یادم تو را فراموش ... قصه دو تا بسیجی (صوتی)

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
یادم تو را فراموش ... قصه دو تا بسیجی (صوتی)

بسم الله الرحمن الرحیم

قصه ی دو تا بسیجی

یه روزی روزگاری
دو تا بچه بسیجی
نمی دونم کجا بود
تو فکه یا دوعیجی

تو فاو یا شلمچه
تو کرخه یا موسیان
مهران یا دهلران
تو تنگه حاجیان

تو اون گلوله باران
کنار هم نشستند
دستا توی پشت هم
با هم جناق شکستند

با هم قرار گذاشتند
قدر هم و بدونن
برای دین بمیرن
برای دین بمونن

با هم قرار گذاشتن
که توی زندگیشون
رفیق باشن و لیکن
اگه یه روز یکی شون

پرید و از قفس رفت
اون یکی کم نیاره
به پای این قرارداد
زندگیشو بذاره

سالها گذشت و امّا
بسیجی های باهوش
نمی ذاشتن که اون عهد
هرگز بشه فراموش

یه روز یکی از اون دو
یه مُهر به اون یکی داد
اون یکی با زرنگی
مُهرو گرفت و گفت « یاد»

روز دیگه اون یکی
رفت و شقایقی چید
بُرد داد به رفیقش
صورت اونو بوسید

گل رو گرفت و گفتش :
بسیجی دست مریزاد
قربون دستت داداش
گل روگرفت و گفت: « یاد »

عکسهای یادگاری
جورابهای مردونه
سربندهای رنگارنگ
انگشتری و شونه

این می داد به اون یکی
اون یکی به این می داد
ولی هر که می گرفت
می خند ید و می گفت « یاد »

هی روزها و هفته ها
از پی هم می گذشت
تا که یک روز صدایی
اینطور پیچید توی دشت

یکی نعره می کشید :
« عراقیها اومدند »
ماسکها تون و بذارین
که شیمیایی زدن

در صندوقو گشود
ماسک خودش بود ولی
ماسک رفیقش نبود
دستشو برد تو صندوق
ماسک گازشو برداشت
پرید روی صورت
دوست قدیمی گذاشت

همسنگر قدیمی
دست اونو گرفتش
هُل داد به سمت خودش
نعره کشید و گفتش :
« چرا می خوای ماسکِ تو
رو صورتم بذاری
بذار که من بپّرم
تو دوتا دختر داری »

ولی اون، اینجوری گفت !
« تو رو به جان امام
حرف منو قبول کن
نگو ماسکو نمی خوام »

زد زیر گریه و گفت :
اسم امام و نبر
ماسکو ، رو صورت بذار
آبرو ما رو بخر
زد زیر گوشش و گفت :
کشکی قسم نخوردم
بچه چرا حالیت نیست ؟
اسم امام رو بردم

اون یکی با گریه گفت :
فقط برای امام !
ولی بدون ، بعد تو
زندگی رو نمی خوام
ماسکو رفیقش گرفت
گازی توی ستگر اومد

وقتی می خواست بپّره
رفیقشو بغل زد
لحظه های آخرین
وقتی می رفتش ازهوش
خند ید وگفت : برادر
« یادم تو را فراموش »

آهای آهای برادر
گوش بده با تو هستم
یادت میاد یه روزی
باهات جناق شکستم ؟
تویی که روزی مرّگیت
توی خونه نشونده
تویی که بعد چند سال
هیچی یادت نمونده

عکسهای یادگاری
جورابهای مردونه
سربندهای رنگارنگ
انگشتری و شونه
هر چی رو بهت میدم
روی زمین میندازی
میگی همش دروغ بود
« یاد » نمیگی می بازی !

زنده ياد «ابوالفضل سپهر»

ببخشید جهت اصلاح لینک فوق پیغام می گذارم.
شاعر این شعر مرحوم ابولفظل سپهر است و اجرای زیبای آن توسط وحید جلیلوند است که به نظر من کارهاش درحد آقای فانی بلکه بهتراست.
درروز های آینده صوتی های دیگری از ایشون رو تو همین صفحه می گذارم.