جمع بندی آیه اتمام نعمت

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیه اتمام نعمت

[="navy"]چرا پس از بر شمردن 10مورد از محرمات وسط آیه 3 سوره مائده صحبت از روز یاس کفار و اکمال دین و اتمام نعمت می شود
بنابراین:

منظور از كلمه" يوم" در جمله" الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ" چيست؟ آن چه روزى است كه كفار از دين مسلمانان مايوس شدند؟

اگر این آیه مربوط به جانشینی امام علی (ع) است چرا وسط بحث محرمات آمده است؟[/]

برچسب: 


با نام و یاد دوست


به نام خدا
با سلام
سهراب;333047 نوشت:
چرا پس از بر شمردن 10مورد از محرمات وسط آیه 3 سوره مائده صحبت از روز یاس کفار و اکمال دین و اتمام نعمت می شود

در آيه سوم سوره مباركه مائده آمده است :
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
در واقع جمله الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا" بين مستثنا و مستثنا منه ايه 3 مائده كه داراي پيام مستقلي است ، فاصله انداخته است و از آنجا كه هيچ ارتباطي با حكم آيه در خصوص محرمات مذكور ندارد ، بنابراين يك جمله معترضه محسوب مي شود . استاد جوادي آملي در خصوص علت قرار گيري اين بخش در وسط ايه سوم سوره مائده بياني بدين شرح دارند :
"اين مستثنا با آن مستثنا منه يك پيام مستقلّي دارد و اين دو جمله ﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾ با ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾ هيچ ارتباطي با آن مستثنا و اين مستثنا منه ندارد، از اينجا معلوم مي‌شود كه اين جمله يك جمله معترضه است كه بين مستثنا و مستثنا منه قرار گرفت و نشانه‌اش اين است كه همين مضمون در سه جاي ديگر قرآن كه در سوره «انعام» و «نحل» كه مكّيند در مكّه نازل شد و در سوره مباركه «بقره» كه در اوايل مدينه نازل شده است اين مطلب در سوره «بقره» و سوره «انعام» و سوره «نحل» آمده همين مستثنا و مستثنا منه را دارد گرچه به اين تفصيل نيست ولي اين دو جمله معترضه را هم ندارد مثل ﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾، ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾. پس در اين فصل اول يا مقام اول بحث ثابت شد كه اين دو جمله، جمله معترضه است."(1)

(1)- ر.ك: بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء ، ذيل سوره مائده ، آيه سوم ، جلسه 9

"مقام ثاني بحث اين است كه حالا يا در خلال نازل شدن آن مستثنا و اين مستثنا منه اين دو جمله معترضه براساس اهميّتي كه داشت نازل شد مثل اينكه كسي در خلال سخن گفتن در حالي كه يك امر مهمي اتفاق افتاده است يك جمله معترضه‌اي مي‌گويد، دارند با هم صحبت مي‌كنند مي‌بينند كودكي در حال خطر است يا نابينائي در حال خطر است مي‌گويند دستش را بگير يا در را ببند كه نرود، اين جمله‌اي كه مي‌گويند دستش را بگير يا در را ببند كه نرود و مانند آن نه به مستثنا مرتبت است نه به مستثنا منه، يك جمله معترضه است كه در هنگام محاوره و خطاب براي ضرورت گفته شد، جمله معترضه غالباً اين‌چنين است، يا در حين نازل شدن اين مستثنا و مستثنا منه اين دو جمله معترضه براي اهميّت نازل شد اين يك احتمال، يا نه اين دو جمله بعداً نازل شده است و طبق وحي الهي ذات مقدّس رسول أكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) مأمور شد كه دستور بدهد اين دو جمله را بين مستثنا و مستثنا منه اين آيه قرار بدهند اين احتمال دوم، يا نه بعد از ارتحال رسول گرامي(صلّي الله عليه و آله و سلّم) هنگام تأليف به جمع اين دو جمله به عنوان معترض بين مستثنا و مستثنا منه قرار گرفت اين احتمال سوم، يا احتمالات ديگر، به هر تقدير اين دو جمله به هيچ وجه با مستثنا و مستثنا منه رابطه ندارد."(2)

(2)- ر.ك: بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء ، همان

با اجازه ی کارشناس محترم
یه دلیل،همون دلیلی بود که سرکار "هدی" فرمودند
.

دلیل دیگه ای که میشه گفت اینه که ایه اکمال دین چنان اهمیت داره که خدا در بین ایاتی که هیچگونه ارتباطی به ایه اکمال ندارند نازل کرده تا:

1-هم اهمیت موضوع رو برسونه.

2-هم اینکه ایه از دستبرد دشمنان حفظ بشه

با سلام

البته كه جابجايي آيات علتي داشته است و سعي كتُّاب وحي نيز حفظ اصل قرآن كريم از تحريف بوده كه به دستور پيامبر (ع) فلان آيه را در فلان جا مي گذاشتند البته كه اين امر هم بعدا دچار مشكلاتي گرديد:

چرا قرآن مجید بدون حدیث ناقص است ؟

با تشکر
جواب این سوال داده نشد
اگر این آیه مربوط به جانشینی امام علی (ع) است چرا وسط بحث محرمات آمده است؟

سهراب;333468 نوشت:
با تشکر
جواب این سوال داده نشد
اگر این آیه مربوط به جانشینی امام علی (ع) است چرا وسط بحث محرمات آمده است؟


از این موارد در قران زیاد است و علتش حساسیت بیش از حد این ایه است.این ایات از حساسیت فوق العاده ای برخوردار بودند و باید دور آنها پوششی قرار میگرفت.
مثل اینکه شما یه جواهر طلایی دارید و اونهارو در گاو صندوق نگهداری میکنید،در جاییکه توجه دشمن جلب نشود.خداوند هم این ایه را وسط ایات حرام قرار داده تا دشمنان به خاطر کینه و حسادتی که به آقا علی علیه السلام دارند به ایه دستبرد نزنند.
این آیه (ایه اکمال) بین بین یک سطر و ذیل آن قرار گرفته.به سطر و ذیل ارتباطی ندارد.حساسیت این جمله و موضوع بسیار بالاست.
آیه 3 مائده : وسط ایه رو بردارید و سطر و ذیل ایه رو به هم بچسبونید.ببینید چقدر قشنگ میشه!!!آیه اکمال ایه مستقلی نیست،در وسط ایه قرار گرفته.

سهراب;333047 نوشت:
چرا پس از بر شمردن 10مورد از محرمات وسط آیه 3 سوره مائده صحبت از روز یاس کفار و اکمال دین و اتمام نعمت می شود بنابراین: منظور از كلمه" يوم" در جمله" الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ" چيست؟ آن چه روزى است كه كفار از دين مسلمانان مايوس شدند؟ اگر این آیه مربوط به جانشینی امام علی (ع) است چرا وسط بحث محرمات آمده است؟

سلام
آنچه در اینجا اتفاق افتاده خیلی عجیب نیست . در قرآن امثال این موارد هست . الا اینکه اینجا بیشتر به چشم می آید بخاطر تفاوت موضوعی فاحش .
و بنده حدس میزنم تفاوت این دو بحث با هم مانند تفاوت خود صاحبان ولایت با کسانی است که در صحنه غدیر حضور داشتند .
کانه این خود تصویری است معنوی از آن صحنه مادی
والله الموفق

با سلام

سهراب;333468 نوشت:
جواب این سوال داده نشد اگر این آیه مربوط به جانشینی امام علی (ع) است چرا وسط بحث محرمات آمده است؟

اولا مى ‏دانيم آيات قرآن ، و همچنين سوره‏هاى آن ، بر طبق ترتيب نزول جمع‏ آورى نشده است بلكه بسيارى از سوره‏ هائى كه در مدينه نازل شده مشتمل بر آياتى است كه در مكه نازل گرديده و بعكس آيات مدنى را در لابلاى سوره‏ هاى مكى مشاهده مى ‏كنيم .

ثانيا با توجه به حوادثى كه در آخرين ساعات عمر پيامبر (صلى ‏الله ‏عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) واقع شد ، و مخالفت صريحى كه از طرف بعضى افراد براى نوشتن وصيتنامه از طرف پيامبر (صلى ‏الله ‏عليه‏ وآله‏ وسلّم‏) به عمل آمد - تا آنجا كه حتى پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله ‏وسلّم‏) را ( العياذ بالله ) متهم به هذيان و بيمارى ! و گفتن سخنان ناموزون كردند- بدست مي آيد كه بعضى از افراد حساسيت خاصى در مساله خلافت و جانشينى پيامبر (صلى‏ الله‏ عليه‏ وآله ‏وسلّم‏) داشتند و براى انكار آن حد و مرزى قائل نبودند ! .

لذا چنين شرايطي ايجاب مى ‏كرد كه براى حفظ اسناد مربوط به خلافت و رساندن آن به دست آيندگان چنين پيش ‏بينى ‏هائى بشود و با مطالب ساده‏ اى آميخته گردد كه كمتر جلب توجه مخالفان سر سخت را كند ؟ ! .(1)


(1)- با اندكي تلخيص و تغيير ، تفسير نمونه ، ج 4 ، ص 271


سهراب;333047 نوشت:
منظور از كلمه" يوم" در جمله" الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ" چيست؟ آن چه روزى است كه كفار از دين مسلمانان مايوس شدند؟

در تفسير شريف نمونه ، در ذيل ايه سوم سوره مباركه مائده به بررسي دقيق اينكه اين روز چه روزي است پرداخته است كه مناسب است در اينجا ذكر شود:
"كدام روز است كه اين چهار جهت در آن جمع شده هم كافران در آن مايوس شده ‏اند ، و هم دين كامل شده ، و هم نعمت خدا تكامل يافته ، و هم خداوند آئين اسلام را به عنوان آئين نهائى مردم جهان پذيرفته است؟در ميان مفسران در اينجا سخن بسيار است...بايد از روى قرائن و نشانه‏ ها و تاريخ نزول اين آيه و اين سوره و تاريخ زندگانى پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) و رواياتى كه از منابع مختلف اسلامى بدست ما رسيده اين روز مهم را پيدا كنيم ...
منظور[ از اين روز] روز غدير خم است ، روزى كه پيامبر اسلام (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) امير مؤمنان
على (عليه‏ السلام‏) را رسما براى جانشينى خود تعيين كرد ، آن روز بود كه كفار در ميان امواج ياس فرو رفتند ، زيرا انتظار داشتند كه آئين اسلام قائم به شخص باشد ، و با از ميان رفتن پيغمبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) اوضاع به حال سابق برگردد ، و اسلام تدريجا برچيده شود ، اما هنگامى كه مشاهده كردند مردى كه از نظر علم و تقوا و قدرت و عدالت بعد از پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) در ميان مسلمانان بى ‏نظير بود بعنوان جانشينى پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) انتخاب شد و از مردم براى او بيعت گرفت ياس و نوميدى نسبت به آينده اسلام آنها را فرا گرفت و فهميدند كه آئينى است ريشه‏ دار و پايدار .

در اين روز بود كه آئين اسلام به تكامل نهائى خود رسيد ، زيرا بدون تعيين جانشين براى پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) و بدون روشن شدن وضع آينده مسلمانان ، اين آئين به تكامل نهائى نمى ‏رسيد

آن روز بود كه نعمت خدا با تعيين رهبر لايقى همچون على (عليه ‏السلام‏) براى آينده مردم تكامل يافت .

و نيز آن روز بود كه اسلام با تكميل برنامه‏ هايش بعنوان آئين نهائى از طرف خداوند پذيرفته شد ( بنابراين جهات چهارگانه در آن جمع بوده) . "(1)

(1)- تفسير نمونه ، ج 4 ، ص 265

"در روايات فراوانى كه از طرق معروف اهل تسنن و شيعه نقل شده صريحا اين مطلب آمده است كه آيه شريفه فوق در روز غدير خم و به دنبال ابلاغ ولايت على (عليه‏ السلام‏) نازل گرديد ، از جمله اينكه:
1 -دانشمند معروف سنى ابن جرير طبرى در كتاب ولايت از زيد بن ارقم صحابى معروف نقل مى‏ كند كه اين آيه در روز غدير خم در باره على (عليه‏ السلام‏) نازل گرديد .
2 -حافظ ابو نعيم اصفهانى در كتاب ما نزل من القرآن فى على (عليه‏ السلام‏) از ابو سعيد خدرى ( صحابى معروف ) نقل كرده كه پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم) در غدير خم ، على (عليه‏ السلام‏) را به عنوان ولايت به مردم معرفى كرد و مردم متفرق نشده بودند تا اينكه آيه اليوم اكملت لكم ... نازل شد ، در اين موقع پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) فرمود : الله اكبر على اكمال الدين و اتمام النعمة و رضى الرب برسالتى و بالولاية لعلى (عليه ‏السلام‏) من بعدى ، ثم قال من كنت مولاه فعلى مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله : الله اكبر بر تكميل دين و اتمام نعمت پروردگار و خشنودى خداوند از رسالت من و ولايت على (عليه‏ السلام‏) بعد از من ، سپس فرمود : هر كس من مولاى اويم على (عليه ‏السلام‏) مولاى او است ، خداوندا ! آن كس كه او را دوست بدارد دوست بدار ، و آن كس كه او را دشمن دارد ، دشمن بدار ، هر كس او را يارى كند يارى كن و هر كس دست از ياريش بر دارد دست از او بردار .
3 -خطيب بغدادى در تاريخ خود از ابو هريره از پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) چنين نقل كرده كه بعد از جريان غدير خم و پيمان ولايت على (عليه‏ السلام‏) و گفتار عمربن خطاب . بخ بخ يا بن ابى طالب اصبحت مولاى و مولا كل مسلم . آيه اليوم اكملت لكم دينكم نازل گرديد .
دركتاب نفيس الغدير علاوه برروايات سه‏ گانه فوق سيزده روايت ديگرنيز در اين زمينه نقل شده است .
در كتاب احقاق الحق از جلد دوم تفسير ابن كثير صفحه 14 و از مقتل خوارزمى صفحه 47 نزول اين آيه را در باره داستان غدير از پيغمبر اكرم (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) نقل كرده است .
در تفسير برهان و نور الثقلين نيز ده روايت از طرق مختلف نقل شده كه اين آيه در باره على (عليه‏ السلام‏) يا روز غدير خم نازل گرديده ، كه نقل همه آنها نيازمند به رساله جداگانه است .
مرحوم علامه سيد شرف الدين در كتاب المراجعات چنين مى‏ گويد : كه نزول اين آيه را در روز غدير در روايات صحيحى كه از امام باقر (عليه‏ السلام‏) و امام صادق (عليه ‏السلام‏) نقل شده ذكر گرديده و اهل سنت ، شش حديث با اسناد مختلف از پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏وآله‏ وسلّم‏) در اين زمينه نقل كرده‏ اند كه صراحت در نزول آيه در اين جريان دارد .
از آنچه در بالا گفتيم روشن مى ‏شود كه : اخبارى كه نزول آيه فوق را در جريان غدير بيان كرده در رديف خبر واحد نيست كه بتوان با تضعيف بعضى اسناد آن ، آنها را ناديده گرفت بلكه اخبارى است كه اگر متواتر نباشد لااقل مستفيض است ، و در منابع معروف اسلامى نقل شده [ است]" (1)

(1)- تفسير نمونه ، ج 4 ، صص 266-268

پرسش:
چرا پس از بر شمردن 10مورد از محرمات وسط آیه 3 سوره مائده صحبت از روز یاس کفار و اکمال دین و اتمام نعمت می شود ؟

پاسخ :
در آيه سوم سوره مباركه مائده آمده است :
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
در واقع جمله الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا" بين مستثنا و مستثنا منه ايه 3 مائده كه داراي پيام مستقلي است ، فاصله انداخته است و از آنجا كه هيچ ارتباطي با حكم آيه در خصوص محرمات مذكور ندارد ، بنابراين يك جمله معترضه محسوب مي شود . استاد جوادي آملي در خصوص علت قرار گيري اين بخش در وسط ايه سوم سوره مائده بياني بدين شرح دارند :

"اين مستثنا با آن مستثنا منه يك پيام مستقلّي دارد و اين دو جمله ﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾ با ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾ هيچ ارتباطي با آن مستثنا و اين مستثنا منه ندارد، از اينجا معلوم مي‌شود كه اين جمله يك جمله معترضه است كه بين مستثنا و مستثنا منه قرار گرفت و نشانه‌اش اين است كه همين مضمون در سه جاي ديگر قرآن كه در سوره «انعام» و «نحل» كه مكّيند در مكّه نازل شد و در سوره مباركه «بقره» كه در اوايل مدينه نازل شده است اين مطلب در سوره «بقره» و سوره «انعام» و سوره «نحل» آمده همين مستثنا و مستثنا منه را دارد گرچه به اين تفصيل نيست ولي اين دو جمله معترضه را هم ندارد مثل ﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾، ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ﴾. پس در اين فصل اول يا مقام اول بحث ثابت شد كه اين دو جمله، جمله معترضه است."(1)
"مقام ثاني بحث اين است كه حالا يا در خلال نازل شدن آن مستثنا و اين مستثنا منه اين دو جمله معترضه براساس اهميّتي كه داشت نازل شد مثل اينكه كسي در خلال سخن گفتن در حالي كه يك امر مهمي اتفاق افتاده است يك جمله معترضه‌اي مي‌گويد، دارند با هم صحبت مي‌كنند مي‌بينند كودكي در حال خطر است يا نابينائي در حال خطر است مي‌گويند دستش را بگير يا در را ببند كه نرود، اين جمله‌اي كه مي‌گويند دستش را بگير يا در را ببند كه نرود و مانند آن نه به مستثنا مرتبت است نه به مستثنا منه، يك جمله معترضه است كه در هنگام محاوره و خطاب براي ضرورت گفته شد، جمله معترضه غالباً اين‌چنين است، يا در حين نازل شدن اين مستثنا و مستثنا منه اين دو جمله معترضه براي اهميّت نازل شد اين يك احتمال، يا نه اين دو جمله بعداً نازل شده است و طبق وحي الهي ذات مقدّس رسول أكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) مأمور شد كه دستور بدهد اين دو جمله را بين مستثنا و مستثنا منه اين آيه قرار بدهند اين احتمال دوم، يا نه بعد از ارتحال رسول گرامي(صلّي الله عليه و آله و سلّم) هنگام تأليف به جمع اين دو جمله به عنوان معترض بين مستثنا و مستثنا منه قرار گرفت اين احتمال سوم، يا احتمالات ديگر، به هر تقدير اين دو جمله به هيچ وجه با مستثنا و مستثنا منه رابطه ندارد."(2)

(1)- ر.ك: بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء ، ذيل سوره مائده ، آيه سوم ، جلسه 9
(2)- همان

موضوع قفل شده است