بغض افراد گناهکار اجتماع

[="Tahoma"][="Navy"]باسلام و عرض ادب
گاهی بی زاری از شخص گنه کار بخاطر گناهی است که انجام می دهد و گاهی کینه های شخصی است، اگر به خاطر خدا و ناراحتی از این که چرا مردم به گناه آلوده شده اند و نگرانی برای عاقبت آنها باشد، اینکه از گناه آنها ناراحت باشیم، بسیار امر پسندیده ای است و لو از اهل و خانواده ما باشند، بلکه این ناراحتی از درجات ایمانی است، چنانکه از امام باقر علیه السلام نقل شده است که می فرمایند:
هر گاه بخواهى بدانى كه خيرى در تو هست، به دلت نگاه كن، اگر اهل طاعت خدا را دوست دارد و گنه‏كاران را دشمن می دارد، در تو خير هست و خدا تو رادوست دارد؛ و اگر اهل طاعت خدا را دشمن می دارد و اهل گناه را دوست دارد، در تو خيرى نيست. و خدا تو را دشمن می دارد و انسان با كسى (محشور می شود) است كه او را دوست دارد.
عَنْهُ عَنِ الْعَرْزَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِيكَ خَيْراً فَانْظُرْ إِلَى قَلْبِكَ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِيَةِ اللَّهِ فَفِيكَ‏ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُحِبُّكَ وَ إِنْ كَانَ يُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ وَ يُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِيَةِ اللَّهِ فَفِيكَ شَرٌّ وَ اللَّهُ يُبْغِضُكَ وَ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ.
(الكافي (ط - دارالحديث) / ج‏3 / ص : 322)
اما این که چگونه با آنها باید برخورد شود، مسلما لبخند زدن و ابراز رضایت از کار آنها، صحیح نیست، اما نحوه برخورد، بستگی به شرایط مختلف دارد، زیرا ممکن است عمل آنها از روی جهل باشد، باید آنها ار ارشاد کرد و راهنمایی نمود، اما اگر به خطای خود واقفند در اینصورت باید نهی از منکر کرد و شرایط و مراحل امر و نهی را رعایت نمود. که طی کردن مراحل آن بستگی به شرایط و ویژگیهای شخص عاصی دارد که در جای خود بحث شده است.[/]