در محضر بهجت (ره)

عجب وکبر وحسد مانع قبولی اعمال است زیرا خداوند سبحان می فرماید (انما یتقبل الله من المتقین)خداوند تنها از تقوا پیشه گان قبول میکند .
هر مرتبه ای از تقوا برای انسان باشد،قبولی عمل او هم به همان مرتبه است.

با این که اندوه وشادی مومن به دیگر مومنان سرایت میکند چرا ما با این همه بلاها ومصائب که بر اهل ایمان وارد میشود بی تفاوت هستیم. یا ما ایمان نداریم یا آنها ویا قلب ها قسی شده است.در روایت است که ظهور قائم آل محمدعلیه السلام (بعد قسوه القلوب)،بعد از قساوت قلب ها خواهد بود.

هرکس که خود مهتدی است می تواند یکی را مهتدی کند وتدریجا این یکی یکی ها جماعت را تشکیل میدهند .ووظیفه ما همین است که در صورت امکان امر به معروف ونهی از منکر کنیم اما این که چطور نتیجه بدهد مقدرات دست ما نیست

واقعا اگر انسان از صراط مستقیم معرفت گم یا منحرف شود،حالش مانند زنبور عسلی است که از ملکه اش جدا شده باشد که آرام وقرار ندارد سرگردان محض است وناچار باید در سوراخ جانورهای دیگر برود وطعمه این و آن گردد

آیا نباید در فکر این باشیم که از کسی که خداوند برای اصلاح جامعه قرار داده بخواهیم بیاید؟!خود او در مسجد سهله ،جمکران،در خواب وبیداری در گوش افرادی از دوستانش بدون اینکه او را ببینند فرموده است :(فرج من نزدیک است ،دعا کنید)یا به نقلی فرموده :(فرج من نزدیک است دعا کنید بدا حاصل نشود)

مرحوم در بندی در حرم کربلا خطاب به امام حسین علیه السلام عرض میکرد :به حق مادرت زهرا(س)از شمر شفاعت مکن. از ایشان پرسیدند :مگر حضرت از شمر هم شفاعت می کند؟جواب می داد :امکان دارد زیرا اینها مظهر رحمت پروردگار هستند.

با این که شیعه بسیار بی پناه ومورد حمله است چرا باهم نمی نشینیم وتوافق نمیکنیم که متحد وبرادر باشیم و با هم بسازیم زیرا اتحاد امری است که هر بی دینی وکافری آنرا قبول دارد وگرنه اگر دو نفر به کره ماه بروند وهرکدام از آنها درصدد نابودی دیگری وتصرف کل کره ماه است

فاطمه زهرا سلام الله علیها با همان وصیتی که کرد شبانه دفن شود پیروز شد و پیروز است بعد از شهادت حضرت حسین ابن علی (ع)حضرت زینب (ع)در اسارت آنچنان مردانه خطبه می خواند که گویی در تخت سلطنت قرار دارد امام سجاد(ع)در حال اسارت در حالی که غل جامعه بر گردن داشت به سائل شاهانه کمک می کند ما چنین بزرگان(مرد وزن)داریم که همه چیز ما از آنهاست ولی گویا آنها را نداریم.