منبع حدیث لا قربة فی النوافل اذا تضروا الفرائض

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
منبع حدیث لا قربة فی النوافل اذا تضروا الفرائض

سلام
منبع ، گوینده و شرح کوتاه حدیث زیر رو میخواستم
لا قربة فی النوافل اذا تضروا الفرائض

ممنونم


کارشناس پاسخگو : مجید

با سلام و دورد بر همكار گرامي مشكاة
اين روايت از وجود مولايمان حضرت امير المومنين علي عليه السلام مي باشد كه در كتاب شريف نهج البلاغه موجود است و اما دو كتاب معروفي كه به اين حديث اشاره كرده اند عبارتند از

1- مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ الرَّضِيُّ فِي نَهْجِ الْبَلَاغَةِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع أَنَّهُ قَالَ لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِض‏
وسائل الشيعة، ج‏4، ص: 287

2- نهج البلاغة قَالَ ع لَا قُرْبَةَ لِلنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِض‏
بحار الأنوار، ج‏84، ص: 31

و همچنين در خود كتاب نهج البلاغه نيز اين حديث موجود است

وَ قَالَ عليه السلام لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِض‏
نهج البلاغة، ص: 413

و اما مضمون روايت اين است زماني نمازهاي نافله مستحبه باعث قرب به درگاه خداوند متعال ميگردند كه باعث خلل در اتيان واجبات نشوند و به عبارت اخري اينكه زماني نوافل داراي ارزش و وسيله تقرب خواهند گرديد كه ضرري براي فرائض (نمازهاي واجب) نگردند
موفق باشيد

سلام
بسیار متشکرم
آیا این حدیث داستان خاصی هم داره؟
منظورم اینه که به چه مناسبتی بیان شده؟ قضیه چی بوده؟

با صلوات بر محمدوآل محمد
با سلام وعرض ادب
با تشکر از دوستان آدرس این روایت را در کتب دیگر و شرحی بر این روایت از ابن میثم خدمت شما عرضه می دارم :
باب النوافل- (مستحبات)
انك ان اشتغلت بفضائل النوافل عن اداء الفرائض فلن يقوم فضل تكسبه بفرض تضيعه
3، 52
اذا اضرت النوافل بالفرائض فارفضوها
3، 124
لاقربة بالنوافل اذا اضرت بالفرائض.
(شرح آقاجمال خوانساری بر غررالحکم،ج7،ص396

[=tahoma][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]اما در نهج البلاغه:حکمت
[/]
[/]


[=tahoma][=&quot]34- امام (ع) فرمود: [/][/]


[=tahoma][=&quot]لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ[/][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]ترجمه[/][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]«مستحبات در صورتى كه به واجبات زيان رساند، موجب تقرّب به خدا نمى‏شود». [/][/]


[=tahoma][=&quot]شرح[/][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]زيان رساندن به واجبات، همان كاستى بعضى اركان و شرايط آنهاست، گاهى انسان به دليل خستگى از كار مستحب و يا به خاطر انجام آن در آينده مرتكب چنان زيانى می گردد. در آنچه باعث ترك واجب گردد، نزديكى به رحمت خدا معنا ندارد، زيرا آن باعث نافرمانى و كيفر مى‏شود، و مخالف با قرب و نزديكى است[/][=&quot].([/][/][=tahoma][=&quot]ترجمه‏ شرح‏ نهج‏ البلاغه(ابن‏ ميثم)، ج 5 ، صفحه‏ ى 446)[/][/]


[=tahoma][=&quot]وحکمت
[/]
[/]

[=tahoma][=&quot]263- امام (ع) فرمود: [/][/]


[=tahoma][=&quot]إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ فَارْفُضُوهَا[/][=&quot][/][/]


[=tahoma][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]ترجمه[/][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]«هرگاه مستحبات به واجبات لطمه بزنند، آنها را ترك كنيد.» [/][/]


[=tahoma][=&quot]شرح[/][=&quot] [/][/]


[=tahoma][=&quot]يعنى: هرگاه مستحبّات باعث اشكال برخى از شرايط واجبات گردند، ترك چنان مستحباتى واجب است، و اين مطلب به طور مشروح گذشت[/][=&quot].([/][/][=tahoma][=&quot]ترجمه‏ شرح ‏نهج‏ البلاغه(ابن ‏ميثم)، ج 5 ، صفحه‏ ى 655)[/][/]


[=tahoma][=&quot]التماس دعا
[/]
[/]

[=tahoma][=&quot][/][/]

موضوع قفل شده است