جمع بندی دل به دل راه داره!
تبهای اولیه
سلام و عرض ادب
به گمانم قابل قبول باشه، باید خودتون به نتیجه این ضرب المثل برسید تا درکش کنید.
به این روایت دقت کنید.
حسن بن جهم میگوید: به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام عرض کردم: ما را از دعا فراموش نفرمایید.
فرمود: آیا فکر میکنی که تو را از دعا فراموش میکنم؟ آیا تصور تو اینست که من تو را دعا نمیکنم؟
با خودم فکر کردم که این بزرگوار برای شیعیانش دعا میکند، من هم که از شیعیانش هستم، پس برای من دعا میکند. لذا به حضرت عرض کردم: من فکر نمیکنم که شما ما را از دعا فراموش کنید.
فرمود: از کجا فهمیدی که تو را از دعا فراموش نمیکنم؟
عرض کردم: من شیعهی شما هستم، شما هم برای شیعیانتان حتماً دعا میکنید، پس برای من هم دعا میکنید.
حضرت فرمود: آیا راه دیگری به نظرت میرسد که از آن کشف کنی من تو را دعا میکنم؟
گفتم: نه، راه دیگری به نظرم نمیرسد.
حضرت فرمود: هر وقت خواستی بفهمی که من درباره ی تو چگونه هستم، نگاه کن به وضع خودت، ببین من در دل تو چگونه ام. به دل خودت مراجعه کن! ببین وضع من در دل تو چگونه است؟ از آن کشف کن که وضع تو هم در دل من به همان کیفیت است. یعنی اگر تو به من محبت میورزی، بدان که من هم به تو محبت میورزم. اگر من را دعا میکنی، بدان که من هم تو را دعا میکنم.
دل بی حساب و کتاب کاری نمیکنه، به قول آقای پناهیان، دل موجود عجیبیه!
حضرت فرمود: هر وقت خواستی بفهمی که من درباره ی تو چگونه هستم، نگاه کن به وضع خودت، ببین من در دل تو چگونه ام. به دل خودت مراجعه کن! ببین وضع من در دل تو چگونه است؟ از آن کشف کن که وضع تو هم در دل من به همان کیفیت است. یعنی اگر تو به من محبت میورزی، بدان که من هم به تو محبت میورزم. اگر من را دعا میکنی، بدان که من هم تو را دعا میکنم.
پس چرا گاهی اوقات خلاف این ثابت میشه، با تمام وجود به یکی محبت میکنیم ولی طرف بی خیاله بی خیاله
[="Tahoma"][="Blue"]نقل قول نوشته اصلی توسط عرشیان نمایش پست ها
حضرت فرمود: هر وقت خواستی بفهمی که من درباره ی تو چگونه هستم، نگاه کن به وضع خودت، ببین من در دل تو چگونه ام. به دل خودت مراجعه کن! ببین وضع من در دل تو چگونه است؟ از آن کشف کن که وضع تو هم در دل من به همان کیفیت است. یعنی اگر تو به من محبت میورزی، بدان که من هم به تو محبت میورزم. اگر من را دعا میکنی، بدان که من هم تو را دعا میکنم.
پس چرا گاهی اوقات خلاف این ثابت میشه، با تمام وجود به یکی محبت میکنیم ولی طرف بی خیاله بی خیاله
حدیثی که جناب عرشیان به آن اشاره نمودند مربوط به رابطه بین انسان و خداوند و میزان علاقه مندی انسان به خداوند است و این ارتباطی با محبت ما نسبت به دیگران ندارد.[/]
سوال:
جمله ی "دل به دل راه داره" تا چه حد صحت داره؟قابل قبول هست یا نه؟
پاسخ:
با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستان و سروران گرانقدر
ضمن تشكر فراوان از جناب عرشیان به جهت روايت بسيار خوبي كه در تائيد اين حقيقت ارائه فرمودند بايد بگوييم احاديث و روايات متعددي به اين حقيقت اشاره دارد مثلا در حديث قدسي آمده است كه خداوند ميفرمايد: أنا جليس من ذكرنى يعني من همنشينم با كسانى كه مرا ياد كنند و ذكر من گويند.
لازم است اين نكته را هم بگويم كه در حكمت و فلسفه به اثبات رسيده است نفس انسان داراي مراتب متعددي است كه از جمله آنها مرتبه تجرد عقلي است .يكي از احكام مرتبه تجرد عقلي نفس انسان اين است كه فوق زمان و مكان است يعني تماني زمانها و مكانها را در به يك لحظه طي كرده و به صرف يك اراده يا يك توجه قلبي ميتواند سفرها و يا تاثيرات متعدد و فراوان داشته باشد كه از جمله آن تاثيرات و سفرهاي روحاني نفساني فرد، ذكر و توجه قلبي نسبت به افراد گوناگون است
ولذا در مواقعي كه اشتغال نفس به ادراكات مادي كم باشد، يعني فرد در حالت سكوت باشد ميتواند از اين توجه و يادآوري قلبي افراد گوناگون با خبر شود. به تعبير ديگر هرچه نفوس افراد قويتر بوده و كمتر درگير تعلقات و هواهاي نفساني بوده باشد و توجهش به عوالم مافوق بيشتر باشد، زودتر و بهتر و شفافتر ميتواند از توجه قلبي ديگران نسبت به خودش آگاهتر شود و در اين مقام بايد دانست كه هرچه انسان نسبت به مسائل شرعيه و احكام الهي كه اعم از واجبات و محرمات است اهميت بيشتري داده و بدانها بيشتر ملازم باشد، نفس قوت بيشتري يافته و از توجهات و تاثيرات بيشتري برخوردار شده بهتر ميتواند افرادي را كه در قلبشان به او توجه كرده اند مشاهده كند.
لذا اين مطلب كه هر دلي را به دل ديگر راه است، مطلبي برهاني و قابل دفاع در حكمت و فلسفه ميباشد.