ملاك‏هاى دوست خوب

در آيات قرآن كريم و روايات اهل بيت (ع) ملاك‏هايى براى دوست خوب بيان گشته كه به طور اختصار ذكر مى‏نماييم و شما مى‏توانيد راجع به هر ملاك مفصلاً مطالعه و فكر نماييد:
1- كسى كه به ياد خدا باشد و هدفش جز رسيدن به او نيست[1].
2- عاقل باشد حضرت على (ع) فرمود: بيشترين دوستى و خوبى‏ها در همراهى و دوستى با صاحبان عقل و درايت است،[2]مولوى داستان دوستى مردى با خرس را كه مصداق بى‏خردان است به شكل زيبايى بيان مى‏نمايد[3].
3- خيانت كار نباشد.
4- ستمكار نباشد..
5- سخن‏چين نباشد امام‏صادق (ع) فرمود: از سه گروه بر حذر باش شخص خيانت‏كار، شخص ظالم، انسان سخن‏چين. زيرا كسى كه به نفع تو به ديگران خيانت نمايد، روزى خواهد آمد كه به خودت نيز خيانت كند و شخصى كه به جانب‏دارى از تو حق ديگران را پايمال نمايد و عادت به ظلم پيدا كند بالاخره به تو نيز ظلم خواهد نمود و انسان سخن‏چين، همان‏طور كه سخن ديگران را پهلوى تو مى‏آورد، سخن تو را نيز نزد اغيار خواهد برد[4].
6- آن چه براى خود مى‏پسندد براى تو نيز بپسندد و آنچه را كه براى خويش نمى‏خواهد براى تو نيز نخواهد. رسول اكرم (ص) فرمود: در مصاحبت و رفاقت كسى كه آن چه را براى خود مى‏خواهد براى تو نخواهد، هيچ خير و فايده‏اى وجود ندارد[5].
7- قاطع رحم نباشد امام‏باقر (ع) فرمود: پدرم امام‏سجاد (ع) مرا نصيحت فرمود كه اى پسرم از رفاقت با كسانى كه قطع رحم مى‏كنند بپرهيز زيرا من آنها را در قرآن شريف سه بار مورد لعن و نفرين پروردگار يافتم،[6] شخصى كه با نزديكان خود نتواند معاشرت و هم‏زيستى صحيح داشته باشد در حالى كه آنان با وى از يك خانواده و فرهنگ و گوشت و خون مى‏باشند، چگونه مى‏توان انتظار داشت با غير فاميل رفاقت صميمانه داشته باشند.
8- عيب‏جو نباشد امام‏على (ع) فرمود: از رفاقت و نشست و برخاست با كسانى كه عيب‏جو هستند و هميشه به دنبال نقاط ضعف ديگران مى‏باشند، پرهيز كن زيرا دوست چنين اشخاصى از ضرر آنان سالم نمى‏ماند و خود نيز طعمه عيب‏جويى‏هاى آنان خواهد شد[7].

[1] - سوره كهف، آيه 28.

[2] - غررالحكم، حرف الف.

[3] - مثنوى معنوى، دفتر دوم، ابيات 1932- 2124.

[4] - بحارالانوار، ج 75، ص 229.

[5] - بحارالانوار، ج 71، ص 198.

[6] - تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 45.

[7] - غررالحكم، باب الف.