جمع بندی سلام علي ال ياسين

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
سلام علي ال ياسين

با عرض سلام وادب خواستم که در راستای تحقق بیش از پیش مکتب اهل بیت به تفسیر این آیه شریفه از قرآن بپردازید و بفرمایید آیا آل یاسین هیچ تفسیر و تشبیهی جز خاندان رسول الله(ص) ندارند و اینکه یاسین لقب کسی جز حضرت محمد(ص) نیز هست یا نه و دوست دارم از علمای مهم اهل سنت چون فخر رازی ابن کثیر و طبری و ابن خطیر نیز درین باب ذکر کنید.


کارشناس بحث : مجید

برچسب: 

مشتاق فاطمه(س);278998 نوشت:
با عرض سلام وادب خواستم که در راستای تحقق بیش از پیش مکتب اهل بیت به تفسیر این آیه شریفه از قرآن بپردازید و بفرمایید آیا آل یاسین هیچ تفسیر و تشبیهی جز خاندان رسول الله(ص) ندارند و اینکه یاسین لقب کسی جز حضرت محمد(ص) نیز هست یا نه و دوست دارم از علمای مهم اهل سنت چون فخر رازی ابن کثیر و طبری و ابن خطیر نیز درین باب ذکر کنید.


کارشناس بحث : مجید


با صلوات بر محمد وآل محمد
در جواب سوال شما باید عرض کنم که :
یکی از خصائص بزرگ خاندان رسالت همین است که در قرآن همه جا سلام مخصوص به انبیاء عظام می نماید و می فرماید: سلام علی نوح فی العالمین، سلام علی ابراهیم، سلام علی موسی و هارون،(سوره صافات). ولی در هیچ جای قرآن سلام بر اولاد انبیاء ننموده است مگر بر اولاد خاتم الانبیاء حضرت محمد مصطفی ( صلی الله علیه و اله و سلم)، که می فرماید: سلام علی آل یاسین.(130 سوره صافات)
واما(( یس)) یکی از نام های پیامبر اکرم(ص) است.
در معنای « یس» و این که یس از نام های حضرت محمد(ص) است، چون می دانید در قرآن مجید پنج اسم از دوازده اسم پیغمبر برای مزید بینایی امت ذکر گردیده و آن پنج اسم مقدس((محمد)) ، ((احمد))، (( عبدالله)) ، (( نون)) و (( یس)) است.
خداوند در اول سوره یاسین می فرماید که: یس و القرآن الحکیم انک لمن المرسلین.[ ای سید رسولان و ای کاملترین انسان! قسم به قرآن حکمت بیان به درستی که توالبته از پیغمبران خدائی] . یا حرف نداء و «س» نام مبارک آن حضرتو اشاره به حقیقت و سویت اعتدالیه ظاهریه و باطنیه آن حضرت می باشد.

پس « یس» از نام های پیامبر است لذا ال یاسین همان ال محمد(صلوات الله علیه اجمعین) است و سلام علی آل یاسین یعنی سلام بر آل محمد(صلوات الله علیه اجمعین)
اما آن چه در کتب اهل سنت به آن پرداخته اند :
ابن حجر مکی متعصب در ذیل آیه سوم از آیاتیکه در کتاب « صواعق محرقه» در فضایل اهل بیت نقل نموده، نوشته است که : جماعتی از مفسرین از ابن عباس معروف به حبر امت نقل نموده اند که : ان المراد بذلک سلام علی آل محمد، یعنی: مراد از ال یاسین ال محمدند.پس سلام بر ال یاسین ، سلام بر ال محمد است و همچنین می نویسد که: امام فخر رازی ذکر نموده است:
ان اهل بیته یساوی فی خمسه اشیاء فی السلام علیک ایها النبی و قال السلام علی ال یاسین و فی الصلوه علیه و علیهم فی التشهد و فی الطهاره قال تعالی طه یا طاهر و قال یطهرکم تطهیرا و فی تحریم الصدفه و فی المحبه قال تعالی قل ان کنتم تحبون الله قاتبعونی یحببکم و قال قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی
یعنی:
اهل بیت ان حضرت در پنج چیز با ان حضرت برابری می کنند، اول در سلام، فرموده: سلام بر پیغمبر بزرگوار و نیز فرموده سلام بر آل یاسین( ال محمد) و دوم در صلوات بر ان حضرت و بر ایشان در تشهد نماز،سوم در طهارت که خدای متعال فرموده است: طه، یعنی ای طاهر و در باره انها ایه ی تطهیر را نازل فرموده و چهارم در تحریم صدقه که بر پیغمبر و اهل بیتش حرام است، پنجم در محبت که خدای متعال فرموده:بگو اگر شما دوست می دارید خدا را متابعت نمایید مرا،تا دوست بدارد خدا شما را و در باره اهل بیت ان حضرت فرموده: محمد بگو ( به امت) من اجر و مزدی از شما نمی خواهم مگر دوستی ذوی القربی و اهل بیتم( ایه 23 شوری)
ابوبکر بن شهاب الدین علوی در ص 24 باب اول « رشفه الصادی من بحر فضائل النبی الهادی» چاپ مصر سال 1303 از جماعتی از مفسرین از ابن عباس نقل نموده که مراد از ال یاسین در ایه فوق، آل محمد هستند
همچنین امام فخر رازی در ص 163 جلد هفتم « تفسیر کبیر مفاتیح الغیب» از جماعتی از مفسرین از ابن عباس نقل نموده که سلام علی آل یاسین یعنی سلام بر آل محمد...
در چنین مقام بالایی، خداوند متعال درود و سلام و صلوات بر اهل بیت (صلوات الله علیه اجمعین) فرستاده و فرموده سلام بر آل محمد. ما نیز از خدای خود تاسی کرده و بر این عزیزان سلام و درود می فرستیم و از پیامبر خود نیز تاسی می کنیم و به اهل بیتش (صلوات الله علیه اجمعین) متوسل می شویم ، زیرا نبی مکرم اسلام (ص) فرمود:
اهل بیت من مانند کشتی نوح هستند که هر کس سوار شد، نجات یافت و هر کس تخلف ورزید هلاک شد...
و همچنین فرمود:
من دو چیز گرانبها بین شما به امانت می گذارم، یکی کتاب خدا و دیگری عترت و اهل بیتم، مادامی که به انها تمسک جویید گمراه نمی شوید، این دو از هم جدا نمی شوند تا انکه در کنار حوض کوثر بر من وارد آیند. به امیدی آن روزی که ان شاءالله کنار حوض کوثر از دست ساقی کوثر آب گورا بنوشیم.

باتشکر از جواب شما اما

مجید;279041 نوشت:
من دو چیز گرانبها بین شما به امانت می گذارم، یکی کتاب خدا و دیگری عترت و اهل بیتم،

بنظر شما اهل بیت بمعنای عترت است؟
مجید;279041 نوشت:
ر معنای « یس» و این که یس از نام های حضرت محمد(ص) است،

پس چرا بین شیعه و سنی درین باب اختلاف است؟

تفسیر:

پیامبر خدا «الیاس»(علیه السلام) در برابر مشرکان

چهارمین سرگذشتى که از انبیاء پیشین در این سوره آمده است، سرگذشت فشرده اى از «الیاس»(علیه السلام) است، مى فرماید: «الیاس از رسولان خدا بود» (وَ إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ).

درباره «الیاس»(علیه السلام) و خصوصیات نسب و زندگى او بحثهائى است که در نکات آخر این آیات ـ به خواست خدا ـ خواهد آمد.

* * *

سپس، براى شرح این اجمال به تفصیل پرداخته، مى گوید: «به خاطر بیاور، هنگامى که به قومش هشدار داده گفت: آیا پرهیزکارى پیشه نمى کنید»؟ (إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ لا تَتَّقُونَ).

تقواى الهى و پرهیز از شرک و بت پرستى، از گناه، ظلم و فساد، و از آنچه انسانیت را به تباهى مى کشاند.

* * *

در آیه بعد، با صراحت بیشترى از این مسأله سخن مى گوید: «آیا بت «بعل» را مى خوانید و بهترین خالق ها را رها مى سازید»؟! (أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ).

و از اینجا روشن مى شود که آنها بت معروفى به نام «بعل» داشتند که در مقابل آن سجده مى کردند، «الیاس»(علیه السلام) آنها را از این عمل زشت باز داشت، و به سوى آفریدگار بزرگ جهان و توحید خالص دعوت کرد.

و از همین جا است که جمعى معتقدند، مرکز فعالیت «الیاس»(علیه السلام) شهر «بعلبک» از شهرهاى «شامات» بوده است(1)

زیرا «بعل»، نام آن بت مخصوص و «بک» به معنى شهر بود، و از ترکیب این دو با هم «بعلبک» به وجود آمد، گفته اند: این بت طلائى به قدرى بزرگ بود که طولش به 20 ذراع مى رسید! چهار صورت داشت، و خدمه او بالغ بر چهار صد نفر بود!.(2)

ولى بعضى، «بعل» را اسم بت معینى ندانسته، بلکه به معنى مطلق بت گرفته اند، و بعضى دیگر، آن را به معنى «ربّ و معبود» مى دانند.

«راغب» در «مفردات» مى گوید: «بعل» در اصل، به معنى شوهر است، اما «عرب» معبودهائى را که به وسیله آن به خدا تقرب مى جستند «بعل» مى نامید.

تعبیر به بهترین خالق، با این که آفریننده واقعى در عالم جز خدا نیست ـ ظاهراً اشاره به مصنوعاتى است که انسان با تغییر شکل دادن مواد طبیعى درست مى کند، و از این نظر خالق بر او اطلاق مى گردد، هر چند خالق مجازى است.

* * *

به هر حال «الیاس»(علیه السلام) این قوم بت پرست را سخت نکوهش کرد، و ادامه داد: «خدائى را رها مى کنید که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شما است» (اللّهَ رَبَّکُمْ وَ رَبَّ آبائِکُمُ الْأَوَّلِینَ).

مالک و مربى همه شما او بوده و هست، هر نعمتى دارید از او است، و حل هر مشکلى با دست قدرت او میسر است، غیر از او نه سرچشمه خیر و برکتى وجود دارد و نه دفع کننده شر و آفتى.

گویا بت پرستان زمان «الیاس»(علیه السلام) همانند بت پرستان عصر پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)براى توجیه کار خود، تکیه بر سنت نیاکان و پیشینیان مى کردند، که «الیاس»(علیه السلام)در پاسخ آنها مى گوید: «اللّه ربّ شما و ربّ پدران شما است».

تعبیر به «ربّ» (مالک و مربى) بهترین محرک براى تفکر و اندیشه است، چرا که مهمترین مسأله در زندگى انسان، این است که: بداند از ناحیه چه کسى آفریده شده؟ و امروز صاحب اختیار، مربى و ولى نعمت او کیست؟

* * *

اما این قوم خیره سر و خودخواه، گوش به اندرزهاى مستدل، و هدایت هاى روشن این پیامبر بزرگ الهى فرا ندادند، «و به تکذیب او برخاستند» (فَکَذَّبُوهُ).

خداوند هم مجازات آنها را در یک جمله کوتاه بیان کرده مى فرماید: «آنها در دادگاه عدل الهى، و در عذاب دوزخ او احضار مى شوند» (فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ).

و به کیفر اعمال زشت و شوم خود خواهند رسید.

* * *

ولى، ظاهراً گروه اندکى از پاکان نیکان و خالصان، به «الیاس»(علیه السلام) ایمان آوردند، براى آن که حق آنها فراموش نگردد، بلافاصله مى فرماید: «مگر بندگان مخلص خدا» (إِلاّ عِبادَ اللّهِ الْمُخْلَصِینَ).(3)

* * *

در آیات اخیر این داستان، همان مسائل چهارگانه اى را که در سرگذشتهاى پیامبران دیگر (در مورد موسى، هارون، ابراهیم و نوح(علیهم السلام)) آمده بود به خاطر اهمیتى که دارد تکرار شده است:

نخست، مى فرماید: «ما نام نیک الیاس را در میان امتهاى بعد جاودان ساختیم» (وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ).

امتهاى دیگر، زحمات این انبیاء بزرگ را که در پاسدارى خط توحید، و آبیارى بذر ایمان منتهاى تلاش و کوشش را به عمل آوردند، هرگز فراموش نخواهند کرد، و تا دنیا برقرار است، یاد و مکتب این بزرگمردانِ فداکار، زنده و جاویدان است.

در مرحله دوم، مى افزاید: «سلام و درود بر الیاسین» (سَلامٌ عَلى إِلْیاسِینَ).

تعبیر به «الیاسین» به جاى «الیاس»، یا به خاطر این است که: «الیاسین» لغتى در واژه «الیاس» بود، و هر دو به یک معنى است، و یا اشاره به الیاس و پیروان او است که به صورت جمعى آمده است.(4)

* * *

در مرحله سوم، مى فرماید: «ما این گونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم» (إِنّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ).

منظور نیکوکارى و احسان به معنى وسیع کلمه است که عمل به تمام آئین و دستورات او را شامل مى شود، سپس مبارزه با هرگونه شرک و انحراف و گناه و فساد.

* * *

و در مرحله چهارم، ریشه اصلى همه اینها که «ایمان» است را طرح مى کند و مى گوید: «مسلماً او (الیاس) از بندگان مؤمن ماست» (إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ).

«ایمان» و «عبودیت» سرچشمه احسان، و «احسان» عامل قرار گرفتن در صف مخلصین است و مشمول سلام خدا شدن.

* * *

نکته ها:

1 ـ «الیاس» کیست؟

در این که «الیاس»(علیه السلام) یکى از پیامبران بزرگ خدا است، تردیدى نیست، و آیات مورد بحث با صراحت این مسأله را بیان کرده، آنجا که مى گوید: «إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ».

نام این پیامبر در دو آیه از قرآن مجید آمده است: یکى در همین سوره، و دیگرى در سوره «انعام» همراه گروه دیگرى از پیامبران آنجا که مى فرماید: «وَ زَکَرِیّا وَ یَحْیى وَ عِیسى وَ إِلْیاسَ کُلٌّ مِنَ الصّالِحِینَ».(5)

ولى، در این که «الیاس»(علیه السلام) نام دیگر یکى از پیامبران است که در قرآن نامشان آمده، یا مستقلاً نام پیغمبرى است، و ویژگى هاى او کدام است؟ مفسران نظرات گوناگونى دارند:

الف: بعضى معتقدند: «الیاس»(علیه السلام) همان «ادریس»(علیه السلام) است (زیرا ادریس، ادراس نیز تلفظ شده، و با تغییر مختصرى الیاس شده است).

ب: «الیاس»(علیه السلام) از پیامبران «بنى اسرائیل» است، فرزند «یاسین» از نواده هاى «هارون» برادر «موسى»(علیه السلام).

ج: «الیاس» همان «خضر» است.

در حالى که، بعضى دیگر، معتقدند «الیاس» از دوستان «خضر» است، و هر دو زنده اند، با این تفاوت که «الیاس»(علیه السلام) مأموریتى در خشکى دارد، ولى «خضر»(علیه السلام) در جزائر و دریاها، بعضى دیگر، مأموریت «الیاس»(علیه السلام) را در بیابان ها و مأموریت «خضر»(علیه السلام) را در کوه ها مى دانند، و براى هر دو، عمر جاودان قائلند، بعضى نیز «الیاس»(علیه السلام) را فرزند «الیسع»(علیه السلام) دانسته اند.

د: «الیاس»(علیه السلام) همان «ایلیا» پیامبر بنى اسرائیل معاصر «آجاب» پادشاه بنى اسرائیل بود که خداوند او را براى تخویف و هدایت این پادشاه جبار فرستاده.

بعضى، او را نیز «یحیى» تعمید دهنده «مسیح» دانسته اند.

اما آنچه با ظاهر آیات قرآن هماهنگ است، این است که: این کلمه مستقلاً نام یکى از پیامبران است ـ غیر از آنها که نامشان در قرآن آمده، ـ که براى هدایت یک قوم بت پرست مأمور گردید، و اکثریت آن قوم به تکذیب او برخاستند، اما گروهى از مؤمنان مخلص به او گرویدند.

و به طورى که قبلاً هم اشاره کردیم، بعضى با توجه به این که: نام بت بزرگ این قوم «بعل» بوده، معتقدند: این پیامبر از سرزمین «شامات» برخاست، و مرکز فعالیت او را شهر «بعلبک» مى دانند که امروز جزء «لبنان» است و در مرز «سوریه» قرار دارد.

به هر حال، درباره این پیامبر داستان هاى مختلفى در کتاب ها آمده است که چون مورد اعتماد و اطمینان نبود از نقل آن صرف نظر مى کنیم.(6)

* * *

2 ـ «الیاسین» کیانند؟

مفسران و مورخان در مورد «الیاسین»، نظرات متفاوتى دارند:

الف: بعضى، آن را لغتى در «الیاس» مى دانند، یعنى همان گونه که فى المثل «میکان» و «میکائیل» دو تعبیر از آن فرشته مخصوص است، و «سینا» و «سینین» هر دو نام براى سرزمین معروفى است، «الیاس» و «الیاسین» نیز دو تعبیر از این پیغمبر بزرگ است.(7)

ب: بعضى دیگر، آن را جمع مى دانند، به این ترتیب که «الیاس» با یاء نسبت همراه شده، و «الیاسى» شده، و بعد با یاء و نون جمع بسته شده و «الیاسیین» گردیده، و پس از تخفیف، «الیاسین» شده، بنابراین مفهومش کلیه کسانى است که به «الیاس» مربوط بودند و پیرو مکتب او شدند.(8)

ج: «آلیاسین» با الف ممدوده، ترکیبى است از کلمه «آل» و «یاسین»، «یاسین» طبق نقلى نام پدر «الیاس» است، و طبق نقل دیگرى از نام هاى پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله)، بنابراین «آل یاسین» به معنى خاندان پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله)یا خاندان «یاسین» پدر «الیاس» مى باشد.

قرائن روشنى در خود قرآن است که همان معنى اول را تأیید مى کند که منظور از «الیاسین» همان «الیاس» است; زیرا بعد از آیه «سَلامٌ عَلى اِلْیاسِیْنَ» به فاصله یک آیه مى گوید: إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ: «او از بندگان مؤمن ما بود»، بازگشت ضمیر مفرد به «الیاسین» دلیل بر این است که او یک نفر بیشتر نبوده، یعنى همان «الیاس».

قرینه دیگر، این که: این آیات چهارگانه اى که در پایان ماجراى «الیاس» آمده، عیناً همان آیاتى است که در پایان داستان «نوح»، «ابراهیم»، «موسى» و «هارون»(علیهم السلام) بود، و هنگامى که این آیات را در کنار هم قرار مى دهیم مى بینیم سلامى که از سوى خدا در این آیات ذکر شده، به همان پیامبرى است که در صدر سخن آمده است (سَلامٌ عَلى نُوح فِى الْعالَمِینَ ـ سَلامٌ عَلى اِبْراهِیْمَ ـ سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ).

بنابراین در اینجا هم «سَلامٌ عَلى اِلْیاسِیْنَ» سلام بر «الیاس» خواهد بود (دقت کنید).

نکته اى که در اینجا باید مورد توجه قرار گیرد، این است که در بسیارى از تفاسیر، حدیثى نقل شده که سند آن به «ابن عباس» برمى گردد، او مى گوید: منظور از «آل یاسین» آل محمّد(صلى الله علیه وآله) است; چرا که «یاسین» از اسماء پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) است.

در «معانى الاخبار» «صدوق» در بابى که براى تفسیر «آل یاسین» ذکر کرده پنج حدیث در همین زمینه نقل شده که هیچ کدام از آنها به ائمه اهلبیت(علیهم السلام) ـ جز یک حدیث ـ منتهى نمى شود، و راوى آن حدیث شخصى به نام «کادح» یا «قادح» است(9) که در کتب رجال خبرى از او نیست.

از آنجا که این اخبار، روى فرض این است که قرائت آیه فوق را به صورت «سَلامٌ عَلى آلِ یاسِیْنَ» بخوانیم، و هماهنگى آیات را نادیده بگیریم، و اسناد این روایات نیز چنان که دیدیم قابل گفتگو است، بهتر این است که از قضاوت درباره این روایات، خوددارى کنیم و علم آن را به اهلش بسپاریم.

خب اینا چه ربطی به این داره که من میگم ال یاسین معنی جز الیاس ندارد. کارشناسان اثبات کنید اما نه با تحریف معنایی قرآن کریم

مشتاق فاطمه(س);279238 نوشت:
خب اینا چه ربطی به این داره که من میگم ال یاسین معنی جز الیاس ندارد. کارشناسان اثبات کنید اما نه با تحریف معنایی قرآن کریم

با سلام و درود بر شما
اولا حضرتعالي اين انحصار را از كجاي آيات قرآن اقتباس كرديد ؟؟؟
ثانيا ادب گفتاري را در باره كارشناسان خدوم و فرهيخته انجمن رعايت بفرمائيد
و اما جواب حضرتعالي از بعضي روايات
يك روايت را از بحار الانوار با سلسه سند كامل برايتان مي آورم

وَ وَجَدْتُ بِخَطِّ الشَّيْخِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْجُبَعِيِّ نَقْلًا مِنْ خَطِّ الشَّيْخِ الْأَجَلِّ عَلِيِّ بْنِ السُّكُونِ حَدَّثَنَا الشَّيْخُ الْأَجَلُّ الْفَقِيهُ سَدِيدُ الدِّينِ أَبُو مُحَمَّدٍ عَرَبِيُّ بْنُ مُسَافِرٍ الْعِبَادِيُّ أَدَامَ اللَّهُ تَأْيِيدَهُ قِرَاءَةً عَلَيْهِ قَالَ حَدَّثَنَا الشَّيْخُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ طَحَّالٍ الْمِقْدَادِيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ بِمَشْهَدِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ فِي الطِّرْزِ الْكَبِيرِ الَّذِي عِنْدَ رَأْسِ الْإِمَامِ ع فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ سَنَةَ تِسْعٍ وَ ثَلَاثِينَ وَ خَمْسِمِائَةٍ قَالَ حَدَّثَنَا الشَّيْخُ الْأَجَلُّ السَّيِّدُ الْمُفِيدُ أَبُو عَلِيٍّ الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الطُّوسِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِالْمَشْهَدِ الْمَذْكُورِ عَلَى صَاحِبِهِ أَفْضَلُ السَّلَامِ فِي الطِّرْزِ الْمَذْكُورِ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ ذِي الْقَعْدَةِ سَنَةَ تِسْعٍ وَ خَمْسِمِائَةٍ قَالَ حَدَّثَنَا السَّيِّدُ السَّعِيدُ الْوَالِدُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ الْبَزَّازِ قَالَ أَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى الْقُمِّيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ زَنْجَوَيْهِ الْقُمِّيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ قَالَ أَبُو عَلِيٍّ الْحَسَنُ بْنُ أُشْنَاسٍ وَ أَخْبَرَنَا أَبُو الْمُفَضَّلِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الشَّيْبَانِيُّ أَنَّ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيَّ أَخْبَرَهُ وَ أَجَازَ لَهُ جَمِيعَ مَا رَوَاهُ أَنَّهُ خَرَجَ إِلَيْهِ تَوْقِيعٌ مِنَ النَّاحِيَةِ الْمُقَدَّسَةِ حَرَسَهَا اللَّهُ بَعْدَ الْمَسَائِلِ الَّتِي سَأَلَهَا وَ الصَّلَاةَ وَ التَّوَجُّهَ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ لَا لِأَمْرِ اللَّهِ تَعْقِلُونَ وَ لَا مِنْ أَوْلِيَائِهِ تَقْبَلُونَ حِكْمَةٌ بالِغَةٌ فَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ وَ السَّلَامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ فَإِذَا أَرَدْتُمُ التَّوَجُّهَ بِنَا إِلَى اللَّهِ تَعَالَى وَ إِلَيْنَا فَقُولُوا كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ سَلَامٌ عَلَى آلِ يَاسِينَ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ مَنْ يَهْدِيهِ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِيمَ التَّوَجُّهَ قَدْ آتَاكُمُ اللَّهُ يَا آلَ يَاسِينَ خِلَافَتَهُ وَ عَلَّمَ مَجَارِيَ أَمْرِهِ فِيمَا قَضَاهُ وَ دَبَّرَهُ وَ رَتَّبَهُ وَ أَرَادَهُ فِي مَلَكُوتِهِ فَكَشَفَ لَكُمُ الْغِطَاءَ وَ أَنْتُمْ خَزَنَتُهُ وَ شُهَدَاؤُهُ وَ عُلَمَاؤُهُ وَ أُمَنَاؤُهُ سَاسَةُ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانُ الْبِلَادِ وَ قُضَاةُ الْأَحْكَامِ وَ أَبْوَابُ الْإِيمَانِ
__________________
بحار الأنوار، ج‏91، ص: 37

سه حديث ديگر نيز ار كتاب معاني الاخبار شيخ صدوق رحمه الله عليه مي آورم لطفا دقت فرمائيد
1 حدثنا عبد الله بن محمد بن عبد الوهاب قال حدثنا أبو محمد عبد الله بن يحيى بن عبد الباقي قال حدثنا أبي قال حدثنا علي بن الحسن بن عبد الغني قال المغاني قال حدثنا عبد الرزاق عن مندل عن الكلبي عن أبي صالح عن ابن عباس في قوله عز و جل سلام على آل ياسين قال السلام من رب العالمين على محمد و آله ص و السلامة لمن تولاهم في القيامة

2 حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق الطالقاني رضي الله عنه قال حدثنا أبو أحمد عبد العزيز بن يحيى بن أحمد بن عيسى الجلودي البصري قال حدثنا محمد بن سهل قال حدثنا الخضر بن أبي فاطمة البلخي قال حدثنا وهب بن نافع قال حدثني كادح عن الصادق جعفر بن محمد عن أبيه عن آبائه عن علي ع في قوله عز و جل سلام على آل ياسين قال ياسين محمد ص و نحن آل ياسين‏

3 حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق رضي الله عنه قال حدثنا أبو أحمد عبد العزيز بن يحيى بن أحمد بن عيسى الجلودي البصري قال حدثني الحسين بن معاذ قال حدثنا سليمان بن داود قال حدثنا الحكم بن ظهير عن السندي عن أبي مالك في قوله عز و جل سلام على آل ياسين قال ياسين محمد ص و نحن آل ياسين‏

4 حدثنا أبي رحمه الله قال حدثنا عبد الله بن الحسن المؤدب عن أحمد بن علي الأصبهاني عن إبراهيم بن محمد الثقفي قال أخبرني أحمد بن أبي عمرة النهدي قال حدثني أبي عن محمد بن مروان عن محمد بن السائب عن أبي صالح عن ابن عباس في قوله عز و جل سلام على آل ياسين قال على آل محمد ع‏

5 حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق الطالقاني رضي الله عنه قال حدثنا عبد العزيز بن يحيى الجلودي قال حدثنا محمد بن سهل قال حدثنا إبراهيم بن معمر قال حدثنا عبد الله بن داهر الأحمري قال حدثني أبي قال حدثنا الأعمش عن يحيى بن وثاب عن أبي عبد الرحمن السلمي أن عمر بن الخطاب كان يقرأ سلام على آل ياسين قال أبو عبد الرحمن السلمي آل ياسين آل محمد ع‏
_______________
معاني الأخبار، ص: 123

مشتاق فاطمه(س);279059 نوشت:
نقل نوشته اصلی توسط : مجید من دو چیز گرانبها بین شما به امانت می گذارم، یکی کتاب خدا و دیگری عترت و اهل بیتم، بنظر شما اهل بیت بمعنای عترت است؟

با صلوات بر محمد وآل محمد
جناب مشتاق فاطمه (س)اگر در روایت ثقلین که از روایات متواتر در بین شیعه وسنی است کمی دقت بفرمایید،به این نکته اشاره شده است که ،گاهی عبارت ...کتاب الله وعترتی واهل بیتی آمده و گاهی عبارت...کتاب الله و اهل بیتی آمده وگاهی عبارت ...کتاب الله وعترتی آمده است .پس با این حدیث شریف جواب سوال شما داده می شود .که این دو کلمه عبارتٌ اخرای یکدیگر هستند .ودر روایت ثقلین آمده اند.

مشتاق فاطمه(س);279059 نوشت:
نقل نوشته اصلی توسط : مجید ر معنای « یس» و این که یس از نام های حضرت محمد(ص) است، پس چرا بین شیعه و سنی درین باب اختلاف است؟

با صلوات بر محمد وآل مجمد
در کتاب جواهر الحسان فی تفسیر القرآن از عبد الرحمان بن محمد ثعالبی که یک تفسیر روایی است این گونه آمده است:«قوله عزّ و جلّ: يس- وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ- إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ قد تقدّم الكلام في الحروف المقطّعة، و يختص هذا الموضع بأقوال، منها: أن ابن جبير قال: يس اسم من أسماء محمّد (ع)
و در کتاب حقائق التفسیر از محمد بن سلمی از اهل سنت نیز این گونه آمده است :« «يس».
قال جعفر الصادق رضي اللّه عنه في قوله «يس»
اي يا سيد، مخاطبا لنبيه صلعم. لذلك قال النبي عليه السلام: انا سيدكم (انا سید ولد آدم ولافخر) و لم يمدح بذلك نفسه و لكنه اخبر عن معنى مخاطبة الحق إياه بقوله «يس»پس این ادعا که اختلاف بین شیعه وسنی است رد می شود.

ال یاسین چه ربطی به آل یاسین دارد؟ اگر الله(جل جلاله) میخواستند حتما درین کتاب مبین بجای لفظ ال آل میآوردند. همانطور که در آل ابراهیم و آل عمران را آورده است

کمک کنید;284630 نوشت:
ال یاسین چه ربطی به آل یاسین دارد؟ اگر الله(جل جلاله) میخواستند حتما درین کتاب مبین بجای لفظ ال آل میآوردند. همانطور که در آل ابراهیم و آل عمران را آورده است

با صلوات بر محمدو آل محمد
در سوره ی مبارکه صافات این گونه آمده است:
سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏ياسِينَ «130» إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ «131» إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ «132»

سلام و درود بر الياس. ما اين گونه نيكوكاران را پاداش مى‏دهيم. همانا او از بندگان مؤمن ماست.

نكته‏ها:

مراد از «إِلْ‏ياسِينَ» همان «الياس» است كه در چند آيه قبل سخن درباره او بود و اين دو كلمه نام يك فرد است، مانند «سينا» و «سينين» كه نامِ يك سرزمين است. بهترين دليل بر اين مطلب آن است كه اولًا در آيات بعد، ضمير مفرد درباره او به كار مى‏رود: «إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا» و ثانياً تشابه و تكرار اين آيات در مورد پيامبران قبلى يعنى حضرت نوح، ابراهيم، موسى و هارون، نشان مى‏دهد كه مراد از «إِلْ‏ياسِينَ» در «سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏ياسِينَ»، همان «الياس» در «إِنَّ إِلْياسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ» مى‏باشد.

رواياتى كه‏ «إِلْ‏ياسِينَ» را «آل‏ ياسين‏» قرائت كرده و مراد از آن را خاندان پيامبر اسلام دانسته، اكثراً از اهل بيت عليهم السلام نيست و مورد اعتماد نمى‏باشد.(1)
.....................................................
(1)تفسير نور(10جلدى)، ج‏8، ص: 58

پرسش:
آیا آل یاسین هیچ تفسیر و تشبیهی جز خاندان رسول الله(ص) ندارند و اینکه یاسین لقب کسی جز حضرت محمد(ص) نیز هست یا نه؟ لطفااز علمای مهم اهل سنت در این باب ذکر کنید.


پاسخ:
با سلام وعرض ادب واحترام خدمت شما کاربر محترم
در جواب سوال شما باید عرض کنم که :
در قرآن مجید سلام را مخصوص به انبیاء عظام نموده و می فرماید:« سَلامٌ عَلى‏ نُوحٍ فِي الْعالَمينَ (79)، سَلامٌ عَلى‏ إِبْراهيمَ (109)، سَلامٌ عَلى‏ مُوسى‏ وَ هارُونَ (120)» (سوره صافات).
ولی در هیچ جای قرآن سلام بر اولاد انبیاء نیامده است، مگر بر اولاد خاتم الانبیاء حضرت محمد مصطفی ( صلی الله علیه و اله و سلم)، که می فرماید:« سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏ياسينَ (130)»(سوره صافات)
واما در مورد خود کلمه (( یس)) که از حروف مقطعه می باشد، یکی از نام های پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله و سلم) است.
در معنای « یس» و این که « یس» از نام های حضرت محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) است، چون می دانید در قرآن مجید پنج اسم از دوازده اسم پیغمبر برای مزید بینایی امت ذکر گردیده و آن پنج اسم مقدس((محمد)) ، ((احمد))، (( عبدالله)) ، (( نون)) و (( یس)) است.
خداوند در اول سوره یاسین می فرماید که: یس و القرآن الحکیم انک لمن المرسلین.[ ای سید رسولان و ای کاملترین انسان! قسم به قرآن حکمت بیان به درستی که توالبته از پیغمبران خدائی] . یا حرف نداء و «س» نام مبارک آن حضرت و اشاره به حقیقت و سویت اعتدالیه ظاهریه و باطنیه آن حضرت می باشد.
برای تبین بحث به دو روایت در این زمینه اشاره می گردد: در کتاب جواهر الحسان فی تفسیر القرآن از عبد الرحمان بن محمد ثعالبی که یک تفسیر روایی است این گونه آمده است:«قوله عزّ و جلّ: يس- وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ- إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ قد تقدّم الكلام في الحروف المقطّعة، و يختص هذا الموضع بأقوال، منها: أن ابن جبير قال: يس اسم من أسماء محمّد (ع)
و در کتاب حقائق التفسیر از محمد بن سلمی از اهل سنت نیز این گونه آمده است :« «يس».
قال جعفر الصادق رضي اللّه عنه في قوله «يس»
اي يا سيد، مخاطبا لنبيه صلعم. لذلك قال النبي عليه السلام: انا سيدكم (انا سید ولد آدم ولافخر) و لم يمدح بذلك نفسه و لكنه اخبر عن معنى مخاطبة الحق إياه بقوله «يس»پس این ادعا که اختلاف بین شیعه وسنی است رد می شود.
پس « یس» از نام های پیامبر است، لذا آل یاسین همان آل محمد(صلوات الله علیه اجمعین) است و سلام علی آل یاسین یعنی سلام بر آل محمد(صلوات الله علیه اجمعین)
اما آن چه در کتب اهل سنت به آن پرداخته اند :

ابن حجر مکی متعصب در ذیل آیه سوم از آیاتی که در کتاب « صواعق محرقه» در فضایل اهل بیت نقل نموده، نوشته است که : جماعتی از مفسرین از ابن عباس معروف به حبر امت نقل نموده اند که :« ان المراد بذلک سلام علی آل محمد»؛ مراد از آل یاسین آل محمدند.
پس سلام بر آل یاسین ، سلام بر آل محمد است و همچنین می نویسد که:
امام فخر رازی ذکر نموده است:« ان اهل بیته یساوی فی خمسه اشیاء فی السلام علیک ایها النبی و قال السلام علی ال یاسین و فی الصلوه علیه و علیهم فی التشهد و فی الطهاره قال تعالی طه یا طاهر و قال یطهرکم تطهیرا و فی تحریم الصدفه و فی المحبه قال تعالی قل ان کنتم تحبون الله قاتبعونی یحببکم و قال قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی»؛ اهل بیت آن حضرت در پنج چیز با آن حضرت برابری می کنند، اول در سلام، فرموده: سلام بر پیغمبر بزرگوار و نیز فرموده سلام بر آل یاسین( ال محمد) و دوم در صلوات بر آن حضرت و بر ایشان در تشهد نماز،سوم در طهارت که خدای متعال فرموده است: طه، یعنی ای طاهر و در باره آنها آیه ی تطهیر را نازل فرموده و چهارم در تحریم صدقه که بر پیغمبر و اهل بیتش حرام است، پنجم در محبت که خدای متعال فرموده:بگو اگر شما دوست می دارید خدا را متابعت نمایید مرا،تا دوست بدارد خدا شما را و در باره اهل بیت آن حضرت فرموده: محمد بگو ( به امت) من اجر و مزدی از شما نمی خواهم مگر دوستی ذوی القربی و اهل بیتم. ( ایه 23 شوری)
ابوبکر بن شهاب الدین علوی در ص 24 باب اول « رشفه الصادی من بحر فضائل النبی الهادی» چاپ مصر سال 1303 از جماعتی از مفسرین از ابن عباس نقل نموده که مراد از آل یاسین در آیه فوق، آل محمد هستند.
همچنین امام فخر رازی در ص 163 جلد هفتم « تفسیر کبیر مفاتیح الغیب» از جماعتی از مفسرین از ابن عباس نقل نموده که:« سلام علی آل یاسین» یعنی سلام بر آل محمد...

در چنین مقام بالایی، خداوند متعال درود و سلام و صلوات بر اهل بیت (صلوات الله علیه اجمعین) فرستاده و فرموده سلام بر آل محمد. ما نیز از خدای خود تاسی کرده و بر این عزیزان سلام و درود می فرستیم و از پیامبر خود نیز تأسی می کنیم و به اهل بیتش (صلوات الله علیه اجمعین) متوسل می شویم ، زیرا نبی مکرم اسلام (ص) فرمود:« اهل بیت من مانند کشتی نوح هستند که هر کس سوار شد، نجات یافت و هر کس تخلف ورزید هلاک شد...»
و همچنین فرمود:« من دو چیز گرانبها بین شما به امانت می گذارم، یکی کتاب خدا و دیگری عترت و اهل بیتم، مادامی که به آنها تمسک جویید گمراه نمی شوید، این دو از هم جدا نمی شوند تا آنکه در کنار حوض کوثر بر من وارد آیند.»

موضوع قفل شده است