فضیلت قرآن
تب‌های اولیه
[="Arial"]بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
[="Blue"]فضیلت قرآن
[/]:Gol:در عالم هستي هيچ كتابي در فضيلت و برتري به پاية قرآن نمي‌رسد؛ زيرا نه تنها قرآن خلاصه و عصارة تعليمات همة انبياء الهي است، بلكه از همة موجودات آفرينش برتر و والاتر است. پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ در اين باره فرمود:
القُرْآنُ اَفْضَلُ كَلِّ شَيءٍ دُونَ الله؛ فضيلت قرآن به جز خدا از همه چيز برتر و بالاتر است.[1]
فضيلت قرآن از همه كتابهاي آسماني بيشتر و بالاتر است؛ زيرا كتابهاي ديگر آسماني براي برهه‌اي از زمان و مردم خاصّي فرود آمده بود. امّا قرآن براي همة زمان‌ها تا روز قيامت و براي همه انسانها در همه مكان‌ها حتي براي غير انسانها مانند جنّ نازل شده و همه موظّف هستند به دستورات آن عمل كنند.
قرآن بهترين كلام و هديه اوست، و نيز تكلم خدا با بشر است. انسان عاقل و فهميده به هيچ عنوان حاضر نيست بين او و قرآن فاصله بيفتد. مگر نه اين است كه گوش و چشم انسان مي‌خواهند لذت ببرند. چرا لذّت را با شنيدن و ديدن آيات و كلام الهي تأمين نكنند تا بخواهند از راه باطل چشم و گوش را به لذّت مادّي سرگرم كنند.
اگر براي انسان، روشن و واضح شد كه قرآن، هم كلام الهي و هم تكلم خداوند با بشر است ، چرا به استقبال آن نمي‌شتابد!
اگر كسي مزاج روحي خود را با گناه مسموم كند از شهد و شيريني قرآن لذّت نمي‌برد. همان طور كه انسان معتادي كه مزاجش را مسموم كرده است، نمي‌تواند از عسل لذّت ببرد و فقط از آن سمّ، لذت مي‌برد لذا كسي هم كه مزاج روحي خود را مسموم كند از تلاوت قرآن لذّت نمي‌برد؛ چرا كه گناهان مانع مي‌شوند وي طعم گواراي كلام الهي را بچشد.
قرآن اثر جود و بخشش الهي است كه بر قلب بهترين افراد بشر نازل شده است، و پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ هم در رساندن اين بخشش الهي كوتاهي نكرده، بلكه همة آن عطايا و مواهب الهي را به انسان‌هاي مستعد و قابل، ابلاغ كرده است.
قرآن به منزلة يك تكليف محض نيست، بلكه عطاي خاص الهي است و چون آن حضرت در رساندن بخشش و بذل خداوند كوتاهي نكرده است، شما هم در پذيرش و فهميدن آن كوتاهي نورزيد.
پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود:
قرآن در گمراهي، ماية هدايت و در نابينايي، ماية روشني و موجب بخشش لغزش‌ها است. قرآن انسان را از نابودي حفظ مي‌كند و از انحراف رهايي مي‌بخشد، فتنه‌ها را روشن مي‌سازد، آدمي را از دنيا به آخرت مي‌رساند، و كمال دين در آن نهفته است. هر كس از قرآن فاصله گرفت در آتش افتاده است.[2]
قرآن همان قانون خدايي و ناموس آسماني است كه اصلاح دين و دنياي مردم را به عهده گرفته و سعادت جاوداني آنان را تضمين كرده است.
آيات آن سرچشمة هدايت، راهنمايي و كلماتش معدن ارشاد و رحمت است. كسي كه به سعادت هميشگي علاقمند است، و سعادت و خوشبختي هر دو جهان را مي‌خواهد داشته باشد، بر وي لازم است كه روز و شب با قرآن تجديد عهد كرده و ارتباطش را با آن محكم و استوارتر سازد، و آياتش را به حافظة خود سپرده و با مغز و فكر خويش در آميزد تا در پرتو آن كتاب آسماني، به سوي رستگاري و سعادت جاوداني رهنمون شود.:Gol:
_________________________________
[1] . مستدرك الوسايل، ج 4، ص 236.
[2] . مستدرك حاكم، ج 1، ص 571.[/]
[="Red"]دوستان گرامی درباره کلیدهای فهم قرآن مطالبی را براتون آوردم امیدوارم مفید واقع بشه... کلید اول در فهم قرآن "زبان عربی" است قرآن در وصف خود فرموده((بلسان عربی مبین)) شوری 195 قرآن به زبان عربی آشکار و شناخته شده ای میباشد. آیا با داشتن اولین کلید ما میتوانیم همه آیات را بفهمیم؟ تعدد مفسرین به دلیل اختلاف آنها در مسائل مختلف است. 1-وجود مفسر 2- وجود مفسرین تعداد تفاسیر و مفسرین ،یعنی همین که یک موضوع جدیدی در قرآن بدست آمده و هر کس نظر و عقیده خود را در تفسیر خود مینویسد و ادعا میکند که بنده به یک مطلب و تفسیری رسیدم که دیگران به آن نرسیده اند وجود اختلاف در تفاسیر توجیه و گویای این است که ترجمه ، لازم فهم قرآن نیست به اعتبار یکی از کلیدهای فهم قرآن ،آگاهی از زبان عربی (مستقیم و غیر مستقیم) میباشد.بدیهی است اگاهی به ادبیات عرب شرط لازم برای فهم میباشد نه کافی؟چرا؟ و کسی نمیتواند ادعا بکند که با داشتن زبان عربی میتواند تمامیه ماارادا... را در همه آیات تشخیص دهد!!! اختلاف فراوان در بین ادیبان از مفسرین در تفسیر قرآن مجید خود بهترین شاهد و دلیل در صحت ادعای فوق میباشد. صرف اینکه یک نفر به ادبیات عرب و عربی مسلط است نمیتوان گفت این کافی است چون با توجه به تعدد تفاسیر که همه آنان به ادبیات عرب مساط هستند متوجه میشویم باز در تفاسیر اختلاف وجود دارد کلید دوم ،تعقل و تفکر در آیات قرآن قرآن این فهم را اینگونه معرفی میکند((افلا یتدبرون القرءان ام علی قلوب اقفالها))محمد24 آیا در آیات قرآن نمی اندیشند یا بر دلهایشان خود قفلهای جهل زده اند پس تدبر در قرآن در فهم آن نقش مهمی ایفا میکند البته باید تذکر داد منظور از تدبر و تفکر ، تفکر آزاد و بی حد و مرز نیست زیرا در این صورت چون به فرمایش حضرت علی علیه السلام قرآن "حمال ذو الوجوه" (حمل کننده ای که وجوه مختلف را همراه دارد) میباشد،باب هر نوع تفکری و با هر سلیقه ای گشوده می شود. مؤید این مطلب آیه 7 آل عمران است(آیه حفظی)((هو الذی انزل علیک الکتب ...)) اوست خدایی که قرآن رابه تو فرستاد که برخی از آن کتاب آیات محکم است که آنها اصل و مرجع سایر آیات کتاب خواهدبود و برخی دیگر آیاتی است متشابه ...)) لذا می بینیم مجبره با استشهاد به آیه 4 ابراهیم((و ما ارسلنا من رسول الا بلسان...فیضل الله من یشاء و یهدی من یشاء ...))و ما هیچ رسولی در میان قومی نفرستادیم مگر به زبان آن قوم ... آنگاه خدا هر که را خواهد به ضلالت وا گذارد و هر که را خواهد به مقام هدایت میرساند... و مفوضه با استناد به آیه 3 انسان((انا هدینه السبیل اما شاکرا و اما کفورا)) و مجسمه با استشهاد به آیه 23 و 23 قیامه((الی ربها ناظره و وجوه یومءذ باسره)) در توصیف اهل نجات گروهی معتقند که خدا در این دنیا دیده نمی شود اما در آن جهان دیده میشوند آنها از این آیه این برداشت را کرده اند. قائلین به امر خلافت در آیه 36 شوری که دعوای خود را برگرفته از قرآن میداند قرآن فرموده تدبر کنید اما تدبر با ابزار، یعنی تدبری که نتیجه خوب بدهد .... دعوای خود را برگرفته از قرآن میدانند لذا باید در تدبر رعایت ضوابطی را نمود ......... آنها را تلویحا یا تصریحا بیان داشته اند،در تفکر قرآنی به امری که محال عرفی است برخورد کرد باید،با دقت در آن امر یا امور بیندیشد. و سریعا در صدد توجیه یا عدول از همان مفهوم ظاهری بر نیتید. زیرا در فرهنگ قرآنی معجزه اصلی پذیرفته شده است.مثلا قرآن از عصای حضرت موسی علیه السلام بیان دارد که به فرمان الهی به یکباره به ماربزرگی تبدیل میشود و آن را یکی از معجزات حضرت بود این امر خلاف عرفی استیا به بیانی محال عرفی است. اما عقل منعی در پذیرش آن نمیبیند چون این امر محال عرفی است نباید آن را ناممکن دانست و سپس درصدد توجیه برآمده معجزات اموری است که دیگر انسانها قادر به انجام آن نیستند لذا در بیان این گونه از امور نباید از ظاهر عدول کرد. یا در آیاتی که کلمات مشترک لفظی استفاده شده است،بدون دلیل و اماره(نشانه) به یک کان نباید استناد و استشهاد نمود..[/]
[="Black"]فضیلت خواندن سوره ه حمد :محمد عیاشی نقل میکند که : رسول اکرم (ص) به جابر فرمود:آیا بهترین سوره ای را که خداوند در کتابش نازل کرده به تو بیاموزم؟جابر عرض کرد: آری. پدر و مادرم فدایت باد یا رسول الله به من یاد بده .رسول اکرم (ص) سوره ی ام الکتاب را به او آموخت سپس فرمود: ای جابر دوست داری از فضیلت آن برایت بگویم ؟ حضرت فرمودند: این سوره شفای هر درد و بیماری است جز مرگ ! (بحارالانوار ج 89 ص 237)[/]
[="DarkOrchid"]فضیلت قرائت قرآن:پیامبر اکرم (ص) فرمودند:هر که طلب شفاء از قرآن ننماید خدا او را شفا ندهد.امام صادق علیه السلام فرمودند:شیعیان ما در روز کمتر از 80 آیه نخوانند.حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:هر کس در یک شب 10 آیه از قرآن بخواند از غافلین نوشته نشود و هر کس 50 آیه بخواند در زمره ذاکرین نوشته شود و هرکس 100 آیه بخواند در زمره قانتین نوشته شود و هرکس 200 آیه بخواند از خاشعین نوشته شود و هرکس 300 آیه بخواند از فائزین نوشته شود و هرکس 500 آیه بخواند از جمله مجتهدین نوشته شود(ثواب الاعمال ص 103 )[/]