فلسفه حرام بودن بازی به شرط برد و باخت!

یکی از مشکلاتی که قمار به وجو میاره از لحاظ روانشناسی ، اینه که فرد قمار باز رو شرطی میکنه.
شش نوع شرطی سازی داریم. نوع اولش که سادست و همه میدونیم اینه که اگه دو تا اتفاق برای چند بار پیاپی کنار هم بیوفته و این یه عادت بشه ، بار بعد که یکی از اون اتفاقا بیوفته ، انتظار اتفاق دوم رو هم داریم.
مثلاً اگه شما چند بار به یک پرنده قبل از دانه دادن سوت بزنید ، بعد از تکرار پیاپی اینکار اگر جای دیگر باشد و شما سوت بزنید به سمت شما به هوای دانه می آید.
باقی شرطی سازی هارو خودتان مطالعه کنید(بعضی از آنها افزایش تعداد اتفاق هاست)
اما شرطی سازی نوع ششم یک شرطی سازی خطرناک است که در آن ، فرد دو شرط را پیدا نمیکند.
برای مثال یک کبوتر را یاد داده بودند که هر سری یک شیئ نارنجی رنگ دید ، به یک دکمه نوک بزند ، و یک ظرف تعبیه کرده بودند که با هر بار نوک زدن تعدادی دانه برای آن پرنده میریخت.
بعد از مدتی آمدند شرط را عوض کردند. یعنی چند بار دانه نریختند ، یک بار نیم کیلو دانه ریختند ، یک بار او را زدندو... . فلذا آن کبوتر نتوانست شرط را بررسی کند و اتفاق جالبی افتاد.
تا لحظه مرگ نوک میزد !
قمار هم همینطور است. هیچ وقت در قمار روش برد تضمینی را نمی یابید. برای همین مغز شما توانایی پیدا کردن شرط را ندارد ! و برای همین دائم نوک میزند ( یعنی قمار میکند )
اگر افراد قمار باز را دیده باشید میبینید که حتی زن خود را هم بعضاً در قمار گذاشته اند و تا نبرند ، آرام نمیگیرند.