مالک یوم الدین خداست یاحضرت علی؟

با سلام
اولا باید توجه داشته باشید که مالکیت مخلوقات در برابر مالکیت خداوند نیست بلکه در سایه مالکیت اوست وچون تدبیر موجودات وعالم هستی وخلقت آنها به دست خداست لذا مالک وصاحب حقیقی آنها نیز اوست.
وثانیا خود سوره حمد تصریح دارد که مالک قیامت خداست،چون می فرماید تمام حمدها مخصوص خداوندی است که پروردگار عالمیان بوده وبخشنده ومهربان است وصاحب روز جزاست.
علامه طباطبایی در توضیح این آیه می فرماید:مالکیت یک چیز قائم بودن آن چیز بر ان شخص است واین دو نوع است:1-مالکیت حقیقی:مانند مالکیت انسان برگوش وچشمش که اگر انسان نباشد اینها نیستندوبا وجود انسان وجود پیدا می کنند وبا از بین رفتن او از بین می روند.
2-مالکیت اعتباری:مانند مالکیت برماشین وخانه که وجودشان با از بین رفتن انسان از بین نمی رود ولی انسان مالک آنهاست یعنی حق تصرف در آنها را دارد.
مالکیت خداوند حقیقی است وبه تدبیر او بر می گردد چنان که تدبیر عالم هستی در دست خداست وتمام موجودات هستی در وجود خود محتاج به او هستند،در آثار نیز مستقل از او نیستند(یعنی چنین نیست که انسان در وجود خود محتاج به خدا باشد ولی اموال ودارایی او از خودش بوده ومال خدا نباشد)بنابراین تمام موجودات هر چه دارند در اصل صاحب ومالک حقیقی آنها خداست ومالکیت اینها در سایه مالکیت خدا می باشد.(ترجمه المیزان،ج1،ص33و34)
در تفاسیر این مالکیت را چنین توضیح داده اند که یعنی قادر بر برپایی قیامت،وحکم به حق وعدل دادن در آن وجزاوحساب اعمال بندگان در آن است.(تفسیر صافی،ج1،ص83)
انسان وقتی مالک چیزی است می تواند این مالکیت را به دیگری واگذار کند ویا اجرای آن را دیگران انجام دهند،حال قیامتی که بعث،حسابرسی،پل صراط،و...دارد یکی از آنها بهشت وجهنم است وخداوند تقسیم این امرارا به امیرالمومنین واگذارمی کند.در تفسیر قمی آمده است:
رسول خدا می فرماید:در روز قیامت خازن بهشت وجهنم نزد من آمده بعد از عرض سلام وادب می گویند:خداوند مارا امر کرده است تا کلیدهای بهشت وجهنم را به شما تحویل دهیم،پس آنها را بگیر ای محمد،می گویم آنها را قبول کردم...پس آنها را به علی بن ابی طالب بدهید،در نتیجه کلیدهای بهشت وجهنم به ایشان تحویل داده می شودوآن حضرت اهل جهنم را به سوی جهنم واهل بهشت را به سوی بهشت هدایت می کند...وبه همین خاطرعلی علیه السلام قسیم الجنةوالنار است.(تفسیرالقمی،ج2،ص326با تلخیص)
توجه دارید که خداوند متعال که صاحب روز جزاست کلیدهای بهشت وجهنم را به امیرالمومنین تحویل می دهد تا اهل بهشت وجهنم را مشخص کند واین منافاتی با مالکیت خداوند برقیامت نداردچرا که با اذن او این کار صورت می گیرد واین همان مالکیت است.

حسابرسی خداوند به این معنی نیست که در برابر انسانها بایستد وبه حسابرسی آنها بپردازدومحدودیت در زمان ومکان موقعی پیش می آید که بخواهد مجسم شود ولی خود فرموده است که لا تدرکه الابصار،با چشم نمی توان خدا را دید.
امیرالمومنین علیه السلام درمورد کیفیت حسابرسی بندگان در قیامت می فرماید:خداوند حسابرسی اعمال آنها یک یک انجام نمی دهد بلکه همانطور که رزق آنها را یکجا ویکباره می فرستد،همچنان در قیامت حسابرسی اعمال آنها را یک دفعه انجام می دهد وچنان که امکان دارد به ما روزی داده شود ما رازق را نبینیم همچنان اشکالی ندارد که اعمال مارا حسابرسی کند وما حسابرس را نبینیم.(شرح نهج البلاغه،ج19،ص206)
پس حسابرسی خداوند بدون اینکه دیده شود خواهد بود ومحدودیتی پیش نمی آید چون محدودیت برای موجود مجسمی است که نیازمند به اشغال فضا ومکان است.

براي اينكه مساله كاملا حل شوى بهتر است بدانیم زمان چیست؟وآیا در خدا زمان را ه دارد یا نه؟

علامه طباطبایی در تعریف زمان آورده است :حوادث واتفاقاتی که در عالم رخ می دهد یکی پس از دیگری است وهمیشه همزمان رخ نمی دهند،پس حوادث قبل وبعدی دارند وزمان مقداری است که برحرکت عارض می شود یعنی زمان از حرکت به دست می آید ودر طول مقداری که این حرکت رخ می دهد ما زمان را به او نسبت می دهیم واگر حرکت نباشد زمان هم نخواهد بودوزمان امری است تدریجی ودائمی که اجزاءآن متصل به هم هستند.

با توجه به این تعریف زمان در اجسام وموجوداتی است که دارای تغییر هستند وتغییر وتحول در آنها رخ می دهد وحالات آنها همیشه یکسان است واین حالت در موجودات مادی واجسام است چون زمان مقدار متغیری است که در اجسام تغییر پذیر وجود دارد.بنابراین موجودات ثابت که در آنها قبل وبعد وتقدم وتاخر نیست زمان هم وجود ندارد وموجودات مجرد اینچنین هستند ودر ذات باری تعالی زمان راه ندارد چون بسیط وثابت است وقبل وبعد وحالت منتظره در او راه ندارد وبه تعبیر دیگر در عالم مجردات وغیر مادی زمان نیست .(برگرفته از:نهایةالحکمة،مرحله نهم)

ملاصدرا هم می فرماید:موجوداتی که حرکت ندارند وحرکت در آنها رخ نمی دهد،در زمان نیستند وزمان برای آنها وجود ندارد.(اسفار،ج3،ص182)

خلاصه:خداوند موجودی ثابت ومجرداست که حرکت در او راه ندارد،بنابراین زمان هم برای او نیست تا اینکه محصوردر زمان شود.