جمع بندی شیطان در غل و زنجیر، پس چرا گناه؟

[="YellowGreen"]سلام به همه دوستان :Gol:

طاعات و عبادات قبول باشه :Gol:

این مطلبیه که من راجع به این موضوع خوندم فکر کنم با خوندنش به پاسخ سوالتون برسید :ok: [/]

[="YellowGreen"]انشاءالله کارشناسان هم بیشتر راهنمایی میکنن [/]

[="DarkGreen"] حتي اگر شيطان به عنوان يک عامل انحراف در مسير زندگي انسان ها اصلا وجود نداشت، باز انسان به عنوان يک موجود صاحب اختيار مي توانست هر راهي را چه خير و سعادت و چه شر و شقاوت انتخاب کند و مبتلا به انواع گناهان و اشتباهات گردد . اين مساله از آيه 30 سوره بقره استفاده مي شود چرا كه وقتي خدا از اراده خود براي خلق انسان خبر مي دهد ،با توجه به قابليت هاي موجود در انسان ملائكه بحث فساد و خونريزي بشر را مطرح مي كنند و اين در حالي هست كه هنوز امر الهي به سجده بر انسان و شروع عداوت و دشمني شيطان (ابليس) صورت نگرفته است.[/]

[="Green"]تنها عامل گرايش انسان به سمت بدي ها و انحرافات و گناه ،شيطان نيست ،بلکه شيطان در نقش محرک و تقويت کننده ميل ها و گرايش هاي نادرست دروني عمل کرده، انسان را به ورطة گناه و انحراف مي اندازد. در واقع شيطان يا همان ابليس تنها نقش تحريك و وسوسه انسان را دارد . وسوسه در فرضي شكل مي گيرد كه نوعي تمايل و گرايش دروني در انسان وجود داشته باشد .[/]

[="DarkGreen"]آنچه که انسان ها را به بدي وا مي دارد ، «نفس اماره» و هواها و هوس ها در وجود انسان است . اگر هم شيطان بخواهد انسان را فريب دهد ، از طريق نفس اماره است . تا آمادگي دروني در انسان به سوي گناه نباشد ، از شيطان کاري ساخته نيست. اين حقيقتي است كه در آيات متعدد قرآن به آن اشاره شده و منشا گناهان و انحرافات در انسان ها را نفس اماره و هواهاي نفساني آن ها برشمرده است .
در سوره يوسف آمده است‌: «وَ مَآ أُبَرِّئُ نَفْسِي‌َّ إِن‌َّ النَّفْس‌َ لاَ َمَّارَة‌ُ بِالسُّوَّءِ إِلآ مَا رَحِم‌َ رَبِّي‌َّ؛(1) هرگز نفس خويش را تبرئه نمي‌کنم‌؛ نفس‌، بسيار انسان را به بدي‌ها فرمان مي‌دهد، مگر اين که لطف و رحمتي از جانب خداوند، نصيب انسان گردد».[/]

[="DarkOliveGreen"]اصولا از ديدگاه قرآن بزرگ‌ترين خطري که انسان را تهديد مي‌کند، نفس اماره است‌، تا آن جا که ممکن است انسان آن را معبود و خداي خود قرار دهد. «أَفَرَءَيت‌َ مَن‌ِ اتَّخَذَ إِلَـَهَه‌ ُهَوَيه‌؛(4) آيا ديدي کسي که معبود خود را هوي و هوس خويش قرار داده بود».[/]

[="SeaGreen"]البته نبايد فراموش كرد كه از مرحله وجود تمايلات دروني تا تحقق خارجي عمل فاصله بسياري است . نقش وسوسه و مقدمه چيني هاي شيطان در اين مسير بسيار جدي است . اين امر به عنوان بخش مهمي از علت بروز گناه و خطا مطرح است ؛ در نتيجه حذف اين وسوسه ها و ممانعت ازتلاش مستقيم شيطان در مسير رفتارهاي بشر در كاهش دادن گناهان و اشتباهات بشري بسيار موثر است ، امري كه در ماه رمضان به وضوح مشاهده مي شود . حجم گناهان در اين ماه به شدت كاهش مي يابد .چرا كه خداوند اين ماه را مبارك و نوراني قرار داده و اين مساله محدوده فعاليت تاريكي ها را كم مي كند[/].
[="DarkOliveGreen"]تاثير وسوسه ها و مقدمه چيني هاي خارجي در آن حد نيست که اگر شيطان نبود ،انسان هيچ‌گاه ميل به گناه و خطا و انحراف پيدا نمي‌کرد و با فقدان وساوس شيطاني درماه رمضان يا هر وقت ديگر، ديگر ميل و زمينه گناه در انسان نباشد و انسان دست به گناه نزند .[/]

[="Teal"]متن کامل پاسخو میتونید در لینک زیر ببینید [/]

منبع : سایت پاسخگو

سلام

شیطان در غل و زنجیر هست اما گناهان ما از روی عادت باقی مانده از ماه های قبل هست!

مثل اینکه ماشینی که ترمز بریده و با سرعت داره به سمت دره میره اما رانندش متوجه میشه و دیگه گاز نمیده یا اینکه ماشینش و خاموش میکنه اما دلیل نمیشه ماشینش همون جا متوقف بشه!

[="Tahoma"][="Black"]لا حول و لا قوة الا بالله

نفس اماره از 100 تا شیطون بدتره
برای همین هم جهاد با نفس جهاد اکبر هست

باسلام

جمع بندی: شیطان در غل وزنجیر، پس گناه چرا؟
سوال: شیطان در ماه رمضان در غل وزنجیر است، پس چرا بازهم برخی گناه می کنند؟
جواب: شیطان در وسوسه انسان نقش محرک را داردوبا استفاده از ضعف معنوی انسان وتمایلات او به لذات ومفاسد اورا اغواءمی کند وبا توجه به حدیث رسول اکرم (ص)این شیاطین در ماه رمضان توسط ملائکه مراقبت می شوند ونمی توانند انسانها را گمراه کنند.

وَ قَالَ عَلِيٌّ ع‏ لَمَّا حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ‏ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا النَّاسُ كَفَاكُمُ اللَّهُ عَدُوَّكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ قَالَ‏ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ‏ وَ وَعَدَكُمُ الْإِجَابَةَ أَلَا وَ قَدْ وَكَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِكُلِّ شَيْطَانٍ‏ مَرِيدٍ سَبْعِينَ مِنْ مَلَائِكَتِهِ فَلَيْسَ بِمَحْلُولٍ حَتَّى يَنْقَضِيَ شَهْرُكُمْ [1]
علىّ عليه السّلام فرمود: چون ماه رمضان‏ فرا رسيد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بپاخاست، و آنگاه خدا را حمد و ثنا گفت، سپس فرمود: ايا اى مردمان، خدا شرّ دشمنانتان از جنّ و انس را از شما بازداشت، و فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم» و او شما را وعده اجابت داد، الا كه خداى عزّ و جلّ بر هر شيطان‏ سركشى هفتاد فرشته از فرشتگانش را گمارده است، و از اين رو آن شيطان از بند مراقبت آن فرشتگان رها نمى‏شود تا اين ماه شما سپرى شود.
اما انسان در این ماه به دو طریق وسوسه می شودوبه کارهای بد کشیده می شود:

1-وسوسه نفس: نفس انسانی امر کننده ودعوت کنده به بدی هاست، همانطور که حضرت یوسف فرمود:
وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي‏ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحيمٌ،[2]...همانا نفس انسانی امر کننده به بدی هاست...
واز طرف دیگر بزرگترین دشمن انسان نفس سرکش وتربیت نشده است.
قال صلّى اللّه عليه و آله:و لكنّ أعدى عدوّك نفسك‏ التي بين جنبيك‏ [3]

2-خاطرات قبلی :انسان گناهان وکارهایی انجام می دهد که بعدا در حالت عادی یا در حال نماز وروزه به ذهن او خطور می کندوباز اورا وسوسه می کنند لذا برای اینکه انسان در حال نماز یا روزه به فکر گناه نیفتد باید ازهمیشه مواظب اعمال ورفتار خود باشد و همیشه کارهای خوب انجام دهد تا خاطرات خوب به ذهنش خطور کند.
بنابراین خداوند یکی از عوامل اصلی تحریک انسان بر انجام گناه را در ماه مبارک بر می دارد. تا بندگان با فراغ بال بیشتری به تمرین بندگی بپردازند. اما وقتی نفس انسانی آنقدر جری وبی پروا شده که از شیطان هم جلو زده است. مرتکب گناه ومعصیت خواهد شد.