جمع بندی ادای وظایف دینی در دانشگاه
تب‌های اولیه
دانشجو هستم.
احساس میکنم نمیتونم تکالیف دینیم رو اونطور که میخوام انجام بدم.با توجه به اینکه از استان خراسان هستم و در تبریز دانشجوام خیلی دیر به دیر خونه میام.
وقتی میام خونه تلاش میکنم تا حد امکان جبران کنم.ولی بازم میدونم کمه.تو خوابگاه واقعا نمیتونم و برام سخته که مستحبات رو انجام بدم.حتی نماز صبحم همیشه قضا میشه.چون تو خوابگاه اکثرا دیر میخوابن.از قضا شدن نماز صبحم واقعا عذاب وجدان دارم و نمیدونم چیکار کنم.
منظورم اینه که چطور میتونم تو دانشگاه و خوابگاه همونی باشم که تو خونه هستم؟یعنی اونجا هم بتونم تکالیف دینی و مستحبات رو انجام بدم؟دوستای من حتی نماز هم نمی خونن
کمکم کنید.ممنونم
کارشناس بحث: استاد
[="Tahoma"][="Navy"] وقتی میام خونه تلاش میکنم تا حد امکان جبران کنم.ولی بازم میدونم کمه.تو خوابگاه واقعا نمیتونم و برام سخته که مستحبات رو انجام بدم.حتی نماز صبحم همیشه قضا میشه.چون تو خوابگاه اکثرا دیر میخوابن.از قضا شدن نماز صبحم واقعا عذاب وجدان دارم و نمیدونم چیکار کنم. منظورم اینه که چطور میتونم تو دانشگاه و خوابگاه همونی باشم که تو خونه هستم؟یعنی اونجا هم بتونم تکالیف دینی و مستحبات رو انجام بدم؟دوستای من حتی نماز هم نمی خونن کارشناس بحث: استاددانشجو هستم.
احساس میکنم نمیتونم تکالیف دینیم رو اونطور که میخوام انجام بدم.با توجه به اینکه از استان خراسان هستم و در تبریز دانشجوام خیلی دیر به دیر خونه میام.
کمکم کنید.ممنونم
سلام علیکم
هرگز حدیث حاضر و غائب شنیده ای؟/من در میان جمع و دلم جای دیگر است.
برای نماز صبح که راهش را خودتان نیز می دانید،باید زود خوابید.بهتر است که اگر ظهر یا بعد از ظهر می خوابید آنرا حذف کنید تا شب زودتر خوابتان ببرد،حتی اگر دیگران نیز نخوابند شما به خاطر خستگی زیاد خوابتان می برد.
إن شاء الله کم کم هم اطاقی های شما نیز، مراعات شما را خواهند کرد.کمی صبر می خواهد.
در مورد مستحبات نیز نباید برای خود اجباری درست کنید چراکه مطمئن باشید زدگی می آورد.باید هر مقدار که می توانید و میل دارید عمل کنید،حتی اگر شده مثلا یک آیه قرآن خواندن باشد.
بیت ابتدائی را نوشتم تا خدمتتان بگویم سعی کنید در جمع دیگران مخصوصا افرادی که نماز نمی خوانند خیلی حل نشوید.لازم نیست برخورد خاصی داشته باشید.فقط خلیی هم دلشان نشوید.در صورت فراهم بودن شرایط نهی از منکر نیز وظیفه خود را فراموش نکنید.
اما کلام آخر:
نخست موعظه پیر مِی فروش اینست/که از معاشر ناجنس احتراز کنید.[/]
عملاً دانشگاه در اختیار فرزندان ودلسوزان دین وانقلاب نیست که نیست
واقعا گل گفتی:
چون علاوه بر دانشجویان، این استادا هم ساز مخالف میزنن...چه برسه به اونا
به نام او
سگ اصحاب کهف روزی چند / پی نیکان گشت و مردم شد [/]
ای دوست و خواهر عزیز از این که هنوز در دانشگاه هستید و این قدر به دین خود می رسید متعجب و خوشحالم و امیدوارم که اید روحیه درون شما تا عمر دارید باقی بماند ولی بدانید که بیش ترین تاثیر را دوست آدم رویح آدم می گذارد پس تا آن جا که امکان دارد از این آدم ها دوری کنید تا به کمالات و مقاماتی دست پیدا کنید.
[="red"]البته هنوز هم دیر نشده من راه حوزه را برای شما پیشنهاد می کنم .[/]
یاحق
[="Tahoma"][="Indigo"]بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خدمت خواهر گرامی
به نظر میرسد درجه بندی اعمال از لحاظ خوب و بد بودن،و نیز افضلیّت،بعضاً به شرایط بستگی دارد.
مثالی عرض میکنم:
همه میدانیم که نماز شب،از مستحبّات موکّد است.حال شما در سفری،همسفر خود را در نیمه ی شب،بسیار بیمار می یابید و حتی خوف مرگ ایشان نیز میرود.آیا در این حالت،ترک نماز شب و رسیدگی به آن بیمار(در صورتی که جمع کردن این دو با هم ممکن نباشد)،امری قبیح است؟
حال مساله ی خودمان.در جامعه ی امروز،نیاز های فراوانی از دیدگاه اسلامی مطرح است.سلامت اشخاص،دفاع در مقابل دشمنان،تربیت فرزند،ترویج دین،فقه،عرفان و فلسفه،سیاست و اقتصاد و...
اما بالبداهه می یابیم که جمع تمام این ها در یک شخص،بسیار نادر و اندک است.پس ناچار باید چند گزینه را برای زندگی انتخاب کرد.
ادامه دارد...ان شالله
[/]
حال مساله این است:
هدف از زندگی چیست؟ آیا غیر از رسیدن به کمالات انسانی است؟
حال،شخصی در این میان،اقتصاد را انتخاب میکند.حال شخص اگر اقتصاد را برای دنیا برگزیده باشد،خطای بزرگی کرده است.اما اگر همین شخص،علم اقتصاد را واسطه ای برای دستیابی به مقامات اخروی قرار دهد،امری است بسیار ممدوح.
چه بسا همین شخص،به دلیل مجاهدت های ضروری در این علم(برای مثال اقتصاد)،در بسیاری از شب ها،به ناچار از نماز شب بازماند.به عبارتی راهی جز خواب دیروقت به دلیل تحقیقات وسیع نداشته باشد.آیا به نظر شما بر این شخص ایرادی وارد است؟ آری،گاهی موانع را مانند خواب دیرهنگام و... را خودمان انتخاب میکنیم،در صورتی که میتوانیم با برنامه ای دقیق،خوابمان را تنظیم کنیم.به عبارتی،برنامه ریزی دقیق برای خدا نیز اجری بزرگ خواهد داشت.
حال شما،اگر رشته دانشگاهی و اینچنین محیطی را برای دینتان ادامه میدهید،بسیار عالیست،و شاید گاهی تحقیقات و تحصیلتان باعث فوت بعضی مستحبّات شود.اما آیا تحصیل شما خود امری مستحبّ نخواهد بود؟ اگر درس شما نیز اجری عظیم دارد،چه باکی است از فوت بعضی مستحبّات؟
و اگر تحصیلتان برای انگیزه های دنیوی است و حتی علم دوستی از جنس دنیوی،رها کردنش از همین نقطه افضل است.
به هر حال باید در این فرصت محدود و بی تکرار،بهترین ها را برای آخرت برگزید،که الدّنیا مزرعة الآخرت
یا حق:Gol:
به نام او
من با حرف ها آقای رضا هو موافقم باید دید که خود و اطرافیان خود به چه چیزی نیاز دارند ، اگر به فردی با ایمان نیاز دارند ، خوب راه حوزه و ترک علوم پیشنهاد می شود ، ولی اگر نیاز به ادم دانایی دارند ([="red"] نه این که افراد دین دار دانا نیستند[/] ) ان گاه دنبال درس رفت . اگر می خواهید دین دار هم باشید ، هیچ موقع علم و دین با هم هیچ منافاتی ندارند و شما در همین حالت هم می توانید ادامه دهید ولی اگر بخواهید در دین تخصص پیدا کنید من حوزه را پیشنهاد می کنم . ما کلیات را گفتیم و انتخاب با شما .
یا حق
به نام او
واقعا گل گفتی:
چون علاوه بر دانشجویان، این استادا هم ساز مخالف میزنن...چه برسه به اونا
البته این حرفی که شما می زنید ، تجربی است و در بیش تر جاها صدق می کند وگرنه چه بسا استادانی بد ولی دانشجویان و هم اتاقی هایی خوب و برعکس . حرف شما از روی تجربه است و نمی شود به آن تکیه کرد .
یا حق
از راهنمایی های شما کمال تشکر رو دارم.خدا بهتون اجر بده.
منم گاهی به این فکر میکنم که تحصیل هم عبادت محسوب میشه همونطور که پیامبر(ص)در مسجد پیش گروهی رفت که مشغول بحث علمی بودند نه عبادت.
اما واقعا دوست دارم مراحل کمال رو طی کنم و ان شاالله اگر خدا قسمت کنه بعد از پایان تحصیلم یا اگر شد همزمان با تحصیلم به حوزه هم برم و کسب معرفت کنم.
اما فعلا احساس میکنم عباداتم در اون حد نیس و همش فکر میکنم اگه امروز بمیرم چه توشه ای دارم که با خودم ببرم؟گاهی کابوس میبینم که مردم و پشیمونم از اینکه تلاش نکردم.یک دغدغه شده برا من.
باز هم تشکر ویژه از شما دارم.یا حق
به نام او
[="blue"]گرچه منزل بس خطرناکست و مقصد بس بعید / هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور[/]
شما اراده کنید و از خدا یاری بخواهید مطمئنا به کمالات می رسید و مقاماتی را به دست می آورید فقط در این راه باید بسیار صبر کرد :
[="blue"]در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم / سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور[/]
و هرچه از دیگران سرزنش و مخالفت بشنوید بر راه خود بیش تر مطمئن شوید و بیش تر به آن تکیه کنید .
یاحق
همیشه آرزو میکردم کاش با کسانی رابطه داشته باشم که بمن در نزدیک شدن به خدا کمک کنند.فکر میکنم به آرزوم رسیدم چون با دوستان اسک دینی آشنا شدم.
حرف های شما بمن اراده و انگیزه میده.من چند روزیه که خونه ام و فعلا حال تقریبا خوبی دارم.ای کاش بتونم در دانشگاه هم همینطور باشم.
[="Red"]ای کاش دانشگاه محلی برای پرورش علمی و همچنین معنوی بود.نه فقط پرورش علمی.[/]
باور کنید از دانشگاه رفتن پشیمونم.هرجور آدمی که تا حالا ندیده بودم اونجا دیدم ای کاش می شد هر کس فقط در خلوت خودش زندگی کنه.ای کاش عزلت و ریاضت در اسلام جایز بود تا تمام عمر خودمو وقف عبادت میکردم.ای کاش...
چه فایده از دانشگاه هایی که فقط یکسری مطلب رو باید حفظ کنی و آخرش هم هیچی به هیچی.
چه فایده از معاشرت با آدمایی که خدا رو نمیشناسند.نمیدونید چه زجری میکشم از دیدن دخترای بدحجاب که از دانشگاه یه محیط دیگه ساختن...:Ghamgin:
به نام او
بله کاملا حق با شماست به نظر من هم دانشگاه جای مقدسی هست ولی این جوانان مفسده دارد آن جای مقدس را سخره گرفته اند ولی چه کنید که الان ما نیاز به طلبه های عالم داریم نه طلبه ای که الکی لباس بر تن کند و آبروی طلبگی را ببرد امیدوارم این دوران دانشگاه تمام شود و شما به کسب کمال بپردازید و بدانید که در حل مشکلاتتان دوستان اسک دینی همه همراهی می کنند و پشت خواهران و برادران دینیشان را خالی نمی کنند .
یا حق
بله کاملا حق با شماست به نظر من هم دانشگاه جای مقدسی هست ولی این جوانان مفسده دارد آن جای مقدس را سخره گرفته اند
به نام او
تا وختی که 80 درصد محافل آکادمیک این کشور اسلامی مختلط است فساد در جامعه روزافزون خواهد بود.
اول آنکه آیا این درصدی که گفتید تقریبی است یا واقعی ؟؟
دوم آنکه بله من با این حرف مشکلی نداریم ولی من می گویم که دانشگاه کلا جای مقدسی است اون ، دانشجو ها هستند که آن جا را مکانی بد و مفسده دار می کنند .
یا حق
پرسش :
چون تو خوابگاه اکثرا دیر می خوابند واز قضا شدن نماز صبحم واقعا عذاب وجدان دارم. نمی دانم چیکار کنم؟
پاسخ :
حقيقت آن است که امر به معروف و نهي از منکر، يک وظيفه همگاني است و ممکن است در برابر هر کسي، امر به معروف و نهي از منکر بر مکلف واجب گردد. ما نيز چون شما اين انتظار راداريم که در دانشگاه و خوابگاه ها که محل کسب علم واخلاق است، احکام شرعي بيشتر مورد توجه قرار بگيرد و اخلاق اسلامي مراعات شود. اما متاسفانه بايد بگوييم اين مهم مورد غقلت قرار گرفته است.
توصيه مي کنيم در موارد فوق اگر شرايط امر به معروف و نهي از منکر را که در تمام رساله ها ذکر شده است، آماده مي بينيد، مي توانيد با تذکر، فرد را از انجام گناه بازداريد.
در عين حال اين نبايد بهانه اي براي دورشدن از فطرت پاک ايام جواني و بعداز آن شود. انسان خود چاره اي بينديشد و خود را از اين دام هايي که شيطان برايش پهن مي کند، بجهد. دراين صورت است که انسان درکنار اصلاح خود، ديگران را نيز اصلاح مي کند.
امام صادق عليه السلام در حديثي مي‌فرمايد: «کونوا دعاة للناس بيغير ألسنتکم ليروا منکم الورع والاجتهاد والصلاة والخير فانّ ذلک داعية؛(1) مردم را با اعمالتان (نه به زبانتان) هدايت کنيد تا از شما ورع و تلاش و نماز و کارهاي خوب ببينند که اين انگيزه براي انجام کارهاي خير مي‌شود».
اين جمله آيت الله بهجت (ره) در درس هاي اخلاق ايشان معروف است که مي فرمايند:
اگر انسان ها خود را اصلاح کنند کم کم کل جامعه اصلاح مي شود. و اين به معناي آن است که از جمله مهمّ ترين شروط موفقيت انسان ها در اصلاح ديگران، اصلاح خويشتن است.
توصيه مي كنم سعي كنيد با دعايت نكات ذيل روحيه شادابي و نشاط را در امور عبادي خود زنده نگه داريد :
1. در صورت امكان شب ها زودتر بخوابيد و يا اگر به جهت مشكلات خوابگاه، امكان آن نيست، از آنجا که اشتغال در روز و خستگي ، باعث ترک نماز در صبح است، حجم کاري را در روز کمتر کنيد و يا در طول روز مقداري استراحت نماييد .
2. از ساعت زنگ دار يا دعاهايي که براي بيدار شدن آمده، استفاده کنيد. اگر نتيجه نداد، با خود عهد و نذر کنيد که اگر يک نماز ترک شد ، در عوض آن مقداري صدقه بدهيد يا يک روز را روزه بگيريد . حتما قضاي نماز ترک شده را در اولين فرصت بخوانيد.
3. از افراط در اعمال عبادي مستحب بپرهيزيد. در بين مستحبات چه نماز، چه ذکر چه دعا آن را که بيش از همه به شما حال خوش و لذّت روحي ميبخشد، انتخاب کرده و بيشتر انجام دهيد.
4. از نمازهاي طولاني تحميلي پرهيزکنيد و نماز واجب را خلاصه بخوانيد. هر وقت قلب شما به طولاني کردن نماز اقبال و تمايل نشان داد، به همان اندازه نماز را طولاني کنيد.
پي نوشت :
1. ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365 ه. ش، ج2، ص 87 .