جمع بندی نجات یافتن از رفتارهای گناه نسبت به والدین

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نجات یافتن از رفتارهای گناه نسبت به والدین

سلام علیکم.
این اولین تاپیکی هست که دارم توی این انجمن ایجاد میکنم.
ببینید عمده ترین مشکل و گناه من، رفتارم با والدین هست و یکی از بدترین گناه هاست چون یکی از معیارهای عاقبت به خیری خوش رفتاری با والدینه. برای همین خب خیلی برام مهمه.
اونها یه رفتارهایی میکنند، یه دستوراتی بهم میدن، که موجب ناراحتی من میشه چون باید اونها رو گوش بدم. ( البته بحث دستور حرام جداست ها )
مخصوصا پدرم؛ یه تفکرات ، یه بحث ها ، یه صحبت ها ، یه بد بینی ها .... واقعا سخته.
مثلا در شام واسه اینکه صبح پاشم هی اصرار میکنم غذا کم بخورم ، شب ها زود بخوابم ، مامانم اونطوری درک نمیکنه شبا . هی میگه بخور و فلان و اینها .
سرشون داد نمیزنم اما بعضی مواقع که پدرم صحبت میکنه ( چون مخلوط به اون رفتارها و حرکاتی هست که اصلا خوشم نمیاد ) سرمو برمیگردونم .
مادرم هم با حرفاش ....
حتی شده دندون هام رو به هم ساییدم . کمکم کنید . ( البته شما که وسیله اید قطعا ان شاء الله )
توی دعواها هم که مخصوصا مادرم میخواد ازش حمایت کنم ، به تازکی تصمیم گرفتم کلا دخالت نکنم ( هرچند باعث دلگیری و ناراحتی شدید اونها بشه ) و همچنین بد نمی بینم اگه پدرم داشت یه حرف بدبینانه میزد یا غیبت میکرد توی صورتش نگاه نکنم تا مشوق حرف زدنش باشم.
کمک کنید . من به نظرم به خاطر اینکه رفتارهای پدرم رو داشتم یه مدت و شاید بعدا باز بهش مبتلا شم بدم میاد. واقعا دوست ندارم .
اولا یه معیاری واسه بی احترامی و ناراحت کردن والدین بدید .
آیا دیر پاسخ دادن یا ندادن به حرف های اونها بی احترامیه ؟
آیا پا دراز کردن در جلوی اونها بی احترامیه ؟
دوما کمکم کنید از این چاه بیام بیرون .
یا علی

کارشناس بحث : مصباح

الـــعبد;268745 نوشت:
سلام علیکم.

الـــعبد;268745 نوشت:

این اولین تاپیکی هست که دارم توی این انجمن ایجاد میکنم.
ببینید عمده ترین مشکل و گناه من، رفتارم با والدین هست و یکی از بدترین گناه هاست چون یکی از معیارهای عاقبت به خیری خوش رفتاری با والدینه. برای همین خب خیلی برام مهمه.
اونها یه رفتارهایی میکنند، یه دستوراتی بهم میدن، که موجب ناراحتی من میشه چون باید اونها رو گوش بدم. ( البته بحث دستور حرام جداست ها )
مخصوصا پدرم؛ یه تفکرات ، یه بحث ها ، یه صحبت ها ، یه بد بینی ها .... واقعا سخته.
مثلا در شام واسه اینکه صبح پاشم هی اصرار میکنم غذا کم بخورم ، شب ها زود بخوابم ، مامانم اونطوری درک نمیکنه شبا . هی میگه بخور و فلان و اینها .
سرشون داد نمیزنم اما بعضی مواقع که پدرم صحبت میکنه ( چون مخلوط به اون رفتارها و حرکاتی هست که اصلا خوشم نمیاد ) سرمو برمیگردونم .
مادرم هم با حرفاش ....
حتی شده دندون هام رو به هم ساییدم . کمکم کنید . ( البته شما که وسیله اید قطعا ان شاء الله )
توی دعواها هم که مخصوصا مادرم میخواد ازش حمایت کنم ، به تازکی تصمیم گرفتم کلا دخالت نکنم ( هرچند باعث دلگیری و ناراحتی شدید اونها بشه ) و همچنین بد نمی بینم اگه پدرم داشت یه حرف بدبینانه میزد یا غیبت میکرد توی صورتش نگاه نکنم تا مشوق حرف زدنش باشم.
کمک کنید . من به نظرم به خاطر اینکه رفتارهای پدرم رو داشتم یه مدت و شاید بعدا باز بهش مبتلا شم بدم میاد. واقعا دوست ندارم .
اولا یه معیاری واسه بی احترامی و ناراحت کردن والدین بدید .
آیا دیر پاسخ دادن یا ندادن به حرف های اونها بی احترامیه ؟
آیا پا دراز کردن در جلوی اونها بی احترامیه ؟
دوما کمکم کنید از این چاه بیام بیرون .
یا علی

با سلام خدمت شما که در پی یافتن جواب و علاج خود از این مشکل هستید، در این مورد بیان چند نکته را لازم می دانم:
1ـ اولا همانطور که خود شما هم می دانید عاق والدین از گناهان کبیره است که در روایات آثار سوء عجیبی برای آن نقل کرده اند از جمله: پیامبر اکرم (ص) فرمود: سه طایفه اند که در روز قیامت خداوند با ایشان سخن نمی فرماید و نظر رحمت به آنها نمی کند و ایشان را پاک نکرده و از برای آنها عذاب دردناکی است ایشان شرابخواران و تکذیب کنندگان به قدر الهی و عاق والدین اند.(1)
دوست گرامی ببینید که عاق والدین در زمره و هم ردیف چه کسانی قرار داده شده است و روایات دیگر که برای اختصار نمی آوریم.
2ـ معنای عقوق والدین چیست؟ عقوق والدین که در نتیجه آن انسان عاق والدین می شود این است که فرزند حرمت آنها را رعایت نکند و بی ادبی نماید و آنها را به سبب گفتار یا رفتاری برنجاند و آزار و اذیت کند و در چیزهایی که عقلا و شرعا مانعی ندارد از آنها نافرمانی کند.
3ـ احترام به پدر و مادر استثناء پذیر نیست حتی اگر کافر و مشرک باشند(2)، الحمدلله والدین شما افراد مؤمنی هستند که فوقش راه و روش برخورد با اولاد خود را بلد نیستند و نه بیشتر.
4ـ در مواردی که بین آنها نزاعی می شود و یا امر و گفتار آنها برای شما در تعارض بود مثلا یکی می گوید فلان کار را بکن و دیگری می گوید نکن، در صورتی که بشود جلب رضایت هر دو را کرد بایستی این کار را بکنید ولی اگر رعایت هر دو میسر نشد جانب مادر را ترجیح دهید زیرا اولا مادر بیش از پدر استحقاق نیکی دارد چون رنج و ناراحتی برای اولاد بیشتر دیده ثانیا چون مادر احساساتی و عاطفه ای است و در اثر لطافت و کثرت عاطفه، اندک خلاف توقع و میلی که از اولادش ببیند افسرده خاطر و دلشکسته می شود ولی پدر در اثر قوت عقلی که بالنسبه به مادر دارد ممکن است هیچ متأثر نشود خصوصا اگر ببیند که فرزند برای رعایت خاطر مادر مخالفتش را کرده نه از روی عناد و سرپیچی امر پدر.
1ـ مستدرک کتاب نکاح باب75
2ـ اصول کافی ج2 ص129
ادامه دارد...

تحمل بدرفتاری والدین، نیاز به صبر و بردباری دارد. اما اگر انسان رضایت خدا را در نظر داشته باشد و انگیزه الهی را در کار خود قرار دهد، همه چیز را برای خدا تحمل می کند. نه تنها برای او سخت نخواهد بود، بلکه گاهی از آن لذت می برد.
احترام به والدین را احترام به خدا و حرمت نهادن به دستور خدا ببینید. در احترام گذاری با خدا معامله می کنید. به پاداش ها، مواهب و محبت های بی بدیلی که از طرف خدا عایدتان می شود، نظر کنید. دراین صورت حتی نیازی به تشکر آنها ندارید. بلکه خداوند بهترین جزا را برای شما مهیا خواهد کرد.
بد رفتاری والدینتان را بر مشکلات زندگی، وسواس ها و اختلال روان یا ضعف اعصاب و یا موارد دیگر حمل کنید.
8ـ بله اگر پدر و مادرتان گناهی انجام می دهند و یا غیبتی می کنند اگر توانستید جلوی آن را بگیرید البته با نتهایت احترام اگر نشد به بهانه ای یا بحث را عوض کنید یا خودتان جلسه را ترک کنید.
9ـ اینکه گفته اید: دیر جواب دادن و یا جواب ندادن به حرفهای آنها بی احترامیه؟ در جواب می گوییم: بله هر کاری که معمولا حمل بر بی ادبی می شود نباید انجام داد، حتی اگر امر به یک کار حرامی کردند هر چند وظیفه ما عدم اطاعت از آنهاست ولی باید این عدم اطاعت با نهایت لطافت و احترام باشد مثلا به آنها بگوییم این کار چون گناه است شرمنده نمی توانم انجام دهم، نه اینکه با داد و بیداد و بی احترامی آن کار را انجام ندهیم.
10ـ در مورد دراز کردن پا در برابر آنها نیز با توجه به توضیحاتی که داده شد معلوم شد که از مصادیق بی احترامی به والدین است در یک کلام طبق فرمایش یکی از اساتید اخلاق: رابطه اولاد با پدر و مادر باید مثل رابطه بین عبد و مولایش باشد. انشاالله که در عمل به وظایفمان موفق باشیم. اگر باز فرمایشی داشتید و یا نکته ای در عرایضی که بیان شد گنگ بود در خدمتم.

مصباح;269419 نوشت:
10ـ در مورد دراز کردن پا در برابر آنها نیز با توجه به توضیحاتی که داده شد معلوم شد که از مصادیق بی احترامی به والدین است در یک کلام طبق فرمایش یکی از اساتید اخلاق: رابطه اولاد با پدر و مادر باید مثل رابطه بین عبد و مولایش باشد.

دستتون درد نکنه .
جدی میفرمایید ؟
چند فرزند میتوان پیدا کرد که پایشان را جلوی والدین دراز نمیکنند ؟
بله صبر و بردباری لازمه .
شما هم دعا بفرمایید .
ان شاء الله عامل باشیم .
دوستان دیگه هم اگه نظری دارند، خوشحال میشم بنویسند .
یا علی

دوست عزیز بنظرم بهتر هستش که شما [="royalblue"]دعای صحیفه ی سجادیه[/] درباره ی مادر (دعای بیست و چهارم) رو بخونید.

یکی از فرازهای جالب این دعا این هستش که حضرت فرمودند خداوندا به من عنایتی عطا کن که[="darkorchid"] از پدر و مادر خود به اندازه ی ترس از یک پادشاه ستمگری بترسم[/].و این حساسیت روابط با پدر و مادر رو نشون میده.

بالاخره هرچه که باشه پدر و مادر بهشت و جهنم ما هستند.

روزی حضرت موسی (ع) از خداوند خواست تا هم تراز خود را در آخرت و بهشت نشون بده و خداوند جوانی عادی رو به موسی (ع) نشون داد که مادر پیری دارد و هر روز به مادرش کمک می کنه و کارهاشو انجام میده.

حتی حدیثی شنیدم (فکر کنم از امام صادق (ع) ) که شما باید [="darkorchid"]زیر بار کتک پدر و مادر هم برای اون ها طلب مغفرت کنید[/].

خیلی موضوع حساس و مهمی هست مراقب باشید.ضمن خواندن دعا در اون تامل هم بفرمایید.انشالله که دعا کارآمد افتاد.

[="tahoma"][="black"]

الـــعبد;269855 نوشت:
دستتون درد نکنه .
جدی میفرمایید ؟
چند فرزند میتوان پیدا کرد که پایشان را جلوی والدین دراز نمیکنند ؟
بله صبر و بردباری لازمه .
شما هم دعا بفرمایید .
ان شاء الله عامل باشیم .
دوستان دیگه هم اگه نظری دارند، خوشحال میشم بنویسند .

یا علی


[="tahoma"][="olive"]سلامت باشید شهید بهشتی (ره) یک فرمایش شیرینی دارند که جان کلام را بیان کرده اند: بهشت را به بها دهند نه به بهانه.
در این مورد هم که اطاعت والدین را بعد از اطاعت خداوند متعال قرار داده اند و این همه ارزش و ثواب برای آن نوشته اند الکی و بی حساب و کتاب و بی حکمت چیزی ارزانی نمی شود. و فرضا که ـ البته چنین نیست ـ فرزندی به پدر و مادر خود احترام نگذارد دلیل بر جواز بی ادبی به والدین نمی شود در کل اگر هر کاری که بین متشرعین و مردم متدین بی احترامی به پدر و مادر حساب شود باید از آن دوری کرد آیا نشنیده اید که در قرآن کریم می فرماید: حتی به پدر و مادر خود اف هم نگویید.(1) حالا به نوع جوانان و بچه ها نگاه کنید می بینید که چه تعدادی از آنها به این وظیفه کوچک و البته خطیر عمل می کنند. الگوی ما باید آموزه های دینی و رفتار بزرگان ما باشد که گفته اند: حضرت علی اکبر (س) از وقتی امام حسین(ع) وارد اتاق می شدند به پا می خواستند و تا ایشان اجازه نداده بودند نمی نشستند. این کار ها را می کنند که ایشان می شوند شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) (2)و این مدالهای افتخار را تصاحب می کنند و از همه گوی سبقت را می ربایند.موفق باشید شما هم دعا کنید تا همه مان در این وظیفه احترام به والدین خود سرفراز بیرون بیاییم.
1ـ سوره اسراء آیه 23
2ـ اللهوف ص[/]
[/]154[/][/]

سلام علیکم مجددا
من باز همین تاپیک رو بیشتر باز میکنم تا اینکه راهنمایی های کاربردی بگیرم
آقا جان نمیشه !!!!!!!
نمیخوام راهنمایی های تئوری بکنید
عملی چه کنم ؟
وقتی پدر صحبت میکنند، باورتون میشه که انقدر برام سخته بعضی مواقع که گوشم رو میگیرم تا نشنوم ... باورتون میشه ؟
میخواد حرف، حرف خودش باشه
ادعاهایی حتی در باب دین
حرکات ، رفتارها، تیکه انداختن ها ....
من بعضی مواقع عزم میکنم علاوه بر اینکه به ایشون بی احترامی نکنم بلکه احترامشان کنم
و تواضع کنم براشون . اما واقعا یه طوری میشه ترجیح میدم جواب ندم
ترجیح که چه عرض کنم؛ مجبور میشم. حالم شاید بد میشه
واقعا سختمه
مسئله با مادرم حل میشود ان شاء الله
ذکری، وردی، طهارتی، دعایی ....
عملی بفرمایید خواهشا
با پدر ...
یا علی

الـــعبد;272396 نوشت:
سلام علیکم مجددا
من باز همین تاپیک رو بیشتر باز میکنم تا اینکه راهنمایی های کاربردی بگیرم
آقا جان نمیشه !!!!!!!
نمیخوام راهنمایی های تئوری بکنید
عملی چه کنم ؟
وقتی پدر صحبت میکنند، باورتون میشه که انقدر برام سخته بعضی مواقع که گوشم رو میگیرم تا نشنوم ... باورتون میشه ؟
میخواد حرف، حرف خودش باشه
ادعاهایی حتی در باب دین
حرکات ، رفتارها، تیکه انداختن ها ....
من بعضی مواقع عزم میکنم علاوه بر اینکه به ایشون بی احترامی نکنم بلکه احترامشان کنم
و تواضع کنم براشون . اما واقعا یه طوری میشه ترجیح میدم جواب ندم
ترجیح که چه عرض کنم؛ مجبور میشم. حالم شاید بد میشه
واقعا سختمه
مسئله با مادرم حل میشود ان شاء الله
ذکری، وردی، طهارتی، دعایی ....
عملی بفرمایید خواهشا
با پدر ...
یا علی

[="indigo"] سلام برادر متشکرم حق با شماست راهکار های باید کاربردی تر باشه.

این که میگید نمیشه هم باز حق باشماست یک دفعه ای نمیشه.باید آروم آروم این مسئله رو حل کنید.

باید اولا بدونید که باید چیکار کرد و دوما هدف بلند مدت و کوتاه مدت در نظر بگیرید و هر روز به خودتون با توجه به اهداف کوتاه مدت نمره بدید و سعی کنید این نمرات رو بالا ببرید.

به نظر منم نمیشه یکه دفعه ای فرزندی شد که علارقم بعضی رفتارهای ناخوشایند والدین مطیع و خوش مشرب هستش.

برای مثال اولا باید سعی کنید که در طی یک دوره زمانی فقط زبانتون رو از مشاجره کردن حفظ کنید و وقتی تونستید برید سراغ نرم و نیکو سخن گفتن تا الی آخر.

ذکر و ورد خواستید علاوه بر اون دعای عالی برای پدر و مادر صحیفه سجادیه در قنوت سعی کنید که بگید:

اللهم اغفر والدینا و لوالدینا والدینا

همچنین برای افزایش حلم و بردباری در خودتون ذكر «لا حول و لا قوة الا بالله» را زياد بر زبان جارى کنید و سوره والعصر را زياد بخونید.

من هم مثل شما با پدرم خیلی مشکل داشتم که به حول و قوه ی اللهی خداروشکر تا حد مطلوبی مرتفع شد.[/]

سلام
به نظر من اگر برایتان میسر است، ازدواج کنید. در این صورت هردو بهتر قدر یکدیگر را خواهید دانست و احترام ها نیز بیشتر میشود.

MeHraNZO313;272414 نوشت:
سلام برادر متشکرم حق با شماست راهکار های باید کاربردی تر باشه.

این که میگید نمیشه هم باز حق باشماست یک دفعه ای نمیشه.باید آروم آروم این مسئله رو حل کنید.

باید اولا بدونید که باید چیکار کرد و دوما هدف بلند مدت و کوتاه مدت در نظر بگیرید و هر روز به خودتون با توجه به اهداف کوتاه مدت نمره بدید و سعی کنید این نمرات رو بالا ببرید.

به نظر منم نمیشه یکه دفعه ای فرزندی شد که علارقم بعضی رفتارهای ناخوشایند والدین مطیع و خوش مشرب هستش.

برای مثال اولا باید سعی کنید که در طی یک دوره زمانی فقط زبانتون رو از مشاجره کردن حفظ کنید و وقتی تونستید برید سراغ نرم و نیکو سخن گفتن تا الی آخر.

ذکر و ورد خواستید علاوه بر اون دعای عالی برای پدر و مادر صحیفه سجادیه در قنوت سعی کنید که بگید:

اللهم اغفر والدینا و لوالدینا والدینا

همچنین برای افزایش حلم و بردباری در خودتون ذكر «لا حول و لا قوة الا بالله» را زياد بر زبان جارى کنید و سوره والعصر را زياد بخونید.

من هم مثل شما با پدرم خیلی مشکل داشتم که به حول و قوه ی اللهی خداروشکر تا حد مطلوبی مرتفع شد.


دست شما درد نکنه
ان شاء الله جبران کنیم

یازهرا69;272414 نوشت:

سلام
به نظر من اگر برایتان میسر است، ازدواج کنید. در این صورت هردو بهتر قدر یکدیگر را خواهید دانست و احترام ها نیز بیشتر میشود.

میسر نیست :Nishkhand:
یا علی

[="Tahoma"][="Black"]

الـــعبد;272396 نوشت:
سلام علیکم مجددا
من باز همین تاپیک رو بیشتر باز میکنم تا اینکه راهنمایی های کاربردی بگیرم
آقا جان نمیشه !!!!!!!
نمیخوام راهنمایی های تئوری بکنید
عملی چه کنم ؟
وقتی پدر صحبت میکنند، باورتون میشه که انقدر برام سخته بعضی مواقع که گوشم رو میگیرم تا نشنوم ... باورتون میشه ؟
میخواد حرف، حرف خودش باشه
ادعاهایی حتی در باب دین
حرکات ، رفتارها، تیکه انداختن ها ....
من بعضی مواقع عزم میکنم علاوه بر اینکه به ایشون بی احترامی نکنم بلکه احترامشان کنم
و تواضع کنم براشون . اما واقعا یه طوری میشه ترجیح میدم جواب ندم
ترجیح که چه عرض کنم؛ مجبور میشم. حالم شاید بد میشه
واقعا سختمه
مسئله با مادرم حل میشود ان شاء الله
ذکری، وردی، طهارتی، دعایی ....
عملی بفرمایید خواهشا
با پدر ...
یا علی

با سلام چند نکته خدمتتون عرض کنم:
1ـ آنچه در گذشته بیان شد این بود که به والدین خود احترام بگذارید نه اینکه تمام نظرات آنها را قبول کنید ببینید امر و نهی والدین در واجبات عینی و محرمات الهی هیچ اثری ندارد مثلا آنها به فرزندشان بگویند که نعوذ بالله شراب بخورد و یا نماز و روزه واجبی بجا نیاورد ، حرف ما این است که در این موارد با احترام خواسته آنها را رد کند نا با بی ادبی. اما در مستحبات و مکروهات یا مواردی که مباح هستند قدر مسلم در مواردی اطاعت امر و نهی و الدین واجبه که باعث آزار و اذیت آنها بشود و قلب آنها را بشکند.
2ـ لازم نیست در بحثهایی وارد شوید که می دانید ثمری جز اعصاب خرد کنی ندارد علاوه که احتمال افتادن در گناه جدال هست، ما که قسم حضرت عباسی نخورده ایم که اگر دیگران اشتباه کردند حتما آنها را هدایت کنیم حرف حق را اگر یقین داشتیم که درست است و در طرف مقابل تأثیر می گذارد بگوییم والا بحث نکنیم و زود موضوع سخن را عوض کنیم و در موضوعهایی که اتفاق نظر داریم صحبت کنیم. دیگر در این موارد لازم نیست گوشهایتان را بگیرید تا حرفهای پدرتان را نشنوید.
3ـ اینکه از حرفهای والدین خود مخصوصا پدر خود در عذابید چرا این را امتحانی برای آزمایش خود در وادی بندگی الهی نمی دانید، این را قبول کنیم که مردان بزرگ برای هر مشکلی یا راه حلی پیدا می کنند و یا راه حلی درست می کنند. اگر امتحان الهی سختی نداشت که اسمش امتحان نبود. از تمرکز بیش از حد بر روی این مسأله خودداری کنید و گهگاهی خود را به جای او بگذارید، در آن فضایی که او تربیت شده و در آن فضا فکر می کند و آنگاه بجای او فکر کنید ، در این صورت تحمل این مشکل برایتان خیلی آسان می شود.
4ـ این ها وظیفه ما اولاد نسبت به والدینمان است، خود آنها در قبال فرزندانشان وظایف و تکالیفی دارند که در صورت قصور برای آنها بازخواست می شوند.
باز ممنون میشم که اگر ابهامی در بحث بود و یا اشکالی به حرفهای بنده دارید شما و دوستان دیگر بفرمایید تا استفاده کنیم در ضمن این مطالب صرف لقلقه زبان و تئوری محض نیست بلکه راهکارهایی است قابل اجرا، مابقی راه یک یا علی مردانه گفتن در میدان عمل هست.[/]

من هم سابقا مشکلات زیادی با پدر و مادرم داشتم. مخصوصا پدرم. اما یکی از راهکارهایی که برای من تا حدود زیادی جواب داده سکوت هست. وقتی پدرم حرف یا عملی دارند که من از ان ناراحت می شوم یا دوست ندارم بهترین راه این است که: بدون اینکه عکس العملی نشان دهم فقط سکوت می کنم. وانمود می کنم نسبت به این موضوع خنثی هستم.
هر وقت من هم کنترل اعصابم رو از دست دادم و پاسخی مخالفت امیز دادم بعدا پشیمون شدم. چون نتیجه ای جز ناراحتی و دلخوری از همدیگر ندارد.
روی سکوت بیشتر تمرین کنیم خیلی خوبه.
موفق باشید.

جمع بندی:
سوال:
اولا یه معیاری واسه بی احترامی و ناراحت کردن والدین بدهید تا در برخوردهای تند و غلط والدین، بتوانیم به طرز صحیحی با آنها مواجه شویم؟
آیا دیر پاسخ دادن یا ندادن به حرف های اونها بی احترامیه ؟
آیا پا دراز کردن در جلوی اونها بی احترامیه ؟

چواب:
در این مورد بیان چند نکته را لازم می دانم:
1ـ اولا همانطور که خود شما هم می دانید عاق والدین از گناهان کبیره است که در روایات آثار سوء عجیبی برای آن نقل کرده اند از جمله: پیامبر اکرم (ص) فرمود: سه طایفه اند که در روز قیامت خداوند با ایشان سخن نمی فرماید و نظر رحمت به آنها نمی کند و ایشان را پاک نکرده و از برای آنها عذاب دردناکی است ایشان شرابخواران و تکذیب کنندگان به قدر الهی و عاق والدین اند.[1]
دوست گرامی ببینید که عاق والدین در زمره و هم ردیف چه کسانی قرار داده شده است و روایات دیگر که برای اختصار نمی آوریم.
2ـ معنای عقوق والدین چیست؟ عقوق والدین که در نتیجه آن انسان عاق والدین می شود این است که فرزند حرمت آنها را رعایت نکند و بی ادبی نماید و آنها را به سبب گفتار یا رفتاری برنجاند و آزار و اذیت کند و در چیزهایی که عقلا و شرعا مانعی ندارد از آنها نافرمانی کند.
3ـ احترام به پدر و مادر استثناء پذیر نیست حتی اگر کافر و مشرک باشند،[2] الحمدلله والدین شما افراد مؤمنی هستند که فوقش راه و روش برخورد با اولاد خود را بلد نیستند و نه بیشتر.
4ـ در مواردی که بین آنها نزاعی می شود و یا امر و گفتار آنها برای شما در تعارض بود مثلا یکی می گوید فلان کار را بکن و دیگری می گوید نکن، در صورتی که بشود جلب رضایت هر دو را کرد بایستی این کار را بکنید ولی اگر رعایت هر دو میسر نشد جانب مادر را ترجیح دهید زیرا اولا مادر بیش از پدر استحقاق نیکی دارد چون رنج و ناراحتی برای اولاد بیشتر دیده ثانیا چون مادر احساساتی و عاطفه ای است و در اثر لطافت و کثرت عاطفه، اندک خلاف توقع و میلی که از اولادش ببیند افسرده خاطر و دلشکسته می شود ولی پدر در اثر قوت عقلی که بالنسبه به مادر دارد ممکن است هیچ متأثر نشود خصوصا اگر ببیند که فرزند برای رعایت خاطر مادر مخالفتش را کرده نه از روی عناد و سرپیچی امر پدر.

5ـ تحمل بدرفتاری والدین، نیاز به صبر و بردباری دارد. اما اگر انسان رضایت خدا را در نظر داشته باشد و انگیزه الهی را در کار خود قرار دهد، همه چیز را برای خدا تحمل می کند. نه تنها برای او سخت نخواهد بود، بلکه گاهی از آن لذت می برد.
6ـ احترام به والدین را احترام به خدا و حرمت نهادن به دستور خدا ببینید. در احترام گذاری با خدا معامله می کنید. به پاداش ها، مواهب و محبت های بی بدیلی که از طرف خدا عایدتان می شود، نظر کنید. دراین صورت حتی نیازی به تشکر آنها ندارید. بلکه خداوند بهترین جزا را برای شما مهیا خواهد کرد.
7ـ بد رفتاری والدینتان را بر مشکلات زندگی، وسواس ها و اختلال روان یا ضعف اعصاب و یا موارد دیگر حمل کنید.
8ـ بله اگر پدر و مادرتان گناهی انجام می دهند و یا غیبتی می کنند اگر توانستید جلوی آن را بگیرید البته با نتهایت احترام اگر نشد به بهانه ای یا بحث را عوض کنید یا خودتان جلسه را ترک کنید.
9ـ اینکه گفته اید: دیر جواب دادن و یا جواب ندادن به حرفهای آنها بی احترامیه؟ در جواب می گوییم: بله هر کاری که معمولا حمل بر بی ادبی می شود نباید انجام داد، حتی اگر امر به یک کار حرامی کردند هر چند وظیفه ما عدم اطاعت از آنهاست ولی باید این عدم اطاعت با نهایت لطافت و احترام باشد مثلا به آنها بگوییم این کار چون گناه است شرمنده نمی توانم انجام دهم، نه اینکه با داد و بیداد و بی احترامی آن کار را انجام ندهیم.
10ـ در مورد دراز کردن پا در برابر آنها نیز با توجه به توضیحاتی که داده شد معلوم شد که از مصادیق بی احترامی به والدین است در یک کلام طبق فرمایش یکی از اساتید اخلاق: رابطه اولاد با پدر و مادر باید مثل رابطه بین عبد و مولایش باشد. انشاالله که در عمل به وظایفمان موفق باشیم. اگر باز فرمایشی داشتید و یا نکته ای در عرایضی که بیان شد گنگ بود در خدمتم.
شهید بهشتی (ره) یک فرمایش شیرینی دارند که جان کلام را بیان کرده اند: بهشت را به بها دهند نه به بهانه.
در این مورد هم که اطاعت والدین را بعد از اطاعت خداوند متعال قرار داده اند و این همه ارزش و ثواب برای آن نوشته اند الکی و بی حساب و کتاب و بی حکمت چیزی ارزانی نمی شود. و فرضا که ـ البته چنین نیست ـ فرزندی به پدر و مادر خود احترام نگذارد دلیل بر جواز بی ادبی به والدین نمی شود در کل اگر هر کاری که بین متشرعین و مردم متدین بی احترامی به پدر و مادر حساب شود باید از آن دوری کرد آیا نشنیده اید که در قرآن کریم می فرماید: حتی به پدر و مادر خود اف هم نگویید.[3] حالا به نوع جوانان و بچه ها نگاه کنید می بینید که چه تعدادی از آنها به این وظیفه کوچک و البته خطیر عمل می کنند. الگوی ما باید آموزه های دینی و رفتار بزرگان ما باشد که گفته اند: حضرت علی اکبر (س) از وقتی امام حسین(ع) وارد اتاق می شدند به پا می خواستند و تا ایشان اجازه نداده بودند نمی نشستند. این کار ها را می کنند که ایشان می شوند شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم(ص)[4] و این مدالهای افتخار را تصاحب می کنند و از همه گوی سبقت را می ربایند.موفق باشید شما هم دعا کنید تا همه مان در این وظیفه احترام به والدین خود سرفراز بیرون بیاییم.


[/HR][1] مستدرک کتاب نکاح باب75.

[2] اصول کافی ج2 ص129.

[3] . سوره اسراء آیه 23

[4] . اللهوف ص15.

موضوع قفل شده است