حدیث مشهور رفع
تب‌های اولیه
4- رسولخـداصلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: مؤاخذه و عقاب بر نه خصلت از امت من برداشته شده یعنی گناه نیست: 1- خطا، مثلاً اگر کسی اشتباه کند و بجای آب ، شراب بخورد گناهی نیست.2- فراموشی، مثلاً نمازی را فراموش کرد و نخواند گناهی ندارد اما اگر یادش آمد قضایش واجب است.3- آنچه به زور برآن وارد شود.4- آنچه نمی داند، به شرطی که مقصر نباشد.5 - آنچه تاب وتوان ندارد، مانند کسی که تاب روزه گرفتن ندارد.6- آنچه به آن بیچاره باشند، مانند گرسنه ای که برای جلوگیری از مرگش باید مردار بخورد.7- حسد،یعنی پیدایش حسادت در دل گناه نیست لکن جای دادنش در دل و برآن ادامه دادن گناه و حرام است.8 - فال بد،یعنی بر فال بد که به دل یا زبان بگذرد مؤاخذه نیست وکفّاره اش توکل بخـداست. 9 - اندیشه در وسوسه های شیطانی، یعنی بدگمانی به کارهای مردم که به دل بگذرد مؤاخذه ندارد لکن جای دادنش در دل و بدان معتقد شدن تا جایی که به زبان آشکار کند گناه وحرام است. خصال ج2ص485
قسمتی از ترجمه و توضیحی که برای حدیث داده شده است مخدوش است:
اولا فراز آخر حدیث درست ترجمه نشده است. متن این فراز از حدیث این است: التَّفَكُّرُ فِي الْوَسْوَسَةِ فِي الْخَلْقِ.
مراد از وسوسه در تفكر در خلق، افكار نادرست در ارتباط با نظام آفرينش است، مانند اين كه چرا خداوند شرور را آفريده، چرا بَدان را بر خوبان مسلّط كرده و چرا جهنّم و كفّار را خلق كرده است؛ تا شخص را نسبت به عدالت خداوند و حكمت خلقت دچار ترديد كند.
ثانیا: «مَا لَمْ يَنْطِقْ بِشَفَةٍ» که در انتهای حدیث آمده است، سه بند آخر را مقید می کند در نتیجه نمی توان گفت که فال بد زدن حتی اگر بر زبان بیاید اشکال ندارد!