درخواست از خداوند

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
درخواست از خداوند

در مورد درخواست از خداوند می خواستم بدونم خداوند که از رگ گردن به انسان نزدیک تر است پس چه لزومی دارد که ما از او درخواست کنیم، معمولا در بین انسانها اگر کسی از نیاز طرف خبر داشته باشه و توانایی برطرف کردن آن را نیز داشته باشد و به قول معروف شخص باخدایی هم باشه نیاز شخص نیازمند رو برطرف می کنه همه شرایط یعنی آگاهی ، توانایی و رئوف بودن در خدا هست پس علت درخواست ما چیست؟

نیایش سبز;388 نوشت:
در مورد درخواست از خداوند می خواستم بدونم خداوند که از رگ گردن به انسان نزدیک تر است پس چه لزومی دارد که ما از او درخواست کنیم، معمولا در بین انسانها اگر کسی از نیاز طرف خبر داشته باشه و توانایی برطرف کردن آن را نیز داشته باشد و به قول معروف شخص باخدایی هم باشه نیاز شخص نیازمند رو برطرف می کنه همه شرایط یعنی آگاهی ، توانایی و رئوف بودن در خدا هست پس علت درخواست ما چیست؟


با سلام و تشکر از زحمات خالصانه و بیدریغانۀ همکار ارجمندم سرکار نیایش سبز، که امیدوارم تلاش ایشان مرضی رضای حق و مؤید حضرت صاحب الامر (عج) باشد انشاء الله.:Gol::Kaf:

مقدمتاً در پاسخ به این سؤال، باید دانست که دعا و درخواست از درگاه خداوند، تنها برای رفع نیازمندی ها و حوائج مادی و دنیوی انسان نیست. بلکه آثار و فواید بیشماری دارد و باید دانست که فلسفۀ تشریع و تکوین آن، بیش از تأمین نیازهای مادی و زمینی بشر است ...

با نگاه به تعاریف عام و خاصی که برای مفهوم دعا شده تا حدودی به حقیقت و ضرورت آن می توان پی برد:

- دعا كليدي است كه با آن گنجينۀ بخشايش الهي را مي‌توان گشود.


ـ دعا وسيله قرب الي الله و مغز عبادت الهي است.

ـ دعا زنگ در رحمت رحيميّه خداوند، و سبب ريزش بركات الهي است.

ـ دعا ره توشۀ سالكان طريق وصال، و شعار عاشقان قبلۀ جمال دوست است.

ـ دعا سير شهودي و كشف وجودي اهل كمال و بهترين رابطه انسان با خداي متعال است.

ـ دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت، و ولوج به ملكوت عزّت است.

ـ دعا ياد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت با او جشن ساختن و در وحدت با او نجوي گفتن و شيرين زباني كردن است.

ـ دل بي‌دعا بهاء ندارد، و دل بي‌بهاء، بهاء ندارد.[1]

ـ و نیز دعا مطالبه آن چیزهایى است كه انسان به لیاقت و كار و اندیشه باید به دست آورد.

ـ دعا منبع و كانون عظیم تغذیه روح انسانى است; همان گونه كه جسم مركز تغذیه نیازهاى مادى بشر مى باشد.

ـ دعا احیاى خواسته ها, آرمان ها و ایدهآل هاى راستین انسان است.

ـ و بالاخره حقیقت دعا عشق به خالق زیبایى ها, عظمت ها, جهش به سوى كمال مطلق و علم مطلق و پرواز بسوى بى نهایت و معبود لایتناهى است.

با توجه به اين ارزش و منزلت دعا است كه در متون ديني درباره آن اصرار فراوان شده. خداي سبحان فرمود: «قل ما يعبؤبكم ربّي لولا دعاؤكم»؛[2] يعني بگو اگردعاي شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايي به شما نمي‌كند.

در برخي روايات آمده: هر عمل عبادي اندازه و حدّي خاص دارد، مثلاً نماز در شبانه‌روز پنج مرتبه تعيين شده، روزه يك ماه رمضان، و حج يك بار در عمر، زكات نصاب خاصي دارد و مانند آن، امّا براي دعا حدّي معين نشده.[3]

دعا و درخواست مخلوق از خالق، آثار سازندۀ بیشماری برای انسان در بر دارد که این آثار، تنها در صورتی محقق است که بنده، از خداوند، حوائجش را درخواست کند. اما اگر نیازهای انسان بدون زحمت و درخواست برایش آماده بود، صرفاً بدین جهت که خداوند علیِّ اَعلی، عالم و قادر است و همۀ نیازهای بندۀ خوبش را می داند دیگر از آن همه آثار ظاهری و باطنی بیشمار خبری نبود این هم گوشه هائی از آثار دعا و درخواست:

1. شناخت خدا و معرفة الله که برترین سرمایه انسان است را موجب می شود.

2. نیازمند بودن بنده در مقابل خالق که در نتیجه آن، انسان خاضع می‌گردد و از مرکب غرور و کبر که سرچشمه همه بدبختی‌ها است، فرو می آید.

3. دیدن نعمت‌ها و عشق ورزیدن به خدا و محکم کردن رابطه عاطفی خود، با خدای خویش.

4. چون انسان نیازمند است و خود را مرهون نعمت‌های پروردگارش می‌داند، به وسیله دعا به اطاعتش می‌پردازد.

5. از آنجایی که از جمله شرایط دعا خلوص نیت و صفای دل و توبه از گناه و برآوردن حاجات نیازمندان است، انسان به خود سازی می‌پردازد و در تربیت سازنده خویش گام برمی‌دارد.

6. اعتماد به نفس و دوری از نومیدی و در نتیجه، به تلاش و کوشش پرداختن.

7. دعا يكي از ابزار و وسايلي است كه خداوند در اختيار انسان قرار داده تا او را بدان وسیله به اهدافش برساند، و شايد به همين دليل باشد كه در روايت آمده است كه دعا قضاي حتمي را نيز بر مي‌گرداند.[4] و يا اينكه پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله) دعا را سلاح مومن براي غلبه بر دشمنان و نيز فراواني رزق او دانسته‌اند.[5] و به تعبير امير المؤمنين(عليه السلام) كليد خزائن الهي در اختيار انسان نهاده شده است.[6]

8. عالي ترين حكمت موجود در دعا اين است كه موجب تقرب به خداست، دعا فرصت مناجات و نجواي بي‌واسطه و انس با پروردگار عالم است كه در حقيقت برترين امتياز و ويژگي را دعا داراست. امام صادق(عليه السلام) در حديثي مي‌فرمايند: شما با هيچ وسيله اي همانند دعا نمي توانيد به خدا نزديك شويد[7]. ايشان در روايت ديگري فرموده اند نزد خداي عزو جل منزلتي است كه فقط با مسألت و دعا مي‌توان به آن مقام رسيد.[8]

اینها تنها و تنها بخشی از آثار دعا و درخواست مخلوق از خالق است، که فلسفه و حکمت تشریع و تکوین دعا را برای ما روشن می کند.

موفق باشید ...:Gol:

پاورقی_______________________________________
[1] . علامه حسن زاده آملي، رسالة نور علي نور در ذكر و ذاكر و مذكور‌، ص 9، نشر تشيع، چ 2، سال 1371 ش.
[2] . فرقان، 77.
[3] . اصول كافي، ج 4، كتاب الدعا، ص 257، نشر بنياد رسالت.
[4] . ميزان الحكمه، همان، ص 870.
[5] . الطبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، موسسه الاسلامي، قم، 1414، ج 2، ص 8، حديث 1980.
[6] . نهج البلاغه، نامه 33.
[7] . ميزان الحكمه، همان، ص 872، حديث 5571.
[8] . همان، ص 869، حديث 5529.

نیایش سبز;388 نوشت:
در مورد درخواست از خداوند می خواستم بدونم خداوند که از رگ گردن به انسان نزدیک تر است پس چه لزومی دارد که ما از او درخواست کنیم، معمولا در بین انسانها اگر کسی از نیاز طرف خبر داشته باشه و توانایی برطرف کردن آن را نیز داشته باشد و به قول معروف شخص باخدایی هم باشه نیاز شخص نیازمند رو برطرف می کنه همه شرایط یعنی آگاهی ، توانایی و رئوف بودن در خدا هست پس علت درخواست ما چیست؟

سلام علیکم :
به چند دلیل می بایست دعا و درخواست داشته باشیم :

1 - دعا نیاز فطری بشر و شایستگی درخواست از خداوند :
درخواست از خداوند یک نیاز فطری بشر است که خدای متعال در ساختار وجودی او قرار داده چون فقر ذاتی دارد :
« یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و هو الغنی الحمید»1 ای مردم شما نیازمندان به سوی خداوند هستید و او بی نیاز و شایسته حمد و ستایش است .

« فاذا مس الانسان ضرُ دعانا »2 پس هرگاه به انسان درد و رنجی رسد ما را بخواند .
از این جهت اگر به تاریخ نگاه کنیم تمام ملل و طوایف بشری از خالق خویش درخواست داشته اند هر چند در تشخیص خدای حقیقی به خطا رفته باشند . لذا دعا را باید در زمره ی عبادات مشترک تمام ملل و تمام ادیان دانست . و غیر خدا شایسته درخواست نیستند .

2 - امر خدای حکیم :
« و قال ربکم ادعونی استجب لکم » 3 و مالک و پروردگار شما می فرماید مرا بخوانید تا من هم جوابتان دهم . آیات متعددی که در قرآن کریم بر این امر مؤید هستند . پس دعا یک تکلیف و عبادت و ارزش است .

3 - دعا راه شناخت و راه اتصال و قرب به خدا و راه تکامل بشر :
غرض غائی در دعا بر آورده شدن نیاز های طبیعی و مادی او نیست بلکه به وسیله دعا و خواندن خدا انسان خداشناس می شود و معرفت به حضرت ربوبی پیدا می کند از این جهت عالی ترین معارف توحیدی و خداشناسی در غالب دعا ارائه شده است . خداشناس ترین و مقرب ترین افراد بشر انبیا و اوصیا و اولیای الهی بودند و دعا کننده ترین ها هم این بزرگواران بودند . لذا خداوند دعا و درخواست را یکی از طرق مهم برای شناخت و تقرب به خودش قرار داده است . و لذا باید گفت اهل دعا متکامل ترین ها و رشد یافته ترین ها هستند .

4 - دعا ایجاد مصلحت می کند :
نعماتی هستند که خداوند بدون درخواست به بندگانش می دهد ، گبر و ترسا وظیفه خور داری ، اما نعماتی ویژه هم هستند که تنها به وسیله ی درخواست به انسان داده می شود ، اگر نخواهد خداوند نمی دهد ، اما خواستن او و یا اصرار در آن ایجاد مصلحت می کند که خداوند به او عنایت کند یا در دادن آن تسریع بفرماید یا به کیفیت بهتری عنایت کند . مانند طفل که نیازمندیهای دارد که تا از پدر و مادر نخواهد ، چیزی به او تعلق نمی گیرد همین که از آنها خواست و یا پافشاری کرد ایجاد مصلحت می شود که والدین برای فرزند خویش تهیه نمایند .

پی نوشت ها :
1 - سوره ی فاطر آیه ی 15 .
2 - سوره ی زمر آیه ی 49 .
3 - سوره ی غافر آیه ی 6 .

و من الله التوفیق

[=Arial Narrow]

ABCDEFG;70010 نوشت:
[=Times New Roman]سلام [=Times New Roman]دعا یک امر معنوی است و تنها در روح و روان شما تاثیر گزار است. تقریبا همان کاری که تلقین و داروهای آرام بخش انجام میدهند. شما اگر به بخش اخلاق نیز مراجعه کنید اکثر فوائدی که برای دعا ذکر شده فوائد روحی است. نگاه کنید:

[=Times New Roman]وقتی شما یک نیاز مادی دارید باید علل مادی آن نیاز را برآورده کنید. اگر شما بخواهید یک خواسته شما بدون برآورده بودن علل مادی آن ، و تنها به وسیله دعا برآورده شود، درواقع شما درخواست چیزی شبیه به معجزه از خداوند داشته اید.
[=Times New Roman]از سوی دیگر وقتی علل مادی یک نیاز برآورده باشد، آن نیاز شما برآورده خواهد شد و دیگر معطل این نمی ماند که آیا شما دعا نیز کرده اید یا نه. حال اگر کسی در کنار آماده کردن علل مادی نیازخود ، دعا هم کند، پس از برآورده شدن نیاز خود تصور میکند که دعایش مستجاب شده و کلی حال میکنه!!!:Sham:
[=Times New Roman]اصولا روانشناسان از مطالعه بر روی تاثیر دعا، به اثر تلقین پی برده وحتی شبه داروها را ساخته اند.
[=Times New Roman]به هرحال . هر کسی از ظن خود شد یار ما...

سلام :Gol:
دوستان و کارشناسان محترم ، میشه لطفا پاسخ بدید؟
این حرف رو کسانی دیگه هم بهم گفتن، اما من با وجود اینکه این نظرا رو راجب دعا قبول ندارم (البته جدای این جنبه دعا که باعث آرامش روح میشه!) ، نتونستم قانعشون کنم!

نیایش سبز;388 نوشت:
در مورد درخواست از خداوند می خواستم بدونم خداوند که از رگ گردن به انسان نزدیک تر است پس چه لزومی دارد که ما از او درخواست کنیم، معمولا در بین انسانها اگر کسی از نیاز طرف خبر داشته باشه و توانایی برطرف کردن آن را نیز داشته باشد و به قول معروف شخص باخدایی هم باشه نیاز شخص نیازمند رو برطرف می کنه همه شرایط یعنی آگاهی ، توانایی و رئوف بودن در خدا هست پس علت درخواست ما چیست؟

بسم الله الرحمن الرحیم
علی علیه السلام در آثار تربیتی دعا میفرماید:
... وادفعوا امواج البلا بالدعاء؛ حکمت 146،نهج البلاغه.
امواج بلا را به وسیله دعا از خوود برانید.


هم چنین در نیاز انسان به دعا میفرماید:
ما المبتلی الذی قد اشتدّ به البلا ، باحوج الی الدعا من المعافی الذی لا یأمن البلاء، حکمت ،302.
آن کس که به شدت گرفتار دردی است نیازش به دعا بیشتر از تندستی که از بلا در امان است ،نمیباشد.


بنابر این طبق فرمایش حضرت (ع) انسان ولو اینکه هیچ دردی نداشته باشد و گرفتاری نداشته باشد نیازمند دعا و درخواست از خداست که همانا برخواسته از فطرت درونی اوست.

نیایش سبز;388 نوشت:
در مورد درخواست از خداوند می خواستم بدونم خداوند که از رگ گردن به انسان نزدیک تر است پس چه لزومی دارد که ما از او درخواست کنیم، معمولا در بین انسانها اگر کسی از نیاز طرف خبر داشته باشه و توانایی برطرف کردن آن را نیز داشته باشد و به قول معروف شخص باخدایی هم باشه نیاز شخص نیازمند رو برطرف می کنه همه شرایط یعنی آگاهی ، توانایی و رئوف بودن در خدا هست پس علت درخواست ما چیست؟

با سلام به دوستان وتشکراز جواب خوب اساتید.
دعا فقط برای صرف خواستن و گرفتن چیزی از خدا نیست بلکه دعا آثار دیگری هم دارد که بخاطر آنها بیشتر توصیه به دعا شده که به بعضی اشاره میکنم:
الف) دعا داراي آثار تربيتي و سازنده فراواني است. دعاها مشتمل بر مجموعه عظيمي از معارف بلند الهي و عميق ترين آموزه هاي توحيدي عرفاني و فلسفي است.
ب ) دعا موجب تلطيف روح در سايه ارتباط با معبود و در پي آورنده پاكي و طهارت نفس است.
ج ) دعا آرام بخش دل و تسكين دهنده آلام روحي و رواني است.
د ) دعا آرمان پرور و هدف ساز و جهت بخش است.
ه ) دعا اميد بخش انسان است. زيرا در پرتو آن انسان خود را با بزرگ ترين منبع فيض هستي در ارتباط تنگاتنگ و صميمانه مي بيند و از تنهايي و بي كسي نجات مي يابد.
و ) دعا استمداد از نيروها و عوامل ماوراي مادي در حل مشكلات و از طرف ديگر كسب موفقيت هرچه بيشتر در امور است.

و...

زینب سادات;70041 نوشت:
وقتی شما یک نیاز مادی دارید باید علل مادی آن نیاز را برآورده کنید. اگر شما بخواهید یک خواسته شما بدون برآورده بودن علل مادی آن ، و تنها به وسیله دعا برآورده شود، درواقع شما درخواست چیزی شبیه به معجزه از خداوند داشته اید. از سوی دیگر وقتی علل مادی یک نیاز برآورده باشد، آن نیاز شما برآورده خواهد شد و دیگر معطل این نمی ماند که آیا شما دعا نیز کرده اید یا نه. حال اگر کسی در کنار آماده کردن علل مادی نیازخود ، دعا هم کند، پس از برآورده شدن نیاز خود تصور میکند که دعایش مستجاب شده و کلی حال میکنه!!!

با سلام مجدد
دوستان خوبم دعا به اين معنا نيست كه انسان از كار و كسب و تلاش و تجارت دست بردارد و بپندارد كه خارج از نظام مادي جهان و قانون علت و معلول مي تواند به زندگي مادي خود رونق ببخشد يا به مراتب عالي معنوي برسد. امام صادق(ع) فرمود: أبي الله أن يجري الاشياء الاّ بأسباب فجعل لكل شيءٍ سبباً .اراده و خواست خدا بر اين قرار گرفته است كه همه چيز بر اساس قانون علّي و معلولي و نظام اسباب و مسببات جريان يابد. به همين جهت براي پيدايش هر چيزي و پديده اي، علتي قرار داده و راهي تعيين فرموده است. اين سخن امام صادق(ع) برگرفته از آية 3 سورة طلاق است كه مي فرمايد: قد جعل الله لكل شيء قدراً؛ خداوند براي هر چيزي، اندازه (و راه و قانوني) قرار داده است.
دعا و به لطف او اميدوار بودن به معني ژرف نگري و بلند نظري و عدم وابستگي به قدرتي غير از خدا است. به بيان ديگر: هر خاصيت و اثري كه در علل و عوامل مادي و غير مادي وجود دارد و هر قدرتي كه درانسان و ابزارهاي مصنوع او موجود است، همه اش از خدا است. انسان بايد با بكارگيري عقل و تدبير، به سعي و تلاش منظم و برنامه ريزي شده اش ادامه دهد و به لطف الهي اميدوار باشد تا او را به هدف برساند و بداند كه بر اساس آيه و أن ليس للانسان إلاّ ما سعي بهره اي براي انسان جز (در ساية) سعي و تلاش نيست. دعا و اميدواري به لطف الهي بدون حركت و تلاش مثل تيراندازي بدون تفنگ و وسيله تير اندازي است كه جز خيال پروري چيزي نيست.
در حديث آمده است: الداعي بلا عمل كالقوس بلاوتر؛دعاي بدون كار و عمل مثل تير انداختن بدون كمان و تفنگ است. يكي از ياران امام صادق(ع) مدتي خدمتش نرسيده بود. حضرت جوياي حال او شد. عرض كردند: او كار و تجارت را ترك كرده و به عبادت رو آورده است. حضرت فرمود: واي بر او! آيا نمي داند كسي كه كار و كسب را ترك كند، دعايش مستجاب نمي شود. شخصي كه تأثير گذاري همه علل مادي و معنوي جهان را از خدا مي داند و به وظيفة خود كه كار و تلاش است مي پردازد و به لطف الهي اميدوار است، از سختي ها و موانع نمي هراسد و يأس و ناميدي به خود راه نمي دهد و از شكست هاي موقتي و ظاهري دلسرد نمي گردد، زيرا در مفهوم حقيقي،توكل به خدا و به لطف او دل بستن، صبر و استقامت نهفته است.
همچنین لازم است بدانیم که يكي از مسائل درجهء اوّل فلسفه , علّت و معلول است كه از لحاظ سبقت و قدمت اولين مسئله اي است كه فكر بشر را به خود متوجه ساخته و او را به تفكر و انديشه براي كشف معمّاي هستي وادار كرده است . براي انسان كه داراي استعداد فكر كردن است , مهم ترين عاملي كه او را در مجراي تفكر مي اندازد, ادراك قانون كلي علّت ومعلول است كه به اين تعبير بيان مي شود: هر حادثه اي علتي دارد; هر معلولي علّتي مي خواهد و اگر انسان در موردحادثه اي نتواند علّت حادثه را بفهمد, به علتي مجهول براي آن معتقد مي شود. گاهي انسان به حوادثي بر مي خورد كه علّت آن ها را نمي داند و به سبب خاصيت انعطاف , اين ناداني را در خود احساس مي كند و از طرف ديگر طبق ادراك كلّي كه از عليّت و معلوليّت دارد, مي داند حادثه علّتي دارد, آن گاه به دنبال علل حوادث مي پردازد.
لذا لازم است بدانیم که:
دعايي كه بر خلاف سنّت تكويني يا تشريعي باشد, مستجاب نمي شود, مثلاً اگر كسي سم ّبخورد و بعد دست و به دعا بردارد كه خدايا! مرا مريض نكن يا كسي مقدار زيادي نمك در غذا بريزد و بعد دعا كندغذا شور نشود يا كسي مراعات بهداشت نكند و دعا كند مريض نشود, اين گونه دعاها كه بر خلاف مسير تكوين وتشريع و سنت است , مستجاب نمي شود. بنابراين دعا بر خلاف قانون علّت و معلول نيست .
اشكال مهم در اين است كه تمام علت ها و معلول ها را نمي شناسيم ; يعني نمي دانيم چه چيز علّت براي چه جيز است و فقط به بعضي از علّت هاپي برده ايم . غير از علل مادي , علل ديگري نيز هست كه ما از آن ها غافل هستيم .

پاورقی:
1.با استفاده از مجموعه آثار شهيد مطهري , ج 6 ص 643ـ 655
2.آل عمران (3 آيهء 47

زینب سادات;70041 نوشت:
اصولا روانشناسان از مطالعه بر روی تاثیر دعا، به اثر تلقین پی برده وحتی شبه داروها را ساخته اند.

ببینید دوستان دردعا نيز نوعي تلقين وجود دارد و مي‏تواند اثراتي همانند آن ايجاد كند، ولي دعا بر خواسته از يك نگرش عميق به جهان هستي است. نگرشي كه در آن آفريننده‏اي قادر قرار دارد و مي‏تواند در آفريده خويش تصرف نمايد.وحال در تلقین اینگونه نیست.
حالا برای اینکه ما فرق بین دعا وتلقین رو بهتر بدانیم به طور خلاصه به موارد زیز اشاره می کنم:
1 ـ در تلقين شخص تلقين كننده تنها به خود متكي است ولي در دعا به خداوند تكيه دارد.
2 ـ تلقين با تلقين متضاد خود از بين مي‏رود و يأس‏آور است؛ ولي دعا چنانچه مستجاب هم نشود، شخص دعا كننده باز اميدواراست.
3 ـ دعا ارتباط با مبدأ هستي و رها سازنده آدمي از غربت و تنهايي و نگاه به بالاتر است ولي تلقين تنها در خود فرو رفتن است.
4 - تاثير تلقين بسيار محدود است؛ ولي دعا دامنه‏اي گسترده دارد.
5 - دعا ممكن است تغييراتي واقعي پديد آورد، ولي تاثير تلقين بيشتر دروني است.
6 - دعا مستند به جهان‏بيني الهي و مطابق با فطرت انساني است ولي تلقين نوعي تمرين رواني است.

موضوع قفل شده است