معناى خداى لطيف

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
معناى خداى لطيف

معناى خداى لطيف

بار ديگر آيه را ببينيد :

» إِنَّهَآ إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَوَ تِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ «

به حضرت رضا عليه السلام عرض شد : »لطيف« يعنى چه ؟ حضرت فرمودند : لطيف يعنى خدايى كه موجوداتى را آفريده است كه همه آثار حيات را دارند و با چشم شما ديده نمى‏شوند . گفتند : آنها كجا هستند ؟ فرمود : در آب ، خاك و مواد ديگر .

باسمه تعالی
باسلام:
از برخی آیات قرآنی که در آنها به علم حق تعالی درباره مخلوقات اشاره شده است ،می توان به راحتی حضور وجودی حق تعالی در دل تمام ذرات را دریافت مانند این آیه شریفه(الا یعلم من خلق وهو اللطیف الخبیر) :آیا بدانچه آفریده است ،آگاه نیست ،در حالیکه او لطیف وآگاه است(ملک:6)
در این آیه ،دو صفت لطیف و خبیر مصحح علم حق تعالی درباره آفریده هایش تلقی شده اند،بدین معنا که چگونه ممکن است خداوندی که دارای دو صفت لطیف وخبیر است بر مخلوقات خود دانا نباشد
ادامه دارد......

علامه طباطبایی در تفسیر این آیه ،لطیف را این گونه معنا کرده است:(النافذ فی بواطن الاشیاء المطّلع علی جزئیات وجودها وآثارها)(1
در بیان اهل معرفت نیز لطافت حق تعالی با سریان او در ذات تمام اشیا پیوند می خورد.به این ترتیب مصحح علم خداوند به همه اشیا،بنابر ظاهر آیه ،همان سریان و نفوذ وجود حق تعالی در باطن اشیا است.

پی نوشت:
1-المیزان ج19،ص 371

موضوع قفل شده است