نکوهش یأس

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نکوهش یأس

باسمه تعالی
باسلام:

نا امیدی و یاس از رحمت خداوند متعال یکی از رذائل اخلاقی و گناهان کبیره است خواه در امور معنوی و اخروی باشد.
مانند ناامیدی از هدایت یا بخشش خداوند ،خواه در امور مادی و دنیوی مانند ناامیدی از رفع مشکلات و سختی های زندگی.

انسان ناامید دچار رکود و بی تحرکی در زندگی می شود و در معرض هلاکت قرار می گیرد و چه بسا مرتکب جنایات وحشتناک گردد و زندگی خود و اطرافیان را تباه سازد

قرآن کریم یأس و ناامیدی از رحمت خداوند را در حد کفر دانسته است :
وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ(1
و از فرج و رحمت خدا نومید نشوید که جز کافران از رحمت خدا نومید نگردند

رافت و مهربانی خداوند رحمان و رحیم نسبت به بندگانش به میزانی است که قرآن کریم هدف از نزول عذاب دنیوی و اخروی را باز گرداندن آن بندگان به سوی خداوند سبحان برمی شمارد

پی نوشت:
1- یوسف /87

به عبارت روشن تر خدای مهربان از سر محبتی که به بندگان خود دارد برای آنان عذاب فرو می فرستد تا بلکه از این طریق هدایت شوند و به رستگاری دست یابند


از این رو در بسیاری از آیاتی که به آزمایش یا عذاب الهی اشاره شده است بعد از بیان عذاب و امتحان جملاتی نظیر یتضرعون(1) یا یضرعون(2) یا یرجعون(3)به طور مکرر بیان شده است و این حاکی از شدت محبت خداوند به بندگان و عامل موثری برای ترغیب و تشویق آنان به امیدواری به رحمت و مغفرت خداوند بخشنده مهربان است

ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ"(4
به خاطر اعمالی که مردم انجام داده اند فساد در دریا و خشکی آشکار شده است خدا می خواهد نتیجه بعضی از اعمال آنها را به آنها بچشاند شاید به سوی حق باز گردند


بنابراین یأس از رحمت و مغفرت چنین پروردگار رئوف و مهربانی بسیار نکوهیده است و در حد کفر می باشد

از این رو قاطعانه می توان گفت :هر چه گناه بزرگ و فراوان اشد رحمت و عفو خداوند از آن گناه بزرگ تر است و خدای تبارک و تعالی وعده حتمی داده است که گناه را می بخشاید

قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم، لا تقنطو من رحمه الله ان الله يغفر الذنوب جمعيا انه هو الغفور الرحيم (5
بگو ای بندگان من که بر خویشتن زیاده روی روا داشته اید از رحمت خدا نومید مگردید بی تردید خداوند همه گناهان را می آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است


پی نوشت:
1- انعام 42 ،مومنون 76
2- اعراف 94
3- اعراف 168 ،سجده 21،زخرف 48
4- روم 41
5- زمر 53

بنابراین اگر به راستی دل آدمی شکست و تلاطم درونی پیدا کرد سر به زیر و خجالت زده از خداوند شد خداوند متعال نیز حتما توبه او را قبول می کند یأس و ناامیدی از رحمت خداوند گناهی برابر با گناه کفر دارد و از این رو مسلمانان ، آن هم شیعه معنا ندارد از رحمت خداوند مایوس باشد

وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ(1
و از فرج و رحمت خدا نومید نشوید که جز کافران از رحمت خدا نومید نگردند


یأس از رحمت و مغفرت پروردگار متعال معنا نداشته و هرچه گناهان بزرگ و فراوان باشد مغفرت خداوند سبحان از آن گناهان بیشتر است و به یقین گناهان بنده خویش را می آمرزد :

وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ

الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (2

و آنان که چون کار زشتی انجام دهند و یا برخود ستم نمایند خدا را به یاد آرند و برای گناهان خود آمرزش خواهند و کیست جز خداوند که گناهان را بخشد ؟و بر آنچه کرده اند در حالی که می دانند اصرار نمی ورزند

پی نوشت
1- یوسف 87
2- آل عمران 135

باسمه تعالی
با سلام:
ناامیدی ریشه نشاط و سرزندگی را می خشکانده و پژمردگی و کسالت را به جای آن می نشاند که ثمره آن پوچی و سرگشتگی است انسان سرگشته به زندگی رغبتی ندارد و نست به وظایف تعهدی احساس نمی کند و از بودن در این عالم لذتی نمی برد

انسان ناامید در مقام عمل و انجام وظایف بندگی انگیزه و نشاطی ندارد کسی که روزنه امیدی برای نجات خود نمی یابد با کدام نیرو حرکت کند و به امید رسیدن به کدام محبوب خود را به زحمت افکند(1)


از سویی ناامیدی به تدریج انسان را از خداپرستی دور می کند(2


و در وادی ناامیدی و طغیان می غلطاند کسی که از رحمت خدا و نجات خود ناامید است هیچ گاه برای اصلاح خود نمی کوشد

نتیجه اخروی ناامیدی نیز آتش سوزان جهنم است چرا که یاس از گناهان کبیره بوده و برگناه کبیره نیز وعده آتش داده شده است(3

البته همه گناهان با توبه بخشوده می گردد اما جان مایوس مادامی که در زندان ناامیدی است موفق به توبه نمی گردد زیرا همه پل های پشت سر را ویران می شمارد.


پی نوشت:
1- جامع السعادات ؛ج1،ص228
2- تفسیر من وحی القران ،ج 19 ،ص 351
3-وسائل الشیعه ،باب وجوب اجتناب الکبائر

توجه عمیق به این حقیقت که خداوند خیر محض است و هیچ نقصی در او راه ندارد و اینکه منبع فیض و چشمه جود بی نهایت است و لطف و رحمتش همه مخلوقات را در برمی گیرد زنده کننده دل های ناامید است(1

برای ریشه کردن رذیلت ناامیدی باید در آیات(2)و روایاتی(3) اندیشید که بر وسعت رحمت خدا و تقدم آن بر غضبش دلالت دارد

مفسران بزرگ براساس آیات قرآن بدین نکته دقیق اشاره کرده اند که ریشه روانی ناامیدی نداشتن اعتقاد صحیح و ایمان مستحکم است از این رو راه حل بنیادین برای ریشه کنی رذیله ناامیدی تجدید بنای ایمان است

انسان مومن در هیچ حال از گشایش رحمت الاهی ناامید نمی گردد زیرا باور دارد که خداوند به شرایط او علم و برای رهایی اش قدرت دارد و نسبت بدو مهربان تر است(3

اما کسی که از رحمت حق مایوس است در حقیقت یکی از صفات علم ، قدرت ، یا رحمت خدا را باور نداشته یا در آنها تردید دارد از همین رو او بی شک باید در مبادی فکری خود تجدید نظر کند.

با تصحیح اعتقاد و به دست آوردن ایمانی جدیدوجود خود را از ظلمت ناامیدی نجات دهد تا به دامان امن الهی بار یابد.

پی نوشت:
1- جامع السعادات ،ج1 ،ص 258
2- اعراف ،151، یوسف64و92، مومنون 109 و 118، انعام 12، 54، 147و...
میزان الحکمه ،ح6994
3- آمالی ،ص 676

موضوع قفل شده است