17 رمضان سالروز دستور امام زمان (عج) برای ساخت بنای اولیه مسجد مقدس جمکران
تب‌های اولیه
بسم الله الرحمن الرحیم
آخرین یادگار پیامبر در روز جمعه 15 شعبان سال 255 هجری قمری قدم به این کره خاکی گذاشتند و 5 سال از حیات مقدسشان در زمان امام حسن عسکری (ع) سپری شد و غیبت صغرای حضرت از همان ابتدای به امامت رسیدن شان در سال 260 هجری قمری (سال شهادت امام حسن عسکری(ع)) آغاز شد.
با وجود اینکه مولا صاحب الزمان (عج) در همان ابتدای غیبت صغری توسط نائب دوم خویش جناب «محمد بن عثمان» امر فرمودند به دعای بسیار برای تعجیل فرج (اکثروا الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم) اما متاسفانه شیعیان توجهی نکرده و در طول غیبت صغری امام خویش را نخواستند، تا اینکه 69 سال گذشت و کار به انتهای زمان مقرر برای غیبت صغری (سال 329 هجری قمری) رسید، در غیبت کبری نیز کسی متنبه نشد و همتی گسترده و همگانی در راستای تعجیل فرج و ظهور به وقوع نپیوست.
مسجد جمکران میعادگاهی برای منتظران حضرت صاحب الزمان(عج)
بعد از گذشت 113 سال از شروع غیبت (صغری و کبری) در سال 373 هجری قمری برای اولین مرتبه وجود مقدس امام عصر (عج) مستقیم و بدون واسطه خودشان دست به کار شدند و در تشرفی در عالم بیداری دستور ساخت مسجد مقدس جمکران را ابلاغ فرمودند تا کعبه ای بنا شود که عاشقی و انتظار را تفسیر کند و در این میان، میعادگاهی برای چشم انتظاران حضرت موعود ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف – شود دلسوختگانی که گردهم آیند تا با نماز و دعا برای فرج ، طواف عشق بجای آورند.
در شب سه شنبه 17 ماه رمضان سال 373 ه.ق «حسن بن مثله جمکرانی» به دستور مولایش فرا خوانده شد و در همین مکان فعلیِ مسجد، حضرت را با جمعی از همراهان ملاقات کرده و دستور بنای مسجد را با تشریفات خاصی دریافت کرد. همچنین حضرت امر فرمودند که مردم به این مکان روی بیاورند و اعمال خاصی نیز برای آن مشخص فرمودند که نتیجه آن توجه مردم به حضرت و درخواست ظهور ایشان است.
نخستین کسی که داستان بنای مسجد جمکران را در کتاب خود آورده، «ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه»، مشهور به « شیخ صدوق» (متوفای 381هجری) است. ایشان، مشروح آن را در کتاب «مونس الحزین فی معرفة الحق و الیقین» درج کرده است.
با توجه به اینکه تأسیس این مسجد در عصر شیخ صدوق واقع شده، و ایشان در قم زندگی می‌کرد، طبعاً همه جزئیات آن را بدون واسطه از حسن بن مثله، و سیّد ابوالحسن الرضا و دیگر شاهدان عینی، شنیده و نقل کرده است.
پیشگویی امیرمؤمنان (ع) از مسجد جمکران
در کتاب «خلاصة البلدان» از کتاب مونس الحزین ـ از تصنیفات شیخ صدوق با سند صحیح و معتبر، از امیرمؤمنان (ع) روایت کرده که خطاب به حذیفه فرمود: «ای پسر یمانی! در اول ظهور، خروج نماید قائم آل محمد (عج) از شهری که آن را قم گویند و مردم را دعوت به حق می‌کند، همة خلائق از شرق و غرب، به آن شهر روی آورند و اسلام، تازه شود... ای پسر یمانی! این زمین مقدس است، از همة لوث‌ها، پاک است... عمارت آن، هفت فرسنگ در هشت فرسنگ باشد. رایت وی بر این کوه سفید بزنند، به نزد دهی کهن، که در جنب مسجد است، و قصری کهن -که قصر مجوس است‌ـ و آن را«جمکران» خوانند. از زیر یک مناره آن مسجد بیرون آید، نزدیک آن جا که آتشخانه گبران بوده...».
از این حدیث شریف، استفاده می‌شود به طوری که «مسجد سهله» در دوران ظهور حضرت بقیة الله، اروحنا فداه، پایگاه آن حضرت خواهد بود، مسجد مقدس جمکران نیز در عصر ظهور، جایگاه خاصّی دارد و پایگاه دیگری برای آن حضرت است.
اما نکته بسیار تاسف بار اینجاست که حتی بعد از اولین دستور منجی بشریت برای ساخت مسجد و توجه مردم به آن، باز هم شیعیان غفلت ورزیده و توجهی به این میعادگاه وصال نکردند! از غفلت و بی خبری جهانیان بالاخص شیعیان قرنها سپری شد و خبری از همت و توجه آنان به ظهور منجی جهان و موعود پیامبران نشد تا جایی که نام و یادش از میان رفت!
توجه گسترده شیعیان با تجدید بنای مسجد جمکران در 42 سال قبل
مولای مهربان عالم و مظهر رحمت الهی 42 سال قبل برای بار دوم لطفش را شامل حال جهانیان کرد و در شب نیمه شعبان 1391 هجری قمری، پس از گذشت 1018 سال برای بیداری بشریت از خواب غفلت در تشرف دیگری در عالم بیداری به یار پاک باخته اش جناب مرحوم «حاج قدرت الله لطیفی نسب» دستور تجدید بنای مسجد را صادر فرمودند که به لطف الهی تحول عظیمی در مکتب تشیع ایجاد کرد.
بعد از طی مقدمات و فراهم شدن شرایط آن در تاریخ 17 ربیع الاول 1392 ه. ق مرحوم حاج آقای لطیفی نسب کلنگ بنای جدید مسجد مقدس جمکران را زدند که با عنایت و مدد مولا صاحب الزمان (عج)آغازی بر توجه عمومی به حضرت گردید، تا آنجا که امروزه به مهمترین پایگاه عاشقان دل سوخته حضرت بقیة الله، ارواحنا فداه تبدیل شده است.
همچنین در طول هفته هزاران نفر و در شب نیمه شعبان میلیون ها نفر به این میعادگاه یار مشرف شده و با امام غایب از دیدگان و حاضر و ناظر خویش رازِ دل می‌گویند و آنان که از شناخت عمیق‌تری برخوردارند از همه حوائج شخصی و دنیایی دست شسته و تنها برای پاین یافتن مشکلات بشریت که فقط با ظهور موعود امم امکان پذیر است، دعا می کنند.
با امید و آرزوی روشن شدن این دنیای تاریک و ظلمانی با قدوم شریف بقیه الله عجل الله تعالی فرجه.