شهید آیت الله نورالله نجفی اصفهانی

[="Arial"][="DarkOrchid"]

شهادت

حاج آقا نورالله در منزل فشارکی به همراه سیدالعراقین و میر محمد صادق مدرس احمدآبادی برای حرکت به قم جهت اعتراض به قوانین حکومتی رضاخان استخاره نمود خداوند فرمود:«من یخرج من بیته مهاجراً الی الله ثم یدکه الموت فقد وقع اجره علی الله » حاج آقا با شنیدن این آیه سر خود را بر روی عصا گذاشته و بعد از کمی تأمل فرمودند:«کاروان علمای مهاجر به قم به رهبری حاج آقا نورالله به این شهر رسید و بعد از تشکیل جلسه و حمایت مردم درخواستهای خود را که شامل 6 بند از جمله جلوگیری با اصلاح و تعدیل نظام وظیفه، 2-اعزام 5 نفر از علمای طراز اول به مجلس شورای ملی براساس قانون اساسی ، 3 تعیین یک نفر به عنوان ناظر شرعیات در وزارت فرهنگ ، 4-ابقاء و تثبیت محاضر شرع، 5- جلوگیری کامل از ارتکاب مینهات شرعیه بود. علمای تهران و نجف نیز از این قیام حمایت نمودند و دولت پهلوی در روز بیست و یکم آذرماه سال 1306 تعهدنامه ای را خدمت حجج اسلام تقدیم کرد حاج آقا نورالله می دانست که این برکه فریبی بیش نیست لذا قم را ترک نکرد و در غربت و تنهایی مبارزه را ادامه داد تا اینکه بر اثر فعالیت های زیاد بیمار شد. در همین زمان رضاخان دکتر شفاء الدوله را به عیادت او فرستاد و دکتر با تزریق آمپول ایشان را مسموم نمود. آنگاه رضاخان برای فریب مردم گروهی از پزشکان دربار را به منظور معالجه آیت لله نجفی اصفهانی به قم فرستاد. با ورود آنان حاج آقا زمزمه کرد یا رب ارحم ضعف بدنی .... و آرام چشم از جهان فرو بست.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف[/]

[="Arial"][="DarkOrchid"]

در کلام امام (ره)

... گروهی که قیام کردند در مقابل رضاخان، همان روحانیون بودند یک دفعه از تبریز علمای تبریز یک دفعه از خراسان یک دفعه از اصفهان که این همه از دامنه اش زیادتر بود علمای اصفهان آمدند به قم و علمای بلاد هم، اینها متصل شدند و مع الاصف هم قیامهارا شکستند قم هم که قیامتش اساسی تر بود بسیاری از اینها درآمدند بازی دادند اغفال کردند و از قراری که می گفتند در رأس آنها که مرحوم حاج آقا نورالله اصفهانی بود از قراری که می گفتند او را هم مسموم کردند در همان قم فوت شد».
5 خرداد 1359
در جمع روحانیون و دانشجویان

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف [/]

[="Arial"][="DarkOrchid"]

خانه حاج آقا نورالله آن سالها پناهگاه ستمدیدگان بود، او بعد از فوت برادر بزرگوارش در اصفهان بر ضد متفقین قیام کرد. پس از آن به عثمانی رفت در بازگشت باز هم مبارزاتش را از سر گرفت، و بعد از به توپ بستن مجلس، با کمک رجال و میلیون ایل بختیاری را ترغیب نمود تا اصفهان را از دست استبداد و حاکم مستبد آن نجات دهند و بالاخره حاکم اصفهان را اخراج کرد و شخصاً رهبری مشروطه خواهان را در اصفهان پذیرفت. حاج آقا حتی برای لحظه ای هم درنگ نکرد و در تمام مدت علیه ظلم حکومت پهلوی ایستاد. بعد از تحصن علما و طلب در قم اعتراض به عملکرد دولت، تیمورتاش وزیر دربار برای تطمیع حاج آقا ایشان گفت:«ما فقط به شما اهمیت می دهیم و برای بقیه ارزشی قائل نیستیم. حاج آقا به او فرمود:«من حاضر نیستم کوچکترین و کمترین طلبه را هم از مذاکرات محروم کنم». جواب دلیرانه این روحانی بزرگوار پایه های استکبار را شکست و آنها مجبور شدند تعهدنامه ای را امضا کنند و درخواست علماء را بپذیرند.
بعد از این ماجرا مدرس فرمود:«حاج آقا نورالله با این اقدام بزرگترین خدمت را به اسلام انجام داد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف[/]