جمع بندی سوالی در مورد عدالت خدا!

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
سوالی در مورد عدالت خدا!

سلام علیکم و عرض ادب!

دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

با تشکر فراوان:hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::Gol:

با نام و یاد دوست


t.n.t;332026 نوشت:
سلام علیکم و عرض ادب!

دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

با تشکر فراوان:hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::gol:


با سلام خدمت شما دوست گرامی

خالد به معنای جاوادن است و خالدون حالت جمع کلمه خالد است.

در مورد عمل محدود انسان ها و جزای نامحدود باید به مطالب زیر توجه کرد:

جرم و جزا در سه حالت قابل تصور هستند:

- جرم و جزای اعتباری، مانند اینکه کسی که از چراغ قرمز عبور کند، 20 هزار تومان جریمه خواهد شد. این جزا، قابل تغییر است و می توان آن را عوض کرد مثلا به 30 هزار تومان.

- جزائی که نتیجه عمل است. این نوع جزاء ، اعتباری نیست بلکه نتیجه خود عمل است، به طور مثال اگر فردی دست خود را قطع کند، دیگر دست نخواهد داشت و نمی تواند مدعی شود که من 1 دقیقه دستم را قطع کردم، چرا برای تمام عمر بدون دست باشم؟ بدون دست بودن برای تمام عمر، نتیجه این عمل است و نمی توان آن را تغییر داد.

- در مورد اعمال دنیوی و نتایج اخروی آنها رابطه ی دیگری می توان تصور کرد و آن بازگشت خود عمل است. در این حالت این نتیجه عمل نیست که به ما باز می گردد بلکه خود عمل است. به طور مثال قرآن کریم می فرماید: إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا(1) در حقيقت، كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى‏ خورند، جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى‏ برند، و به زودى در آتشى فروزان درآيند.
در این آیه خداوند خوردن مال حرام را همان خوردن آتش دانسته است نه اینکه نتیجه خوردن مال حرام، خوردن آتش باشد بلکه باطن این عمل (خوردن مال حرام) ، واقعا خوردن آتش است. و در این حالت، این چنین نیست که نتیجه عمل بر ما بازگردد بلکه این خود عمل است که باز می گردد.

در مورد مجرمان در روز قیامت باید به این مطلب نیز توجه کرد که بسیاری از مجرمین، یا مورد شفاعت قرار میگیرند و یا اینکه با عذاب هایی که در جهان برزخ متحمل می شوند، از گناه پاک می شوند و جاودان بودن در جهنم مخصوص کسانی است که با حقیقت علی رغم اینکه می دانند حق است، مخالفت می کنند و ذات آنها آنقدر پلید گشته است که دیگر هیچ امیدی به اصلاح آنها نیست.

موفق باشید

1. نساء . 10

t.n.t;332026 نوشت:
سلام علیکم و عرض ادب! دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

سلام
اعمال ما همچون تصویرگری یک نقاش چیره دست بر بوم جان و دل است . حال اگر این تصویر همیشگی شود جای تعجب است ؟ و آیا پاداش چیزی جز خود عمل است ؟
هل تجزون الا ما کنتم تعملون : آیا چیزی جز آنچه انجام میدهید به شما پاداش داده شده است ؟
والله الموفق

t.n.t;332026 نوشت:
سلام علیکم و عرض ادب!

دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

با تشکر فراوان:hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::gol:


در این سؤال چند نکته‌ی مهم نهفته است که برای روشن شدن باید به آنها توجه نمود:

الف – قبل از هر نکته‌ای (چنانچه قبلاً نیز توضیح داده شد [1])، باید دقت کنیم که گاهی طرح و شبهه را نه برای به دست آوردن یک پاسخ منطقی، بلکه فقط برای ایجاد بغض و دشمنی با خود خدا در ذهن ایجاد می‌کنند (؟!) سؤال و شبهه هیچ ایرادی ندارد، اما سعی در [العیاذ بالله] ظالم خواندن خدا، یک سعی شیطانی و بی‌نتیجه است. چرا که عقل حکم می‌کند، خدایی که ظلم کند، اصلاً خدا نیست. پس اصل شکل سؤال غلط می‌شود. اینان چنان راجع به ظلم خدا ضد تبلیغ می‌کنند که گویا به فرض محال می‌توانند نظرها را نسبت به او برگردانند و سپس در یک رأی‌گیری فرمایشی برکنارش کنند! خداوند متعال غنی مطلق، عالم، حکیم و قادر است، لذا «عدل مطلق» است و نیازی به ظلم ندارد. لذا این خود انسان است که به خود یا به دیگران ظلم می‌کند و خداوند متعال به بندگان و آفریدگان خود هیچ ستمی روا نمی‌دارد:

«مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبيدِ» (فصلت - 46)

ترجمه: هر كس عمل صالحى كند به نفع خود كرده و هر كس بدى كند به ضرر خود كرده و پروردگار تو- ستمگر بر بندگانش نيست‏.

ب – چنین نیست که هر کس که معصیتی انجام داد، مستحق و دچار عذاب ابدی الهی شود، چنان چه هیچ کس هم با یک یا دو عمل خوب و مقطعی از اجر زندگی ابدی در بهشت بهره نمی‌برد. بلکه اصل بر پاک شدن، تطهیر و کمال انسان برای یافتن قابلیت قرار گرفتن در «جنب‌الله» و حیات ابدی در جنت خلد است. برای این تطهیر و تکامل و قرت به کمال مطلق (الله جل جلاله)، راه‌کارهای متفاوتی از آسان تا سخت وجود دارد و انتخاب به دست خود انسان سپرده شده است. به عنوان مثال: آسان‌ترین راه، پیشه‌کردن تقوای الهی و دوری از گناه است. این آسان‌ترین و نیز با حلاوت‌ترین راه است. چرا که گناهان همه به خاطر به دست آوردن لذتی زودگذر یا مظهری فانی از مظاهر دنیا‌ی دون صورت می‌پذیرد، پس انسان توان این را دارد که به راحتی آن خواسته ناحق را که خود ضررش را هم می‌داند کنار بگذارد. اما اگر نشد و احیاناً غفلتی دست داد و معصیتی صورت پذیرفت، آسان‌ترین راه بر طرف کردن این رجس و آلودگی، توبه و طلب مغفرت است که اگر بنده‌ای بخواهد و از راه خطا برگردد و طلب مغفرت نماید، خداوند رئوف، رحمان، غفور و رحیم همه‌ی گناهانش را می‌بخشد:

«قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ» (الزمر -53)

ترجمه: بگو اى بندگانم كه بر نفس خود ستم و اسراف كرديد از رحمت خدا نوميد مشويد كه خدا تمامى گناهان را مى‏آمرزد، زيرا او آمرزنده رحيم است‏.

فرمود: نماز گناه را می‌شوید. به مسلمان گفته شده که در هر روز، هر ساعت و هر لحظه آلوده می‌شوی. برایت نماز را قرار دادیم که روزی پنج نوبت خودت را پاک و مطهر کنی. خوب از این راحت‌تر و زیباتر چه؟ همین که در محضر حق‌تعالی قرار می‌گیری، پاک و طاهر می‌شوی.

اما اگر معصیت مؤمنی بیشتر از این حد بود و یا حتی در توبه و استغفار کوتاهی داشت، عذاب‌های دنیا، مانند گرفتاری‌ها، صدمه‌ها، مصیبت‌ها و ... - حتی یک تب کردن – موجب تطهیر او می‌شود. اگر به این حد نیز تمام نشد، جان کندن بر او سخت می‌شود. اگر آنجا نیز کاملاً تطهیر و لایق خلد در جنت الهی نگردید، عذاب قبر (کم یا زیاد به تناسب گناهش) تطهیرش می‌کند و دیگر به جهنم نمی‌رود. اگر باز چیزی ماند، عذاب برزخ مطهرش می‌کند. اگر باز هم ماند، شفاعت به کار و مددش می‌آید، اما اگر باز چیزی ماند که تطهیر از آن مستلزم سوختن باشد، وارد جهنم می‌گردد.

طبقه‌ی هفتم جهنم، مخصوص این دسته از مؤمنین است. آنها که همیشگی نمی‌مانند. چون در هر حال مؤمن بودند. همین طور است دیگران. هر وقت پاک شدند، از بهشت خارج و وارد جنت می‌گردند. پس فقط یک عده‌ی خاصی که خداوند متعال در قرآن کریم از آنها نام برده است، خلود پیدا می‌کنند. یعنی همیشه در عذاب جهنم می‌مانند. مثل:

«وَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ» (البقره - 39)

ترجمه: و كسانى كه كافر شوند و آيه‏هاى ما را دروغ شمارند اهل جهنمند و خود در آن جاودانند.

ج – اما راجع به خلود همین عده نیز باید توجه داشت:


1- آخرت نتیجه‌ی دنیاست. پس کسی که در تمامی عمر خود در دنیا کفر ورزیده و آیات خداوند را دروغ شمرده و یاظلم کرده است، در آن جا نیز چیزی جز همین آتشی که خود برافروخته و با خود برده ندارد. آتش جهنم از وجود خود او سر می‌کشد، وجودش جز آتش چیزی ندارد، پس با همین آتش باید به سر برد. نباید گمان کنیم که عمل ما چیزی است و جهنم چیز دیگری، بلکه روح و نتیجه‌ی عمل است. این همان عمل است که با انسان عامل می‌ماند. چنان چه می‌فرماید، کسی که مال یتیم می‌خورد، در همین جا در شکم خود آتش جای می‌دهد و نیز می‌فرماید آن که کتاب و آیات خدا (دین) را ارزان می‌فروشد، در شکم خود آتش فرو می‌برد.

«إِنَّ الَّذينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‏ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ في‏ بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعيراً» (النساء - 10)

ترجمه: آنان كه مال يتيمان را به ستمگرى مى‏خورند در حقيقت آنها در شكم خود آتش جهنم فرو مى‏برند و به زودى به دوزخ در آتش فروزان خواهند افتاد.

« إِنَّ الَّذينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَليلاً أُولئِكَ ما يَأْكُلُونَ في‏ بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ» (البقره – 174)

ترجمه: بدرستى آنهايى كه از كتاب خدا آنچه را كه خدا نازل كرده كتمان مى‏كنند و با كتمان آن ثمن (مال) اندك بدست مى‏آورند آنها آنچه مى‏خورند جز آتشى نيست كه به درون خود مى‏كنند و خدا روز قيامت با آنها سخن نخواهد گفت و تزكيه‏شان نخواهد كرد و عذابى دردناك خواهند داشت‏.


2- همان‌طور که انسان جسمش می‌میرد، ولی روح او مرگ ندارد و تا ابد می‌ماند، اعمال نیز جسم و روحی دارند. پس این جسم اعمال است که محدود به دنیای محدود، فانی و زودگذر است، اما روح عمل تا ابد می‌ماند. چه با بهشتی و چه با جهنمی. و بهشتی کسی است که روح آتشین معصیت، به هر شکلی از او جدا شده است


3- ما ظاهر اعمال [ چه خوب و چه بد] را می‌بینیم که کوتاه و فانی هستند و از آثار اعمال غافل هستیم. اما هر عملی اثر و آثاری در پی‌دارد و چه بسا آثار آن تا قیام قیامت باقی بماند. فرد و جسم عبادت کوتاه و زودگذرش (مثل دو رکعت نماز صبح) می‌میرند، ولی آثار آن تا قیامت می‌ماند و هم چنین فرد و لذت زودگذر حرامش می‌میرند، اما ظلم او که نیتجه‌ی معصیت اوست، هم چنان تا قیامت باقی مانده و اثر می‌کند. به عنوان مثال آیا غیر از این است که آثار سوء‌ غصب خلافت الهی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام، آثار به شهادت رساندن او و فاطمه‌ی زهراء و سایر ائمه‌ی اطهار علیهم‌السلام هنوز باقیست و نه تنها انسان را از نعمت «ولایت» محروم ساخته، بلکه دچار سلطه‌ی طواغیت و ستمگران و جاهلان دوران کرده است.

اما خداوند متعال، هم عمل را می‌نویسند و هم آثار عمل را. یعنی برای انسان فقط همان عملی که با دست خود و مستقیم انجام داده نمی‌ماند، بلکه آثارش نیز باقی است. چه عمل صالح و چه خدایی ناکرده معصیت. پس، کسی که وجودش و عملش در زمان حیات دنیا سرتاسر کفر و ظلم بود و آثار سوء عملش نیز تا قیام قیامت باقی ماند، مانند آن است که خودش تا قیامت باقی مانده و به کفر و ظلم ادامه داده است. پس عذابش نیز دائمی است:

« إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتى‏ وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ إِمامٍ مُبينٍ» (یس – 12)

ترجمه: ماييم كه مردگان را زنده مى‏كنيم و آنچه كرده‏اند و آنچه از آثارشان بعد از مردن بروز مى‏كند همه را مى‏نويسيم و ما هر چيزى را در امامى مبين برشمرده‏ايم.

[="Times New Roman"]سلام علیکم
سوالی که برای بعضی از دوستان شاید پیش بیاد!
چگونه ممکن است انسانی که غرق در گناه است، با گفتن یک جمله استغفار، توبه کند و همه کارهای زشتش تبدیل به گل و بلبل شود؟ آیا این با عدل خداوند سازگار است؟
لطفاً پاسخ داده شود.
:Gol:

محمدی;347032 نوشت:
سلام علیکم
سوالی که برای بعضی از دوستان شاید پیش بیاد!
چگونه ممکن است انسانی که غرق در گناه است، با گفتن یک جمله استغفار، توبه کند و همه کارهای زشتش تبدیل به گل و بلبل شود؟ آیا این با عدل خداوند سازگار است؟
لطفاً پاسخ داده شود.
:gol:

با سلام خدمت شما دوست گرامی

این چنین نیست که انسان با گفتن یک استغفرالله و ... تمام گناهانش پاک شود.
اساسا گناهان به دو دسته بزرگ حق الله و حق الناس تقسیم می شوند و در حق الناس بدون کسب رضایت فرد، گناه بخشیده نمی شود.

اساسا برای توبه حقیقی شرایط وجود دارد که فرد باید آنها را فراهم کند، مهم ترین آنها علم به قبح گناه و تصمیم جدی بر بازگشت است. هنگامی که معاذ بن جبل درباره «توبه نصوح » از پیامبر سؤال کرد، آن حضرت در پاسخ فرمود: «ان یتوب التائب ثم لا یرجع فی الذنب کما لا یعود اللبن فی الضرع » ; (1) آن است که شخص توبه کننده به هیچ وجه بازگشت به گناه نکند، آنچنان که شیر به پستان هرگز باز نمی گردد .

با توجه به مطالب فوق، صرف اظهار ندامت کافی نیست و فرد باید حقیقتا عزم ترک گناه را داشته باشد و نیز در گذشته اگر حق فردی را پایمال کرده است، آن را جبران کند و رضایت او را جلب کند.

با این شرایط است که خداوند می فرماید:
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (2) هر آينه خدا توبه کنندگان و پاکيزگان را دوست دارد

و این مسئله با عدالت خداوند منافاتی ندارد بلکه مظهر رحمت اوست که هرکسی که راهی را به خطا رفته است، راه بازگشت برای او فراهم است.

موفق باشید

1. تفسیر مجمع البیان، ج 10 و 9، ص 477
2. بقره 222

سلام دوستان...عیدتون مبارک ...طاعاتتون قبول درگاه الهی ان شاءالله...به عرض خسته نباشید به همه دوستانی که پاسخ سوال منو دادن...و ممنون از شما اما بچه ها نمیدونم حالا بده یا خوب ..معذرت میخوام من خنگم یا شما درست جواب ندادین ..اما به هیچ عنوان بنده قانع نشدم!!!شما که گفتید نقاش بلاخره نقاشی یه روزی از بین میده!!نمیشه اون رو *جاوید*تلقی کرد! و جناب *باغ بهشت*جواب شما شاید خوب باشه اما بازم قانع کننده نبود چرا که واسه خیلی واظح نبود و شاید سنگین! بازم ممنون منتظر جوابتون هستم:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

t.n.t;332026 نوشت:
سلام علیکم و عرض ادب!

دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

با تشکر فراوان:hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::Gol:

ببین ، به نظر من ، شاید دلیل جاودانه بودن جهنم این باشه که ، بعضی از انسان ها به حدی از دشمنی و کفر میرسند که اگر تا بی نهایت هم در دنیا فرصت داده بشن ، باز هم به سمت خدا نمیان و با خدا دشمنی میکنن ، به خاطر همین هم ، طی یک زندگی چند ده ساله محک زده میشن و یا برای همیشه میرن بهشت یا برای همیشه میرن جهنم یا برای مدتی میرن جهنم و بعد هم برای همیشه میرن بهشت . در ضمن یه جور دیگه هم میشه به ماجرا نگاه کرد ، انسان هایی که به طرز بی نهایتی ظالم و دشمن خدا هست ، اگر بعد از مثلا 3 میلیارد سال ، چهنمشون تموم بشه ، باید جایگاه بعدیشون کجا باشه ؟ 100 درصد که بهشت نمیتونه باشه ، چون اون شخص بازهم عداوت داره ، پس جایگاهش ، بهشت نمیتونه باشه .

تا اون جایی که من میدونم ، انسان بعد از مرگ ، روحش به عدم یا هیچ یا نیستی تبدیل نمیشه یعنی جمسش تو این دنیا واسه یه مدت محدود زندگی میکنه اما روحش تو اون دنیا واسه همیشه زندگی میکنه . حالا کسایی که به هیچ عنوان سر سازگاری با خدا رو ندارن و دشمن اصلی خدا هستن ، اون دنیا جایگاهشون باید کجا باشه ؟ بالاخره یا باید تو بهشت باشن یا تو جهنم . وضعیتشون هم طوریه که حتی بعد از سال ها عذاب د جهنم ، بازهم از غرورشون کم نمیشه و قلبا به خدا ایمان نمیارن ، حالا باید چیکار کرد .

به عنوان مثال خود شیطان رو در نظر بگیر . به نظر تو ، شیطان در قیامت توبه میکنه ؟ توبه ی حقیقی میکنه ؟ خب ، شیطان و بنده گان شیطان باید جایگاهشون تا ابد کجا باشه ؟

در ضمن ، خود تو ، اگر بهت بگن شخصی که صدها هزار بچه ی بی گناه رو آتیش زد ، سر برید ، صدها هزار بزرگ و کوچیک رو به بدبختی تمام انداخت ، صدها هزار بزرگ و کوچیک رو وارد جهنم کرد و باعث شد خیلی هاشون ، سال ها یا هزاران سال در جهنم باشن تا پاک بشن ، واسه چنین شخصی ، چند سال جهنم میبری ؟

یه چیز جالب دیگه ، یه جا خودندم که بهشتیان در بهشت ، غذاب کشیدن جهنمیان در حهنم رو میبینن . خب ، شاید ( این صرفا نظر منه ) جاودانه بودن جهنم باغث میشه که بهشتیان با دیدن عذاب کشیدن اونا ، یه وقت فکر خلاف ملاف و اطاعت نکردن به سرشون نزنه !

یادمون نره ، از اینکه جهنم جاودانه هست ، به این نتیجه برسیم : بعضی ها چچه قـــــــــدر میتونن بد باشن .

t.n.t;332026 نوشت:
سلام علیکم و عرض ادب!

دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

با تشکر فراوان:hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::Gol:


کارشناس محترم جواب خوبی دادن، به نظر من ما اگه به بعضی از افراد و جنایت هاشون نگاه کنیم، به خوبی پی میبریم که واقعا سزای اعمال اونها جاودانگی در جهمنه! به عنوان مثال صدام حسین بعد از چند سال از جهنم آزاد بشه خوبه؟
اینم کارنامه اعمالشه:
1- قتل عام صدها هزار شیعه ی عراقی
2- اخراج هزاران عراقی به جرم تشیع
3- تحمیل هشت سال جنگ ناجوانمردانه علیه ایران و به بار آوردن میلیاردها دلار خسارت اقتصادی برای ایرانیها و شهید شدن 200 هزار جوان بی گناه ایرانی
4- جنگ علیه کویت > بیش از 10 ساله که عراقی ها دارن 10 درصد نفتشون رو به عنوان غرامت به کویت میدن، فقط بخاطر حمله احمقانه صدام.
و بقیه جنایتهایی که خدا ازشون بهتر خبر داره

t.n.t;332026 نوشت:
سلام علیکم و عرض ادب!

دوستان میخواستم بدون معنی و یا ترجمه اصلی **خالدون**در قرآن چیه؟اگه معنی لغویش به معنای تا ابد بودن در جای هست!خب ما در دنیایی زندگی میکنیم که محدوده!در نتیجه اعمالمون(خوب و بد)محدود هستن.خب این از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما رو تا ابد*خالدون*در جایی قرار بده؟؟؟؟؟؟؟اگه تا خالدون در بهشت باشیم خب میگیم این از رحمت و مهربونیه خداوند هست!اما در مورد جهنم!!؟؟؟؟

با تشکر فراوان:hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::hamdel::Gol:

سلام بر شما.

خب همیشه اعمال محدود نتایج محدود ندارن.

مثلا فردی در یک لحظه فردی رو میکشه ولی نتیجش میشه این که اون فرد برای همیشه میمیره.

و انسان ها هم اگه از نوع غربیش باشن اون رو تا ابد حبس میکنن تو زندان.

حالا درسته ما بگیم این فرد که عملش محدود بود(فقط چند ثانیه) پس چرا تا ابد فرستادینش تو زندان؟

البته همون طور که کارشناس محترم گفتن نوع عمل و حزای قیامت با این مثال ها فرق داره ولی برای رسوندن مطلب فکر میکنم مثال خوبی بود.

سوال:
آیا از عدالت خدا دور نیست که بخاطر عمل محدود ما را در جهنم برای ابد مجازات کند؟

پاسخ:

خالد به معنای جاوادن است و خالدون حالت جمع کلمه خالد است.

در مورد عمل محدود انسان ها و جزای نامحدود باید به مطالب زیر توجه کرد:

جرم و جزا در سه حالت قابل تصور هستند:

- جرم و جزای اعتباری، مانند اینکه کسی که از چراغ قرمز عبور کند، 20 هزار تومان جریمه خواهد شد. این جزا، قابل تغییر است و می توان آن را عوض کرد مثلا به 30 هزار تومان.

- جزائی که نتیجه عمل است. این نوع جزاء ، اعتباری نیست بلکه نتیجه خود عمل است، به طور مثال اگر فردی دست خود را قطع کند، دیگر دست نخواهد داشت و نمی تواند مدعی شود که من 1 دقیقه دستم را قطع کردم، چرا برای تمام عمر بدون دست باشم؟ بدون دست بودن برای تمام عمر، نتیجه این عمل است و نمی توان آن را تغییر داد.

- در مورد اعمال دنیوی و نتایج اخروی آنها رابطه ی دیگری می توان تصور کرد و آن بازگشت خود عمل است. در این حالت این نتیجه عمل نیست که به ما باز می گردد بلکه خود عمل است. به طور مثال قرآن کریم می فرماید: إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا(1) در حقيقت، كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى‏ خورند، جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى‏ برند، و به زودى در آتشى فروزان درآيند.
در این آیه خداوند خوردن مال حرام را همان خوردن آتش دانسته است نه اینکه نتیجه خوردن مال حرام، خوردن آتش باشد بلکه باطن این عمل (خوردن مال حرام) ، واقعا خوردن آتش است. و در این حالت، این چنین نیست که نتیجه عمل بر ما بازگردد بلکه این خود عمل است که باز می گردد.

در مورد مجرمان در روز قیامت باید به این مطلب نیز توجه کرد که بسیاری از مجرمین، یا مورد شفاعت قرار میگیرند و یا اینکه با عذاب هایی که در جهان برزخ متحمل می شوند، از گناه پاک می شوند و جاودان بودن در جهنم مخصوص کسانی است که با حقیقت علی رغم اینکه می دانند حق است، مخالفت می کنند و ذات آنها آنقدر پلید گشته است که دیگر هیچ امیدی به اصلاح آنها نیست.

1. نساء . 10

موضوع قفل شده است