*··▪▪••●● روزه کودکان در فرهنگ مردم *··▪▪••●●
تب‌های اولیه
بلند شدن در سحر و نشستن پای سفره سحری برای بچه ها بسیار شیرین و دوست داشتنی است. روزه این کودکان اغلب تا ظهر ادامه می یابد. ساعتی به ظهر مانده والدین کودک به صورت و چشمان کودک دقیق می شوند تا ببینند آیا قادر به تمام کردن روزه هست یا نه . در صورتی که ضعفی در او ببینند یا به قول یزدیهـا مشــاهـــده کننــد : " چشمهایش کله ملق می زند " می کوشند فرزندشان را راضی کنند روزه اش را بخورد و روزه " پیوندی " بگیرد. روزه پیوندی اصطلاحی است که به دو نصف روز، روزه بچه ها می گویند و ÷درو مادر بهفرزندشان می گویند : " خداوند دو نصف روز روزه شمــا را به هم پیوند می زند و یک روز حساب می کند."
والدین کودک عقیده دارند ثواب اولین روزه چنین کودکانی به پدر و مادرشان تعلق داد و آنان در مقابل روزه فرزندشان مقداری پول یا اسباب بازی و در روستاها گاو یا زمین و باغی به او می بخشند تا هم ثواب روزه اش را بخرند و هم او را تشویق به گرفتن روزه بکنند.
در فین کاشان به " روزه پیوندی " روزه " گنجشکی " و در بیرجند و تربت حیدریه و تربت جام روزه "چقوکی " می گویند.
در کاشان بچه هایی که بالغ نشده اند روزه گنجشکی می گیرند و جوانانی که اولین روزه واجبشان را می گیرند – دختران نه سال و پسران پانزده سال – در اولین روز ماه رمضان هنگام افطار از والدینشان می خواهند هدیه ای به آنها بدهند تا افطار کنند و می گویند اگر هدیه ای ندهید همان طور تشنه و گرسنه خواهیم ماند و به این وسیله هدیه ای از پدر و مادرشان دریافت می کنند. در دانسفان رامنـد قـزویـن نیـز کـودکـان کمتـر از پانزده سال نصف روز روزه می گیرند و پدر و مادر به آنها می گویند :"یک تکه پارچه آبی و یک تکه پارچه سفید را با هم گره بزنید و در آب قنات بیندازید تا روزه شما کامل شود."
در جهرم پدر و مادر به فرزند خردسالشان که روزه می گیرد می گویند : " هر روز نصف روز روزه بگیر آخر سر روزه های نصفه را می دهیم استاد ملکی دوز به هم بدوزد و یک ملکی برایت درست کند. " روز عید فطر هم پدر برای فرزندش یک جفت ملکی می خرد و دل او را شاد می کند. اما اگر پدری مقدورش نباشد برای فرزندش هدیه بخرد ، به او می گوید :" درست روزه نگرفتی و نخ هایی که استاد ملکی دوز با آن ملکی (گیــوه) را دوخت پاره شده است. " و با این حرف از ناراحتی فـرزنـدش می کاهد.
در صغاد آباده مادران به فرزندان نابالغشان که روزه می گیرند یک مرغ سیاه و یک خروس سفید که معتقدند شگون دارد هدیه می دهند.
پدران و مادران کازرونی نسبت به روزه گرفتن کودکانشان بسیار مقید می باشند و عقیده دارند اگر فززندانشان را از کودکی به نماز و روزه عادت ندهند در بزرگی مشکل بتوان انتظار داشت که وظایف شرعیشان را به جا آورند و در روز قیامت مورد بازخواست خداوند قرار می گیرند. وقتی می خواهند بدانند بچه ای روزه است یا نه به زبانش نگاه می کنند اگر کمی سفید باشد علامت آن است که چیزی نخورده و روزه دار است. اما اگر زبانش سرخ باشد می گویند :"روزه پس کوزه ای گرفتی " یعنی روزه ات را پشت کوزه آب گرفتی . این اصطلاح را در مورد اشخاص بالغ هم که روزه خواری می کنند به کار می برند.
در سرایان فردوس به کودکان می گویند : "روزه های نصفه شما را به ملائکه می دهیم تا به هم بدوزند ." بچه ها هم تا ظهر روزه می گیرند و ظهر ناهار می خورند و مجددا" تا افطار جز آب چیزی نمی خورند. به بچه ها می گویند آب نمک ندارد و روزه تان باطل نمی شود تا بچه ها از تشنگی ناراحت نشوند. کودکانی که مریض می شوند مادر برای آن که از نگرانی فرزند بکاهد برای هر روز که موفق نشود روزه بگیرد ده سیر گندم به فقیر می دهد و به فرزندش می گوید ملائکه در نامه اعمال او گناهی ثبت نمی کنند.
در روستای قنیرجه گروس دختران هشت ساله و پسران ده ، دوازده ساله را به روزه گرفتن تشویق می کنند و به آنان بره ، بزغاله یا گوساله ماده ای هدیه می کنند. به پسران ممکن است کره اسب ماده نیز بدهند. تمام زاد و ولد حیوان پیشکشی هم به آن پسر یا دخت تعلق می گیرد و دختران هنگامی که عروسی می کنند آنها را با خود به خانه شوهر می برند.
در برد سیر کرمان بچه ای که روزه اولش باشد افطار نمی خورد تا بزرگ خانواده به او " سر روزه ای" بدهد. سر روزه ای هدیه ای است که پدر و مادر در قبال روزه اول به فرزندشان می دهند.
در مشهد تمام بچه ها مخصوصا" دخترها را از هفت سالگی وادار می کنند روزه بگیرند تا به روزه گرفتن عادت کنند و زمانی که روزه بر آنها واجب می شود به زحمت نیفتند. سال اول فرزندشان را تشویق می کنند یک روز روزه "گنجشکی"بگیرد و سال دوم سه روز و به این ترتیب هر سال که می گذرد چند روز به روزه او اضافه می کنند.
(با تشکر از پایگاه اطلاع رسانی سبطین)
روزه داران کوچولوی ماه مبارک رمضان قبول باشه
التماس دعا
مارو هم دعا کنین