اصحاب اخدود
تب‌های اولیه
بسم الله الرحمن الرحیم
اخدود به معنی شکاف بزرگ در زمین است که درون آن را پر از آتش کردندوحاکمان جور که کافر بودند و ایمان نمی آوردند دستور دادند که مومنین و مومنات را در این خندق پر از آتش انداختند که در سوره بروج به این واقعه اشاره شده است.و کلمه شاهد که در آیه آمده اشاره به طفلی است که خواستنداز مادرش اعتراف گیرند در اینکه خداوند را انکار کنددر غیر این صورت بچه ا ت را در آتش می افکنیم به مادرش گفت: صبر کن که تو بر حق هستی.
تفسیرا لمیزان،ج20
معروف، اين است که اين جريان، مربوط به «ذونواس» آخرين پادشاه «حمير» در سرزمين يمن است.
ر.ک: تفسير نمونه، آية الله مکارم شيرازى و ديگران، ج 26، ص 334 و 337 ـ 340
باسمه تعالی
با سلام و سپاس از دوستان عزیز
در مورد اصحاب اخدود دو احتمال است :
1- اصحاب اخدود مردان و زنان مومنی بودند که بسیاری از مفسرین و مورخین آنان را با نخستين مسيحيان نجران تطبيق مي نمايند، كه به فرمان ذو نواس (يوسف بن شرحبيل) پادشاه يهودى آن سرزمين، آنها را در گودالهاى آتش سوزاندند.
ليكن اين نظريه ضعيف است، به دليل اينكه بر حسب ظاهر ضميرهاى" إِذْ هُمْ عَلَيْها" و" هُمْ عَلى ما يَفْعَلُونَ" و" ما نَقَمُوا" به اصحاب اخدود برمىگردد، و مراد از اين ضمائر و مخصوصا دومى و سومى جباران ستمگرى هستند كه ناقم و شكنجهگر بودند، نه مؤمنين شكنجه شده.
2- اصحاب اخدود جباران ستمگرى بودند كه زمين را مىشكافتند و آن را پر از آتش نموده، مؤمنين را به جرم اينكه ايمان دارند در آن مىانداختند، و تا آخرين نفرشان را مىسوزاندند.
این احتمال با ظاهر آیات تطابق دارد و علامه طباطبایی (ره )آنرا صحیح می داند.
در مورد اصحاب اخدود دو احتمال است :
1- اصحاب اخدود مردان و زنان مومنی بودند که بسیاری از مفسرین و مورخین آنان را با نخستين مسيحيان نجران تطبيق مي نمايند، كه به فرمان ذو نواس (يوسف بن شرحبيل) پادشاه يهودى آن سرزمين، آنها را در گودالهاى آتش سوزاندند.
ليكن اين نظريه ضعيف است، به دليل اينكه بر حسب ظاهر ضميرهاى" إِذْ هُمْ عَلَيْها" و" هُمْ عَلى ما يَفْعَلُونَ" و" ما نَقَمُوا" به اصحاب اخدود برمىگردد، و مراد از اين ضمائر و مخصوصا دومى و سومى جباران ستمگرى هستند كه ناقم و شكنجهگر بودند، نه مؤمنين شكنجه شده.
2- اصحاب اخدود جباران ستمگرى بودند كه زمين را مىشكافتند و آن را پر از آتش نموده، مؤمنين را به جرم اينكه ايمان دارند در آن مىانداختند، و تا آخرين نفرشان را مىسوزاندند.
این احتمال با ظاهر آیات تطابق دارد و علامه طباطبایی (ره )آنرا صحیح می داند.