«حسینیه انجمن اخلاق»سلام بر حسین بگو و وارد شو

تب‌های اولیه

192 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
«حسینیه انجمن اخلاق»سلام بر حسین بگو و وارد شو

[="Tahoma"][="Navy"]بسم رب الرحمن الرحیم

یا لثارات الحسین علیه السلام

این تاپیک فقط و فقط اختصاص به اهل بیت علیهم السلام مخصوصا امام حسین علیه السلام دارد،حکایت،دستور العمل،عنایات و کرامات ایشان بیان می شود.
بابیست عظیم برای طالبان فنای در حسین علیه السلام.
مگر نشنیده ای(و علی الارواح التی حلت بفنائک) شاید ما نیز در خیل آن ارواح در آمدیم.آمین.[/][/]

[="Tahoma"][="Navy"]آیت الله محمد حسن نجفی(صاحب جواهر) همه ساله مجلس روضه خوانی مفصلی را در ایام دهه عاشورا در منزل خود،منعقد می فرموده و جناب شیخ به احترام مجلس عزاداری امام حسین علیه السلام و واردین محترم،جنب درب مجلس روی پا می ایستاد و از عزاداران احترام و تجلیل می فرمود.
ضمنا در مجلس وی چنین رسم و قاعده بوده که تا روز نهم محرم با دادن چای و قهوه و آب و غیره و هرچه مرسوم بوده از واردین پذیرایی می کردند.اما روز عاشورا پذیرایی را ترک نموده و همگی حزین و غمگین و ماتم زده می نشسته و به یاد مصائب امام حسین علیه السلام می گریستند.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]آیت الله العظمی بروجردی از مردم عزادار و دستجات و وعاظ و روضه خوان ها تقدیر و تشکر می نمودند و ساعت ها روی پا می ایستادند و به عزاداران خوش آمد می گفتند و آرام آرام گریه می کردند.
معظم له می فرمودند:
به مقداری که امام حسین علیه السلام بزرگ و واجب الاحترام است،منسوبین به آن حضرت هم لازم الاحترام می باشند.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]ارادت مرحوم آیت الله العظمی بهاء الدینی به اهل بیت علیهم السلام موجب شده بود که در ایام جشن یا سوگ و ماتم اهل بیت علیهم السلام،مجلسی تشکیل داده و اهتمام ایشان در برپائی چنین محافلی بدان حدّ بود که گاهی با قرض کردن،هزینه تشکیل این مجالس را فراهم می کرد.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]آیت الله جوادی آملی از جمله حکمت های اشک بر امام حسین علیه السلام را این طور بیان می کنند:
اینکه سفارش فراوان به اشک ریختن و عزاداری کردن نموده اند برای آن است که اشک بر شهید اشتیاق به شهادت را به همراه دارد،خوی حماسه را در انسان زنده و طعم شهادت را در جان او گوارا می گرداند.
چون اشک رنگ کسی را می گیرد که برای او ریخته می شود و همین رنگ را به صاحب اشک نیز می دهد.از این رو انسان حسینی منش،نه ستم می کند و نه ستم می پذیرد.
لذا اگر انسان بخواهد بفهمد که راهیِ راه حسین بن علی علیه السلام است یا راهیِ راه امویان،باید ببیند که در او خوی ستم پذیری یا سلطه پذیری یا سلطه گری وجود دارد یا نه.
اگر گرایش به این خصلت های زشت را در خود دید باید در اخلاق خود تجدید نظر کند.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]امام خمینی قدس سره:
عمق ارزش مجلس های عزاداری کم معلوم شده است و شاید پیش بعضی هیچ معلوم نشده است.بهترین وسیله برای تعلیم و تربیت ،مجالس عزاداری سید مظلومان است و از افضل قربات و آدم ساز است.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]علامه محمد تقی جعفری:
بشر مقدس ترین اشکش را در راه حسین علیه السلام ریخت.
حرکت کشتی نجات آدمیان،احتیاج به دریا ندارد،این کشتی بر روی قطره اشکی مقدس که برای حسین علیه السلام ریخته می شود،می گذرد.
اشکی که از اعماق دل بر می آید و جان را می شوراند آنگاه،رهسپار پیشگاه اقدس خداوندی می شود.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]یا حسین . . . .
مجلس امام حسین مدیر ندارد،میزبان و صاحب خانه ای غیر از امام حسین ندارد.هر کس در مجلس امام خدمت می کند از سخنران بگیر تا آبدارچی تا آن کسی که دم در دست به سینه می ایستد،همه همه خود مهمان ارباب هستند.
بنده سالهاست برای مجالس امام حسین که دعوت می شوم از صاحب مجلس و یا دعوت کنندگان تشکر نمی کنم.به ایشان می گویم:بنده هم مهمان هستم مثل شما،مهمان که از مهمان تشکر نمی کند!اگر تشکری باشد بگذار ارباب از تو تشکر کند.
مکتب حسین علیه السلام ما را زنده کرده و زنده نگه داشته است.
هر مجلسی هم که بروی باید آدابی را رعایت کنی إلا مجلس ارباب که همین که دعوتت می کنند مؤدب می شوی.
هیچ دیده اید کسی بی ادبی کند در مجلس ارباب؟؟!!!
علمای ما این را می دانستند که مجالس مکرر داشتند.می دانستند اینجا قائم مقام صاحب مجلس نمی آید،خود ارباب میزبان است توجه خود ارباب در کار است.دنبال توجه بودند دنبال نگاه و نظر ارباب بودند.
می دانستند هر مجلسی ادبت می کند،دنبال ادب بودند،دنبال ادب مع الله بودند.
[/]

به قربون لب تشنه ات یا حسین :Graphic (61):


حاج آقا تقبل الله :chakeretim:
خداییش خوندم و حال کردم
:looti:
ایول به قول آقا سید محلمون جزاکم الله خیرا :Graphic (14):

[="Tahoma"][="Navy"]آیت الله العظمی بهجت:
بنده خیال می کنم فضیلت بکاء بر سید الشهدا(علیه السلام)بالاتر از نماز شب باشد، زیرا نماز شب عمل قلبی صرف نیست بلکه کالقلبی است ولی حزن و اندوه و بکاء عمل قلبی است به حدی که بکاء و دمعه از علایم قبولی نماز وتر است.
بکاء بر مصائب اهل بیت(علیهم السلام) و به خصوص حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبی افضل از آن نیست. بکاء من خشیة الله ، گریه از ترس خداوند ، آن هم همینجور است شاید افضل از آن نباشد.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]کلامی شریف از آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی:
كيفيت خواندن زيارت عاشورا نزد علما (بنا به استنباط آنان از روايت آن) مختلف نقل شده است. بهترين كيفيت آن چنين است:
الف ) اشاره به سمت كربلا نموده، سه بار تكبير بگويد.
ب ) سلام مختصرى به آن حضرت بدهد و مثلاً بگويد : اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللّه‏ِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللّه‏ِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ اَميرِالْمُؤمِنينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ فاطِمَةَ الْزَهراءِ سَيِدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللّه‏ِ وَ بَرَكاتُهُ.
ج ) سپس قاتلين آن حضرت را لعن نموده و مثلاً بگويد: لَعَنَ اللّه‏ُ اُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اللّه‏ُ اُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَ لَعَنَ اللّه‏ُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِه.
د ) بعد از آن دو ركعت نماز براى همين زيارت مختصر بخواند و در پايان آن سه تكبير بگويد.
هـ ) آنگاه مشغول خواندن متن زيارت عاشورا شود.

دعاى علقمه جزء زيارت عاشورا نيست ولى اگر كسى زيارت عاشورا را براى حاجتى مى‏ خواند، آنرا ترك نكند.
چون مداومت بر زيارت عاشورا به نحو مفصل، ممكن است خسته كننده باشد، مى‏ توان لعن و سلام آن را مختصرا به نحوى كه در روايت امام هادى عليه ‏السلام نقل شده، خواند.
مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد، بلكه اگر در طول سال هر روز هم خوانده شود توفيق بزرگى است.
زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت. چون اصل دين، امام حسين عليه ‏السلام است و حقيقت دين در زيارت عاشوراست و اين خواست خداوند است كه مردم به وسيله ‏ى امام حسين عليه ‏السلام به طرف او بروند. امام حسين عليه‏ السلام مظهر اسمِ «اللّه‏» هستند و اگر كسى خدا را مى ‏خواهد، بايد سراغ امام حسين عليه‏ السلام برود. لذا افراد قليلى موفق به اين عمل مى‏ شوند و هر كسى توفيق خواندن آن را پيدا نمى‏ كند. در اهميت آن همين بس كه خود حضرت صادق عليه ‏السلام نيز آن را مى‏ خوانده‏ اند.
[/]

[="Tahoma"]سلام جناب استاد عزیز...ممنون و سپاسگزارم بابت اطلاع رسانیتون..اجرتون با خود آقا(ع):Gol:

استاد;304776 نوشت:
چون مداومت بر زيارت عاشورا به نحو مفصل، ممكن است خسته كننده باشد، مى‏ توان لعن و سلام آن را مختصرا به نحوى كه در روايت امام هادى عليه ‏السلام نقل شده، خواند.

میشه روایت رو هم ذکر بفرمایید...ممنون

استاد;304776 نوشت:
اگر كسى زيارت عاشورا را براى حاجتى مى‏ خواند، آنرا ترك نكند.

یعنی کسی که برا حاجتی میخواند،نباید اصلا ترك کند؟اگر ترك کند چی؟(حالا چه برآورده شود چه نشود)

ممنون بابت تاپیک زیباتون
التماس دعا

استاد;304740 نوشت:
لذا اگر انسان بخواهد بفهمد که راهیِ راه حسین بن علی علیه السلام است یا راهیِ راه امویان،
باید ببیند که در او خوی ستم پذیری یا سلطه پذیری یا سلطه گری وجود دارد یا نه. اگر گرایش به این خصلت های زشت را در خود دید باید در اخلاق خود تجدید نظر کند.

الله اكبر
الله اكبر
سلام عليكم جميعا و رحمه الله و بركاته

اگر كسي بر
ظلم بر خودش راضي شد
يعني آن ظلم را استعداد و توانائي ديد
و اگر به آن خو گرفت و ذلت نفس را در جانش پذيرفت
و ديد در زمان مقتضي او هم از آن حتما استفاده مي نمايد
يعني به حيوانيت و اذل آن خو گرفته
مظلوم ظلم پذير و سلطه پذير در حقيقت همان ظالم است ولي فقط در شرايط متفاوت قرار دارد.

العياذ بالله تعالي العياذ بالله
براي برون رفت از اين وضعيت - مردن و زنده شدني نياز است .

اين مطلبي كه استاد جوادي آملي حفظهم الله فرمودند جان را به مرده نشان ميدهد.
( قابل توجه وهابيها )

ياحق


بسم الله الرحمن الرحيم

بنــــــــده آني - كه - در بند آني



يا به عبارت ديگر خداي تو و معبودت كسي يا چيزي است كه اسير او شده اي و مطيع و فرمانبردار بي چون و چراي او هستي

نداي حريت امام حسين عليه السلام در روز عاشورا
در حقيقت دعوت انسان ها براي آزاد شدن از اسارت و بندگي غير خداست.

انسان آزاد
اسارت ذليل تر از شان و منزلتش را نمي پذيرد.
و تمام آزادگي اش مديون به بندگي خداي عز و جل است
كه او را
از غير خود بي نياز مي سازد و به او شان و منزلت مي بخشد.

لا يـــــــــــــــــــــــوم كيومك
يا حسيــــــــــــــــــن ( عليه الصلوه و السلام )


ياحق

[="Arial Black"][="Navy"]

سلام علیکم
فقدان عالم بزرگ و استاد برجسته اخلاق آیة الله مجتبی تهرانی رو به همه عززان تسلیت عرض مینمایم . :Sham:
انشاء الله که این عالم بزرگ در جوار پیامبر رحمت مشمول الطاف الهی واقع شوند .
برای شادی روح این عالم گرانقدر
:Sham: رحم الله لمن یقرأ الفاتحة مع الصلوات :Sham:
[/]

كل نفس ذائقه الموت ثم الينا ترجعون

مرگ حق است ولي باور كردن وفات معلم روشن ضميري همچون آقا تهراني دردناك است.
علو درجات را براي ايشان آرزومندم و خدمت شما بزرگوار و همه عزيزان عرض تسليت دارم
خداوند رحمان اين معلم بزرگوار را قرين رحمتش نمايد ان شاء الله تعالي.

رحم الله من يقراء الفاتحه مع الصلوات
ياحق

[="Tahoma"][="Navy"]

سید رضوی;304810 نوشت:
میشه روایت رو هم ذکر بفرمایید...ممنون

امام هادي(ع) مي فرمايند:
كسي كه لعن زيارت عاشورا را يك مرتبه بخواند، سپس 99 مرتبه بگويد: اللهم العنهم جميعا، مانند كسي است كه صد مرتبه لعن مفصل را گفته باشد. و كسي كه يك مرتبه سلام مشهور را بخواند، سپس 99 مرتبه بگويد: السلام علي الحسين و علي علي بن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين؛ مثل كسي است كه صد مرتبه از اول سلام تا آخر را گفته باشد.
( انيس الصادقين، آيت الله يعقوبي قائني، انتشارات دار العلم، ص 214)
سید رضوی;304810 نوشت:
یعنی کسی که برا حاجتی میخواند،نباید اصلا ترك کند؟اگر ترك کند چی؟(حالا چه برآورده شود چه نشود)

نه چنین نیست،این استنباط ایشان است برای رسیدن به آن حاجت.
نکته قابل توجه،
نهي حضرت آيت الله سيد عبدالكريم كشميري رحمة الله عليه(از شاگردان مرحوم قاضي رحمة الله عليه)از خواندن زيارت عاشورا براي حوائج دنيوي است، كه ايشان مي فرمودند باعث نزول بلا مي شود.
[/]

استاد;305267 نوشت:
نهي حضرت آيت الله سيد عبدالكريم كشميري رحمة الله عليه(از شاگردان مرحوم قاضي رحمة الله عليه)از خواندن زيارت عاشورا براي حوائج دنيوي است، كه ايشان مي فرمودند باعث نزول بلا مي شود.

خیلی ممنونم جناب استاد گرامی بابت توضیحات....:Gol:
یعنی طبق گفته ی ایشون نباید برای خواسته های دنیوی بخونیم؟بلا میاد به سرمون؟!:Moteajeb!:

[="Tahoma"][="Navy"]

سید رضوی;305301 نوشت:

خیلی ممنونم جناب استاد گرامی بابت توضیحات....:gol:
یعنی طبق گفته ی ایشون نباید برای خواسته های دنیوی بخونیم؟بلا میاد به سرمون؟!:moteajeb!:

سلام علیکم

کلام ایشان ظاهرا همین مطلب را بیان کرد.
[/]

بسمه تعالی
به یاد استاد عظیم الشأن اخلاق حضرت آیت الله تهرانی برخی از مطالب ایشان را خدمت عزیزان تقدیم می کنیم:

1-مرحوم آیت‌الله تهرانی می‌گفت: خیال می‌کنیم از خدا بهتر می‌فهمیم؛ این است که گره پس از گره در کار ما می‌افتد و بعد هم می‌نشینیم ناله می‌کنیم. ناله نکن! از همان اوّل برو گناه را ترک کن.

2-حضرت علی(ع) فرمودند: بپرهیز از اینکه با دشمنان خدا رابطه دوستی برقرار کنی، ‌یا اینکه دوستی خود را، برای غیر دوستان خدا خالص کنی! پس به راستی که انسان در روز قیامت با همان کسانی محشور می‌شود که با آنان دوست بوده است. حضرت در ابتدای روایت می‌گوید: از برقرار کردن رابطه دوستی با دشمنان خدا پرهیز کن! بعد می‌گوید: حالا که می‌خواهی رابطه دوستانه برقرار کنی، هر چند که ‌با دشمنان خدا دوست نیستی، اما مواظب باش که در دوستی‌ات فقط ‌با دوستان خدا خلوص نیت داشته باشی.

3-از امام صادق(ع) روایت شده است که می‌فرماید: هرگاه بنده به نماز بایستد و نماز خود را سبک به جا آورد، خداوند خطاب به ملائکه می‌فرماید: آیا بنده من را نمی‌بینید؟ گویا اینطور فکر می‌کند که برآورده کردن احتیاجات او به دست غیر من است. آیا نمی‌داند که برآورده کردن احتیاجات او به دست من است؟

نماز بدون حضور قلب و تند تند،‌ مثل این می‌ماند که آدم بخواهد بدهی‌اش را ادا کند؛ از سر و ته آن می‌زند اما وقتی می‌خواهد طلب را بگیرد،‌ می‌خواهد تا آخرش را هم بگیرد. چطور شد اینجوری شده؟ بدهی الهی را که می‌خواهی ادا کنی،‌ سر و ته آن را می‌زنی، ‌امّا وقتی که می‌خواهی روزی را از خدا بستانی، تا آخرش می‌ستانی، و بعدش هم همواره می‌گویی: بده. انصاف هم خوب چیزی است!




4-پیغمبراکرم فرمود: هرکس چیزی از حقّ برادر مسلمانش را نگه دارد و به او ندهد، خداوند برکت روزی را بر او حرام می‌سازد مگر آنکه توبه کند. می‌دانی اثر این کار چیست؟ خداوند او را از برکت رزقی که به او داده است محروم می‌کند.

درست است که رزقش بوده و به او داده امّا برکت را از او می‌گیرد. برکتش را می‌گیرد،‌ حالا فهمیدی یعنی چه؟ خیال نکنی آن را کم می‌کند؛ نه! کم نمی‌کند. خدا از من و تو خیلی به کارهایش واردتر است. تو نعوذ بالله هرچه بخواهی کلک بزنی، بلد است چه کارش بکند «وَ مَکروُا وَ مَکَر اللهُ و اللهُ خَیرُ المَاکِرینَ آن را کم نمی‌کند، به تو می‌دهد اما ‌در ناخوشی مصرف می‌کنی...»

5-امام صادق(ع) می‌فرماید: سه چیز است که هر که به آنها چنگ زند، به خواسته‏ هاى دنیا و آخرت خود می‌رسد: 1- هر که به خدا چنگ بزند. (معصیت خداوند را انجام ندهد) 2- آنچه که خداوند برای او می‌پسندد، بپسندد 3- به خداوند متعال خوش گمان باشد.
حضرت فرمودند: اگر این سه چیز را رعایت کردی، به مطلوب دنیا و آخرتی‌ات می‌رسی. اوّلی‌اش این است که گناه را ترک کنی.

ما اوّلی را گذاشتیم کنار و در دومی وسومی‌اش - نعوذ بالله- خیال می‌کنیم از خدا بهتر می‌فهمیم. این است که گره پس از گره در کار ما می‌افتد و بعد هم می‌نشینیم ناله می‌کنیم. ناله نکن! از همان اوّل برو گناه را ترک کن. دقّت کنید که حضرت روی طاعات دست نمی‌گذارد؛ بلکه روی ترک گناه تأکید می‌فرماید. گناه را ترک کن و امید به لطف خدا داشته باش. آن وقت هیچ‌گاه خدا نا امیدت نمی‌کند و مطلوب دنیا و آخرتت را به تو می‌دهد.


6-شخصی به علی (ع) عرض کرد: درباره دنیا چه می‌فرمایید؟ حضرت فرمود چه بگویم درباره خانه‏ اى که اوّلش غم است و آخرش مرگ. هر کس بدنبال بى‏ نیازى در دنیا باشد محتاج است و هر که محتاج و فقیر باشد محزون است. در حلال دنیا حساب است و در حرام آن‏ آتش و عذاب است.
هر چه دست انسان از امور دنیایی بیشتر پُر شود، احساس احتیاج او بیشتر می‌شود و سیر نمی‏ شود، بلکه گرسنه ‏تر می‌شود. همچنان‏که در روایات اشاره شده که دنیا مثل آب دریا است که شور است؛ می‌خواهی رفع عطش کنی، امّا هر چه می‌خوری تشنه‏ تر می‌شوی. هر کس که غنی‌تر است محتاج تر است.
مقصود علی(ع) از گفتن این جملات چیست؟ آیا حضرت همین‏طور فرموده و رد شده است؟ نه! می‏خواهد بگوید آیا کسی که دل به این خانه ببندد عقل دارد؟! نه! کسی که به این دنیا با این ویژگی‏ها دل‏بستگی پیدا کند احمق است. حضرت در این حدیث به من و شما تلنگر زده است. یعنی سر عقل بیا و به این خانه‏ ای که سر و ته آن این است، دل نبند.


7-از امام صادق(ع) منقول است که حضرت فرمودند: از جمله سفارش‏های لقمان به فرزندش این است که: اگر می‏خواهی عزت دنیا را برای خودت جمع کنی «فَإِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَجْمَعَ عِزَّ الدُّنْیَا»، طمعت را نسبت به آنچه در دست مردم است قطع کن.
عزت‏های دنیایی چند شاخه‏ دارد از جمله عزت مال، عزت آبرو و ... .
حقیقت عزت هم این است که انسان بتواند قلوب دیگران را به خودش جلب کند که گاهی از آن تعبیر می‏کنند به سلطه بر قلب. این خودش قدرتمندی است.


پیامبران و صدیقین با دست خالی به آن جایگاهی را که باید برسند که تسخیر قلوب مردم است رسیدند. غالب پیامبران از نظر امور مادی فقیر بودند و با همین فقر ظاهری که در بین اجتماع داشتند، به آنجایی که باید می‏ رسیدند، رسیدند و مردم دوستشان داشتند.

8-حضرت رسول(ص) می فرماید: عاقل‌ترین مردم کسی است که در او چهار خصوصیت باشد: پروردگارش را بشناسد و از او اطاعت کند، «عَرَفَ رَبَّهُ فَاَطَاعَهُ». تعبیر به «عَرَفَ» غیر از «عَلِمَ» است. عَلِمَ یعنی «بداند»، عَرَفَ یعنی «بشناسد». این‏ها با هم فرق می‏کنند. موضوع در «عَلِمَ» جنبه مفهومی دارد، امّا در «عَرَفَ» جنبه مصداقی پیدا می‏کند.

دوم: هم دوست و هم دشمنش را بشناسد. بداند چه موجودی دشمن او است؛ بعد هم از فرمان‏های او سرپیچی کند، بفهمد جایگاه همیشگی‏ اش کجا است و آن را آباد کند، آباد کردن جایی که همیشگی نیست و گذرگاه محسوب می‏شود، نشان از بی‌عقلی است؛ چون اینجا بحث «اَعْقَل النَّاس» است. انسان عاقل، گذرگاه را آباد نمی‌کند. این‏ را می‌گذارد و می‌رود.


چهارم: بفهمد که به سرعت دارد کوچ می‏کند و در حال رفتن است. ما آن به آن داریم به مرگ نزدیکتر می‏شویم! حضرت نمی فرمایند: بفهمد که از دنیا می‌رود، بلکه می‌فرمایند: بفهمد که دارد سریع می‏رود. اگر این‏ را بفهمد و به آن برسد، آن‌وقت چه می‏شود؟ می‏گوید: من که دارم می‌روم پس از اینجا برای خودم توشه بردارم و همراهم ببرم، چون بازگشتی وجود ندارد.

استاد;305728 نوشت:
امام صادق(ع) می‌فرماید: سه چیز است که هر که به آنها چنگ زند، به خواسته‏ هاى دنیا و آخرت خود می‌رسد: 1- هر که به خدا چنگ بزند. (معصیت خداوند را انجام ندهد) 2- آنچه که خداوند برای او می‌پسندد، بپسندد 3- به خداوند متعال خوش گمان باشد. حضرت فرمودند: اگر این سه چیز را رعایت کردی، به مطلوب دنیا و آخرتی‌ات می‌رسی. اوّلی‌اش این است که گناه را ترک کنی.

سلام
چه حدیث زیبایی...
و چه بحق گفته اند که ان حدیثنا یحی القلوب
یک نسخه کامل سعادت دنیا و آخرت ، در جملاتی کوتاه
آنقدر حد یحی القلوبش زیاد بود که لازم دیدم از شما تشکر کنم

انشاءالله سعادتمند دنیا و آخرت باشید

بسم الله الرحمن الرحیم

أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ ، سلام بر شهیدِ شهیدان ، أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ ، سلام بر مقتولِ دشمنان ،
أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ ، سلام بر ساکنِ کربلاء ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ، سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند ،
أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ، سلام بر آن لب هاى خشکیده، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ ، سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ
، سـلام بر آن ارواحِ (از کالبد) خارج شده ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ ، سلام بر آن جسـدهاى برهـنه (بر خاک)،
أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ، سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف ، أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ، سلام بر آن خون هاى جارى ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته (بر نیزه ها)،
أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ
، سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها) . . . . . . . .

بسمه تعالی

آجرک الله یا بقیة الله فی مصیبة حجة الله علی الحجج،فاطمة الزهرا سلام الله علیها

حضرت زهرا(س)-شهادت



من میروم دگر ز کنارت پسر عمو
دیدار ما به روز قیامت پسر عمو
من می روم و مونس شب هات می شود
یک چاه و قبر مخفی و غربت پسر عمو
من حاضرم قسم بخورم که ندیده ام
از تو به غیر مهر و محبت پسر عمو
دنیای تو مگر که به آخر رسیده است
برخیز، جان من به فدایت پسر عمو
چشمت کجاست قطرۀ اشکی به من بده
می خواهمش برای شفاعت پسر عمو
گریه مکن فدای سرت هرچه شد، زیاد...
...کاری نبود عمق جراحت پسر عمو
شرمنده ام غلاف عدو دست من برید
بر دوش مانده بارِ خجالت پسر عمو




سید حمید رضا برقعی

بسمه تعالی

شنیده می‌ شود از آسمان صدایی که...
کشیده شعر مرا باز هم به جایی که ...
نبود هیچ کسی جز خدا،خدایی که...

نوشت نام تو را، نام آشنایی که

پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد

و از شنیدنش افلاک دست و پا گم کرد
نوشت فاطمه، شاعر زبانش الکن شد
نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد
نوشت فاطمه تکلیف نور روشن شد
دلیل خلق زمین و زمان معین شد
نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است
غزل قصیده‌ ی نابی که در ازل گفته است
نوشت فاطمه تعریف دیگری دارد
ز درک خاک مقام فراتری دارد
خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد
درون خانه بهشت معطری دارد
پدر همیشه کنارت حضور گرمی داشت
برای وصف تو از عرش واژه بر می‌داشت
چرا که روی زمین واژه‌ ی وزینی نیست
و شأن وصف تو اوصاف اینچنینی نیست
و جای صحبت این شاعر زمینی نیست
و شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست
خدا فراتر از این واژه‌ها کشیده تو را
گمان کنم که تو را، اصلاً آفریده تو را
که گرد چادر تو آسمان طواف کند
و زیر سایه‌ ی آن کعبه اعتکاف کند
ملک ببیند و آنگاه اعتراف کند
که این شکوه جهان را پر از عفاف کند
کتاب زندگی‌ات را مرور باید کرد
مرور کوثر و تطهیر و نور باید کرد
در آن زمان که دل از روزگار دلخور بود
و وصف مردمش الهاکم‌ التکاثر بود
درون خانه‌ی تو نان فقر آجر بود
شبیه شعب ابی‌ طالب از خدا پر بود
بهشت عالم بالا برایت آماده است
حصیر خانه‌ی مولا به پایت افتاده است
به حکم عشق بنا شد در آسمان علی
علی از آن تو باشد... تو هم از آن علی
چه عاشقانه همه عمر مهربان علی!
به نان خشک علی ساختی، به جان علی
از آسمان نگاهت ستاره می‌خواهم
اگر اجازه دهی با اشاره می‌خواهم
به یاد آن دل از شهر خسته بنویسم
کنار شعر دو رکعت، نشسته بنویسم
شکسته آمده‌ ام تا شکسته بنویسم
و پیش چشم تو با دست بسته بنویسم
به شعر از نفس افتاده جان تازه بده
و مادری کن و این بار هم اجازه بده
به افتخار بگوییم از تبار توایم
هنوز هم که هنوز است بی‌ قرار توایم
اگر چه ما همه در حسرت مزار توایم
کنار حضرت معصومه(س) در کنار توایم
فضای سینه پر از عشق بی‌ کرانه‌ ی توست
"کرم نما و فرود آ که خانه خانه‌ ی توست"



سید حمید رضا برقعی


:Sham:السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام :Sham:

[SPOILER]«حسینه یرلر آغلار گویلر آغلار/ بتول و مرتضی، پیغمبر آغلار»

حسینـون نوحـه‌سین «دلـریش» یازاندا /مسلمـان سهلدیـر کــه کافـر آغـلار

کوراولمیش گوزلرین قان دوتدی شمرین /کی گؤروسون اؤز الینده خنجر آغلار

حسینــون کؤینگــی زهــرا الینــده /چکـر قیحــا قیـامت، محشـر آغـلار

آتانـــدا حرملــه اوخ کــربـــلاده /گؤریدین دشمـن آغـلار، لشکر آغلار

قـوجاقینــدا، گؤریــدین امّ لیـــلا/ آلــیب نــعش علــیّ‌اکبــر آغـــلار

رباب، نیسگیل دؤشونده سوء گؤرنده /علــیِّ‌اصغــری یــاد ایلــر آغـــلار

باشینــدا کاکــل اکبــــر هـــواسی/ یل آغـلار، سنبـل آغـلار، عنبر آغلار

یازانـــدا آل طــه نوحـه‌سین مــن /قلـم گـوردوم سیزیلـدار، دفتـر آغلار

علـی، شقّ‌القمـر محـراب تیلیت قان /قولاق وئر، مسجد اوخشار منبر آغلار

علیــدن، شهریــار، سن‌بیــر اشـاره /قوجاقــلار قبـری، مالک‌اشتـر آغـلار


شعر از استاد شهریار

[/SPOILER]

[="Times New Roman"][="Black"]


.
.
.
[SPOILER]

[/SPOILER]
[/]

اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ

وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ

وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ




اگر به باد دهی زلف عنبر آسا را
به دام خویش کشی آهوان صحرا را

گذار تو به کلیسا اگر فتد روزی


به دین خویش کشی راهبان ترسا را

به یک نگاه دو صد مرده میکنی زنده


خبر دهیم ز اعجاز تو مسیحا را

حضرت عشق در راه کربلا راهب مسیحی رو هم خرید انشالله امسال ما رو هم بخره برای خودش...

سلام بر تو ای خون خدا و سلام بر تو ای پسر خون خدا...


السلام علی القتیل العبرات
السلام علی الاسیر الکربات
******************
از آن روزی که ما را آفریدند
برای گریه کردن برگزیدند
تمام بیت بیت خشت دل را
همان روز ازل با گریه چیدند

[="Arial"][="Green"]هدف از قیام حسین(ع) را شنیده اید؟:
از زبان مبارک خودشان بشنوید:

اللَهُمَّ إنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ مَا كَانَ مِنَّا تَنَافُسًا فِي‌ سُلْطَانٍ، وَلاَ الْتِمَاسًا مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ؛

بار پروردگارا! حقّاً تو مي‌داني‌ كه‌ آنچه‌ ما انجام داده ایم(از ميل‌ به‌ قيام‌ و اقدام‌ و امر به‌ معروف‌ و نهي‌ از منكر و نصرت‌ مظلومان‌ و سركوبي‌ ظالمان‌) به جهت‌ ميل‌ و رغبت‌ رسيدن‌ به‌ سلطنت‌ و قدرت‌ و مفاخرت‌ نبوده‌ است‌؛
و نه‌ از جهت‌ درخواست‌ مال و ثروت و مطامع دنیائی!

وَلَكِنْ لِنَرَي‌ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ، وَنُظْهِرَ الاْءصْلاَحَ فِي‌ بِلاَدِكَ، وَيَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ، وَيُعْمَلَ بِفَرَآئِضِكَ وَسُنَنِكَ وَأَحْكَامِكَ.

بلكه‌ به‌ علّت‌ آن است‌ كه‌:
نشانه‌ها و علامت‌هاي‌ دين‌ تو را آشکار سازیم،
و در بلاد و شهرهاي‌ تو صَلاح‌ و اصلاح‌ ظاهر سازيم‌؛
تا اينكه‌ ستمديدگان‌ از بندگانت‌ در امن‌ و امان‌ بسر برند،
و به‌ واجباتِ تو و سنّت‌هاي‌ تو و احكام‌ تو عمل شود.

فإنْ لَمْ تَنْصُرُونَ وَتُنْصِفُونَا قَوِيَ الظَّلَمَه عَلَيْكُمْ، وَعَمِلُوا فِي‌ إطْفَآءِ نُورِ نَبِيِّكُمْ؛ وَحَسْبُنَا اللهُ، وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا، وَإلَيْهِ أَنَبْنَا، وَإلَيْهِ الْمَصِيرُ.

پس‌‌هان‌ اي‌ مردم‌!
اگر شما ما را ياري‌ ندهيد و از درِ انصاف‌ با ما در نيائيد؛
اين‌ حاكمان‌ جائر و ستمكار بر شما چيره‌ مي‌گردند،
و قواي‌ خود را عليه‌ شما بكار مي‌بندند،
و در خاموش‌ نمودن‌ نور پيغمبرتان‌ مي‌كوشند.
و خدا براي‌ ما كافي‌ است‌، و بر او توكّل‌ مي‌نمائيم‌، و به‌ سوي‌ او باز مي‌گرديم‌، و به‌ سوي‌ اوست‌ همه‌ بازگشت‌ها!
لمعات الحسین

[/]

یک شعله داغت از پر جبریل پا گرفت
آدم به ناله آمد و عالم عزا گرفت (1)
الله روضه خواند وَ فَدَیناه(2) جلوه کرد
این لقمه را خلیل ز دست شما گرفت
موسی هم از دیار تو یک روز می گذشت
دستی به سر نهاد و به دستی عصا گرفت (3)

جسم تو بی کفن چو سلیمان به دشت دید

قالیچه وا نَهاد و سر بوریا گرفت

حتی پیامبر به پیامت امید داشت
آن روز که تو را به سرِ شانه ها گرفت

1) اشاره به گریه کردن حضرت آدم بر مصیبت ابا عبدالله (ع)

2) اشاره به آیه شریف وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ و خداوند به ابراهیم علیه السلام فرمود که از تو ذبح عظیم رو قبول کردم و ذبح عظیم فرزندی از نسل ابراهیم علیه اسلام بود که همان ابا عبدالله (ع) بود...
3) اشاره به درختی که موسی در کنارش به پیامبری رسید و این درخت کنار کربلا بوده است...

و اگر انسان روایات و احادیث رو بررسی کنه می فهمه که تمام انبیا برحضرت گریه کردند و تمام آسمان و زمین هم بر حضرت گریه کردند و اگر ما تابع انبیا هستیم باید اشک ریز بر حضرت باشیم انشاءالله

[=Wingdings]عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنَّ الْبُکَاءَ وَ الْجَزَعَ مَکْرُوهٌ لِلْعَبْدِ فِی کُلِّ مَاجَزِعَ مَا خلأ الْبُکَاءَ وَ الْجَزَعَ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍ علیهما السلام فَإِنَّهُ فِیهِ مَأْجُور

حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام ‏فرمودند
:جزع نمودن و گریستن براى بنده در تمام امور مکروه و ناپسند است مگر گریستن و جزع کردن بر حسین بن علىّ علیهما السّلام زیرا در گریستن بر او اجر و ثواب وجود دارد گریه کننده اجر می‌برد.

سلام
ا من خیلی مذهبی نیستم اما خب لاییک هم نیستم! (راست میگم
:Cheshmak:)
اینو گفتم که بگم من خیلی کم گریه ای هستم...اما یادمه دو دفعه گریه کردم!

یه بار اون مال وقتی بود که یه کتابی به اسم لهوف رو می خوندم و به اونجایی رسیدم که وقتی امام حسین علیه السلام و داشتن سر میبریدن چند بار دائم باباش و بلند صدا کرد ازش کمک خواست تا جون داد شهید شد! ...من اون موقع خیلی گریم گرفت و تازه متوجه شده بودم چه بلای بدی بود!!!
و اینکه چرا میگن
امام زمان علیه السلام هر روز گریه میکنه و حتی بیهوش میشه رو هم الان می فهمم!!

[=arial]السلام علیک یااباعبدالله وعلی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدا مابقیت و بقی الیل والنهار
السلام علی الحسین وعلی علی بن الحسین وعلی اولادالحسین وعلی اصحاب الحسین

نام تو را بردم و باران گرفت

حاج غلامرضا عینی فرد در مجلسی فرمود:
این جمله حضرت صاحب:doa(3): درباره ی سیدالشهدا:doa(6): « یا جَدّاه! اگر اشک چشمم تمام شود، برایت خون می گریم» (از زیارت ناحیه مقدسه) ذهن مرا سخت مشغول کرده بود که: آیا امکان دارد از چشم آدمی خون جاری شود؟
این مساله را با چند پزشک متخصص قلب و عروق و چشم مطرح کردم. آنان پس از تحقیقات فراوان گفتند: خداوند متعال از قلب به چشم انسان رگ هایی را گذاشته، که وقتی کسی دلش متلاطم می شود و عواطفش می جوشد، خون از قلب به چشم می رود؛ در آن جا نیز دو دستگاه، خون را به اشک تبدیل می کند. ولی اگر این تلاطم پیاپی باشد، دستگاه ها دیگر فرصت نمی کنند خون را تبدیل به اشک کنند؛ پس خونابه از چشم بیرون می آید!
یکی از عزیزان برایم تعریف می کرد: معلم ما خواهر سه شهید بود؛ برخی اوقات ناگهان اشک و خون به صورت خونابه از چشمش بیرون می زد!

منبع: کتاب 128 درجه تا قبله

:Gol:سلام من به محرم :Gol:


ســـلام مــن بــه مـحـرم، مـحـرم گــــل زهــرا


بـه لطـمه هـای ملائـک بـه مــاتـم گــل زهـرا

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش

بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش

سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی

به چشم کاسه ی خون وبه شال ماتم مـهـدی

سـلام من بــه مـحـرم بـه کـربـلا و جـلالــش

به لحظه های پـرازحزن غرق درد و ملامش

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خستـه زیـنـب

بـه بــی نـهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـنـب

سلام من به محرم به دست ومشک ابوالفضل

بـه نـا امیـدی سقـا بـه سـوز اشـک ابوالفضل

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـا مـت اکـبـر

بـه کـام خـشک اذان گـوی زیـر نـیزه و خنجر

سلام من به محرم به دسـت و بـا زوی قـاسم

به شوق شهد شهادت حنـای گـیـسـوی قـاسم

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه گـاهـواره ی اصـغـر

به اشک خجلت شاه و گـلـوی پـاره ی اصـغـر

سـلام مـن بـه مـحـرم به اضـطـراب سـکـیـنـه

بـه آن مـلـیـکـه، کـه رویش ندیده چشم مدینه

سـلام مـن بـه مـحـرم بـه عـا شـقـی زهـیـرش

بـه بـاز گـشـتـن حُر و عروج خـتـم به خیرش

سلام من بـه محرم بـه مسـلـم و به حـبـیـبش

به رو سپیدی جوُن و به بوی عطر عجیـبـش

سلام من بـه محرم بـه زنگ مـحـمـل زیـنـب

بــه پـاره، پـاره تــن بــی سـر مـقـابـل زیـنـب

سلام من به محـرم به شـور و حـال عیـانـش

سلام من به حسـیـن و به اشک سینه زنـانش


[=Times New Roman]

باعرض سلام و ادب

السلام علیک یا ابا عبدالله

سلام به همه ی دلتنگای ارباب عشق،حسین علیه السلام..
إنشاء الله که حال دل همه در این روزها و شبها عجین با عشق حسین بن علی(ع)باشه..
بدون مقدمه میگم که ۴ روز دیگه بیشتر تا رسیدن ماه عشق،ماه غم ارباب *محرم* نمونده…

بدون مقدمه میگم که ۴ روز دیگه بیشتر تا رسیدن ماه عشق،ماه غم ارباب *محرم*نمونده…
خوشا به حال اون عاشقا و نوکرایی که خودشون رو برا محرم ارباب آماده کردن
و منتظرن که نوکری کنن.!!!
ولی منه گنه کار و رو سیاه با تموم دلتنگیم برا محرم انگاری هنوز آماده نیستم…
هنوز خیلی غبار و گرد و خاک روی دلم مونده…
*اربابم حسین(ع)! آقا..شرمندتم! خیلی بد کردم..از محرم سال قبل که گذشت نه اینکه بهتر نشدم
که آینه ی دق شدم برات..از روی رقیه(س) ت شرمندم!
از روی علمدارت عباس(ع) که دست همه ی عالم رو گرفته شرمندم!!!
نمیدونم تا محرمت زنده هستم یا نه…
شایدم تو محرمت رخت از این دنیا بر بستم…!!!*

“در پناه ارباب دلهای تنگ و غریبه و تنها ، حسین علیه السلام
^اللهم الرزقنا شفاعة الحسین یوم الورود^
+/ اللهم عجل لولیک الفرج بحق دردانه ی ارباب، بی بی رقیه(س) /+

منبع: http://www.nobateshoma.ir/?p=11045
التماس دعا
باتشکرفراوان

السلام علیک یا ابا عبدالله و رحمة الله و برکاته،
سلام که اسم خداست، خدا به همراهت یا حسین،
رحمت خدا هم که رسول خداست، پیامبر خدا به همراهت،
برکات رحمت خدا هم که اهل بیت پیامبر خدا هستند، حالا بگویم ای حسین خودت به همراهت؟
یا علی

به نام خدا

السلام علي الحسين
و علي علي ابن الحسين
و علي اولاد الحسين
و علي اصحاب الحسين

...

صاحب الأمرِ ! ضَاقت الصدورُ فينا

حَليف الثأرِ يا ذُخر الحسيني
و يا حُلَم الخلاص بكلِّ عيني
...
فليس هناك من فرجٍ قريبٍ
سواك و ربُّ المشرقينِ

اللهم عجل لويلك الفرج

سلام علیکم و رحمه الله
نوحه بسیار زیبایی با صدای ملا باسم هستش که دو سال پیش توسط سرکار tahoor بسیار زیبا ترجمه شده است که میارمش اینجا
[ATTACH=CONFIG]3006470092[/ATTACH]

**********
يبن أمي جارت الدنيا علينا
ای پسرمادرم (برادرم) همه دنیا بر ما ستم کرد

يا أخي إنا من الأسر أتينا
ای برادر ما از اسارت برگشته ایم

لست أدري ! ...............أين خدري ؟
من نمی دانم که............ سراپرده من کجاست !

بالأسى والحزن نادت........زينب والدمع جاري
حضرت زینب با غم وحزن درحالی که اشکهایش جاری شده بود برادرش راموردخطاب قرارداد :
سيدي أفديك مطروحاً.......على الرمضاء عاري
جانم فدایت ای آقای من که برروی زمین تفتیده و گرم ،برهنه رها شدید

هدم الأعداء مذ ..............فارقت یا رجواي داري
دشمنان همان زمانی که از من جدا شدی(شهیدشدی) خانه ام را ویران کردند ای امید من!
أضرموا .........وسط فؤادي بلهيب الحزن ........ناري
و آتش خشم را در میان قلب من با شعله های اندوه شعله ور کردند

جمر قلبي ..................في إتقاد
قلب من را در آتش خود سوزاندند
حق لي ....................لبس السواد
پوشیدن لباس سیاه حق من است

سوف أبكيك ..............مدى العمر وأنعى
ازاین به بعد همه عمر برای تو خواهم گریست و ناله خواهم کرد

وسأجري من .............جفون العين دمعا
و از پلک چشمهایم اشک ها را سرازیر خواهم کرد

ضاق صدري !.............أ ين خدري ؟
سینه ام تنگ شده است!....... آن سراپرده من کجاست؟

فوق قبر السبط بالدمع .....هوت تشكوا المصابا
خود را از بالا بر روی قبر سبط پیامبر انداخت درحالی که اشکش جاری بود و از مصیبتهایش شکایت میکرد
وتناديه بأحزان ...........ومنها القلب ذابا
و امام را با حزنی میخواند که از آن حزن قلب آدمی ذوب میشد

أيها المظلوم يا............من بدره بالطف غابا
ای برادر مظلوم من ای کسی که ماه شب چهارده اش در سرزمین کربلا غایب شد
كم مآسي يا أبا الأحرار .... منها الرأس شابا
ای پدر آزادگان ، چه بسیارمصیبتهایی که بر ما وارد شد که موی سرها از آن سفید شد
وعيون باكيات ...........وقلوب شاكيات
و چشمانی که گریانند....... ودلهایی که شاکی اند

كم مصاباً مر ............بي يبن الكرام
چه بسیار مصیبتهایی که بر من گذشت ای فرزند بخشندگان
فلتقل لي كيف ...........صبري يا إمامي
به من گفته ای صبرکن اما چگونه صبرکنم ای امام من
جار دهري ..............أين خدري
دنیایم به من ستم کرد...... سراپرده من کجاست؟

مذ رأيتُ الرأسَ مرفوعاً...على الرمح مشالا
از زمانی که سرت را بر روی نیزه برافراشته دیدم درحالی که لاغر شده بود

شفني الحزنُ وفاض ...... الدمع من عيني وسالا
حزن و اندوه بدن من را لاغر وضعیف کرد و اشکها از چشم سرازیرشد

وكأني مذ سمعتُ .........الرأس بالأحزان قالا
و گویا من در آن زمان شنیدم که سرت با حزن می گوید:

من أذى الظلام ............أشكوا الهم لله تعالى
از آزار ظالمان اندوهم را به خداوند شکایت میکنم

صاح صوتي بالأنين ...... ذاب قلبي يا حسين
با ناله فریاد زدم.......... ای حسین(ع) قلبم ذوب شد

نار وجدي قد.............سرت بين الضلوعي
آتش خشم درونم بین استخوانهای پهلویم سرایت کرد
لك حزناً يا أخي .........سيلُ الدموعي..... بات يجري ..............أين خدري
و برای حزن تو ای برادر سیل اشک تمام طول شب جاری بود ..... سراپرده من کجاست؟

آه لو تدري بآلامي ......وحزني يبن أمي
آه ای برادر اگراز غصه ها و حزن من چیزی می دانستی !

آه لو كنت معي .........تكشف لوعاتي وغمي
آه اگر با من بودی دردها و غمهای مرا از بین میبردی

آه كنت تواسيني .....بذا الخطب الملمي
آه اگر مرا دربرابر آن خطبه خوانی که ملامتمان میکرد یاری میکردی

يوم أدخلنا على .........الطاغي يزيد هد عزمي
همان روزی که بر یزید طغیانگر واردشدیم و عزم من فروریخت
قد تحملنا العذاب........ ومرارات المصاب
چه بسیار عذاب و تلخیهای مصیبتی که تحمل کردیم
يا أبا الأيتام ............لما غبت ضعنا
ای پدر یتیمان همینکه غایب شدی ما ضایع شدیم(حرمتمان ازبین رفت)
لو أردنا فقدكم ..........نبكي مُنعنا
اگر میخواستیم برای فقدان شما گریه کنیم مانعمان میشدند
راح ذخري !.............أين خدري؟
اندوخته و پشتوانه من رفت ! ..... سراپرده من کجاست؟

قد رمتني بسهام .........الغدر أقوام الأعادي
دشمنان با تیرهای نفرت و دشمنی مرا نشانه گرفتند

لا تلمني لو بجمر .........محرق ذاب فؤادي
من را ملامت نکن اگر با آتشی سوزاننده قلبم ذوب شد

فلقد أدخلت قبرا ........عنوة لإبن زياد
به زور و درحالی که اسیر وذلیل بودم داخل مجلس ابن زیاد شدم

وعلي قيدوهُ .............إنُهم شر العبادي
و علی(ع) را با زنجیرها بسته بودند ....آنها بدترین خلق خدایند

لهف نفسي للعليل ........ كابد الهم الثقيل
برای سجاد بیمار افسوس خوردم واندوهگین شدم که او اندوه بزرگ را تحمل میکرد

قيد السجاد من ...........قوم لئام
قومی پست سجاد(ع)را در غل و زنجیر کرده بودند

وأنا ناديت ..............يا نعم المحامي
ومن او را صدا زدم و گفتم: ای بهترین حمایت کننده

هاك عمري .............أين خدري
بیا این عمر من برای تو ...... سراپرده من کجاست؟

فایل: 

بسمه تعالی

از پستهای بسیار زیبای همه دوستان تشکر می کنم،إن شاء الله این حسینیه با همت نوکران أباعبدالله حسین علیه السلام همچنان پر رونق بماند.

بسمه تعالی

متأسفانه حادثه تاریخی کربلا در دست ما تحریف معنوی شده است و تحریف معنوی بسیار خطرناک تر از تحریف لفظی است. آنچه سبب شده است که این حادثه بزرگ برای ما از اثر و خاصیت بیفتد، تحریفات معنوی است نه تحریفات لفظی، یعنی اثر سوء تحریفات معنوی از تحریفات لفظی بیشتر است. تحریف معنوی یعنی چه؟ در یک جمله ممکن است ما از لفظ، نه کم کنیم و نه زیاد، ولی وقتی که می خواهیم آن را توجیه و تفسیر کنیم، طوری توجیه و تفسیر کنیم که درست بر خلاف و بر ضد معنی واقعی آن جمله باشد.
اگر بخواهیم حوادث و قضایا را تحریف معنوی کنیم، چگونه تحریف می کنیم؟ حوادث و قضایای تاریخی از یک طرف علل و انگیزه ها و از طرف دیگر منظور و هدف هایی دارند. تحریف یک حادثه تاریخی این است که یا علل و انگیزه های آن حادثه را به گونه ای غیر از آنچه که بوده است بگوییم، یا هدف و منظور آن را به گونه ای غیر از آنچه که بوده است تفسیر کنیم.
مثال: شما به منزل یک شخصی که از مکه آمده است می روید. انگیزه شما این است که زیارت کردن حاجی مستحب است، لذا به دیدن او می روید. یک نفر می گوید می دانی چرا فلان کس به خانه فلان شخص رفت؟ دیگری می گوید چرا؟ می گوید منظور او از رفتن به منزل فلانی این است که دختر او را برای پسرش خواستگاری کند، موضوع مکه را بهانه کرده است. منظور شما را این چنین تحریف می کنند. این را تحریف معنوی می گویند.
حادثه تاریخی عاشورا از یک طرف علل و انگیزه هایی دارد و از طرف دیگر هدف ها و منظورهای عالی. ما مسلمانان، ما شیعیان حسین بن علی (علیه السلام) این حادثه را تحریف کردیم همان طور که معاویه بن ابی سفیان جمله پیغمبر (صل الله علیه و آله) درباره عمار «تقتلک الفئة الباغیة؛ کشته می شوی تو به دست گروهی ستمگر» را تحریف کرد (عمار در جنگ صفین کشته شد و همه فهمیدند که منظور پیامبر از گروه ستمکار همان معاویه است اما معاویه این حدیث را این گونه تحریف کرد که علی با آوردن عمار به این جنگ سبب کشته شدن عمار شد، پس منظور از فئه باغیه علی (علیه السلام) است). یعنی حسین (علیه السلام) در نهضت خود انگیزه ای داشت، ما چیز دیگری برای آن تراشیدیم! حسین علیه السلام یک هدف و منظور خاصی داشت، ما یک هدف و منظور دیگری برای او تراشیدیم!

منبع:
مرتضی مطهری- حماسه حسینی جلد 1- صفحه 67-70

سلام
میشه بیشتر توضیح بدید؟؟؟
باتشکر

أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود ،أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ ،سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود ،أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ،سلام بر آن کسى که خداوند شفا را در خاکِ قبرِ او قرار داد ،

امام حسین(ع): با گذشت ترین مردم کسی است که در اوج قدرت گذشت کند.

[=times new roman]اگر که دل شکسته‏ اى حسین را صدا بزن
اگر ملول و خسته‏ اى حسین را صدا بزن
در این بهار معرفت پرستوى بهارى‏ام
اگر چه پر شکسته‏ اى حسین را صدا بزن
سحَر شد و سپیده زد چرا تو همچو مرغ شب
لب از ترانه بسته‏ اى حسین را صدا بزن
تو سر به زانوى غمى زشَرم کرده‏ هاى خود
چرا غمین نشسته‏ اى حسین را صدا بزن
اگر به باغ آرزو به عشق کربلاى او
دل از همه گسسته ‏اى حسین را صدا بزن