قرآن رو عربی بخوانیم برویم جلو، یا روی یک آیه فکر کنیم؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
قرآن رو عربی بخوانیم برویم جلو، یا روی یک آیه فکر کنیم؟

با توجه به آیه:

"كتابى مبارك است كه آن را به سوى تو نازل كرديم تا در آيات آن بينديشند و خردمندان یادآور شوند."

"كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ" (سوره ص آیه 29)

کدام دو راه را انجام دهیم:
1) قرآن را همینطور عربی با صدای خوش بخوانیم و برویم جلو
2) یک آیه را بخوانیم، ترجمه فارسی آن را بخوانیم، روی آن بیندیشیم. ببینیم در زندگی روزانه آن را عمل می‌کنیم؟ بعد برویم سراغ آیه بعدی...

با نام و یاد دوست

hossein1285;318266 نوشت:
با توجه به آیه:
"كتابى مبارك است كه آن را به سوى تو نازل كرديم تا در آيات آن بينديشند و خردمندان یادآور شوند."
"كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ" (سوره ص آیه 29)
کدام دو راه را انجام دهیم:
1) قرآن را همینطور عربی با صدای خوش بخوانیم و برویم جلو
2) یک آیه را بخوانیم، ترجمه فارسی آن را بخوانیم، روی آن بیندیشیم. ببینیم در زندگی روزانه آن را عمل می‌کنیم؟ بعد برویم سراغ آیه بعدی...

سلام به شما پرسشگر گرامی

قرآن برنامه زندگی و چراغ هدایت است:

إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدي لِلَّتي‏ هِيَ أَقْوَمُ... (اسراء/9)
اين قرآن، به راهى كه استوارترين راه‏ هاست، هدايت مى ‏كند

برنامه را باید خواند، و به درستی فهمید و سپس بدان عمل کرد تا در مسیر پر پیچ و خم زندگی، راه را گم نکنیم و از مقصد حقیقی غافل نشویم و از هدف نهایی دور نیفتیم؛ اگر نقشه راه را داشته باشیم اما آن را نخوانیم، طبیعتا دستورات آن را هم نمی فهمیم و وقتی به دستوراتش آگاهی لازم نداشته باشیم، پس بدان، عمل هم نخواهیم کرد!

هم قرائت و خواندن لازم است، و هم اندیشه و تدبر و فهمیدن، و هم عمل کردن، اما این سه، در یک سطح نیستند؛ قرائت و خواندن، مقدمه اندیشه و فهم است، و فهمیدن هم، مقدمه عمل است؛

لذا فرموده اند، ابتدا این نقشه راه و برنامه زندگی را خوب بخوانید:

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ الْقُرْآنُ عَهْدُ اللَّهِ إِلَى خَلْقِهِ فَقَدْ يَنْبَغِي لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ يَنْظُرَ فِي عَهْدِهِ وَ أَنْ يَقْرَأَ مِنْهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ خَمْسِينَ آيَةً (1)
امام صادق (علیه السلام) فرمود: قرآن عهد خداوند به سوی بندگانش است. پس سزاوار است که که یک مسلمان، هر روز در این عهد الهی نظر کند و هر روز پنجاه آیه از آن را تلاوت نماید

و این قرائت را با اندیشه و تدبر همراه نمایید:

وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً (مزمل/4)
و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان‏

كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْبابِ (ص/29)
اين كتابى است پربركت كه بر تو نازل كرده ‏ايم تا در آيات آن تدبّر كنند و خردمندان متذكّر شوند

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع: ...أَلَا لَا خَيْرَ فِي قِرَاءَةٍ لَيْسَ فِيهَا تَدَبُّرٌ... (2)
امام صادق به نقل از امام علی (علیهما السلام) چنین روایت فرمود: آگاه باشید، قرائت بدون اندیشه، سودی ندارد

بعد از خواندن و فهمیدن، آنها را بکار بندید و عمل نمایید:

خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ (بقره/63)
آنچه را (از آيات و دستورات خداوند) به شما داده ‏ايم با قدرت بگيريد

خدای متعال آگاهان به کتاب الهی که به دستورات آن عمل نمی کنند را به درازگوشی که حامل بار کتاب است اما از محتویات آن سر در نمی آورد، تشبیه نموده است! (3)

نتیجه اینکه: قرائت و اندیشه و عمل، هر سه لازم است، اما قرائت و خواندن، مقدمه اندیشه و فهم است، و فهمیدن هم، مقدمه عمل است؛ با یک برنامه منظم عبادی، می توان به هر سه این ها جامه عمل پوشانید.

پی نوشت
-----------------
1- الكافي، ج 2، ص 609، ح1.
2- الكافي، ج1، ص36، ح3.
3- جمعه/5.

موضوع قفل شده است