معصوم در تیررس شیطان نیست

اگر انسان در حريم عقل ناب به سر بَرد و از دسترس وهم و خيال دور باشد، به مقامى مى رسد كه دست خطا و اشتباه به او نمى رسد، و ديو گناه به او حمله نمى كند، و در نهايت در عرصه عصمت دائمى قرار مى گيرد.

زيرا در حريم عقل ناب، نه شيطان درونى راه دارد و نه شيطان بيرونى. چون تجرّد ابليس مانند وهم و خيال از عقل ناب پايين تر است و هرگز به مقام عقل محض راه نمى يابد.

در دستگاه عقل ناب، نه وهم و خيال به عنوان دزد و راهزن راه مى يابد و نه ابليس به عنوان دزد و راهزن بيرونى به آن وادى مقدس دسترسى دارد.

ابليس در نقطه راهزنى بر سر صراط مستقيم قرار مى گيرد:

( . . . لاََقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ).

( . . . يقيناً بر سر راه راست تو كه رهروانش را به سعادت ابدى مى رساند در كمين آنان خواهم نشست.)

ولى همين ابليس كه با همه قدرت تهديد به گمراه كردن همه انسان ها مى كند، نمى تواند به حريم كسى كه خود عين صراط مستقيم شده، راه يابد. چون خود صراط كه ترسيم قدرت بى نهايتى چون خداست از آسيب وسوسه و دسيسه او مصون است.

براى اهل دل و سالكان كوى دوست و رهروان عارف، ثابت است كه صراط عين سالك و سالك عين صراط است. راه و رهرو يكى است.

شيطان در ابتدا و آغاز صراط كمين كرده نه در وسط و يا مراحل عالى آن. از اين جهت كسانى كه با رياضات شرعى و انجام تكاليف الهى بخش عمده راه مستقيم را طى كرده و به مقام اخلاص رسيده اند; از آسيب و وسوسه او مصون هستند.

( . . . وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ * إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْـمُخْلَصِينَ ).

(. . . من هم يقيناً همه كارهاى زشت را در زمين براى آنان مى آرايم تا ارتكاب زشتى ها براى آنان آسان شود و مسلماً همه را گمراه مى كنم . * مگر آن بندگانت را كه خالص شدگانِ از هر نوع آلودگى ظاهرى و باطنى اند.)

منابع:
اهل بيت عليه السلام (عرشيان فرش نشين)

عرفان اسلامی، جلد11