتن، و سى و سه مرتبه «الحمدلله‏» گفتن، و سى و چهار مرتبه «الله اكبر» گفتن و ...» (19)
خواص و آثار فراوان ديگرى براى گوينده تسبيحات آن حضرت ذكر شده كه برخى از آنها بدين قرار است:
ناكام و نااميد نشدن، (20) دور كردن شيطان (21) ، برطرف نمودن سنگينى گوش (22) ، نجات يافتن از شقاوت و بدبختى (23 ، باعث‏ سنگينى اعمال، خوشنودى خداوند و رفتن به بهشت مى‏شود. (24)

اوقات و مكانهاى تسبيح حضرت فاطمه(س) (25)
از اوقات مختلف و مكانهاى زيادى براى تسبيح حضرت يادشده كه برخى عبارتند از: بعد از نمازهاى واجب و مستحبى، به هنگام خواب، پس از نمازهاى استغاثه به حضرت فاطمه(س) و نماز زيارت حضرت رسول(ص) و نماز زيارت حضرت اميرالمؤمنين و نماز حضرت وليعصر(عج) در مسجد صاحب الزمان جمكران و قبل از زيارت حضرت معصومه(س) در قم به گونه‏ اى كه سبحان‏ الله قبل از الحمدلله گفته مى ‏شود.
پى ‏نوشتها:
1- ر ك: اسرار و آثار تسبيح حضرت زهرا، عليرضا رجالى تهرانى، ص‏9. (حديث امام صادق(ع))
2- ر ك: همان ص‏18.
3- ر ك: تسبيحات حضرت زهرا(س)، عدنان زعفرانى، ص‏9.
4- همان، ص‏21.
5- تسبيحات حضرت زهراء، ص‏10، به نقل از علل الشرايع/366.
6- همان، ص‏14. «ما عبدالله بشى‏ء من التحميد افضل من تسبيح فاطمة(س). ولو كان شى‏ء افضل منه لنحله رسول الله(ص) فاطمة(س).»
7- شرح چهل حديث (اربعين حديث) امام خمينى;، ص‏417.
8- همان، ص‏551.
9- همان، ص‏654.
10- همان، ص‏656.
11- اسرار و آثار تسبيح حضرت زهرا(س)، ص‏48 به نقل از معانى الاخبار.
12- شرح چهل حديث، امام خمينى، ص‏349.
13- اسرار و آثار تسبيح حضرت زهرا(س)، ص‏52 به نقل از معانى الاخبار.
14- كليات مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمى، كتاب باقيات صالحات.
15- از هر معصوم چهل حديث، محمد على كوشا، ص‏364.
16- اسرار و آثار تسبيح حضرت زهرا(س) ص‏12 به نقل از تهذيب ج‏2، ص‏105.
17- تسبيحات حضرت زهرا(س)، ص‏11.
18- همان، ص‏15.
19و20 - همان، ص‏16.
21- همان، ص‏20.
22- همان، ص‏23.
23- همان، ص‏28.
24- اسرار و آثار تسبيح حضرت زهرا(س)، ص‏39.
25- همان، ص‏14.
ماهنامه كوثر شماره 8

با صلوات بر محمد وآل محمد
در ادامه به نکته ای که در حدیث ذیل مطرح شده می پردازیم:
امام صادق(ع) فرمودند:«تسبيح فاطمة(س) فى كل يوم فى دبر كل صلاة احب الى من صلاة الف ركعة فى كل يوم. تسبيح حضرت فاطمه(س) در هر روز، به دنبال هر نماز، نزد من از هزار ركعت نماز (مستحبى) در هر روز، محبوبتر است.» به گفته یکی از بزرگان تسبیحات حضرت زهرا به قدری مهم است که از هزار رکعت نماز که در هر رکعت آن سوره حمد (که هر دو سوره حمد ) معادل یک ختم قرآن وسوره قل هو الله احد(که هر سه قل هو الله احد )معادل یک ختم قرآن است در آن وجود دارد. واین خبر از اسرارعظمت تسبیحات فاطمه ی زهرا(سلام الله علیها) می دهد.

موضوع قفل شده است