« شبهه ای درباره آيه اطاعت »

تب‌های اولیه

39 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
« شبهه ای درباره آيه اطاعت »

با سلام
هميشه شيعيان با استفاده از آيه اطاعت عصمت ائمه را اثبات مي كنند اما در شبه اي كه براي من پيش آمد كرده اهل تسنن از طريق همين آيه اثبات مي كنند خلفاي پيامبر و هر كسي كه بر مومنين حكومت مي كند شامل اولي الامر مي شوند و احتياجي به عصمت ندارد و آن شبه اين است كه در آيه

  • ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا﴾(سورهٔ نساء-آیهٔ ۵۹)
بيان گرديده كه اطاعت از خدا ، پيامبر و اولي امر واجب است و اگر كسي درچيزي به مشكلي برخورد كرد بايد به خدا و رسول مراجعه كند و اهل تسنن ادعا مي كنند كه اگر اولي الامر عصمت الهي داشتند بايد در بخش دوم آيه پس از خدا و پيامبر نام آنها نيز قرار مي گرفت پس حتما اولي الامر عصمت ندارند كه در مشكلات نمي توان به آن ها مراجعه كرد لطفا سريعا پاسخ دهيد


با نام و یاد دوست







با سلام و عرض ادب

در تفسیر آیۀ شریفه باید به نکاتی توجه نمود.

1) اطاعت از خداوند متعال

براساس ديدگاه توحيدى، انسان بايد فرمانبردار و تسليم مطلق فرمان‏هاى الهى باشد و اطاعتش از هر كس ديگر نيز در راستاى اطاعت خدا باشد؛ زيرا مالكيت حقيقى جهان هستى از ذات حق بوده و در نتيجه، حاكميت بدون قيد و شرط نيز متعلق به اوست. قرآن كريم مى ‏فرمايدانِ الْحُكْمُ الَّا لِلَّهِ امَرَ الَّا تَعْبُدُوا الَّا ايَّاهُ»؛[1]حكم، جز متعلق به خدا نيست، دستور داده كه غير او را نپرستيد.

بنابراين، مقصود از اطاعت خداوند، پيروى اعتقادى و عملى از دين و مكتبى است كه از طريق وحى بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل فرموده است. اطاعت از خداوند به حكم عقل، لازم و ضرورى بوده و امر آيه ارشاد به اين حكم عقلى است.

2) اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله‏

با توجه به اصل «توحيد در اطاعت» پيروى از دستورات غير خدا در صورتى جايز است كه از سوى او مجوّزى داشته باشد. پيامبران الهى عليهم السلام از جمله كسانى هستند كه به اين مقام والا دست‏يافته و با اذن خدا، اطاعتشان واجب شده است؛ زيرا آنان بيانگر و اجرا كننده احكام خدا بوده و اطاعت آنها در طول اطاعت خداست. قرآن كريم مى‏فرمايد:«وَ ما ارْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ الَّا لِيُطاعَ بِاذْنِ اللَّهِ»؛[2]هيچ پيامبرى نفرستاديم، مگر اين كه به اذن خدا اطاعت شود.

نكته قابل توجه آن است كه اطاعت پيامبر صلى الله عليه و آله داراى دو بعد است؛ زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله داراى دو منصب و مقام ازسوى خداوند مى‏ باشد كه هر كدام اقتضاى صدور فرمان‏ها و دستوراتى را دارد كه اطاعت آنها واجب است:

الف- منصب تبيين احكام الهى:
در اين بُعد، رسول خدا صلى الله عليه و آله مسؤوليت تبيين جزئيات احكام و آيات الهى را كه به او وحى گرديده و تفصيل آنچه را داراى اجمال است؛ بر عهده دارد. قرآن كريم مى ‏فرمايد: «وَ انْزَلْنا الَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ الَيْهِم»؛[3]بذكر (قرآن) را به سويت فرستاديم تا براى مردم آنچه را كه به‏ سوى آنان نازل گرديده، تبيين كنى.

ب- منصب حكومت و رهبرى:
پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى خداوند، داراى مقام ولايت و رهبرى در تمام شؤون سياسى، اجتماعى، اقتصادى و ... در جامعه اسلامى مى ‏باشد و مسلمانان موظفند اوامر ولايى آن حضرت را بدون چون و چرا پيروى كنند.

با توجه به آنچه ذكر شد، روشن مى ‏گردد كه اطاعت از خدا به ‏معناى اطاعت از احكام و دستورات او مى ‏باشد و اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله به‏ معناى اطاعت از او در دستوراتى است كه به ‏عنوان تبيين و تشريع احكام كلّى الهى و نيز احكامى كه در مقام رهبرى امت و قضاوت ميان افراد، صادر مى ‏نمايد، هر چند حقيقت آن به اطاعت خدا باز مى ‏گردد؛ زيرا لزوم اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله، خود حكم الهى است.

3) اطاعت از اولى ‏الامر
كلمه «اولى ‏الامر» مركب از «اولي» به‏معناى صاحب و «الْامر» به‏ معناى شأن است.
منظور از آن كسانى است كه شؤون مربوط به دين و دنياى مؤمنان (مورد خطاب آيه) را برعهده دارند و از متن جامعه اسلامى برخاسته‏اند. مقصود از اطاعت آنها، اطاعت در فرمان‏هايى است كه براساس حكم خدا و رسول، در مقام رهبرى و اداره امور جامعه صادر مى ‏نمايند.[4]

:Gol:--------------------------------------------------------------:Gol:

[1].یوسف/40.

[2].النساء/40.

[3].النحل/44.

[4].ترجمه المیزان، ج4،ص624.

4) عصمت اولي الامر
آیه شریفه، اطاعت از اولی الامر را هم ردیف اطاعت از رسول خدا صلی الله علیه وآله قرار داده است؛ و همچنان که اطاعت از رسول خدا صلی الله علیه وآله در هیچ آیه ای مقید نگشته است؛ اطاعت از ولی امر نیز به همین صورت خواهد بود؛لذا اطاعت از اولی الامر در امتداد اطاعت از خداوند متعال خواهد بود و چنین اطاعتی جز با مقام عصمت اولی الامر سازگاری نخواهد داشت.

به عبارت دیگر «اطاعت مطلق و بدون قيد و شرط» از پيامبر صلى الله عليه و آله و اولى‏ الامر همانند اطاعت از خدا واجب شده است. اين دليل بر آن است كه آنان هيچ فرمانى مخالف با حكم واقعى الهى صادر نمى كنند، و گرنه وجوب اطاعت از آنان موجب تناقض در كلام خدا مى ‏گرديد؛ زيرا درصورتى كه از روى عمد يا سهو، گفتار يا كردارى برخلاف حكم الهى از پيامبر صلى الله عليه و آله يا اولى‏ الامر سر زند، از سويى، بايد طبق فرمان «اطيعُوا الرَّسُولَ وَ اولِى ‏الْامْرِ» اطاعتشان واجب باشد و از سوى ديگر، چون مخالف با حكم واقعى خداوند است، طبق صدر آيه (اطيعُوا اللَّهَ)، بايد اطاعت خدا را مقدّم داشت. در نتيجه، صدر و ذيل آيه به تناقض منتهى مى‏ شود كه هم به چيزى امر و هم از آن نهى نمايد. و از آنجا كه از خداوند حكيم، سخن لغو يا منتهى به محال صادر نمى ‏شود، آيه بر «عصمت» پيامبر صلى الله عليه و آله و اولى ‏الامر دلالت دارد.

5) تنازع میان مومنین است نه مؤمنین با اولی الامر

از اینکه خطاب آیه متوجه مومنین است متوجه می شویم: مراد از تنازع، تنازع مؤمنين در بين خودشان است، نه تنازعى كه فرضا بين آنها و اولى الامر اتفاق بيفتد، و يا بين خود اولى الامر رخ دهد، چون فرض اولى يعنى تنازع مؤمنين با اولى الامر با مضمون آيه سازگار نيست كه اطاعت اولى الامر را بر آنان واجب كرده، و همچنين فرض دوم با آيه نمى‏ سازد چون معنا ندارد خداى تعالى اطاعت كسانى را بر امت واجب كند كه بين خودشان تنازع رخ دهد، زيرا اگر اولى الامر در بين خود تنازع كنند قطعا يكى بر حق و ديگرى بر باطل خواهد بود، و خداى تعالى چگونه اطاعت كسى را واجب مى ‏كند كه خود بر باطل است، علاوه بر اين كه اگر منظور تنازع اولى الامر در بين خودشان بود پس چرا در جمله مورد بحث خطاب را متوجه مؤمنين كرد، و فرمود: (پس اگر در چيزى تنازع كرديد آن را به خدا و رسول برگردانيد ...).

6)تنازع در مسائل تشریعی است نه در مسائل حکومتی

كلمه (شى‏ء)، در آیۀ شریفه:«تنازعتم فی شیء»هر چند عموميت دارد و همه احكام و دستورات خدا و رسول و اولى الامر را شامل مى ‏شود، و ليكن جمله بعد كه مى ‏فرمايد:(پس آن را به خدا و رسول برگردانيد)، به ما مى ‏فهماند كه مراد از كلمه شى‏ء مورد تنازع، چيزى است كه اولى الامر در باره آن استقلال ندارد و نمى ‏تواند در آن به رأى خود تکیه نمایند، لذا منظور از نزاع مردم، نزاع در احکام و دستورات ولی امرشان که در دایره ولایتش اجرا می کند نخواهد بود، مثل اين كه به آنها دستور جنگيدن و يا صلح كردن با دشمن، و يا امثال اينها را بدهد؛ زیرا مردم موظف به اطاعت از اولی الامر در این احکامند، و اساسا معنا ندارد بفرمايد وقتى در اين گونه احكام نزاع نمودید، ولى امر خود را رها كرده، به خدا و رسولش مراجعه كنيد.
بنابر اين آيه شريفه دلالت دارد بر اين كه مراد از كلمه (شى‏ء)، خصوص احكام دينى است، كه احدى حق ندارد در آن دخل و تصرفى بكند، مثلا حكمى را كه نبايد انفاذ كند، انفاذ، و حكمى را كه بايد حاكم بداند، نسخ كند، چون اين گونه تصرفات در احكام دينى خاص خدا و رسول او است، و آيه شريفه مثل صريح است در اين كه احدى را نمى‏ رسد كه در حكمى دينى كه خداى تعالى و رسول گرامى او تشريع كرده‏اند تصرف كند.[1]

7) در مسائل تشریعی رجوع به حکم خدا و رسول می شود
در چنین مواردی اگر دو طايفه ‏اى كه با هم نزاع دارند توانستند حكم كتاب و سنت را بفهمند بايد آن را از كتاب و سنت استنباط و استخراج كنند، و اگر نتوانستند از امام معصوم كه در فهم حكم خدا از كتاب و سنت عصمت دارد می پرسند، نظير سيره‏اى كه معاصرين رسول خدا صلی الله علیه واله داشتند، که هر چه را خودشان از كتاب و از كلمات رسول خدا صلی الله علیه واله مى ‏فهميدند به همان عمل مى‏كردند، و هر جا نمى ‏فهميدند از رسول خدا صلی الله علیه واله مى ‏پرسيدند.[2]

بنابراين، نخستين مرجع حل اختلاف مردم در احكام و قوانين اسلامى خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله است كه بر او وحى مى‏ شود و اگر امامان معصوم بيان حكم مى ‏كنند، آن نيز از خودشان نيست، بلكه از كتاب اللَّه و يا علم و دانشى است كه از پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها رسيده است و به اين ترتيب علت عدم ذكر اولوا الامر در رديف مراجع حل اختلاف در احكام روشن مى‏گردد؛ [3]زیرا بیان آنها، تفسیر معصومانه سنت خواهد بود و برگشت تفسیر آنها نیز به سنت خواهد بود.

موفق باشید.

:Gol:---------------------------------------------------------:Gol:

[1]. ترجمه الميزان، ج‏4، ص:641، با تصرف.

[2]. ترجمه المیزان، ج4،ص640.

[3]. تفسیر نمونه، ج3،ص565 .

مفسر معروف فخر رازى در آغاز سخنش در ذيل اين آيه، به حقيقت لزوم عصمت اولی الامر اعتراف كرده، مى‏گويد:
" كسى كه خدا اطاعت او را به طور قطع و بدون چون و چرا لازم بشمرد حتما بايد معصوم باشد، زيرا اگر معصوم از خطا نباشد به هنگامى كه مرتكب اشتباهى مى‏شود خداوند اطاعت او را لازم شمرده، و پيروى از او را در انجام خطا لازم دانسته، و اين خود يك نوع تضاد در حكم الهى ايجاد مى‏كند، زيرا از يك طرف انجام آن عمل ممنوع است، و از طرف ديگر پيروى از" اولوا الامر" لازم است، و اين موجب اجتماع" امر" و" نهى" مى‏شود.
بنا بر اين از يك طرف مى‏بينيم خداوند اطاعت فرمان اولوا الامر را بدون هيچ قيد و شرط لازم دانسته و از طرف ديگر اگر اولوا الامر معصوم از خطا نباشند چنين فرمانى صحيح نيست، از اين مقدمه چنين استفاده مى‏كنيم كه اولوا الامر كه در آيه فوق به آنها اشاره شده حتما بايد معصوم بوده باشند"
منتها در ادامه می گوید: كه اين معصوم يا مجموع امت است و يا بعضى از امت اسلام، احتمال دوم قابل قبول نيست، زيرا ما بايد اين بعض را بشناسيم و به او دسترس داشته باشيم، در حالى كه چنين نيست و چون اين احتمال از بين برود، تنها احتمال اول باقى مى‏ماند كه معصوم مجموع اين امت است، و اين خود دليلى است بر اينكه اجماع و اتفاق امت حجت و قابل قبول است، و از دلائل معتبر محسوب مى‏شود"
(تفسير كبير فخر رازى جلد دهم صفحه 144 طبع مصر سنه 1357.)
در پاسخ فخر رازی باید گفت که ما از نص بر اولی الامری دوزاده امام معصوم داریم! زیرا طبق نقل اهل سنت این آیه درباره امام علی نازل شده است و ام علی نیز وصیت به امام بعد از خود نموده است و همچنین هر امامی امام بعد از خود را مشخص نموده است هر چند از پیامبر نیز تصریح به نام ائمه بزرگوار شیعه نقل شده است.
مراجعه شود به:
احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج‏14، ص: 348

هدایت شده;327622 نوشت:
لطفا برای همین قسمت از حرفتان دلیل قرآنی بیاورید. زیرا تا اینجا هنوز برای ما سوال است که چرا در هنگام اختلاف نباید به اولی الامر رجوع کرد!!! سوال فرضی ما ساده است: شخصی در زمان امیرالمومنین حضرت علی رض با آن حضرت در مساله ای اختلاف نظر پیدا می کند، حرف آخر را باید حضرت علی بزند یا آن شخص؟؟؟ اگر حضرت علی معصوم و اطاعت از ایشان بدون چون چرا است چرا پس الله گفته خدا و رسولش رجوع کنید؟؟؟

جناب مدعي سوالي از شما دارم

آيا سنت رسول سخن و كلامي خلاف قرآن مي گويد؟

هدایت شده;327638 نوشت:
قطعا که سنت رسول ص بر خلاف کلام الله نیست.

خوب اگر سنت رسول خلاف قرآن كلامي نمي گويد پس چرا شما از كلام رسول تبعيت نمي كنيد؟ چرا از حديث ثقلين تبعيت نمي كنيد؟ نكند تواتر آن حديث نيز از نشر شما مشكل رجالي دارد؟

هدایت شده;327638 نوشت:
اما در سنت رسول مواردی است که در کلام الله (نص قرآن) به صورت واضح نیست. مانند نماز های 5 گانه.

خودتان جواب خودتان را داديد حال كتاب الله بحث اولي الامر را بطور واضح مبين نكرده و اسم نيامورده حال شما چرا از سنت و گفته هاي سنت تبعيت نمي كنيد؟

هدایت شده;327638 نوشت:
سنت رسول ص و کلام الله مکمل همدیگر هستند و دو اصل بسیار اساسی برای ما اهل سنت می باشند.

براي اهل سنت بله ولي غير اهل سنت خير

هدایت شده;327624 نوشت:
پس حتما احتمال اشتباه در اولی الامر وجود دارد که الله ما را دستور نداده.

تناقض و پارادوكس در كلامتان

هدایت شده;327638 نوشت:
قطعا که سنت رسول ص بر خلاف کلام الله نیست.

آيا پيغمبر براي من و تو تقلين نخواند حال كه خوانده چرا تهمت مي زني به اولي امر و آنها را به اشتباه مي خواني
خوب شما كه بحث عصمت رسول را زير سوال برده ايد و چگونه و با چه رويي خود را اهل سنت مي ناميد

هدایت شده;327644 نوشت:
دستت رو می بوسم

:khaneh: اگر دوستانتان بدانند كلامي خلاف علمايتان مثل ابن تيميه و محمد بن عبدالوهاب سخن گفته اي يقينا مهر ارتداد بهتان مي زنند:khaneh:
در تاپيك توسل كه مي گفتيد خلاف قرآن است بوسيدن بر هر چيزي و شرك محسوب مي شود الان مي خواهي دست من را ببوسي
راستي رفته مكه به سنگ يا چوبي بوسه نزني ها چون حاشيه امنيتت مياد پايين بعد بهت مي گن مشرك :khaneh:

هدایت شده;327644 نوشت:
مشکل ادامه ی آیه است، زیرا حتی اگر فرض کنیم پیامبر امامت را واجب و معصوم معرفی کرده است نعوذو بالله با کلام الله در ادامه ی این آیه مخالف می شود و این از پیامبر به دور است زیرا الله در زمان اختلاف به ما دستور نداده که از اولی الامر پیروی کنیم و باید طبق فرمایش الله به قرآن و سنت رجوع شود.

خوب جناب، مشكل انحراف و انحطاط شما در زمينه اعتقادي همين است كه تدبر نمي كنيد به همين جهت است كه قرآن فرمود:

كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ ﴿ص/29﴾
[اين] كتابى مبارك است كه آن را به سوى تو نازل كرده‏ايم تا در [باره] آيات آن بينديشند و خردمندان پند گيرند

اگر تدبر مي كرديد مي فهميديد كه كلام سنت يعني حسبنا كتاب الله و حسبنا عترت

يقينا هنوز به مصداق نام كاربريت نرسيده اي اميدر وارم كه برسي ولي بعيد مي دانم

هدایت شده;327644 نوشت:
خوب معلوم شد که برای ما اهل سنت واجب است. خوب برادر شیعه من، برای شما چه؟؟؟

من هم كه گفتم براي اهل سنت بله و نه مقلدان ابن تيميه و عبدالوهاب

براي شيعه هم خودشان قبلا به شما گفته اند

kheymegahabalfazl;327648 نوشت:
فکر کنم اختلاف بین من و شما اختلاف در معنی حدیث و منظور از عترت است!!! پس بهتر است برای آن تایپکی ایجاد کنید. در ضمن ثقلین چه ربطی به اولی الامر دارد؟؟؟

زدن تاپيك جديد با مقلدين ابن تيميه چه فايده اي دارد؟


إني تارك فيكم ما إن تمسكتم به لن تضلو , كتاب الله وعترتي أهل بيتي .
من بين شما چيزي را ميگذارم كه اگر به آن تمسّك كنيد گمراه نميشويد , كتاب خدا وعترتم أهل بيت .

صحیح مسلم ج 4/1873

هدایت شده;327649 نوشت:
شما نگران ارتداد من نباش برادر جان. شیعه هستی به سبک شیعه ها باهات صحبت کردم.

:khaneh::khaneh::khaneh:

اين حرف ها رو كه ابن تيميه و عبدالوهاب قبول ندارد.

يعني اين قدر وهابيت در بحث كلام منزوي و ناتوان هست كه شما از زبان شيعه با من صحبت مي كني؟ :khaneh:

شما از زبان و اعتقاد خودت سخن وري كن، نكند علم كلامتان به بنبست خورده از ديگران مايه مي گذاريد؟ :khaneh:

حال توانايي نداري بشين و مطالب را بخوان

هدایت شده;327649 نوشت:
بحث را به حاشیه بردید تا جواب بنده را ندهید؟؟؟؟؟؟؟

اهل حق ببينم صحبت مي كنم، حال به همون پاسخ هاي من فكر و تدبر كن اگر دلت و ايمانت را خانه تكاني كردي بعد ادامه بحث مي دهيم

مواظب باشيد اين سومين آيديتان نيز مسدود نشود
:khaneh:

هدایت شده;327649 نوشت:
دست کم شما هنوز نگفته اید!!!

صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ


كرند لالند كورند بنابراين به راه نمى‏آيند

هدایت شده;327669 نوشت:
نخیر برادر جان، منظورم این است که اگر این کار را انجام دادی من هم کاری را که شیعه انجام می دهد انجام می دهم، به عبارتی ساده تر، شما ثابت کن امامت رو، بنده شیعه می شوم، منظورم این بود.

كلمه الحق يراد بها باطل

هدایت شده;327668 نوشت:
خوب عترت و اهل بیت پیامبر کیست؟؟؟

به نظر شما كيست؟

هدایت شده;327690 نوشت:
نده علم غیب دارم که اولی الامر شما را بشناسم؟؟؟ پس پاسخ دهید خواهشا

بنده كي گفتم شما علم غيب داريد و از غيب براي ما بگوييد

شما كه استاد علوم حديث هستيد آيا در احاديث نخوانده ايد كه اهل بيت چه كساني هستند؟

خودتان را به ندانستن نزديد چون هر چه بيشتر دست و پا بزنيد بيشتر خودتان را نمايان مي كنيد

هدایت شده;327699 نوشت:
برای ما معلوم است.

همسران پیامبر، فرزندان ایشان، و آل علی و آل عقیل و آل جعفر و آل عباس

جالب است!!!خود پیغمبر را شما جزء اهل بیت محسوب نمیکنید!!!

هدایت شده;327699 نوشت:
برای ما معلوم است. همسران پیامبر، فرزندان ایشان، و آل علی و آل عقیل و آل جعفر و آل عباس

مستند سخن گوييد وگرنه من ادعا مي كنم از اهل بيتم

باغ بهشت;327700 نوشت:
جالب است!!!خود پیغمبر را شما جزء اهل بیت محسوب نمیکنید!!!

بحث بر سر اهل بيت پيامبر(ص) است

هدایت شده;327710 نوشت:
نِسَاؤُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ

سوال: ام المومنین قتیله که مرتد شده است نیز جزو زنان پیامبر هست

آیا پیامبر شما را سفارش به پیروی از زن مرتد خود کرده است؟؟

أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَلَكَ بِنْتَ الْأَشْعَثِ قُتَيْلَةَ، وَتَزَوَّجَهَا عِكْرِمَةُ بْنُ أَبِي جَهْلٍ بَعْدَ ذَلِكَ، فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَى أَبِي بَكْرٍ مَشَقَّةً شَدِيدَةً، فَقَالَ لَهُ عُمَرُ: يَا خَلِيفَةَ رَسُولِ اللهِ، إِنَّهَا لَيْسَتْ مِنْ نِسَائِهِ، وَلَمْ يُخَيِّرْهَا النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَمْ يَحْجُبْهَا، وَقَدْ بَرَّأَهَا اللهُ مِنْهُ بِالرِّدَّةِ الَّتِي ارْتَدَّتْ مَعَ قَوْمِهَا، فَاطْمَأَنَّ أَبُو بَكْرٍ وَسَكَنَ "
معرفت الصحابه ابی نعیم ج6 ص3246

رسول اله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وسَلَّمَ تَزَوَّجَ قُتَيْلَةَ، فَارْتَدَّتْ مَعَ قَوْمِهَا فَلَمْ يُخَيِّرْهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وسَلَّمَ، وَلَمْ يَحْجِبْهَا، فَبَرَّأَهُ الله منها.
تاریخ ابی زرعه ج1 ص492

اكران بخشي از كذب هاي كاربر به اصطلاح هدايت شده

جناب شما شرم نمي كنيد؟ از خدا خجالت نمي كشيد؟ از ان مكه اي كه تا چند روز ديگر عازم آن هستيد خجالت نمي كشيد كه اين گونه روايت ها را ناقص و قيچي شده تحويل خلق الله مي دهيد.

وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ (بقره/258)
و خداوند، قوم ستمگر را هدايت نمى ‏كند

وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرينَ (بقره/264 )
و خداوند، جمعيت كافران را هدايت نمى ‏كند

وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ (مائده/108)
و خداوند، جمعيّت فاسقان را هدايت نمى‏ كند

إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفَّارٌ (زمر/3)
در حقيقت، خدا آن كسى را كه دروغ‏ پردازِ ناسپاس است هدايت نمى ‏كند

اما اثبات مغلطه كاري و فرار از واقعيت كاربر هدايت شده

اين آقا براي اثبات اين حرفشان كه گفته اهل بيت پيغمبر ايناند:

هدایت شده;327699 نوشت:
همسران پیامبر، فرزندان ایشان، و آل علی و آل عقیل و آل جعفر و آل عباس

آمده حديث ذيل را نگارش كرده، البته نگارش كه چه عرض كنم بهتر است بگويم براي اثبات اعتقادات بي اساس و پوشاليش، وقيحانه دست به ويرايش حديث مسلم زده

اين آقا حديث را تا قَالَ: نَعَمْ. كه در پست 29 نوشت خاتمه داده در صورتي كه ادامه حديث به شرح ذيل است:

[=&quot]ص 1874 -[/][=&quot] وحدثنا محمد بن بكار بن الريان حدثنا حسان يعني ابن إبراهيم عن [=&quot]سعيد بن مسروق [/]عن [=&quot]يزيد بن حيان [/]عن [=&quot]زيد بن أرقم [/]عن النبي صلى الله عليه وسلم وساق الحديث بنحوه بمعنى حديث [=&quot]زهير [/]حدثنا [=&quot]أبو بكر بن أبي شيبة [/]حدثنا [=&quot]محمد بن فضيل [/]ح وحدثنا إسحق بن إبراهيم أخبرنا [=&quot]جرير [/]كلاهما عن [=&quot]أبي حيان [/]بهذا الإسناد نحو حديث إسمعيل وزاد في حديث [=&quot]جرير [/]كتاب الله فيه الهدى والنور من استمسك به وأخذ به كان على الهدى ومن أخطأه ضل حدثنا محمد بن بكار بن الريان حدثنا حسان يعني ابن إبراهيم عن سعيد وهو ابن مسروق عن [=&quot]يزيد بن حيان [/]عن [=&quot]زيد بن أرقم [/]قال دخلنا عليه فقلنا له لقد رأيت خيرا لقد صاحبت رسول الله صلى الله عليه وسلم وصليت خلفه وساق الحديث بنحو حديث [=&quot]أبي حيان [/]غير أنه قال ألا وإني تارك فيكم ثقلين أحدهما كتاب الله عز وجل هو حبل الله من اتبعه كان على الهدى ومن تركه كان على ضلالة وفيه فقلنا من أهل بيته نساؤه قال لا وايم الله إن المرأة تكون مع الرجل العصر من الدهر ثم يطلقها فترجع إلى أبيها وقومها أهل بيته أصله وعصبته الذين حرموا الصدقة بعده [/]

خوب قسمت اول حديث:

فَقَالَ لَهُ حُصَيْنٌ: وَمَنْ أَهْلُ بَيْتِهِ؟ يَا زَيْدُ أَلَيْسَ نِسَاؤُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ؟ قَالَ: نِسَاؤُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَلَكِنْ أَهْلُ بَيْتِهِ مَنْ حُرِمَ الصَّدَقَةَ بَعْدَهُ، قَالَ: وَمَنْ هُمْ؟ قَالَ: هُمْ آلُ عَلِيٍّ وَآلُ عَقِيلٍ، وَآلُ جَعْفَرٍ، وَآلُ عَبَّاسٍ قَالَ: كُلُّ هَؤُلَاءِ حُرِمَ الصَّدَقَةَ؟ قَالَ: نَعَمْ.

حصين از زيد پرسيد: اهل بيت او چه کساني هستند؟ مگر زنان او اهل بيت او نيستند؟

ـ گفت: زنان او اهل خانه او بودند اما اهل بيت رسول الله (ص) کساني هستند که بعد از او صدقه برايشان حرام است

ـ حصين گفت: آنان چه کساني هستند؟

ـ گفت: آل علي و آل عقيل و آل جعفر و آل عباس.

حصين گفت: آيا صدقه بر همه ايشان حرام است؟

ـ گفت: آري.

بررسي قسمت دوم حديث

[=&quot]فقلنا من أهل بيته نساؤه قال لا وايم الله إن المرأة تكون مع الرجل العصر من الدهر ثم يطلقها فترجع إلى أبيها وقومها أهل بيته أصله وعصبته الذين حرموا الصدقة بعده [/]

از زيد بن ارقم پرسيدند: آيا زنان پيغمبر هم اهل بيت او هستند؟

گفت نه ـ به خدا قسم ـ زن تا مدتي از زمان با مرد است. بعد او را طلاق مي‏دهد و به خانه پدرش رفته و جزء اهل بيت پدر محسوب مي شود
اهل بيت او اصل و جماعت او هستند که صدقه بر ايشان حرام است

حال باز مي گويد زنان پيغمبر از اهل بيت او هستند؟
هيچ كدام از زنان پيغمبر چنين ادعايي نكردند بعد شما چگونه ادعا مي كنيد؟

روايت صحيح مسلم: قَالَتْ عَائِشَةُ خَرَجَ النَّبِيُّ صلى اللهعليه وسلم غَدَاةً وَعَلَيْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ مِنْ شَعْر أَسْوَدَ فَجَاءَالْحَسَنُ بْنُ عَلِيّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جَاءَ الْحُسَيْنُ فَدَخَلَ مَعَهُ ثُمَّجَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قَالَ (إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِوَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا).
صحيح مسلم: 2424
حالا چرا به همين يكي حديث بسنده كرده ايد؟
ايرادي نيست فردا انشا الله چند حديث متواتر خواهم گذاشت ببينم تفكرات شما تغيير خواهد كرد يا نه.

هدایت شده;327723 نوشت:
تو که لالائی بلدی چرا خوابت نمی بره؟؟؟

من قصه گو نيستم، اما حقيقت گو هستم باالعكس قصه گوها، داستان هاي من خواب را از دشمنان اسلام مي گيرد

ما سربازان هميشه آماده باش اسلاميم، خواب در ما معنايي ندارد

هدایت شده;327723 نوشت:
خیالت راحت در هیچ جای اهل سنت روایتی صحیح پیدا نمی کنی که زنان پیامبر را اهل بیت نداند.

به همين جهت است كه اهل سنت راهشان را از وهابيت جدا كرده اند، همين كه شما اسناد ما را تكفير مي كنيد تا اختلافات را بيشتر كنيد، فرار از واقعيت است كه كينه توزي و آتش دشمني و اختلاف را هيچ وقت خاموش نمي كند

فعلا همون احاديث مسلم را داشته باش تا بعد ظهر، من براي شما نگارش نمي كنم براي رهپويان حق مي نويسم حال شايد شما هم جزء نجات يافته گان باشي

هدایت شده;327721 نوشت:
اولا شيعه گرامی بفرمائید که چرا در ابتدا "اهل بیت را زنان خانه معنی کردید ولی در ادامه وقتی به آل علی رسیدید معنی "اهل بیت" شد همان "اهل بیت"؟؟؟؟

من آنگونه معنا نكردم، معناي تحت الفظي اهل بيت يعني اهل خانه، اما اينجا زنان رابه عنوان اهل خانه معنا كرده و اْْلش را به عنوان خاندان و به همين جهت است كه در آل پيمبر زنان را اضافه نكرده و فقط فرموده:

فَقَالَ لَهُ حُصَيْنٌ: وَمَنْ أَهْلُ بَيْتِهِ؟ يَا زَيْدُ أَلَيْسَ نِسَاؤُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ؟ قَالَ: نِسَاؤُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ،
وَلَكِنْ أَهْلُ بَيْتِهِ مَنْ حُرِمَ الصَّدَقَةَ بَعْدَهُ، قَالَ: وَمَنْ هُمْ؟ قَالَ: هُمْ آلُ عَلِيٍّ وَآلُ عَقِيلٍ، وَآلُ جَعْفَرٍ، وَآلُ عَبَّاسٍ

حصين از زيد پرسيد: اهل بيت او چه کساني هستند؟ مگر زنان او اهل بيت او نيستند؟

ـ گفت: زنان او اهل خانه او بودند اما اهل بيت رسول الله (ص) کساني هستند که بعد از او صدقه برايشان حرام است

اگر زنان جز اهل بيتند چرا جزء ال ها بيان نكرده؟
اگر زناها جز اهل بيتند جرا در ادامه حديث كه در پست هاي قبلي نوشتيم بيان نكرده؟
اگر زنان جز اهل بيتند چرا در جريان ايه تطهير عايشه رض به زير كسا نرفت؟

هدایت شده;327721 نوشت:
ترسیدید؟؟؟

شما اگر ترسو نبوديد

اول: معناي كل حديث را مي گذاشتي
دوم: ادامه حديث را مي گذاشتي

من چه ترسي بايد داشته در صورتي كه اين مبحث محرز هست

هدایت شده;327721 نوشت:
اولا اين تصوير روايت اول كه بنده استناد کردم. شماره 36 در آن با رنگ قرمز و صفحه 1873 با دایره قرمز مشخص است.

ما به شماره صفحه كار نداريم آنچيز كه براي ما در بحث رجالي مهم هست شماره حديث هست در صورتي كه دو حديث حديث عطف و پيوستي بودند و شماره حديث 2408 بود چطور شما شماره اول حديث را ديدي ولي دومي را كتمان كردي؟ البته حق داري اگر كتمان نكني نمي تواني فرافكني كني و نمي تواني از روي حق به ديگران خودت را اثبات كني و مججبور هستي به ويرايش احاديث متوسل شوي اما چهره واقعي تو را اينجا خداوند بر همه نشان داد
ان الله لكل شيء بصير

دوستان براي اطلاع بيشتر مي توانند به لينك زير رجوع كنند تا به يقيين برسند

http://hadith.al-islam.com/Page.aspx?pageid=192&BookID=25&PID=4497

هدایت شده;327722 نوشت:
این هم مورد ادعای شما با شماره 37 در صفحه 1874 که با رنگ قرمز مشخص است.

شماره صفحه ملاك و معيار ما نيست بلكه شماره حديث معيار ماست ديديم كه شماره هر دو حديث يكي بود 2408
در واقع دو حديث حديث پيوستي بودند

هدایت شده;327722 نوشت:
تصویر از نرم افزار شامله است و همانگونه که می بینید 2 روایت مختلف است.

روايت مختلف نيست روايت يكي هست اما عطف است، روايت دومي عطف به اولي است، مكمل است

بهتر است بجاي فرار از واقعيت، واقعيت را بپذيريد تا ديگران بيشتر از اين با شما آشنا نشوند چون هرچه بيشتر جلوتر مي رويد، بيشتر از خودتان اطلاعات مي دهيد

علامه آیت الله العظمی برقعی (رحمه الله) در تفسیر آیات/58 و59 سوره مبارکه نساء می فرمایند:
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿٥٨﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا ﴿٥٩﴾
ترجمه: به تحقیق خدا شما را امر می‌کند که امانات را به أهل آن برسانید، و چون بین مردم حکم کردید به عدالت حکم نمائید، محققا خدا شما را خوب پند می‌دهد، بدرستی که خدا شنوا و بیناست(58) ای مؤمنین خدا را اطاعت کنید و رسول و صاحبان فرمان از خود را اطاعت کنید، پس اگر در چیزی نزاع کردید آن را برگردانید به خدا و رسول اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید، این بهتر و نیکوتر است از جهت عاقبت.(59)

نکات: کلمة : «الْأَمَانَاتِ» جمع است و شامل امانت خالق ومخلوق هر دو می‌شود : اما امانات خالق همان أوامر و نواهی و احکام کتاب آسمانی اوست که باید به آنها عمل شود، و همچنین امانت إلهی أعضا و جوارحی است که خدا داده که باید هر یک را برخلاف آنچه او مقرر کرده صرف نکند، با زبان غیبت و دروغ و نمامی و فحش و تهمت و افتراء نیاورد، وبا چشم نظر به محرمات ننماید و همچنین با سایر قوا و جوارح، که قوا و حواس خود را بیهوده مصرف نکند و درک و شعور و عقل خود را که هر یک امانتی از امانات إلهی است صرف دنیاپرستی ننماید. و امانات مخلوق، آن است كه ودائع و اسرار و امانات مردم را حفظ کند، و هر امانتی را به صاحبش برساند، و عیب مردم را فاش نکند، و اگر انسانی از أمراء است با رعیت خود به عدل رفتار کند، و اگر دانشمند است مردم را به تعصبات باطله وعقاید فاسده و خرافی ترغیب نکند، وحقایق را بیان وکتمان نماید، و زن حفظ غیاب همسر خود کند، و مرد حقوق پدری را در حق اولاد و سرپرستی و تربیت را در حق عیال مراعات نماید. و اما امانات هر کسی نسبت به خودش آن است که برای خودش آنچه در دنیا و آخرت نافع تر است انتخاب کند و به جان خود خیانت نکند. و اما حکام حکومت را پس از خودشان به اهلش واگذارکنند، و سایر مردم در انتخاب حاکم رعایت اهلیت را نمایند وحکام نیز دیات و حدود إلهی را که اجرای آنها بر عهدة زمامدار و امام است اجرا کنند. و جملة: « وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ» اشاره به وظائف قضات است و ممکن است به وظائف دیگر حکام و امراء و عدالتشان نسبت به رعیت نیز اشاره باشد، و مراد از کلمة ناس عموم مردمند چه مسلمان و چه کافر. و این أمور انحصار به رسول و یا امام معینی نیست. بنابراین هر امیری که اجرای عدالت نماید و حدود و دیات را طبق حکم خدا جاری سازد و بیت‌المال را به اهلش برساند، حاکم شرعی است، و اطاعت او بر همه لازم است، پس وظایف حاکم عمل به کتاب خدا وسنت رسول است چنانکه حضرت علی علیه والسلام نیز راجع به وظایف حاکم در خطبة 103 همین مطلب را ذکر فرموده قال علیه والسلام :"إنه لیس علی الامام إلا ما حمل من أمر ربه: الابلاغ فی الموعظه، و الاجتهاد فی النصیحه، والاحیاء للسنه، و إقامه الحدود علی مستحقیها، و اصدار السهمان علی أهلها". یعنی به تحقیق نیست بر امام مگر به آنچه پروردگارش به او أمر کرده (و آن پنج چیز است:) رسانیدن موعظه، و کوشش‌نمودن در پند و اندرزدادن، و زنده‌کردن سنت رسول صلی الله علیه وسلم، و اجرای حدود بر مستحقین آن، و سهام بیت‌المال را به اهل آن برساند.

در آیة:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ
امر شده به اطاعت خدا و اطاعت رسول... اما اطاعت خدا اطاعت از اوامر کتاب او قرآن است، و اما اطاعت رسول، اطاعت از سنت و روش اوست، نکتة دیگر اینکه اطاعت خدا و رسول واجب است بدلیل أمر در این آیه و آیات دیگر، و امر برای وجوب است، واطاعت رسول در قول و رفتار وتقریر او بدلیل آیة 31 سورة آل عمران که فرموده:
قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي
و در سورة اعراف آیة 158 فرموده :
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ
و جملة: و ابتعوه اطلاق دارد که بايد پیروی رسول صلی الله علیه وسلم کرد در گفتار و کردار و رفتار، و این امر، حقیقت در وجوب است.

نکتة دیگر اختلاف کرده‌اند در «أولوالأمر»، که «اولوالأمر» کیانند. عده‌ای گفته‌اند هر سلطانی است که طبق قرآن فرمان دهد و اطاعت او واجب است. عدة دیگر گفته اولوالأمر که جمع است عبارتست از علمائی که استنباط احکام خدا می‌کنند از کتاب خدا و سنت رسول صلی الله علیه وسلم. عده‌ای دیگر گفته‌اند اولوالأمر فرمانداران کشوری و لشکری است که از طرف رسول خدا صلی الله علیه وسلم اعزام می‌شدند، برای مجاهدین و سایر طبقات مردم اطاعت ایشان لازم و واجب بود. عدة دیگر گفته‌اند مقصود دوازده امام امامیه می‌باشد. وهر قولی برای خود دلیلهایی از کتاب خدا ویا احادیث رسول و یا قرائن دیگر آورده‌اند. ولی چون در این موضوعات تقلید رواه نیست، ما باید به دقت آیات قرآن را ملاحظه کنیم اگر از خود قرآن مسئله حل شد که چه بهتر، واگر حل نشد بپردازیم به دلیلهای دیگران.

پس می‌گوییم حق‌تعالی در آیة قبل از این آیه فرموده : امانت را، یعنی حکومت را نیز به اهلش رد کنید، و به حکام نیز فرموده حکم به عدالت کنید، در این آیه به همین مناسبت می‌فرماید از اولوالأمر اطاعت کنید و اولوالأمر جمع است یعنی صاحبان فرمان، باید دید آن وقت که این آیه نازل شده مؤمنین مخاطبین مأمور به اطاعت أولوالأمر بودند یا خیر؟ و اگر بودند اولوالأمر ایشان که بود. قرائنی که در این آیه و آیات دیگر موجود است می‌رساند که اولوالأمر در زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم بوده و فرمانداران لشکری و کشوری اولوالأمر بودند که از طرف رسول خدا صلی الله علیه وسلم اعزام شده بودند، به دلائل بسیاری :
اولا: خطاب آیه که باید مؤمنین زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم را شامل گردد و در شمول ایشان حق تقدم دارند، و اگر مشمول چنین خطابی نباشند خطاب به ایشان، لغو است.

ثانیا: خطاب « مِنكُمْ »، مؤمنین و اولوالأمر زمان رسول بودند یا غیر ایشان؟ باید گفت قطعا در درجة اول همانها بودند، بنابراین آنان مأمور بودند که از اولوالأمری که از خودشان بوده، اطاعت کنند، و چنین اولوالامری نمی‌توان سلاطین پس از رسول و یا علماء و یا أئمة آیندة غیرموجود در حال خطاب باشند به دلیل خطاب « مِنكُمْ» که اولوالأمر از خود حاضرین بوده است. به هر حال باید در زمان نزول آیه وخطاب، اولوالامری باشد آن هم از خود مؤمنین موجودین، و چنین اولوالامری همان سران لشکر و یا حکام مأمورین از طرف رسول خدا صلی الله علیه وسلم می‌باشند.

ثالثا : مخاطب به جملة: « فَإِن تَنَازَعْتُمْ » باید در درجة اول مؤمنین و اولو الأمر زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم باشند، یعنی اولوالأمر نیز داخل افراد « فَإِن تَنَازَعْتُمْ » می‌باشند، بدلیل: «فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ» ، و اگر داخل « فَإِن تَنَازَعْتُمْ » نبودند باید گفته شود: فردوه إلی الله و الرسول و اولی الأمر، که اولوالامر را مرجع تنازع قرار دهد، و چون مرجع قرار نداده معلوم می‌شود امام معصوم نیست، بلکه از افراد متنازعین است، و اگر امام معصوم باشد، نباید کسی با او نزاع کند، همانطوریکه رسول خدا صلی الله علیه وسلم مرجع در تنازع است و هیچکس نمی‌تواند با او نزاع کند.

رابعا : القرآن یفسربعضه بعضا، خود قرآن در آیات دیگر اولوالامر را تفسیر کرده، و در آیة 83 همین سورة نساء فرموده :
وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿٨٣﴾
یعنی: و چون آمد ایشان را امری از أمن و خوف نشر دادند آن را، و اگر به رسول و اولوالأمر از خود ارجاع می‌کردند هر آینه دانسته بودند آن را آنانکه استخراج می‌کردند آن امر را از ایشان، و اگر فضل خدا و رحمت او نبود هر آینه پیروی شیطان کرده بودید مگر عدة قلیلی.

در این آیه «جاء و أذاعوا و ردوا و علم» تماما به صغیة ماضی آمده که خدا مذمت کرده آنانکه اخبار ترس‌آور و یا طمأنینه و آرامش‌آور را نشر داده بودند بدون آنکه مراجعه به اولوالامر کرده باشند. پس معلوم می‌شود در زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم اولوالأمری بوده و أولوالأمر زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم همان فرمانداران لشکری و کشوری حضرت بودند، و این آیة 83 راجع به غزوة موته است که زید بن حارثه والی بود.

خامساً: ما از مسلمانی که بخواهد بفهمد می‌پرسیم در نهج‌البلاغه در کتاب 53 که امیرالمؤمنین مالک اشتر را والی مصر کرده می‌فرماید: «حین ولاه مصر» و خطاب می‌کند به او مکرر بعنوان والی یکجا می‌فرماید : «تنظر فیه من أمور الولاه قبلک»، و در جمله‌ای می‌فرماید: «واشعر قلبک الرحمه للرعیة، والمحبه لهم، و اللطف بهم، ولاتکونن علیهم سبعا ضاریا تغتنم أکلهم ... فإنک فوقهم»، و در جمله‌ای می‌فرماید : «و إذا أحدث لک ما أنت فیه من سلطانک .. ». و مردم مصر را رعیت او شمرده مکررا و او را یکی از افراد اولوالامر شمرده، و با این حال به او می‌نویسد : «واردد إلی الله و رسوله ما یضلعک من الخطوب و یشتبه علیک من الأمور فقد قال تعالی لقوم أحب ارشاهم Kiss 2 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ....& » تا آخر که در اینجا آن حضرت مالک را که از افراد اولوالأمر است مصداق «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ... » شمرده و او را موظف کرده که در أمور مراجعه به خدا و رسول کند در حالیکه مالک اشتر نه امام معصوم است و نه سلطان و خلیفه است و او فرماندار است، پس أولوا الأمر فرمانداران رسول خدا صلی الله علیه وسلم وفرمانداران زمامداران مسلمین می‌باشند. و اهمیت نوشتة آن حضرت از خطب او زیادتر است زیرا خطبه را ممکن است سامع کم و زیاد کند در حالیکه این احتمال در نوشته نمی‌رود. باضافه آن حضرت درخطبة 123 نهج‌البلاغه در باب تحکیم حکمین در صفین خود را مرجع تنازع قرار نداده بلکه طرف تنازع قرار داده و می‌فرماید: «ولما دعانا القوم إلی أن نحکم بیننا القرآن لم نکن الفریق المتولی عن کتاب الله تعالی و قد قال الله سبحانه : «فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ... » فرده إلی الله أن نحکم بکتابه و رده إلی الرسول أن نأخذ بسنته».
و چون نظر ما اختصار است به همین مقدار از کلمات آن حضرت اکتفاء می‌کنیم. پس بنابراین تنازعتم شامل اولوالأمر نیز می‌شود، یعنی: اگر مردم یا اولوالأمر در چیزی نزاع کردند، طرفین نزاع بایدبه کتاب خدا و سنت رسول صلی الله علیه وسلم مراجعه کنند، و اگر مقصود امام معصوم بود می‌باید قول او را قبول کنند و با او نزاع نکنند.
سادسا: در این آیه فرموده : «فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ... » و نفرموده : فردوه إلی الله و الرسول واولی الأمر! واگر مقصود از اولوالأمر امام معصوم بود باید او را مرجع نزاع قرار دهد نه طرفین نزاع. به هر حال بسیار روشن است از کتاب الله و سنت رسول الله که اولوالأمر همان فرمانداران اعزامی از طرف رسول خدا صلی الله علیه وسلم بوده‌اند.
سابعا: ما از شما سؤال می‌کنیم آیا فرمانداران لشکری وکشوری زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم واجب الاطاعه بودند یا خیر، و آیا اگر لشکر و یا مردم کشور در زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم از فرمانداران خود اطاعت نمی‌کردندو اطاعت ایشان واجب نبود هرج ومرج لازم می‌آمد یا خیر؟ اگر بگوئی «واجب‌ الاطاعة» بودند می گوئیم به چه عنوان، جز بعنوان والی امر و اولی الأمری. پس روشن و مسلم است که اولی الأمر در مورد نزول آیه همان فرمانداران بودند.

منم;327766 نوشت:
علامه آیت الله العظمی برقعی (رحمه الله) در تفسیر آیات/58 و59 سوره مبارکه نساء می فرمایند:
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا ... بنابراین هر امیری که اجرای عدالت نماید و حدود و دیات را طبق حکم خدا جاری سازد و بیت‌المال را به اهلش برساند، حاکم شرعی است، و اطاعت او بر همه لازم است، .

با سلام و عرض ادب
صرف نظر از القابی که در سایتهای اهل سنت به جناب برقعی داده شده که در حد قد و قامت ایشان نمی باشد عرض می کنیم:

1) امامت و خلافت همچون رسالت امانتی الهی است که جعل و قرار دادن آن بدست خداوند متعال است و نه مردم؛ چنانچه خداوند متعال در پاسخ به درخواست حضرت ابراهیم علیه السلام می فرمایدوَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِين».[1]

وهمچنان که حضرت موسی علیه السلام در راستای پیشبرد مقاصد رسالت خویش، از خداوند متعال در خواست می نماید که هارون را وزیر وی قرار دهدوَ اجْعَلْ لِي وَزِيراً مِنْ أَهْلِي؛ هارُونَ أَخِي ؛ اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي؛ وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي».[2]

لذا چنین مقامی تخصصا از آیۀإِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها»خارج است؛زیرا که امام مشروعیت خویش را از خدا می گیرد و نه مردم و اساسا مردم مشروعیت ساز نمی باشند تا به امام مشروعیت عطا نمایند، بلکه وظیفه ای که از طرف خداوند بر دوش مردم است(که محتوای این آیه ی شریفه در مورد مصداق امامت اینچنین است) برطرف نمودن موانع و بیعت و تبعیت از امام معرفی شده از جانب رسول صلی الله علیه وآله و ائمه بعد از ایشان می باشد.[3]

اما اینکه ایشان می گویند: هر کس که اجرای عدالت بنماید و حدود را جاری نماید حاکم شرعی می باشد:

اولا: دلیل بر این سخن چیست؟زیرا حاکم شرع باید واجد شرایط حکومت و ولایت باشد و صرف اجرای عدالت و اجرای حدود به تنهایی موجب مشروعیت بخشی به حکومت وی نخواهد بود؛ زیرا که اگر شخصی عالمتر و عادلتر و باتدبیر تر از وی باشد طبق برداشت از آیه نخستینإِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها»، باید چنین شخصی حکومت را به وی تسلیم نماید در حالی که او از انجام چنین کاری خود داری ورزیده است.

ثانیا: بر این اساس رهبران شیعه که موفق به تشکیل حکومت می گردند اولی الامر خواهند بود؛ (که البته هیچ دلیلی بر مخالفت با چنین اولی الامری طبق مبنای اهل سنت نخواهد بود)، در حالی که مشاهده می گردد، گروهی با چنین امری مخالفت می ورزند و نمونه آشکار آن را در سایتهای اهل سنت و سخنان کاربرانی از اهل سنت در این سایت می توان به کرات مشاهده نمود.

:Gol:-----------------------------------------------------------------------------------:Gol:

[1]. (به خاطر آوريد) هنگامى كه خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم!» ابراهيم عرض كرد: «از دودمان من (نيز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پيمان من، به ستمكاران نمى‏رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو كه پاك و معصوم باشند، شايسته اين مقامند)».

[2]. طه/29.و وزيرى از خاندانم براى من قرار ده ...برادرم هارون را! با او پشتم را محكم كن و او را در كارم شريك ساز.

[3]. توجه به آیات قبل و بعد این آیه شریفه دلالت بر همین امر دارد:(أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً؛[3]يا اينكه نسبت به مردم [پيامبر و خاندانش‏]، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد مى‏ورزند؟ ما به آل ابراهيم، (كه يهود از خاندان او هستند نيز،) كتاب و حكمت داديم و حكومت عظيمى در اختيار آنها [پيامبران بنى اسرائيل‏] قرار داديم.
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيرا؛
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِي شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلاً ؛
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِيدا؛که طبق این آیات حکمت و علم در خاندان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله قرار داده شده و این خاندان هستند که صلاحیت امامت و رهبری امت را دارند و همانها هستند که اطاعتشان در عرض اطاعت رسول صلی الله علیه وآله به صورت مطلق ذکر شده است و حکم و قضاوتی که مورد تائید آنان نباشد محکوم به طاغوت می باشد.

منم;327766 نوشت:
قرائنی که در این آیه و آیات دیگر موجود است می‌رساند که اولوالأمر در زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم بوده و فرمانداران لشکری و کشوری اولوالأمر بودند که از طرف رسول خدا صلی الله علیه وسلم اعزام شده بودند،

اولا: چند نمونه از این فرمانداران کشوری را در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله معرفی نمائید؟

ثانیا: فرمانداران لشکری وجوب اطاعت مطلق ندارند تا مشمول آیۀ اولی الامر گردند؛ بلکه این افراد داخل در حکم آیه نمی باشند زیرا آنها را پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله انتخاب می نمودند واین افراد به جز امارت و سرپرستى سربازان خود، آنهم در يك واقعه‏اى خاص يعنى جنگى كه پيش آمده، كارى و پستى و مسئوليتى نداشته اند؛ لذا دایرۀ اطاعت آنها مقید است و نه مطلق و در عرض اطاعت رسول صلی الله علیه وآله. واین وجوب اطاعت مطلق جز با عصمت اولی الامر سازگاری نخواهد داشت که در تمام فقرات سخنان برقعی به فراموشی سپرده شده است.

ثالثا: اگر این اولی الامر فرمانداران لشکری بوده اند، یکی از مصداق بارز آن لشکر اسامه بوده است، ودر جریان تجهیز این سپاه می بینیم که ابوبکر و عمر و ... مامور به شرکت در این سپاه بودند، اما با این حال این افراد بعد از شرکت در سپاه از دستورات پیامبر صلی الله علیه وآله و فرمانده جیش تخلف ورزیده و به مدینه آمدند،که پیامبر صلی لله علیه وآله متخلفین را لعنت نمودند. و بعد از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با اینکه اسامه امیر آنها بود خود را به امارت مردم رسانیدند؟!حال چگونه افرادی که خود از دستورات خدا و رسول صلی الله علیه وآله و امیر او تخلف می ورزند شانیت اولی الامر را دارا می باشند؟

موضوع قفل شده است