سفله کیست؟
تب‌های اولیه
سوالی که مدتی ذهنم را مشغول کرده اینه که ســفله کسیت؟
افراد سفله چه اخلاقی دارند؟
همان طور که پیامبر اکرم و امیرمونان فرمودند قاتلین ما و انبیا در همین سفله ها هستند!
و اگر خدایی نکرده کسی خودش را جز سفله ها دید، چه گونه میتواند که تزکیه نفس پیدا کنه و با خودسازی از این گروه فاسد و لعین جدا بشه؟
کارشناس بحث : بصیر
[="Tahoma"][="Navy"]سوالی که مدتی ذهنم را مشغول کرده اینه که ســفله کسیت؟
افراد سفله چه اخلاقی دارند؟
همان طور که پیامبر اکرم و امیرمونان فرمودند قاتلین ما و انبیا در همین سفله ها هستند!
باسلام و عرض ادب
سفله در اخبار و روایات چنین معنا شده است:
امام صادق علیه السلام فرمود: بپرهيزيد از آميزش با سفلگان و مردمان پست كه عاقبتش بخير نخواهد بود.
(وسائل الشيعة، ج17، ص: 417)
ابن بابویه قمی در کتاب من لایحضره الفقیه - كه رحمت خدا بر او باد- گويد: در معنى سفله اخبار مختلف است پارهاى گويد: سفله آن كس است كه مواظب حرفهاى خود نيست هر چه بخواهد مىگويد و هر چه در باره او بگويند از آن باك ندارد، پارهاى گويند سفله آن كس است كه طنبور مىنوازد، بعضى از اخبار گويد: سفله آن كس باشد كه نيكى و احسان او را مسرور نكرده، بدى و شرّ نيز او را ناراحت نمىكند.
بعضى اخبار هم گفته سفله شخصى است كه ادّعاى امامت يا امانت دارى مىكند در حالى كه اهلش نيست و اينها همه اوصاف سفله است بعض از آنها يا همه اگر در كسى باشد اجتناب از معاشرت با وى لازم است.
(ابن بابويه، محمد بن على، ترجمه من لا يحضره الفقيه، نشر صدوق - تهران، چاپ: اول، 1367ش. ج4، ص220)
قَالَ ع إِيَّاكُمْ وَ مُخَالَطَةَ السَّفِلَةِ- فَإِنَّهُ لَا يَئُولُ إِلَى خَيْرٍ.
قَالَ مُصَنِّفُ هَذَا الْكِتَابِ رَحِمَهُ اللَّهُ جَاءَتِ الْأَخْبَارُ فِي مَعْنَى السَّفِلَةِ عَلَى وُجُوهٍ فَمِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ هُوَ الَّذِي لَا يُبَالِي مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَهُ وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ يَضْرِبُ بِالطُّنْبُورِ وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ لَمْ يَسُرَّهُ الْإِحْسَانُ وَ لَا تَسُوؤُهُ الْإِسَاءَةُ وَ السَّفِلَةُ مَنِ ادَّعَى الْإِمَامَةَ وَ لَيْسَ لَهَا بِأَهْلٍ وَ هَذِهِ كُلُّهَا أَوْصَافُ السَّفِلَةِ مَنِ اجْتَمَعَ فِيهِ بَعْضُهَا أَوْ جَمِيعُهَا وَجَبَ اجْتِنَابُ مُخَالَطَتِهِ.
قَالَ الصَّدُوقُ جَاءَتِ الْأَخْبَارُ فِي مَعْنَى السَّفِلَةِ عَلَى وُجُوهٍ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ هُوَ الَّذِي لَا يُبَالِي بِمَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ فِيهِ.
22884- 4- وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ يَضْرِبُ بِالطُّنْبُورِ.
22885- 5- وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ لَمْ يَسُرَّهُ الْإِحْسَانُ وَ لَمْ تَسُؤْهُ الْإِسَاءَةُ.
22886- 6- وَ السَّفِلَةُ مَنِ ادَّعَى الْإِمَامَةَ وَ لَيْسَ لَهَا بِأَهْلٍ.
وَ هَذِهِ كُلُّهَا أَوْصَافُ السَّفِلَةِ مَنِ اجْتَمَعَ فِيهِ بَعْضُهَا أَوْ جَمِيعُهَا وَجَبَ اجْتِنَابُ مُخَالَطَتِهِ.
(شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، 30 جلدی، مؤسسة آل البيت عليهم السلام - قم، چاپ: اول، 1409 ق. ج17، ص: 418)
سوالی باز اگر باقی ماند، در خدمت هستم.[/]
بسیار سپاسگذارم. خوب با این تفاسیر یقینا میشه گفت، تمام این تعاریف در افراد جامعه امروز پیدا میشه، دیگه هرکسی حداقل یکی از این عیبها را داره، کمتر کسی پیدا میشه که هیچ کدام از اینا را نداشته باشه، یا حداقل در مردم عادی کوچه و بازاری که اینجوریه. راه چاره چیه؟ مثلا کسی که توی خودش خیانت در امانت میبینه، باید چی کار کنه که که این رفتار زشت از وجودش بیرون بره؛
یقینا نمیشه جواب داد که خوب باید ترک کنه این کار رو! آره باید ترک کنه، اما چه جوری؟ راهش چیه؟
حتما اون دست خودش نیست و نمیخواد این کار را انجام بده، اما ناخواسته،یا بدون تفکر انجام میده...
منظورم را متوجه میشید؟
[="Tahoma"][="Navy"]بسیار سپاسگذارم. خوب با این تفاسیر یقینا میشه گفت، تمام این تعاریف در افراد جامعه امروز پیدا میشه، دیگه هرکسی حداقل یکی از این عیبها را داره، کمتر کسی پیدا میشه که هیچ کدام از اینا را نداشته باشه، یا حداقل در مردم عادی کوچه و بازاری که اینجوریه. راه چاره چیه؟ مثلا کسی که توی خودش خیانت در امانت میبینه، باید چی کار کنه که که این رفتار زشت از وجودش بیرون بره؛
یقینا نمیشه جواب داد که خوب باید ترک کنه این کار رو! آره باید ترک کنه، اما چه جوری؟ راهش چیه؟
حتما اون دست خودش نیست و نمیخواد این کار را انجام بده، اما ناخواسته،یا بدون تفکر انجام میده...
منظورم را متوجه میشید؟
باسلامی مجدد
بله منظور شما را متوجه شدم
اگر خوب دقت شده باشد، هر کسی نمی تواند از جمله سفله باشد، یعنی اینطور نیست که اکثر مردم کوچه و بازار سفله باشند، مخصوصا در اجتماع مسلمانان.
سفله به انسان لاابالی می گویند، یعنی کسی که باکی ندارد چه می کند، ذات او جوری شده که نه تنها خوبی نمی کند، گناهی هم در مقابل او انجام بگیرد، بدش نمی آید، ظلمی به کسی بشود، خونش به جوش نمی آید، لااُبالی شده است،
حتما مردم ما اینطور نیستند.
امثال من و شما هم، اگر از دستمان در برود، خدایی نکرده در امانتی سهل انگاری بکنیم، شامل سفله نمی شویم، چون از خیانت کردن منزجریم و بدمان می آید، اما سفله، همانطور که در حدیث آمد، کسانی اند که اصلا باکی ندارند، خیانت بشود یا نه. همین که از درون نگران هستیم که نکند از خیانتی کرده باشیم، حتما از سفله نیستیم
خداوند از سر تقصیرات ما بگذرد، انشاالله.[/]
باسلامی مجدد
بله منظور شما را متوجه شدم
اگر خوب دقت شده باشد، هر کسی نمی تواند از جمله سفله باشد، یعنی اینطور نیست که اکثر مردم کوچه و بازار سفله باشند، مخصوصا در اجتماع مسلمانان.
سفله به انسان لاابالی می گویند، یعنی کسی که باکی ندارد چه می کند، ذات او جوری شده که نه تنها خوبی نمی کند، گناهی هم در مقابل او انجام بگیرد، بدش نمی آید، ظلمی به کسی بشود، خونش به جوش نمی آید، لااُبالی شده است،
حتما مردم ما اینطور نیستند.
امثال من و شما هم، اگر از دستمان در برود، خدایی نکرده در امانتی سهل انگاری بکنیم، شامل سفله نمی شویم، چون از خیانت کردن منزجریم و بدمان می آید، اما سفله، همانطور که در حدیث آمد، کسانی اند که اصلا باکی ندارند، خیانت بشود یا نه. همین که از درون نگران هستیم که نکند از خیانتی کرده باشیم، حتما از سفله نیستیم
خداوند از سر تقصیرات ما بگذرد، انشاالله.
بله، بسیار ممنونم، دقیقا جواب سوالم را گرفتم و خیالم راحت شد. یک دنیا متشکرم..:Gol:
جمع بندی:
سوالی که مدتی ذهنم را مشغول کرده اینه که ســفله کسیت؟
افراد سفله چه اخلاقی دارند؟
همان طور که پیامبر اکرم و امیرمونان فرمودند قاتلین ما و انبیا در همین سفله ها هستند!
و اگر خدایی نکرده کسی خودش را جز سفله ها دید، چه گونه میتواند که تزکیه نفس پیدا کنه و با خودسازی از این گروه فاسد و لعین جدا بشه؟
سفله در اخبار و روایات چنین معنا شده است:
امام صادق علیه السلام فرمود: بپرهيزيد از آميزش با سفلگان و مردمان پست كه عاقبتش بخير نخواهد بود.[1]
ابن بابویه قمی در کتاب من لایحضره الفقیه - كه رحمت خدا بر او باد- گويد: در معنى سفله اخبار مختلف است پارهاى گويد: سفله آن كس است كه مواظب حرفهاى خود نيست هر چه بخواهد مىگويد و هر چه در باره او بگويند از آن باك ندارد، پارهاى گويند سفله آن كس است كه طنبور مىنوازد، بعضى از اخبار گويد: سفله آن كس باشد كه نيكى و احسان او را مسرور نكرده، بدى و شرّ نيز او را ناراحت نمىكند.
بعضى اخبار هم گفته سفله شخصى است كه ادّعاى امامت يا امانت دارى مىكند در حالى كه اهلش نيست و اينها همه اوصاف سفله است بعض از آنها يا همه اگر در كسى باشد اجتناب از معاشرت با وى لازم است. [2]
قَالَ ع إِيَّاكُمْ وَ مُخَالَطَةَ السَّفِلَةِ- فَإِنَّهُ لَا يَئُولُ إِلَى خَيْرٍ.
قَالَ مُصَنِّفُ هَذَا الْكِتَابِ رَحِمَهُ اللَّهُ جَاءَتِ الْأَخْبَارُ فِي مَعْنَى السَّفِلَةِ عَلَى وُجُوهٍ فَمِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ هُوَ الَّذِي لَا يُبَالِي مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَهُ وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ يَضْرِبُ بِالطُّنْبُورِ وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ لَمْ يَسُرَّهُ الْإِحْسَانُ وَ لَا تَسُوؤُهُ الْإِسَاءَةُ وَ السَّفِلَةُ مَنِ ادَّعَى الْإِمَامَةَ وَ لَيْسَ لَهَا بِأَهْلٍ وَ هَذِهِ كُلُّهَا أَوْصَافُ السَّفِلَةِ مَنِ اجْتَمَعَ فِيهِ بَعْضُهَا أَوْ جَمِيعُهَا وَجَبَ اجْتِنَابُ مُخَالَطَتِهِ.
قَالَ الصَّدُوقُ جَاءَتِ الْأَخْبَارُ فِي مَعْنَى السَّفِلَةِ عَلَى وُجُوهٍ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ هُوَ الَّذِي لَا يُبَالِي بِمَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ فِيهِ.
وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ يَضْرِبُ بِالطُّنْبُورِ.
وَ مِنْهَا أَنَّ السَّفِلَةَ مَنْ لَمْ يَسُرَّهُ الْإِحْسَانُ وَ لَمْ تَسُؤْهُ الْإِسَاءَةُ.
وَ السَّفِلَةُ مَنِ ادَّعَى الْإِمَامَةَ وَ لَيْسَ لَهَا بِأَهْلٍ.
وَ هَذِهِ كُلُّهَا أَوْصَافُ السَّفِلَةِ مَنِ اجْتَمَعَ فِيهِ بَعْضُهَا أَوْ جَمِيعُهَا وَجَبَ اجْتِنَابُ مُخَالَطَتِهِ.[3]
اگر خوب دقت شده باشد، هر کسی نمی تواند از جمله سفله باشد، یعنی اینطور نیست که اکثر مردم کوچه و بازار سفله باشند، مخصوصا در اجتماع مسلمانان.
سفله به انسان لاابالی می گویند، یعنی کسی که باکی ندارد چه می کند، ذات او جوری شده که نه تنها خوبی نمی کند، گناهی هم در مقابل او انجام بگیرد، بدش نمی آید، ظلمی به کسی بشود، خونش به جوش نمی آید، لااُبالی شده است،
حتما مردم ما اینطور نیستند.
امثال من و شما هم، اگر از دستمان در برود، خدایی نکرده در امانتی سهل انگاری بکنیم، شامل سفله نمی شویم، چون از خیانت کردن منزجریم و بدمان می آید، اما سفله، همانطور که در حدیث آمد، کسانی اند که اصلا باکی ندارند، خیانت بشود یا نه. همین که از درون نگران هستیم که نکند از خیانتی کرده باشیم، حتما از سفله نیستیم
خداوند از سر تقصیرات ما بگذرد، انشاالله.
[/HR][1] وسائل الشيعة، ج17، ص: 417.
[2] ابن بابويه، محمد بن على، ترجمه من لا يحضره الفقيه، نشر صدوق - تهران، چاپ: اول، 1367ش. ج4، ص220.
[3] شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، 30 جلدی، مؤسسة آل البيت عليهم السلام - قم، چاپ: اول، 1409 ق. ج17، ص: 418)