مواعظی از رساله واردات خواجه عبدالله انصاری (رحمه الله)
تب‌های اولیه
باسلام و عرض ادب
مواعظی از رساله واردات خواجه عبدالله انصاری (رحمه الله)
اما بعد،بدان که اول چیزی که بر سالک واجب است اعتقاد بر امامان و اولاد ایشان است.
اول خدا را باید شناخت که اوست دهنده بی منت و اگر هم بستانند او بدهد و چون او بدهد کسی نتواند بستاند.
او را نگاه دار تا تو را نگاه دارد.
عمر در پرستش او صرف کن که او جواب از تو خواهد.
خواست و دلیل راه علم را دان،و سرمایه عمر توحید است و نماینده صراط مستقیم حق است.
پیغمبران را زنده دان.
نماز و روزه و زکات و حج را فراموش نکن.
صبور باش تا به مراد برسی.
اعتقاد خوب را گنج بی زوال دان.
منت بدار و منت منه.
بی منت را به خود راه مده.
نان خور هر کس مشو،نان به هر کس بده.
دل پاک دار تا به مراد برسی.
با مردم فرومایه منشین.
بدترین عیب را بسیار گفتن را دان.
بر سر زنان اعتماد مکن.(اعتماد بر زنانی که صفت مکر و حلیه دارند،چون مرد در مقابل زن ضعف دارد توصیه می شود مراقبت داشته باشیم و آنهم چه مراقبتی)
و من الله التوفیق
انشاالله تعالی ادامه دارد............
یا الله
خویشان درویش را خوش دل دار.
بیاموز و بیاموزان.
علم اگر چه دور باشد بطلب.
کم گوی.
کم خور.
کم خفت.
در سختیها صبر پیشه کن.
بر گذشته افسوس مخور.
عمر را غنیمت دان.
تندرستی را شکر گذار.
از جهاد و فنا و فقر فخر کن.
نهان خود را به از آشکار دان.
ندیم جهان دیده پیدا کن.
حرمت علم را به از مال نگاه دار.
از سلطان بر حذر باش.و اندک نوازش او را بسیار دان.
عفو از هیچ سزاوار دریغ مدار.
راست گوی.
عیب مجوی.
راستی که به دروغ ماند هم مگوی.
نخست اندیشه کن آنگاه بگوی.
بلا را به صدقه دفع کن.
ادامه دارد انشاالله.........
الله
تدبیر با عاقلان کن.
از آموختن عار مدار.
کار از خود چنان نما که از آن درنمایی.
گناه مکن تا انفعال به تو لاحق نشود.
سود جان در صحبت دانا شناس.
مگوی آنچه جواب آن نتوان شنید،تا عذر آن نباید خواست.
یار بد،بدتر از کار بد.
یار نیک،بهتر از کار نیک.
یار نیک تو را به عذر آرد و کار نیک تو را به عجب آرد.
چنان زی که به ثنا ارزی و چنان مزی که به دعا لرزی.
دی رفت و باز نیاید.
فردا را اعتماد نشاید.
حال را باش و غنیمت دان که هم دیر نپاید.
تا تو مرا بدخواهی و خود را نیک،نه مرا بد آید و نه تو را نیک.
اگر شریعت خواهی پیروی کردن.
اگر حقیقت خواهی بریدن از غیر حق،باقی همه دردسر.
نفس بت است و قبول خلق زنار،حقیقت با تو بگفتم به یک بار.
اصل،وصال دل است،باقی زحمت آب و گل است.فتدبر
ادامه دارد................
الله
دعا در طریق مردان لجاجت به حق است؛حق میداند که بنده به چه محتاج است.
طالب علم عزیز است.
طالب مال ذلیل است.
علم بر سر؛تاج است.
جهل بر گردن غل است.
علم که از قلم آید از چه خیزد.
علم آن است که حق بر دل ریزد.
طاعت رها مکن چو کردی پربها مکن.
اگر از عرش تا ثری آب شود؛داغ ناشایستگی که حق نهاده است نتوان شست.
دود از آتش و گرد از باد چنان نشان ندهد که مرید از پیر و شاگرد از استاد.
خوش عالمی است"نیستی" هر کجا بایستی نگوید"کیستی".
الهی"نیستی" همه را مصیبت است و مرا غنیمت.
اگر میدانی که میداند پشیمان شو.
اگر چنین دانی که نمیداند مسلمان شو.
توانگران به سیم و زر نازند و درویشان قوت از (نحن قسمنا سازند.
لقمه خوری هرجایی؛طاعت کنی ریایی؛محبت رانی هوایی؛فرزند خواهی خدایی,زهی مردک سودایی!
از او خواه که دارد و می خواهد که بخواهی.
1)اشاره دارد به آیه 33 سوره زخرف:نحن قسمنا بینهم معیشتهم فی الحیاه الدنیا[ما معاش آنان را در زندگی دنیا بینشان تقسیم کرده ایم.
ادامه دارد...........