ترس از خدا

با سلام خدمت شما و آرزوی موفقیت



قبل از پرداختن به بحث باید مطلبی را تذکر دهم و آن اینکه ترس از خدا مانند ترس از جن نیست و نباید این دو را با هم مقایسه کنیم زیرا منظور از ترس از خدا این است که انسان تکالیف خود را انجام دهد و از محرمات دوری کند و بداند اگر به تکالیف خود عمل نکند عذاب اخروی در انتظار اوست.


به عبارت ديگر، اين خداوند نيست كه ما بايد از او بترسيم. بلكه اعمال خود ما است كه بايد از آن بترسيم. چون عذاب جهنم، چيزي جز همان اعمال زشت ما در دنيا نيست و بهشت نيز دست ساخته اعمال نيكو و پسنديده خود ما است.


گاهی اوقات معنای ترس از خدا کوچکی در برابر عظمت و جلال خداوند است .ترس انبیاء و اولیاء از خداوند، همچون ترس انسان از یک حادثه وحشتناک نیست، بلکه ترس آن ها آمیزه ای است از احترام، عنایت و توجه، معرفت و احساس مسئولیت.»



علامه طباطبایی(ره) ذیل آیه 50 سوره نحل[يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ. از پروردگارشان که فراز آنهاست می ترسند و به هر چه مامور شده اند، همان می کنند]
می فرماید:


يَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ"


ترس از خداى را براى ملائكه اثبات مى‏ كند، و با در نظر داشتن اينكه نزد خدا شر و سبب شرى وجود ندارد كه كسى از شرش بترسد و نزد او جز خير چيزى نيست، و نيز با در نظر گرفتن اين نكته كه فرمود:" از پروردگار خود مى‏ترسند" و نفرمود:" از عذاب پروردگار خود" هم چنان كه در جاى ديگر فرموده:" وَ يَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَ يَخافُونَ عَذابَهُ".


اين ترس، همان ترس از خود خداست، هر چند كه نزد خدا جز خير چيزى نباشد، و اگر بگويى وقتى نزد خدا شرى سراغ ندارند پس چرا از او مى‏ترسند؟ در پاسخ مى‏گوييم:
حقيقت ترس عبارت است از: تاثر و انكسار و كوچك شدن، و خلاصه پريدن رنگ روى ضعيف در مقابل قوى‏اى كه با قوتش ظهور يافته و شناخته شده، و تپش قلب زير دست در قبال بالا دست كبير متعال كه با كبريائيش بر همه چيز قاهر شده، پس ترس ملائكه همين تاثر ذاتى ايشان است از آنچه از مقام پروردگار خود مى‏بينند و هرگز از ياد او غافل نمى‏شوند.[1][2]

اما اینکه بگوییم ترس از جن به خاطر عدم شناخت خداوند است همچین ملازمه ای وجود به صورت کلی وجودندارد.ترس از جن می تواند منشا شناختی داشته باشد یعنی بسیاری از ترس ها از این موجود به خاطر شناخت نادرست و غیر واقعی از جن است و برخی از ترس ها نیز دلیل مشخصی ندارند.


برخى از اين نوع ترس‏ها از نگرش غلط و غيرواقعى و باورهاى نادرست ناشى مى‏شود كه در طول زندگى براى انسان شكل گرفته است. گاهى اوقات نيز ترس ازجن و غيره اكتسابى و ياد گرفته شده است يعنى به خاطر تلقين ديگران و يا ترس و دلهره آنها رخ می دهد.


البته لازم به ذکر است هرچقدر شناخت انسان نسبت به خداوند زیاد باشد و به مقام خلوص برسد دیگر از غیر خدا نمی ترسد:


امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «إن المومن یخشع له کل شی و یهابه کل شی ثم قال إذا کان مخلصاً لله أخاف الله منه کل شی حتی هوام الارض و سباعها و طیر و حیتان البحر» «اگر مؤمن به مقام خلوص رسید چون او از غیر خدا نمی ترسد و خدای تعالی همه چیز را از او می ترساند حتی گزند حیوانات و درنده های زمین و پرندگان آسمان و ماهیان دریا را.»

[1] ترجمه المیزان ، ج12،ص387 ، نويسنده: علامه طباطبايى، مترجم: سيد محمد باقر موسوى همدانى‏، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى‏ ، مكان چاپ: قم‏ ، سال چاپ: 1374 ش‏ ، نوبت چاپ: پنجم
[2] برای مطالعه بیشتر ر.ک: www.soalcity.ir/node/155
http://www.askdin.com/thread17784.html
[3] بحارالانوار،ج66،ص285 ، نويسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏ ، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏ ، مكان چاپ: بيروت‏ ، سال چاپ: 1403 ق‏ ، نوبت چاپ: دوم‏

افرین به شما بخاطر همچین تاپیکی
شما از یه طرف صحبت کردید و کاملا هم درست بود
ولی از یه دید دیگه نگاه کنیم
تصور کنیم بگن هر کسی این گناهو انجام بده حتما اعدام می شه و کل زمین هم دوربین مخفی هست تو کل خونه ها تو کل خیابون ها تو کل ماشین ها این دوربین هست
خدا وکیلی کسی اون گناهو انجام می ده؟یا اگر هم انجام بده بعد از اعدام چند نفر دیگه هیچ کس سراغ اون گناه نمی ره
این بخاطر اینه که اولا می ترسه جونش رو از دست بده و دوم هم ترس از ابروش هیچ وقت اصلا اینکارو نمی کنه
حالا خدا رو ببینیم خودش ما رو خلق کرده خودش به ما چشم داده گوش داده زیبایی داده هممون هم می دونیم یه روز می میریم ولی باز گناه حتی بدترین و شرم اورترین گناهان
در صورتی که می دونیم خدا هم می بینه هم می فهمه
واقعا اگر ترس از خدا داشتیم مثل همون مثال این گناهانو انجام می دادیم؟ترس از قیامت داشتیم
متاسفانه انسان غافل است
ان شاالله هممون یه روز بفهمیم اون کسی که واقعا باید ازش بترسیم در صورتی که می تونیم بهترین هم برای ما باشه خداست
یا علی

سلام
جواب سوال شما اینه
بخاطر عدم اگاهی هست
تنها همین باعث می شه که ما ترس داشته باشیم
وقتی اگاهی نباشه بجاش ترس وارد می شه
یه مثال می زنم
شما تلویزیون دارین ازش هم ترسی ندارین چون ازش اگاهی دارین ولی اگر یه ادم 500سال پیش رو بیاری و بعد جلوش تلویزیون رو بذاری و روشن بشه از ترس سکته می کنه چون نسبت بهش اگاهی نداره
ماورا الطبیعه هم بخاطر اینکه جسم فعلی و افکار و استرس ها و مشکلات چنان ما رو مشغول کرده که کلا از روح و ماورا بدور شدیم انگار نه انگار روزی همه ما تو ماوراالبیعه واسه خودمون رییسی می کردیم
ولی چون فراموش کردیم و اگاهیمون هم کم شده پس ازشون ترس داریم
مثلا عارفا انسان های بزرگ که به قدرت ها و چشم برزخی دست پیدا کرده اند هیچ ترسی ندارن چون اگاهی کسب کرده ان
و مطمعن باید باشیم هر چیزی یه ظرفیتی داره انسان به اندازه درجه خودشناسیش اگاهی کسب می کنه
یا علی

ماورا ء الطبیعه وجود داشته و خواهد داشت
اما چطور می توان اونو شناخت؟ابتدا باید و باید از خود شروع کرد
یعنی همون خودشناسی
شما نمی تونی با گوش و چشم فیزیکی وارد ماوراء الطبیعه بشی
هر چیزی نیاز به یه وسیله داره
واسه نوشتن باید از مداد استفاده کرد واسه راه رفتن نیاز به پا هست و...
واسه ارتباط با ماورا هم اولین قدمش خودشناسیه
یعنی بفهمیم ما دارای چه ساختاری هستیم
درون ما هزاران راه و پل وجود داره با دنیای ماورا
ولی تا زمانی که ما بهش توجه نکرده باشیم این هم کار نمی کنه
بذارین یه چیز جالب به شما بگم
انسان های نخستین چجوری با هم ارتباط برقرار می کردن؟حتی امروزه هم از اجسادشون معلوم می شه که دقیقا وسط پیشونی همون جایی که ما مسلمونا در هنگام سجده بر روی مهر می ذاریم یه حفره ای دیگه هم بوده
اونا با همین حفره ارتباط ذهنی با هم داشتن یعنی با ذهن با هم حرف می زدن
روز به روز که انسان به سمت مادی گرایی رفت این حفره کمتر و کمتر شد و تا زمانی که از بین رفت(اگر دقت کنی بعضی از عارفا هم این حفره یا یه نقطه سیاه رو رو پیشونیشون هست بخاطر درجه عرفانی و روحی اونا بخاطر سر به مهر بودنشون و... )
یعنی ارتباط ذهنی انسان از بین رفت تا الان که هیچی ازش نمونده
پس برای ورود به ماورا ابتدا باید خود را شناخت طبق ظرفیت و شناخت و اگاهی ما است که می تونیم وارد ماورا بشیم و پرده ها طبق خواسته خدا کنار رود
موضوعش خیلی خیلی طولانیه شاید ساعت ها هم بنویسم ادامه داره
ولی بهترین راه برای رسیدن به ماورا شناخت خود و وسایل وجودی ماست
در مورد خدا هم همانطور که خدا خودش گفته خدا از رگ گردن هم از ما نزدیکتره یعنی حتی از دست خودمون هم به ما نزدیکتره و همیشه با ما بوده یعنی از وقتی که متولد شدیم از عالم ارواح عالم ذر و ... تا الان
شما خوب بهش اشاره کردین ما خودمون رو گول می زنیم ما فکر می کنیم خدا رو شناختیم واسه همینه که ازش ترسی نداریم چون همیشه با ما بوده و الان متاسفانه بخاطر جسم و مادی گرایی روز به روز ازش دورتر می شیم و انسان همیشه متاسفانه غافل است

سلام عرض میکنم خدمت همتون من با اجازتون تازه وارد سایتتون شدم از خدا میخوام حضورم توی سایت برای خودم وسایر دوستان مفید باشه حالا اگه مفید هم نبود حداقل مضر نباشه.

انسان از وارد شدن در ناشناخته ها نمیترسه از این میترسه که آنچه را که داره از دست بده اگه آدم بدونه که قدرتی واحد بر او وجهان احاطه داره ترسش از بین میره.
اما چرا انسان باید از خدا بترسه؟
ترس از خدا لازمه انجام اعمال و دستوراتیه که خداوند برای آرامش انسان در دنیا و آخرت انسان رو مکلف به انجام اونا کرده.