سه گونگى گناه‏

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
سه گونگى گناه‏

سه گونگى گناه‏

روايت شده كه روزى حضرت امير عليه السّلام بر فراز منبر مسجد كوفه پس از حمد و ثناى الهى فرمود: اى مردم! گناهان سه قسمند، سپس ساكت شد، شخصى پرسيد: يا على عليه السّلام فرمودى گناهان سه قسمند و ساكت شدى؟ فرمود:
آرى مى‏خواستم آن را توضيح دهم ولى چيزى به ذهنم رسيد، كه فاصله بين كلام شد، آرى گناه سه قسم است: گناهى كه آمرزيده مى‏گردد و گناهى كه آمرزيده نمى‏گردد، و گناهى كه هم صاحبش بيم دارد و هم اميد، عرض شد: برايمان آن را روشن كن؟
فرمود: آرى گناهى كه در دنيا كيفرش را بنده مى‏بيند و خداوند بردبارتر از اين است كه دو بار بنده را كيفر دهد.
و اما گناهى كه بخشيده نمى‏شود، ستم به بندگان خداست، كه خداوند سوگند ياد كرده كه آن را نيامرزد، اگر چه به آهستگى مشتى بر كسى زده باشند، و يا دستى به سر و صورت انسان يا حيوانى كشيده باشند، پس خدا در قيامت آن را قصاص مى‏كند تا مظلمه‏اى به گردن كسى نماند.
اما گناه سوم، گناهى است كه خداوند آن را بپوشاند و توبه را روزى وى سازد و همواره از گناه خود ترسان است و اميد رحمت دارد، پس ما هم براى او جاى اميدوارى مى‏بينيم.
از حضرت باقر عليه السّلام رسيده كه فرمود: هر گاه خداوند بخواهد بنده‏اى را گرامى نمايد و گناهانى بر گردن داشته باشد، او را بيمار مى‏گرداند، و اگر بيمارش نكند، مرگ را بر او سخت و رنج‏آور مى‏گرداند، تا گناهانش پاك شود، و اگر بخواهد بنده‏اى را خوار گرداند و او كارهاى نيكى كرده باشد، بدنش را سالم نگاه مى‏دارد و اگر چنين نكند، روزى او را بسيار مى‏گرداند، و اگر چنين نكند، مرگ را بر او آسان مى‏كند، تا پاداش كار نيكش به اين صورت داده شود (و عملش ضايع نگردد).
حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اگر بنده‏اى گناهش بسيار گردد و عمل خيرى‏ نداشته باشد، تا كفاره گناهش گردد، او را به اندوهى مبتلا مى‏سازد، تا كفاره گناهش گردد.
از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلم روايت شده كه فرمود: خداوند سوگند ياد كرده كه: هر گاه بنده‏اى را از دنيا برد و بخواهد او را بيامرزد، و گناهانش را بريزد، يا بيمارش مى‏كند و يا روزيش را كم مى‏نمايد و يا او را به ترسى مبتلا مى‏سازد، و اگر گناهى باقى بماند، مرگ را بر او سخت مى‏گرداند، تا گناهانش پاك گردد و با پاكى او را به بهشت داخل نمايد.
و اگر بخواهد بنده‏اى را به دوزخ برد و عذاب نمايد، يا روزى را بر او بسيار مى‏كند و يا سلامتى به او مى‏بخشد و يا زندگيش را ايمن مى‏گرداند، و اگر ثوابى برايش باقى ماند، مرگ را بر وى آسان مى‏كند، تا بدون ثواب او را وارد آتش نمايد. و فرمود: هر گاه خداوند، بخواهد، بنده‏اى را (به سبب بديهاى بسيارى) آزار دهد، گناهانش را محفوظ مى‏دارد،تا با آن به صحنه قيامت درآيد و اگر خيرى براى بنده بخواهد، گناهانش را در دنيا با كيفر دادن او، پاك مى‏كند، (تا بدون گناه به بهشت رود). پيامبر فرمود: همواره مؤمن به غم و اندوه گرفتار مى‏گردد، تا گناهانش پاك شود.



منبع حدیث سه گونگی گناه از ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج‏1، ص: 473