آداب مهمانی

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آداب مهمانی

باسمه تعالی
باسلام:
دو سه روزی که در این سبز چمن مهمانی
همچو نرگس به ته پای نظر باید داشت(1)
با توجه به رزّاق بودن حق تعالی و اینکه همه خلق میهمان ضیافت الله می باشند وبر سر سفره حق تعالی،از ارزاق مادی ومعنوی بهره مند می شوند،حضور در مهمانی ،مستلزم مراعات آدابی است که مهمان ضیافت الله باید به آنها توجه داشته باشد وآنها را مراعات کند:
1-ادب اقتضا می کند که شخص با بدن ولباس تمیز ،و معطر در مهمانی حاضر شود.
شخصی هم که می خواهد در ضیافت الّله حضور یابد ،جا دارد با آب توبه روح وجان خود را از آلایش گناه وبدی پاک کند وبا ورع وتقوا از آلوده شدن به زشتی ها ،پلیدی ها وکناهان ،وجود خویش را محفوظ دارد وجامه اعمال صالح وخلق حسن بپوشد وبا عطر معنویت وعرفان، روح وجان خویش را معطّر سازد
ادامه دارد.....
پی نوشت:1-صائب

ادب ایجاب می کند که مهمان در بدو ورود،ابتدا با صاحب خانه دیدار وسلام وعلیکی داشته باشد،سپس به استفاده از آنچه برای پذیرایی آماده است ،مشغول شود .بی اعتنا به صاحب خانه بر سر سفره نشستن وبه خوردن ونوشیدن پرداختن،خلاف ادب است.
شخصی هم که در ضیافت الهی حضور می یابد می بایست ابتدا به صاحب خانه عالم،که این مهمانی را بر پا کرده است واین خوان ارزاق معنوی ومادّی را گسترده است ،توجه، و از او یاد کند. وبه یاد آورد که میهمان اوست وبا یاد ونام او به بهره مندی از آنچه برای او تدارک دیده شده ومقدّر گردیده است،بپردازد
ادامه دارد.....

ادب اقتضا می کند مهمان هنگامی که بر سر سفره می نشیند،به لقمه های دیگران نظر ندوزد،بلکه به غذای خود نگاه کند.
کسی که در زندگی خود را بر سر خوان رزق الهی می بیند نیز نباید حواسش به چیزهایی باشد که دیگران روزیشان شده است .
زیرا اولا این عمل سبب می شود به آنچه خدا به خود او عطا کرده است توجه نکند وآنها را نبیند واز آنها لذت نبرد
ثانیا با نظر دوختن به آنچه دیگران در اختیار دارند واو از آنها بی بهره است ،وجودش یک پارچه حسرت وغصه شود.پیامب اکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرمایند:من نظر الی ما فی ایدی الناس طال حزنه:هر کس به آنچه در دست دیگران است نظر بدوزد ،اندوهش زیاد می شود.(1)
شخص قانع ،چشم و دلش در پی آنچه خدا نصیبش نکرده نیست،لذا نه تنها به حسرت واندوه مبتلا نمی شود بلکه بهترین لذت را از آنچه خدا نصیبش نموده است می برد.
ادامه دارد.....
پی نوشت:
1-مجلسی،بحار الانوار ج74،ص 174

ادب ایجاب می کند که مهمان بر سر سفره از آنچه مقابلش گذارده اند ،استفاده کند .
دست دراز کردن واز جلوی دیگران چیزی برداشتن ،خلاف ادب و موجب خوار شدن شخص در نظر دیگران است
کسی هم که بر سر خوان رزق الهی نشسته است ،به اقتضای ادب ،باید از همان چیزی که حق تعالی روزی اش کرده است بهره ببرد وبه عطای الهی و رزق خدا داد خود قناعت وبسنده ، واز دست درازی وتعدی به حقوق دیگران اجتناب کند.
شخصی که به حق خدا داد خویش قانع نیست وبه روزی دیگران طمع
می ورزد،موجبات خواری خویش را فراهم می کند وکسی که قناعت می ورزد ،در نظر دیگران عزیز و محترم است ،چنانچه امیر المومنین علی علیه السلام می فرمایند(عزّ من قنع و ذلّ من طمع )آن که قناعت پیشه ساخت ،عزیز شد و آن که طمع ورزید ،خوار گردید(1
ادامه دارد.....
پی نوشت:
1-ابن ابی الحدید،شرح نهج البلاغه،ج 19،ص 50

سلام جنای سمیع
خیلی قشنگ دو میهمانی را با هم مقایسه کردید...واقعا ممنون...اجرتون با خدا

موضوع قفل شده است