«ایام الله» در نزد مسلمانان و یهودیان

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
«ایام الله» در نزد مسلمانان و یهودیان

طبق قرآن ایام الله نزدیهودیان چه روزی است؟ و نزد ما مسلمانان چه روزی؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد مبشر

با سلام خدمت دوستان گرامی پیشاپیش فرارسیدن ماه محرم را به همه دوستان تسلیت عرض می نمایم

marjanfeyz;251101 نوشت:
طبق قرآن ایام الله نزدیهودیان چه روزی است؟ و نزد ما مسلمانان چه روزی؟



[مراد از" ايام اللَّه" در جمله:" وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ‏"]


احتمالا به خاطر حوادثى است كه در آن ايام مخصوص به وجود آمده و امر خداى تعالى را ظاهر ساخته است، كه در ديگر ايام چنين ظهورى رخ نداده است آن روزها را ایام الله لقب داده اند ، پس به طور مسلم مقصود از ايام خدا، آن زمان‏هايى است كه امر خدا و آيات وحدانيت و سلطنت او ظاهر شده، و يا ظاهر می‏شود، مانند روز مرگ، كه در آن روز سلطنت آخرتى خدا هويدا مى‏گردد، و اسباب دنيوى از سببيت و تاثير می‏افتند، و نيز مانند روز قيامت كه هيچ كس براى ديگرى مالك چيزى نيست و براى كسى كارى نمى‏تواند بكند، و همه امور، تنها به دست خدا است، و نيز مانند ايامى كه قوم نوح و عاد و ثمود در آن ايام به هلاكت رسيدند، چون اين گونه ايام، ايامى هستند كه قهر و غلبه الهى در آن ظاهر گشته، و عزت خدايى، خودنمايى كرده است.


ممكن هم هست ايام ظهور رحمت و نعمت الهى، جزء اين ايام بوده باشد، البته آن ايامى كه نعمتهاى الهى آن چنان ظهورى يافته كه در ديگر ايام به آن روشنى نبوده است، مانند روزى كه حضرت نوح و يارانش از كشتى بيرون آمدند و مشمول سلام و بركات خدا شدند، و روزى كه ابراهيم (ع) از آتش نجات يافت، و امثال اينها، زيرا اينگونه ايام، مانند ايام مذكور ديگر، در حقيقت نسبتى به غير خدا نداشته، بلكه ايام خدا و منسوب به اويند، هم چنان كه ايام امتها و اقوام را به آنها نسبت داده، كه از آن جمله است ايام عرب، مانند" روز ذى قار" و" روز فجار" و" روز بعاث" و امثال اينها.

بحث روايتى [ (رواياتى در بيان مراد از ايام اللَّه)]



شيخ در امالى به سند خود از عبد اللَّه بن عباس و جابر بن عبد اللَّه در حديثى طولانى از رسول خدا (ص) نقل كرده كه فرمود: ايام اللَّه نعمت‏ها و بلاهاى خدا است، و آن مثلات خداوند سبحان است‏ و در تفسير قمى آمده كه امام فرمود: ايام اللَّه سه روز است، روز ظهور قائم (ع) و روز مرگ و روز قيامت‏ مؤلف: مراد در اين روايت هم انگشت ‏گذارى روى بعضى از مصاديق روشن ايام اللَّه است، نه اينكه ايام منحصر به همان سه روز باشد.
و در معانى الاخبار به سند خود از مثنى حناط از ابى جعفر و ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه فرمودند: ايام اللَّه سه روز است: روزى كه قائم ظهور مى‏كند و روز كرة (رجعت) و روز قيامت‏ مؤلف: اين روايت نيز مانند روايت قبليش مى‏باشد، و اختلاف روايات در تعداد مصاديق ايام اللَّه مؤيد گفته ما است كه در بيان آيه گفتيم.

منبع : المیزان فی تفسیر القرآن ج 12 ص 20 الی 25

حاضر
سلام علیکم
«ايّام اللّه» به معناي روزهاي خدا است که در قرآن کریم، دوبار مورد اشاره قرار گرفته است:
1. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسي بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ في ذلِکَ َلآياتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ» [1] ؛ «در حقيقت، موسي را با آيات خود فرستاديم [و به او فرموديم] که قوم خود را از تاريکي‏ها به سوي روشنايي بيرون آور، و روزهاي خدا را به آنان يادآوري کن که قطعاً در اين [يادآوري]، براي هر شکيبايِ سپاسگزاري عبرت‏هاست».
2. «قُلْ لِلَّذينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذينَ لا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِما کانُوا يَکْسِبُونَ» [2] ؛«به کساني که ايمان آورده‏اند، بگو تا از کساني که به روزهاي [پيروزيِ] خدا اميد ندارند در گذرند، تا [خدا هر] گروهي را به [سبب] آنچه مرتکب مي ‏شده‏ اند به مجازات رساند.».
خداوند در آيه نخست به يکي از مأموريت‏هاي بزرگ حضرت موسي (‏عليه السلام) اشاره کرده، مي‏ فرمايد: «تو موظفي که ايّام الهي و روزهاي خدا را به ياد قوم خود بياوري».
مسلماً همه روزها، ايام الهي است؛ همان‏گونه که همه مکان‏ها متعلق به خدا است. اگر نقطه خاصي به نام بَيْتُ اللّه (خانه خدا) ناميده شد، دليل بر ويژگي آن است. همچنين عنوان «اَيّام اللّه» مسلماً اشاره به روزهاي مخصوصي است که امتياز و روشنايي و درخشش فوق العاده‏ اي دارد. به همين جهت مفسران در تفسير آن احتمالات مختلفي داده‏ اند:
برخي گفته ‏اند: اشاره به روزهاي پيروزي پيامبران پيشين و امت‏هاي راستين آنان و روزهايي است که انواع نعمت‏هاي الهي‏ بر اثر شايستگي‏ ها شامل حال‏ آنها است.
عده ‏اي گفته‏ اند: اشاره به روزهايي است که خداوند اقوام سرکش را به زنجير عذاب مي‏ کشيد و طاغوت‏ها را با يک فرمان درو مي‏ کرد!
گروهي نيز اشاره به هر دو قسمت داشته‏اند؛ اما اصولاً نمي‏توان اين تعبير گويا و رسا را محدود ساخت! «ايّام اللّه»، تمام روزهايي است که داراي عظمتي در تاريخ زندگي بشر است. هر روز - که يکي از فرمان‏هاي خدا در آن چنان درخشيده که بقيه امور را تحت‏ الشعاع خود قرار داده - از ايّام اللّه است.
هر روز که فصل تازه‏اي در زندگي انسان‏ها گشوده و درس عبرتي به آنها داده شده است و ظهور و قيام پيامبري در آن بوده و يا طاغوت و فرعون گردن‏کشي در آن به قعر دره نيستي فرستاده شده و خلاصه هر روز که حق و عدالتي بر پا شده و ظلم و بدعتي خاموش گشته است؛ همه آنها از ايّام اللّه است. [3] .
در رواياتي که از ائمه معصومين‏عليهم السلام به ما رسيده «اَيّام اللّه» به روزهاي گوناگوني تفسير شده است: امام باقرعليه السلام فرموده است:
«اَيَّامُ اللّهِ ثَلاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ القائِمُ وَيَوْمُ الکَرَّةِ وَيَوْمُ الْقِيامَةِ» [4] ؛ «ايّام اللّه سه روز است؛ روزي که حضرت قائم‏عليه السلام قيام خواهد کرد و روز بازگشت برخي از مردگان و روز رستاخيز».
البته در پاره‏اي از روايات به جاي «يَومُ الکَرَّةِ»، «يَومُ المَوْتِ» آمده است. [5] روشن است که اين گونه احاديث هرگز دليل بر انحصار نيست؛ بلکه بيان قسمتي از مصداق‏هاي روشن است.

پی نوشت ها:
[1] ابراهيم (14)، آيه 5.
[2] جاثيه (45)، آيه 14.
[3] مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسير نمونه، ج 10، ص 272 - 271.
[4] صدوق، محمد بن علی الخصال، ص 108، ح 75؛ معاني الاخبار، ص 365، ح 1.
[5] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج 13، ص 12.


موضوع قفل شده است