نماز بجای اموات

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نماز بجای اموات

با سلام
می خوام بدونم برای چی در اسلام امده که یا برای امواتی که نماز قضا دارن نماز بخونید یا پول بدبد کسی دیگر برایش بخواند.
با تشکر.

کارشناس بحث : اندیشمند

آقايون / خانما
يه نفر تحويل بگيره:geryeh:

[="indigo"]به نام مهربانترین مهربانان [/]

[="blue"]با عرض سلام و ادب[/]

[="green"]هر شخصی می بایست تا در قید این دنیا است تکالیفش را به خوبی و درستی انجام دهد ، و نباید به امید این باشد که وقتی وفات کرد ، دیگران بجایش انجام دهند ، اول اینکه تکالیف برای رشد و ارتقای خود ما می باشد ، مدرسه را در نظر بگیریم ، معلم برای رشد دانش آموزان به آنها تکالیف می دهد عده ای آن را انجام میدهند و بعضی ها هم بجای آنکه خودشان با انجام تکالیف رشد نمایند ، پدر ، مادر ، دوست و یا هر کسی دیگر بجای آنها تکالیفشان را انجام می دهند در این حال تکالیف انجام شده است اما آیا با انجام آن ها ، خود دانش آموز تنبل هم رشد نموده است ؟ خیر !

دوم اینکه بعد از وفات ما از کجا دیگران ، تکالیف را انجام می دهند و اگر هم انجام دهند آیا به خوبی انجام می دهند و آیا مورد مقبول حضرت حق قرار می گیرد یا خیر ...

این سخنان بدین معنا نیست که پس آشنایان فرد که هنوز در رحم دنیا هستند ، از انجام تکالیف فرد به نیابتش دست بکشند ، بلکه منظور این است که ما تا خود در قید حیات دنیا هستیم باید بفکر چاره باشیم وگرنه بیچاره ایم ، ممکن است خداوند مهربان نماز هایی که به نیابت فرد وفات یافته خوانده می شود را قبول کند و یا قبول نکند که این مربوط به علم و حکمت اوست نه غیرش ، و اگر مقبول حضرت حق افتد به چه میزان بالا می رود آیا به همان میزانی که اگر خود فرد انجام می داد بالا می رود یا خیر ، آیا بهتر نیست که نگذاریم کارمان به اینجا بکشد .

انسان در دنیا یک صورت دارد و نوعی می یاشد ولی در برزخ به حالت جنسی می باشد یعنی دارای صورت هاست .

در دنیا ظاهر افراد معلوم است و آن هم نوعیست و یک صورت ، ولی باطنش به جز برای اهل دل ( به اذن خدا ) برای اکثر مردم و حتی خودش مخفیست .

ولی در برزخ تمامی افکار ، گفتار و کردار ما تبدیل به صورت ها می گردد ، به عنوان مثال کسی که تند خوست و زود از کوره در می رود ، این رفتار که در او ملکه شده یعنی جزئی از خصوصیات وی است و با او خو گرفته است به احتمال زیاد به صورت سگی صورت می پذیرد و یا هر حیوان درنده خوی دیگری که بستگی به نوع و شدت آن دارد .

حیوانات در این دنیا تمثلات یکسری از خصوصیات بعضی ها می باشند مثلاً خوک تمثلی از انسانی حریص است و روباه تمثلی از انسانی حیله گر ، و بسیار موارد دیگر ...

چه بسا فردی از نظر علمی دارای بالایی باشد اما خصویتی ناشایست داشته باشد که اگر آن ر اصلاح نکند بنا به همان نوع خصوصیت ، در عالم برزخ صورتی می پذیرد .

نتنها گفتار و کردار ، بلکه نیات ما هم بر شکل گیری صُوَر ما تاثیر گذارند همانطور که اعمال به نیات آن ها مربوط است .

بدانیم تمامی ملکه های ما یعنی پندار و گفتار و کردار ما که جزئی از خصوصیات ما شده اند در عالم برزخ قرین و همنشین ما خواهند بود آیا دوست داریم که همنشین ها ما زیبا و زیبا تر باشند یا زشت و درنده تر !

به قول جناب مولوی :

[="darkred"]ای دریده پوستین یوسفان

گرگ برخیزی از این خواب گران

گشته گرگان یک به یک خوهای تو

می درانند از غضب اعضای تو

این سخنهای چو مار و کژدمت

مار و کژدم می شوند گیرند دمت[/]

می دانیم که هر انسانی که جان خودش را از دست بدهد فوت نمی کند بلکه وفات می یابد ، فوت یعنی نیست و نابود شدن و وفات یعنی چیزی را به تمامه گرفتن و هر انسانی هنگام ارتحال ، جانش به تمامه گرفته می شود و از این عالم رحلت می کند یا به بیان دیگر کوچ می کند ، و آیا برای همین کوچ های دنیوی خویش کلی آذوقه و توشه نیاز نداریم ، حال چه رسد به این کوچ عظیم پس هر انسان مومن و عاقلی می کوشد برای این کوچ که به سوی زندگی ابدی است بهترین و سالم ترین توشه ها را مهیا کند .

ما برای قرب به سوی خدا ، نیاز به توشه داریم و هرچه توشه ی ما بهتر باشد زودتر و بیشتر به خدا نزدیک تر می شویم ، نماز ، روزه ، زکات و هر کار خیری در برزخ به صورتی متمثل می شود و هر کدام که خالص تر باشد یاریش برای ما به اذن خداوند عزیز ، قوی تر و بهتر است و ما را سریعتر و بهتر به سوی خدا نزدیک تر می کند ( خدا ورای جا و مکان است ) ، ما برای قرب به سوی خدا به نماز ، روزه ، زکات ، انفاق و خوش خلقی و ... ، دوری و بیزاری از زشتی ها و ... داریم .

در هر کدامیک از مواردی که بر ما انجام و همچنین دوری از آن واجب شده است ، کوتاهی و غفلت کنیم در سیر ما به سوی حق موانع و مشکلاتی در عوالم دیگر پیش می آید ، غفلت ها به صورت موانع و زشتی ها برایمان متمثل می شوند و قرین و همنشین ما هستند ، همانطور که در این دنیا با ما بوده اند و با توبه و انجام نیکی ها آن ها را برطرف و دور نکرده بودیم ، و این موانع می تواند به اشکال وحشتناک و یا پرتگاه ها و یا هر صورتی دیگر متمثل شود که بستگی به نوع و شدت اعمال زشت و غفلت ها دارد که کیفیتش مخصوص آنجا است نه آنطور که ما اکنون با ذهنمان متصور می شویم ، حال کسی که نماز را به درستی ادا نکرده است و نسبت به این امر دچار غفلت شده است و برای سیر خویش نیاز به نماز مقبول حق قرار گرفته دارد ، آنجا دچار مشکلاتی می شوند و رنج و ناراحتی می بیند و کسانیکه به عنوام مثال برایش نماز را بجا میاورند اگر خدا قبول نماید ان شاء الله کمک حالش خواهد بود حال به چه میزان الله اعلم ، و اگر قبول نگردد چه خواهد کرد ! دیگر آنجا پارتی بازی در کار نخواهد بود باید ببیند خدا با او چه خواهد کرد !

پس بکوشیم تمامی اعمال ما به نیت قربة الی الله باشد نه غیر او که در این صورت دانه بر روی سنگ می پاشیم که بادی تند آن را می برد و نابود می کند و اگر برای خدا باشد ، خود او آن را در زمینی خوب و خوش پرورش داده و چندین برابر می کند که " الدنیا مزرعة الاخرة "

مواردی که در مورد نماز عرض شد بدین معنا نبود پس حال ما ، نماز های قضا شده ی وفات یافته را ادا نکنیم ، منظور این است که خودمان به فکر خویش باشیم ، و گرنه نباید از ادای آن به نیابت وفات یافته کوتاهی کنیم شاید خداوند مهربان از روی کرمش قبول نماید . ( و الله اعلم )

حال با توجه به مواردی که بیان شد ، چه نیکوست برای اموات به نیت رضای خدا و قرب به سوی او ، هدایایی بفرستیم ، می توان قرآن را با دقت و توجه به مفهوم آن و برای قرب به سوی حق تلاوت کرد و ثواب آن را به فلان شخص هدیه نمود ، به نیت قرب به سوی حق درختی کاشت ... نهری روان کرد ... اطعام فقیران نمود ... نهانی و آشکارا انفاق نمود ... نماز مستحبی بر پا داشت در صورتیکه خود شخص روزه واجب قضا شده ندارد که باید به جای آورد روزه ی مستحبی گرفت ... و بسیار موارد دیگر و ثواب آن را به رحلت کرده ها هدیه نمود که هر عملی در برزخ به شکل خاصی تمثل گ
پیدا می کند .

ان شاء الله خدا قبول بفرماید ، نباید از رحمت خداوند ارحم الراحمین در قبال خود و دیگران به طور کل نا امید شد که از رحمت خدا نا امید نمی شوند مگر قومی که کافر هستند و شیطان در آن ها نفوذ کرده است و این شیطان است که به علت نا امیدی از درگاه خداوند مهربان ابلیس نام گرفت .

یا حق

[/]

با سلام
ابتدا لازم میدانم که از وقتی که برای ارسال این پاسخ طولانی گذاشتید تشکر کنم.
اما باید عرض کنم که توضیحات شما در کل این پیام را در بر دارد که "لازم است برای اموات نمازهای قضا را بجا آوریم."
و سوال من این بود که :"چرا باید برای اموات............"
که متاسفانه اصلا پاسخ شما به این موضوع اشاره نکرده بلکه در این خصوص ضد و نقیض است. یعنی با توجه به فرممایش شما :

مخلوق اریایی;269209 نوشت:
اول اینکه تکالیف برای رشد و ارتقای خود ما می باشد
مخلوق اریایی;269210 نوشت:
معلم برای رشد دانش آموزان به آنها تکالیف می دهد عده ای آن را انجام میدهند و بعضی ها هم بجای آنکه خودشان با انجام تکالیف رشد نمایند ، پدر ، مادر ، دوست و یا هر کسی دیگر بجای آنها تکالیفشان را انجام می دهند در این حال تکالیف انجام شده است اما آیا با انجام آن ها ، خود دانش آموز تنبل هم رشد نموده است ؟ خیر !

مخلوق اریایی;269209 نوشت:
دیگر آنجا پارتی بازی در کار نخواهد بود باید ببیند خدا با او چه خواهد کرد !

پس کسی که در این دنیا خودش نماز نخوانده و به رشد و ارتقا نرسیده چگونه نماز ما باعث رشد و کمال کسی میشود که از این جهان با تمام سنن الهی و دنیویش گذر کرده و در عالم دیگری با یک ماهیت دیگر است و به جائی رفته که حالت مکان و زمان برداشت از محصولی را دارد که در این دنیا باید می کاشت.
مثال مدرسه ای که زدید درست بود ولی با توضیحاتتان همخوانی نداشت.
من هم یک مثال عرض میکنم:
فرض کنیم 2 نفر در رستورانی در حال خوردن غذا هستند . اولی یک قاشق میخورد و میگوید بعداً میخورم و دومی یک پرس کامل میخورد.در این رستوران کسی مجاز نیست غذا را از درب رستوران بیرون ببرد.
در همان لحظه برای اولی یک کار ضروری پیش می آید و از رستوران خارج میشود در حالیکه هنوز غذایش را نخورده است .حال اولین نفر غذای او را میخورد و از نظر جسمانی تقویت میشود . چگونه ممکن است غذا را ایشان بخورد و دیگری تقویت بشود؟
کسی که غذا نخورده و بیرون برود برایش ظرفیت انجام کارهای سنگین ایجاد نشده است. حال برای کسی که واجباتش را در دنیا انجام نداده است برایش ظرفیت برخورداری از مواهب بهشتی یا برزخی ایجاد نشده است بلکه آن شخصی که بجای او نماز خوانده در واقع بر ظرفیتش افزوده شده است.
موفق باشید

[="Indigo"]به نام خداوند عزیز و مهربان
[/]

[="Blue"]سلام و درود
[/]

[="Green"]خواهش میکنم آقا حمید عزیز ، بنده از شما مشتکرم بابت اینکه مقداری از وقت شریفتان را متوجه این مسائل کردید .:Gol:

منظور بنده در مورد فردی که اصلاً به این موارد اعتقاد نداشته است و ترک کننده ی نماز بوده است ، نبوده است چون این فرد دلش کور و سخت تر از سنگ بوده است ، زیرا از دل بعضی سنگها چشمه ها می جوشد و جامدات هم تسبیح حضرت حق می گویند ، مثلاً در مراسم تدفین به وفات یافته تلقین می کنند سوالی پیش می آید آیا بر کسی که هیچ گونه اعتقادی به این موارد نداشته و قاصر نبوده بلکه مقصر بوده و کور و گنگ بوده است و دلش بسیار بسته تر از قفل های ظاهری بوده است بعد از وفاتش اینها اثر می کند ! مگر حضرت محمد (ص) نفرموده است : " الدنیا مزرعة الاخرة " ، وقتی کسی هیچ گونه بذری در دلش نکاشته است و زمینش را دچار خسران کرده است که همان سرمایه ی وجودی او بوده است و جزء کافران مقصر بوده است نه جاهلان قاصر ، و در دنیا هیچ گونه رشدی نداشته است چگونه در عوالم بعدی رشدی خواهد داشت که برای تکامل و رشد ، توشه نیاز است ولی او سرمایه وجودیش را دچار خسران کرده است .

اما منظور بنده به کاهلین نماز بوده است که با اینکه نباید کسی اینگونه باشد و خود به فکر خویش باشد ، اما حال چون آن فرد سرمایه وجودیش دچار خسران نشده بلکه ضرر یا ضررهایی دیده است ، می توان قضای موارد واجب را به نیابتشان انجام داد و امید داشت که خدا ان شاء الله موانع و یا لا اقل بعضی موانع را از پیش روی تکاملش بردارد و اینکه عرض کردم خود فرد باید به فکر خود باشد و در ادامه عرض شد باید برایش ادا کنند ، عرض شود که به این دلیل بود که اول ما چه می دانیم افراد بعد از ما انجام می دهند و دوم اینکه بالفرض انجام هم بدهند آیا مورد قبول حضرت حق قرار می گیرد یا خیر ، منظور این بود که خودمان به فکر خویش باشیم و نگذاریم کارمان به اما و اگر و انجام می دهند یا نمی دهند و قبول می شود یا نمی شود بکشد و هنوز هم بر این اعتقاد هستم که نمازی که خود فرد با حضور قلب می خواند ارتقای بسیار بیشتری برای او رقم می زند تا نمازی که بعد از مرگش برایش قضا می کنند و بالفرض مورد قبول خداوند عزیز و مهربان هم قرار بگیرد .

ممنونم از توجه شما اگر نکات مبهمی در مطالب بنده به نظرات می آید ممنون می شوم آ نکات را بیان بفرمایید که اگر قابل تشریح بود ، شرح می دهم و اگر احیاناً خطایی در آن بود ان شاء الله اصلاح می نمایم .

یا حق[/]

مخلوق اریایی;269460 نوشت:
اینکه عرض کردم خود فرد باید به فکر خود باشد و در ادامه عرض شد باید برایش ادا کنند ، عرض شود که به این دلیل بود که اول ما چه می دانیم افراد بعد از ما انجام می دهند و دوم اینکه بالفرض انجام هم بدهند آیا مورد قبول حضرت حق قرار می گیرد یا خیر

با سلام
ببینید قسمت اول فرمایشتان متین که :خود شخص باید واجباتش را انجام دهد ولی قسمت دوم ان را من قبول ندارم که : زندگان به نیابت او بخوانند انشاا... خدا تمام یا قسمتی از آن را قبول کند!
دلایلم را در پیام قبلی عرض کردم.
یک جواب محکم و منطقی می خواهم.
فمن یعمل مثقال ذره خیر یره و من یعمل مثقال ذره شر یره
چطور ذره ای از اعمال ما به کسی برسد که خودش انجام نداده.
یا علی:Gol:

[="Indigo"]به نام حضرت حق[/]

[="Green"]سلام و عرض ادب[/]

[="Blue"]در تامل در قرآن و روایات صحیح که منطبق بر قرآن هستند متوجه میگردیم که اکثر دعاهایی که توصیه شده است فردی نیست ، به عنوان نمونه : خدایا ما را به راه راست هدایت بفرما ...

وقتی در هنگام حیات اشخاص برایشان دعا توصیه شده است و به اذن خدا تاثیر گذارست ، آنگاه چطور به اذن خدا بعد از وفات اثر نداشته باشد چون در هنگام حیات این دنیوی فرد هنوز خودش در قید دنیا هست و می تواند دعا کند و باید هم این کار را انجام دهد اما باز دعای دیگران به اذن خدا درباره ی بسیاری از زندگان در این قید ، اثر می کند آن وقت چرا بعد از وفاتشان اثر نکند .

و دعاهایی که در قرآن است برای تعلیم ما هست و اگر بی اثر بود دیگر فرموده نمیشد اگر طلب آمرزش برای افراد اثر نداشت دیگر چه لزومی به ذکر آن بود حال چه رسد به کارهای خیر عملی به نیابت آنها .[/]

[="DarkGreen"]رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَی وَلِلْمُؤْمِنِینَ یوْمَ یقُومُ الْحِسَابُ

پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا می‌شود، بیامرز!

«الإبراهیم/41»

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ

گفتند: «پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود!»

«الأعراف/23»

قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِأَخِی وَأَدْخِلْنَا فِی رَحْمَتِكَ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

(موسی) گفت: «پروردگارا! من و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمت خود داخل فرما، و تو مهربانترین مهربانانی!»

«الأعراف/151»

وَاكْتُبْ لَنَا فِی هَذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَیكَ قَالَ عَذَابِی أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِینَ یتَّقُونَ وَیؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیاتِنَا یؤْمِنُونَ

و برای ما، در این دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرر فرما؛ چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده‌ایم! «(خداوند در برابر این تقاضا، به موسی) گفت:» مجازاتم را به هر کس بخواهم می‌رسانم؛ و رحمتم همه چیز را فراگرفته؛ و آن را برای آنها که تقوا پیشه کنند، و زکات را بپردازند، و آنها که به آیات ما ایمان می‌آورند، مقرر خواهم داشت!

«الأعراف/156»

رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیا ینَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَیئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ

پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می‌کرد که: «به پروردگار خود، ایمان بیاورید!» و ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و بدیهای ما را بپوشان! و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران!

«آل عمران/193»

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا یوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ

پروردگارا! آنچه را به وسیله پیامبرانت به ما وعده فرمودی، به ما عطا کن! و ما را در روز رستاخیز، رسوا مگردان! زیرا تو هیچ‌گاه از وعده خود، تخلف نمی‌کنی.

«آل عمران/194»

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیانِی صَغِیرًا

و بالهای تواضع خویش را از محبت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو: «پروردگارا! همان‌گونه که آنها مرا در کوچکی تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!»

«الإسراء/24»

ِذْ أَوَى الْفِتْیةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَیئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا

زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برای ما فراهم ساز!»

«الکهف/10»

َقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَیرُ الْمُنْزِلِینَ

و بگو: «پروردگارا! ما را در منزلگاهی پربرکت فرود آر، و تو بهترین فرودآورندگانی!»

«المؤمنون/29»

ِنَّهُ كَانَ فَرِیقٌ مِنْ عِبَادِی یقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَیرُ الرَّاحِمِینَ

(فراموش کرده‌اید) گروهی از بندگانم می‌گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم؛ ما را ببخش و بر ما رحم کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانی!

«المؤمنون/109»

وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا

و کسانی که می‌گویند: «پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، که عذابش سخت و پر دوام است!

«الفرقان/65»

الَّذِینَ یحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیؤْمِنُونَ بِهِ وَیسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَیءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ

فرشتگانی که حاملان عرشند و آنها که گرداگرد آن (طواف می‌کنند) تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند (و می گویند:) پروردگارا! رحمت و علم تو همه چیز را فراگرفته است؛ پس کسانی را که توبه کرده و راه تو را پیروی می‌کنند بیامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار!

«غافر/7»

رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ
پروردگارا! آنها را در باغهای جاویدان بهشت که به آنها وعده فرموده‌ای وارد کن، همچنین از پدران و همسران و فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، که تو توانا و حکیمی!

«غافر/8»

وَقِهِمُ السَّیئَاتِ وَمَنْ تَقِ السَّیئَاتِ یوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

و آنان را از بدیها نگاه دار، و هر کس را که در آن روز از بدیها نگاه داری، مشمول رحمتت ساخته‌ای؛ و این است همان رستگاری عظیم!

«غافر/9»

وَالَّذِینَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ یقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ

(همچنین) کسانی که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار] آمدند و می‌گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!»

«الحشر/10»

رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَی وَلِمَنْ دَخَلَ بَیتِی مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا

پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت میفزا!»

«نوح/28»[/]

[="Blue"]در مفاتیح جنان هم در مورد هدیه به اموات و حتی بزرگان دستوراتی موجود است و از بزرگان هم توصیه شده است و میدانیم بزرگان سخن عبث و بیهوده نگفته و نمی گویند .

در لینک زیر هم توضیحات خوبی موجود است ، می توانید مطالعه بفرمایید :

[/]
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=183594

[="Indigo"]یا حق[/]

[="Indigo"]به نام حضرت حق[/]

[="Green"]سلام و عرض ادب[/]

[="Blue"]در تامل در قرآن و روایات صحیح که منطبق بر قرآن هستند متوجه میگردیم که اکثر دعاهایی که توصیه شده است فردی نیست ، به عنوان نمونه : خدایا ما را به راه راست هدایت بفرما ...

وقتی در هنگام حیات اشخاص برایشان دعا توصیه شده است و به اذن خدا تاثیر گذارست ، آنگاه چطور به اذن خدا بعد از وفات اثر نداشته باشد چون در هنگام حیات این دنیوی فرد هنوز خودش در قید دنیا هست و می تواند دعا کند و باید هم این کار را انجام دهد اما باز دعای دیگران به اذن خدا درباره ی بسیاری از زندگان در این قید ، اثر می کند آن وقت چرا بعد از وفاتشان اثر نکند .

و دعاهایی که در قرآن است برای تعلیم ما هست و اگر بی اثر بود دیگر فرموده نمیشد اگر طلب آمرزش برای افراد اثر نداشت دیگر چه لزومی به ذکر آن بود حال چه رسد به کارهای خیر عملی به نیابت آنها .[/]

[="DarkGreen"]رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَی وَلِلْمُؤْمِنِینَ یوْمَ یقُومُ الْحِسَابُ

پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا می‌شود، بیامرز!

«الإبراهیم/41»

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ

گفتند: «پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود!»

«الأعراف/23»

قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِأَخِی وَأَدْخِلْنَا فِی رَحْمَتِكَ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

(موسی) گفت: «پروردگارا! من و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمت خود داخل فرما، و تو مهربانترین مهربانانی!»

«الأعراف/151»

وَاكْتُبْ لَنَا فِی هَذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَیكَ قَالَ عَذَابِی أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِینَ یتَّقُونَ وَیؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیاتِنَا یؤْمِنُونَ

و برای ما، در این دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرر فرما؛ چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده‌ایم! «(خداوند در برابر این تقاضا، به موسی) گفت:» مجازاتم را به هر کس بخواهم می‌رسانم؛ و رحمتم همه چیز را فراگرفته؛ و آن را برای آنها که تقوا پیشه کنند، و زکات را بپردازند، و آنها که به آیات ما ایمان می‌آورند، مقرر خواهم داشت!

«الأعراف/156»

رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیا ینَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَیئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ

پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می‌کرد که: «به پروردگار خود، ایمان بیاورید!» و ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و بدیهای ما را بپوشان! و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران!

«آل عمران/193»

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا یوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ

پروردگارا! آنچه را به وسیله پیامبرانت به ما وعده فرمودی، به ما عطا کن! و ما را در روز رستاخیز، رسوا مگردان! زیرا تو هیچ‌گاه از وعده خود، تخلف نمی‌کنی.

«آل عمران/194»

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیانِی صَغِیرًا

و بالهای تواضع خویش را از محبت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو: «پروردگارا! همان‌گونه که آنها مرا در کوچکی تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!»

«الإسراء/24»

ِذْ أَوَى الْفِتْیةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَیئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا

زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برای ما فراهم ساز!»

«الکهف/10»

َقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَیرُ الْمُنْزِلِینَ

و بگو: «پروردگارا! ما را در منزلگاهی پربرکت فرود آر، و تو بهترین فرودآورندگانی!»

«المؤمنون/29»

ِنَّهُ كَانَ فَرِیقٌ مِنْ عِبَادِی یقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَیرُ الرَّاحِمِینَ

(فراموش کرده‌اید) گروهی از بندگانم می‌گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم؛ ما را ببخش و بر ما رحم کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانی!

«المؤمنون/109»

وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا

و کسانی که می‌گویند: «پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، که عذابش سخت و پر دوام است!

«الفرقان/65»

الَّذِینَ یحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیؤْمِنُونَ بِهِ وَیسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَیءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ

فرشتگانی که حاملان عرشند و آنها که گرداگرد آن (طواف می‌کنند) تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند (و می گویند:) پروردگارا! رحمت و علم تو همه چیز را فراگرفته است؛ پس کسانی را که توبه کرده و راه تو را پیروی می‌کنند بیامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار!

«غافر/7»

رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ
پروردگارا! آنها را در باغهای جاویدان بهشت که به آنها وعده فرموده‌ای وارد کن، همچنین از پدران و همسران و فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، که تو توانا و حکیمی!

«غافر/8»

وَقِهِمُ السَّیئَاتِ وَمَنْ تَقِ السَّیئَاتِ یوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

و آنان را از بدیها نگاه دار، و هر کس را که در آن روز از بدیها نگاه داری، مشمول رحمتت ساخته‌ای؛ و این است همان رستگاری عظیم!

«غافر/9»

وَالَّذِینَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ یقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ

(همچنین) کسانی که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار] آمدند و می‌گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!»

«الحشر/10»

رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَی وَلِمَنْ دَخَلَ بَیتِی مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا

پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت میفزا!»

«نوح/28»[/]

[="Blue"]در مفاتیح جنان هم در مورد هدیه به اموات و حتی بزرگان دستوراتی موجود است و از بزرگان هم توصیه شده است و میدانیم بزرگان سخن عبث و بیهوده نگفته و نمی گویند .

در لینک زیر هم توضیحات خوبی موجود است ، می توانید مطالعه بفرمایید :

[/]
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=183594

[="Indigo"]یا حق[/]

hamid40;270142 نوشت:
در تامل در قرآن و روایات صحیح که منطبق بر قرآن هستند متوجه میگردیم که اکثر دعاهایی که توصیه شده است فردی نیست ، به عنوان نمونه : خدایا ما را به راه راست هدایت بفرما ...

با سلام و احترام
در خصوص دعا برای مرده یا زنده مشکلی ندارم و برام توجیه دارد.لذا قسمتی که به رنگ سبز نوشته اید کلاً قبول دارم و یک مورد هم کافی بود.
دعا آثار مثبتی دارد که از همه زودتر نصیب دعاکننده میگردد که این یک بحثی دینی و روانشاناسانه دارد که موضوع ای تاپیک نیست.
فقط یک نکته عرض کنم که اکثر ادعیه که شما ذکر کردید نتایج اخروی دارند و عمدتاً در خصوص طلب مغفرت و بخشش خداوند است .
حالا فرض کنیم یه دعای دنیائی بکنیم . مثلا پدری در حق پسرش دعا کند خدایا به او تمکن مالی بده تا مثلاً یه ماشین بخرد . در این هم جای اشکالی نیست . ممکن است دعایش مستجاب گردد و پسر ماشین هم بخرد ولی اینجا باز پسر زنده است و در معرض آزمایش الهی و نتایج اعمالش را در آخرت خواهد دید.....
ولی من هنوز جوابم را نگرفته ام:"چطور کسی که نماز قضا دارد نماز زندگان بجای او واجب است (مثلاً پسر بزرگش و یا اینکه پول بدهیم کسی دیگر بخواند."
پس حتماً در این که دعا برای اموات هر چه هم زیاد باشد جایگزین مثلاً 2 رکعت نماز قضای او نخواهد شد سری هست که آنقدر اهمیت دارد که لازم شده حتی پول بدهیم به کسی دیگر تا آن را بجا آورد ومن دنبال آن پاسخ هستم .
با تشکر

با سلام خدمت شما کاربر گرامی


بسیاری از اعمال انسان ها برای دیگران تاثیر گذار است مانند دعای یک مسلمان برای مسلمان دیگر و شفاعت و... و آیات و روایات نیز موید این مطلب است:


رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَی وَلِلْمُؤْمِنِینَ یوْمَ یقُومُ الْحِسَابُ[1]

پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا می‌شود، بیامرز!


یکی از این موارد خواندن نماز قضای میت است و دلیلی که به خاطر آن نماز قضا بر میت را مورد اشکال قرار می دهید در دعا و شفاعت و...نیز جاری است زیرا در این موارد نیز شخصی دیگر عملی را انجام می دهد ولی بر حال میت تاثیر گذار است در حالیکه شما هم تاثیر آن ها را قبول دارید.



خداوند مهربان است و این گونه الطاف ذره ای از نعمت های خداوند است که شخص با اینکه در زندگی کوتاهی کرده است اما بعد از مرگ نیز راهی برای رسیدن خیر به او باز می باشد مانند دعاها و فاتحه خواندن ما برای اموات .


مرحوم شيخ حر عاملى در كتاب وسائل الشيعه به نقل از امام صادق (علیه السلام) آورده است: راوى حديث گفت: از حضرت صادق(علیه السلام) پرسيدم: می‌توان به جاى مرده نماز خواند؟ حضرت فرمود: بلى، سپس فرمود: ممكن است ميت در سختی باشد و اين عبادتى كه به جاى او انجام مى شود جبران كمبود او را بكند و وى را از نگرانى نجات بدهد.[2]


و نيز در همان كتاب به نقل از امام صادق(علیه السلام) آورده است:


حضرت فرمودند: همان گونه كه زنده‌ها از هديه‌اى كه براى آنها مى برند خوشحال مى شوند، اموات نيز از طلب رحمت و مغفرتى كه براى آنها مى كنند خوشحال مى شوند.[3]


امااینکه می فرمایید با آیه فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ‏- وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شرًّا يَرَهُ‏ : پس هر كس به سنگيني يك ذره عمل خيري كرده باشد آن را مي‏بيند و هر كس به سنگيني يك ذره عمل شري كرده باشد آن را خواهد ديد [4] منافات دارد چنین منافاتی دیده نمی شود زیرا:


الف :به هر حال انسان نتیجه عمل بد خود را خواهد دید و تفاوت است بین انسانی که نمازهای خود را در این دنیا به جا آورده است و شخصی که کوتاهی کرده است.

اگر ترک نمازها و روزه ها عمدی باشد ، هر چند ثوابی از کارهای انجام شده، به میت می رسد، ولی مسلما میت به دلیل ترک عمدی واجبات خود مواخذه می شود. مگر آن که واقعا توبه کرده و با حال توبه مرده باشد.


ب : نماز و روزه های که از مرده قضا شده است، اگر ترک آن ها عمدی نباشد و میت به دلیل مریضی و یا فراموشی و ... آن را قضا نکرده باشد، گناهی برای آن میت نوشته نشده است ، اعمالی که برای او انجام می شود، ثوابش به او می رسد و مشمول لطف وعنایت خداوند می شود.

بسیاری از نمازهای قضا از روی بیماری بوده است و شخص امکان اینکه نماز خود را قضا کند نداشته است و اینگونه است که بر فرزند پسر بزرگتر واجب می شود که نماز های قضای پدر را بخواند .


در مورد پول دادن نیز چنین نیست که حتما باید پول بدهیم تا نماز بخوانند بلکه فرزند می تواند خودش نماز را بخواند(ودر برخی موارد واجب نیز هست) و یا اینکه شخصی بدون پول بخواند.



موفق باشید




[1] سوره مبارکه ابراهیم :آیه 41

[2] وسائل الشيعة، ج‏8، ص: 278 ، نويسنده: شيخ حر عاملى، محمد بن حسن‏ ، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏ ، مكان چاپ: قم‏ ، سال چاپ: 1409 ق‏ ، نوبت چاپ: اول‏

قال : قلت لابى عبدالله (علیه السلام): يصلى عن الميت ؟ فقال (علیه السلام): نعم حتى انه ليكون فى ضيق فيوسع الله عليه ذلك الضيق ...

[3] همان ، ج‏2، ص: 444 ، ان الميت ليفرح بالترحم عليه والاستغفار له كما يفرح الحى بالهديه تهدى اليه

[4] سوره مبارکه زلزال ، آیه 7 و 8


به نام حضرت حق


سلام و درود



صد البته هیچ چیز نمی تواند جایگزین نماز شود ، و منظور از دعا و انجام خیر به نیابت ( به غیر نماز قضایی که به جای او بجای می آورند ) او جایگزین شدن بجای نماز او نیست و او در هر حال باید پاسخ گوی کاهلی خود باشد ، اینها سر جای خود ، اما در مورد اینکه نماز قضای یک فرد کاهل نماز را به نیابتش انجام می دهند ، یا خداوند قبول میکند یا قبول نمیکند و بخاطر همین عرض کردم نباید فرد بگذارد کار به اینجا ها بکشد ، اما بالفرض خداوند مهربان از روی کرمش قبول فرمود اما منظور بنده از قبول کردن این نیست که بطور کامل جایگزین کاهلی های او می شود و یا اثراتش عین نمازی باشد که اگر خود فرد در زمان حیاتش می خواند بلکه منظور این است چنانچه خداوند رحیم و مهربان ، قبول بفرماید می تواند در رشد فرد کمک حال باشد اما با این حال اگر رشدی نماید نمی رسد به آن سرعت رشدی که اگر خودش می خواند( مگر اینکه در زمان حیاتش توبه کرده باشد و شروع کرده باشد به بجا آوردن قضای آن ها ولی اجل مهلت نداده که تمامی قضا ها را بجا آورد حال امید است ... اما در هر حال همه چیز به حکمت خدا مربوط است چه نیکوست که نگذاریم کارمان به این موارد بکشد ، الله اعلم ) ، ، و منظور فردی نیست که اصلاً به نماز اعتقاد نداشته بلکه کسی که کاهل نماز بوده است و غذا خورده و تکلیفش را انجام داده است اما نه به خوبی ...



اما در مورد واجب شدن بنده عرض نکردم بر تمامی نزدیکان یا خانواده اش واجب می شود بلکه منظور این است که نزدیکان یا آشنایان و یا دوستان ... ، می توانند این محبت را در حقش کنند و امید داشته باشند که خدای مهربان این نماز را قبول بفرماید و قبول یا ردش با خداست ، اما اینکه گفته اند بر پسر بزرگ واجب می شود عرض شود که بنده این را بنا بر احتیاط قبول دارم نه به یقین و می دانم منظور شما چیست چرا امری که بر خود فرد واجب بوده حالا خودش نخوانده پسرش چه تقصیری دارد که بر او واجب شده است و چیزی که واجب شود اگر انجام ندهیم خب باید جواب پس بدهیم ، و این سوالی بجایی هست و در خود ذهن بنده هم این سوال هست اما بنا بر احتیاط قبول دارم و در حال تحقیق هستم مانند شما دوست عزیز ...



ان شاء الله ادامه ی بحث را با کارشناس محترم دنبال می فرمایید


امیدوارم در تمامی مراحل زندگیتان رضای خداوند مهربان را تحصیل بنمایید


موفق تر باشید و سربلند ...


التماس دعا


یا حق

با سلام و تشکر از دوستان عزیز
نظر باینکه این قضیه خیلی ذهن مرا مشغول کرده است مایلم نظر شما را در باره توضیحات ذیل بدانم.
به نظر من تشابهت نماز و انجام واجبات از یک نظر به درس و مدرسه و دانش آموز و معلم صدق کرده و مثال مناسبی است اما ذکر چند نکته لازم است:
اگر والدین بجای فرزند تکالیفش را انجام دهند هرچند که مثلا پسر بیماری سخت داشته و دلیل موجه برای انجام ندادن داشته , معلم متوجه نمی شود و نمره قبولی هم می گیرد ولی این دانش آموز تا ابد نمیتواند آن را جبران کند و همیشه آن ظرفیت از ایشان گرفته شده است (به فرض اینکه در کلاس جبرانی هم شرکت کند باز آن فرصت از دست رفته است زیرا مثلا اگر درس اول را قضا کرده و مادرش تکالیفش را انجام داده و درس اول را در کلاس جبرانی آموخته است خوب باز یک فرصت را از دست داده است زیرا ممکن بود در کلاس جبرانی مثلاً یک علم جدیدی را بیاموزد و رشد کند که این موقعیت از دست او رفته است و غیر قابل جبران است) اگر معلمی از روی آگاهی این را نادیده بگیرد , این نشانه مهربانی و رافت معلم نیست و بلکه نشانه ظلم اوست! اگرچه در این خصوص دانش آموز به خود ظلم کرده است و کس دیگری زیان ندیده (اگرچه مقداری از حق الناس یا بیت المال پایمال شده که فعلا با آن کاری نداریم).
اما در خصوص نماز :
فرق ارتباط انجام واجبات , بنده و خدا با مثال درس , دانش آموز و معلم در این است که:
نماز دو بعد اصلی دارد یکی آثار آن بر خود شخص (که آن راحق نفس) مینامم و دیگری حق الله .
اگر کسی حق نفس را به هر دلیل موجه یا غیر موجه پایمال نماید آن حق و ظرفیت حاصله از آن که همان رشد بنده میباشد دیگر غیر قابل دستیابی است و در هر صورت از ایشان فوت شده است و حالا اگر پس از فوت ایشان دیگران قضا هم نمایند و خداوند بخواهد آثار آن را به روح مرده بدهد این یک نشدنی است زیرا آن بنده ظرفیت استفاده از آن مواهب اضافی را در خود ایجاد نکرده است .مثل کسی که دبیرستان نرفته وارد دانشگاه شود و در کلاس بهترین استاد حاضر گردد و در حالیکه دیگران از بیانات استاد لذت می برند او حوصله اش سر می رود و رنج میکشد.
اما حق الله در نماز قابل قضا کردن توسط زندگان به نیت مردگان است که آنهم شاید جزو سنت الهی بوده و باید قضا گردد.
و من الله توفیق.

با سلام خدمت شما و عرض ادب



انسان با انجام ندادن تکالیف در حق خود ظلم و جفا کرده است و در توضیحات هم ذکر شد بین انسانی که در این دنیا دستورات الهی را اطاعت کرده و بین شخصی که کوتاهی کرده تفاوت است و باید برای کوتاهی خود پاسخگو باشد ولی اگر انجام ندادن تکالیف نه به خاطر کوتاهی بلکه به دلیل دیگری مانند بیماری و ... باشد جای جبران باقی است.


بعد از مرگ راه تکامل بسته نیست البته تکامل عملی به این معنا که انسان در عالم برزخ با انجام واجبات و ترک محرمات به تکاملی بالاتر دست یابد امکان پذیر نیست؛ چرا که عالم برزخ عالم تکلیف نبوده و شرایط و قوانین و احکام عالم برزخ با عالم دنیا متفاوت است. بنابراین، اگر از تکامل برزخی بحث می شود منظور تکامل علمی است که در برخی روایات هم به آن تصریح شده است.


حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) به مردی فرمودند: آیا بقای در دنیا را دوست داری؟ آن شخص که از تربیت شدگان مکتب امامت بود، عرض کرد: آری آن حضرت پرسیدند: چرا؟ عرض کرد: برای آن که به قرائت سوره محبوب خود، "قل هو الله أحد" بپردازم.

امام کاظم (علیه السلام) پس از لحظه ای سکوت فرمودند: اگر از شیعیان ما، کسی قرآن را به خوبی فرا نگرفته باشد (چون به حقیقت آن ایمان دارد) در جهان برزخ، قرآن به او تعلیم داده می شود تا خدای سبحان با معرفت قرآن بر درجات او بیفزاید؛ زیرا درجات قرآن به اندازه آیات قرآن است. به قاری گفته می شود: بخوان و بالا برو. او نیز می خواند و بالا می رود.[1]


آنچه از باقیات الصالحات و … هم که عاید روح مرده می شود، از باب اعمال برزخی نبوده، بلکه آثار اعمالی است که در دنیا انجام داده و ثمرۀ آن بعدها ظاهر شده است.

همان طور که انسان در عالم خواب با کابوسی بد زجر می‌کشد و با خوابی خوب شاد می‌گردد، برزخیان نیز در عالم برزخ یا در عذاب و یا در راحتی به سر می‌برند. برخی از اعمال؛ مانند سبک شمردن نماز و یاری نکردن مظلومان و … سبب عذاب برزخی می‌شود. همچنین برخی از اعمال مانند؛ شهادت در راه خدا و تبلیغ دین و آگاه نمودن مردم نیز سبب رفاه و سعادت برزخی می‌شود.[2]

[1] الكافي (ط - دارالحديث)، ج‏4،ص:611 ،نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏ ، تاريخ وفات مؤلف: 329 ق‏ ، محقق / مصحح: دارالحديث‏ ، ناشر: دار الحديث‏ ، مكان چاپ: قم‏ ، سال چاپ: ق 1429 ، نوبت چاپ: اول‏



[2]برای اطلاع از دیگر گناهانی که سبب عذاب برزخی یا اعمالی که سبب برطرف شدن این عذاب می‌شود ر. ک. به: قرائتی، محسن، اصول عقاید، ص ۵۹۰ – ۵۹۶٫






كتاب‌هايي كه در اين زمينه جنبه علمي و تربيتي بسيار فراوان دارد معرفي مي‌شود:

1. معادشناسي، سيد محمد حسين تهراني، انتشارات حكمت، قم، 1402 ق.

2. معاد در قرآن، آيت الله جوادي آملي، نشر اسراء، قم، 1380.

3. عدل الهي، شهيد مطهري، انتشارات شركت سهامي انتشار، تهران.

4. معاد از نظر روح وجسم، فلسفي، محمد تقي، نشر هيئت نشر معارف اسلامي.

5. دستغيب، سيد عبدالحسين، معاد، انتشارات، رهنما، تهران.

اندیشمند;307411 نوشت:
سلام
استفاده کردیم .
ممنون .
علی یارتون

پرسش:

با سلام
می خوام بدونم برای چی در اسلام امده که یا برای امواتی که نماز قضا دارن نماز بخونید یا پول بدبد کسی دیگر برایش بخواند.کسی که در این دنیا خودش نماز نخوانده و به رشد و ارتقا نرسیده چگونه نماز ما باعث رشد و کمال کسی میشود که از این جهان با تمام سنن الهی و دنیویش گذر کرده و در عالم دیگری با یک ماهیت دیگر است و به جائی رفته که حالت مکان و زمان برداشت از محصولی را دارد که در این دنیا باید می کاشت.
فمن یعمل مثقال ذره خیر یره و من یعمل مثقال ذره شر یره
چطور ذره ای از اعمال ما به کسی برسد که خودش انجام نداده.
با تشکر.

پاسخ:

با سلام خدمت شما

بسیاری از اعمال انسان ها برای دیگران تاثیر گذار است مانند دعای یک مسلمان برای مسلمان دیگر و شفاعت و... و آیات و روایات نیز موید این مطلب است:

رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَی وَلِلْمُؤْمِنِینَ یوْمَ یقُومُ الْحِسَابُ[1]
پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا می‌شود، بیامرز!

یکی از این موارد خواندن نماز قضای میت است و دلیلی که به خاطر آن نماز قضا بر میت را مورد اشکال قرار می دهید در دعا و شفاعت و...نیز جاری است زیرا در این موارد نیز شخصی دیگر عملی را انجام می دهد ولی بر حال میت تاثیر گذار است در حالیکه شما هم تاثیر آن ها را قبول دارید.
خداوند مهربان است و این گونه الطاف ذره ای از نعمت های خداوند است که شخص با اینکه در زندگی کوتاهی کرده است اما بعد از مرگ نیز راهی برای رسیدن خیر به او باز می باشد مانند دعاها و فاتحه خواندن ما برای اموات .

مرحوم شيخ حر عاملى در كتاب وسائل الشيعه به نقل از امام صادق (علیه السلام) آورده است: راوى حديث گفت: از حضرت صادق(علیه السلام) پرسيدم: می‌توان به جاى مرده نماز خواند؟ حضرت فرمود: بلى، سپس فرمود: ممكن است ميت در سختی باشد و اين عبادتى كه به جاى او انجام مى شود جبران كمبود او را بكند و وى را از نگرانى نجات بدهد.[2]

و نيز در همان كتاب به نقل از امام صادق(علیه السلام) آورده است:
حضرت فرمودند: همان گونه كه زنده‌ها از هديه‌اى كه براى آنها مى برند خوشحال مى شوند، اموات نيز از طلب رحمت و مغفرتى كه براى آنها مى كنند خوشحال مى شوند.[3]

امااینکه می فرمایید با آیه فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ‏- وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شرًّا يَرَهُ‏ : پس هر كس به سنگيني يك ذره عمل خيري كرده باشد آن را مي‏بيند و هر كس به سنگيني يك ذره عمل شري كرده باشد آن را خواهد ديد [4] منافات دارد چنین منافاتی دیده نمی شود زیرا:

الف :به هر حال انسان نتیجه عمل بد خود را خواهد دید و تفاوت است بین انسانی که نمازهای خود را در این دنیا به جا آورده است و شخصی که کوتاهی کرده است.
اگر ترک نمازها و روزه ها عمدی باشد ، هر چند ثوابی از کارهای انجام شده، به میت می رسد، ولی مسلما میت به دلیل ترک عمدی واجبات خود مواخذه می شود. مگر آن که واقعا توبه کرده و با حال توبه مرده باشد.

ب : نماز و روزه های که از مرده قضا شده است، اگر ترک آن ها عمدی نباشد و میت به دلیل مریضی و یا فراموشی و ... آن را قضا نکرده باشد، گناهی برای آن میت نوشته نشده است ، اعمالی که برای او انجام می شود، ثوابش به او می رسد و مشمول لطف وعنایت خداوند می شود.بسیاری از نمازهای قضا از روی بیماری بوده است و شخص امکان اینکه نماز خود را قضا کند نداشته است و اینگونه است که بر فرزند پسر بزرگتر واجب می شود که نماز های قضای پدر را بخواند .

در مورد پول دادن نیز چنین نیست که حتما باید پول بدهیم تا نماز بخوانند بلکه فرزند می تواند خودش نماز را بخواند(ودر برخی موارد واجب نیز هست) و یا اینکه شخصی بدون پول بخواند.
بعد از مرگ راه تکامل بسته نیست البته تکامل عملی به این معنا که انسان در عالم برزخ با انجام واجبات و ترک محرمات به تکاملی بالاتر دست یابد امکان پذیر نیست؛ چرا که عالم برزخ عالم تکلیف نبوده و شرایط و قوانین و احکام عالم برزخ با عالم دنیا متفاوت است. بنابراین، اگر از تکامل برزخی بحث می شود منظور تکامل علمی است که در برخی روایات هم به آن تصریح شده است.

حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) به مردی فرمودند: آیا بقای در دنیا را دوست داری؟ آن شخص که از تربیت شدگان مکتب امامت بود، عرض کرد: آری آن حضرت پرسیدند: چرا؟ عرض کرد: برای آن که به قرائت سوره محبوب خود، "قل هو الله أحد" بپردازم.
امام کاظم (علیه السلام) پس از لحظه ای سکوت فرمودند: اگر از شیعیان ما، کسی قرآن را به خوبی فرا نگرفته باشد (چون به حقیقت آن ایمان دارد) در جهان برزخ، قرآن به او تعلیم داده می شود تا خدای سبحان با معرفت قرآن بر درجات او بیفزاید؛ زیرا درجات قرآن به اندازه آیات قرآن است. به قاری گفته می شود: بخوان و بالا برو. او نیز می خواند و بالا می رود.[5]

آنچه از باقیات الصالحات و … هم که عاید روح مرده می شود، از باب اعمال برزخی نبوده، بلکه آثار اعمالی است که در دنیا انجام داده و ثمرۀ آن بعدها ظاهر شده است.
همان طور که انسان در عالم خواب با کابوسی بد زجر می‌کشد و با خوابی خوب شاد می‌گردد، برزخیان نیز در عالم برزخ یا در عذاب و یا در راحتی به سر می‌برند. برخی از اعمال؛ مانند سبک شمردن نماز و یاری نکردن مظلومان و … سبب عذاب برزخی می‌شود. همچنین برخی از اعمال مانند؛ شهادت در راه خدا و تبلیغ دین و آگاه نمودن مردم نیز سبب رفاه و سعادت برزخی می‌شود.[6]

موفق باشید

[1] سوره مبارکه ابراهیم :آیه 41
[2] وسائل الشيعة، ج‏8، ص: 278 ، نويسنده: شيخ حر عاملى، محمد بن حسن‏ ، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏ ، مكان چاپ: قم‏ ، سال چاپ: 1409 ق‏ ، نوبت چاپ: اول‏
قال : قلت لابى عبدالله (علیه السلام): يصلى عن الميت ؟ فقال (علیه السلام): نعم حتى انه ليكون فى ضيق فيوسع الله عليه ذلك الضيق ...
[3] همان ، ج‏2، ص: 444 ، ان الميت ليفرح بالترحم عليه والاستغفار له كما يفرح الحى بالهديه تهدى اليه
[4] سوره مبارکه زلزال ، آیه 7 و 8
[5] الكافي (ط - دارالحديث)، ج‏4،ص:611 ،نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏ ، تاريخ وفات مؤلف: 329 ق‏ ، محقق / مصحح: دارالحديث‏ ، ناشر: دار الحديث‏ ، مكان چاپ: قم‏ ، سال چاپ: ق 1429 ، نوبت چاپ: اول‏
[6]برای اطلاع از دیگر گناهانی که سبب عذاب برزخی یا اعمالی که سبب برطرف شدن این عذاب می‌شود ر. ک. به: قرائتی، محسن، اصول عقاید، ص ۵۹۰ – ۵۹۶٫

كتاب‌هايي كه در اين زمينه جنبه علمي و تربيتي بسيار فراوان دارد معرفي مي‌شود:

1. معادشناسي، سيد محمد حسين تهراني، انتشارات حكمت، قم، 1402 ق.
2. معاد در قرآن، آيت الله جوادي آملي، نشر اسراء، قم، 1380.
3. عدل الهي، شهيد مطهري، انتشارات شركت سهامي انتشار، تهران.
4. معاد از نظر روح وجسم، فلسفي، محمد تقي، نشر هيئت نشر معارف اسلامي.
5. دستغيب، سيد عبدالحسين، معاد، انتشارات، رهنما، تهران.

موضوع قفل شده است