سخنرانی الهی قمشه ای در باره ی قرآن و پاکی
تب‌های اولیه
(( به نام پاك ترين پاك ها ))
اگر از اين غوغا ها رها شويم اون صاحب جمال ، حجاب بر مي دارد . با آفرينش موازي شويم و با آفرينش كوك شويم و كوك ما كوك آدم (حضرت آدم) است . دلي كه در آن مشكلات مادي باشد دل نيست ، ده است . قرآن جام شراب هم است و چنين مي نوشيم كه ديگر اسم خودمان هم يادمان نمي آيد . اين آفرينش آنوقت درون مستي است .
كل قرآن در بسم ا... است يعني اين كه من نيستم . خود بسم ا... يك شراب است كه آدم را روشن مي كند اون شراب كه مردم اشتباه گرفته اند شراب نيست .
مي گويند مرگ شما را مي خورد نه ، شما مرگ را مي خوريد اين شماييد كه مرگ را مي چشيد و چشيدن همراه با داخل بردن در دهان است . مرگ يك تجربه است و پيامبر با اين گفته ي خود خيال همه را راحت كرد كه ما از بين نمي رويم و عدم نمي شويم پس جاودانه هستيم . در قرآن آمده كه روزي همينطور زياد مي شود نه كم پس اينقدر سر مال با هم نجنگيد .
شراب انس و دوستي قرآن است . دنبال ايمان برويد همينطور خركي ايمان را قبول نكنيد ، چون آن ايمان مال پدر و مادر شماست . اگر ما با قرآن انس بگيريم خود قرآن مي شويم . اگر پيروان حضرت هستيد برويد به معراج .
اللهم صل علي محمد و آل محمد
كل قرآن در بسم ا... است يعني اين كه من نيستم . خود بسم ا... يك شراب است كه آدم را روشن مي كند اون شراب كه مردم اشتباه گرفته اند شراب نيست .
بسیار قشنگ بود و استفاده کردم:Gol:
:Hedye::Hedye:10 صلوات تقدیم شما شد:Hedye::Hedye:
گوارای وجودتان
البته به نظر بیشتر این توضیحات رو باید در باب عرفان دنبال کرد.همین که فرمودند "بسم الله الرحمن الرحیم" یعنی من نیستم.این سخنی است که فرمایش بسیاری از بزرگان ما این رو تصدیق میفرماید.
به عبارتی شاید اشاره به مقام "فنا فی الله" داشته باشد که عالی ترین لذات را نصیب انسان میکند و لذا اعظم اشربه،و گوارا ترین شراب ها میشود.و با این تعبیر و نام گذاری،یعنی نام گذاری "شراب" بر ادراک و بلکه شهود این مقامات،انتقال لفظ "شراب" بر "شرابی که از انگور گرفته میشود" وجهی ندارد و اصلا "اشتراک لفظی پیش نمی آید".بلکه این نام گذاری بر شراب دنیوی از باب توهمات ذهنی معرفی میشود.چرا که شراب بهشت، شراب است و اصل ؛و شراب اینسویی،نوشیدنی ای است که در مقایسه با بدبختی ها و گرفتاری های اهل دنیا به ظاهر لذت بخش است.کسی که به دنبال ناملایمات زندگی و مال و فرزند و لذت و سفر و رقص و پایکوبی است،شرابی که عقل را از او گرفته و نمیگذارد او بفهمد که چقدر بدبخت است و بفهمد که چقدر این دنیا پر از نا ملایمات است،قطعا برایش لذت بخش است.و این لذت،حاصل از بین بردن سختی ها و ناملایمات نیست.بلکه حاصل عوض کردن صورت مساله است.و آن اینکه مشکلات هست و من نمیفهمم.
اما با شراب حقیقی،آن مست از شراب حقیقی اصلا مشکلی نمیبینید،تضادّی نمیبیند،غمی نمیبیند.و گویی از همیشه بینا تر است و با خود میخواند "هوالاول والاخر و الظاهر و الباطن" و حدیث "هو الذی.." و "انا الحق" بر زبان جاری میکند.
منظور از "بدبختی های و گرفتاری های اهل دنیا" این است که انسان های الهی گرچه مصائب برایشان به ظاهر دشوار است،اما "ان فی خلق السماوات والارض،و اختلاف اللیل و النهار لایات لاولی الباب"،و ایشان سراسر حتی در مصائب آیات خداوند را مشاهده میکنند و بالاتر،به علم شهودی آیات را میچشند و بنابر اصل محکم و استوار "اتحاد عقل و عاقل و معقول" در حکمت متعالیه، آیات الله میشوند و بر مبنای عرفان بگو شراب و قرآن و آسمان و زمین و اختلاف اللیل و النهار میشوند.چرا که فرمود "مَّا فَرَّطْنَا فِي الكِتَابِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ" "ما هيچ چيزى را در كتاب فروگذار نكرده ايم سپس به سوى پروردگارشان محشور خواهند گرديد".پس سراسر به مقدار مشاهدات آیات الله،که قطعاً در لفظ "شئ" داخلند،قرآن میشوند.
و منتقل شو به گفته مولایمان میر المومنین (ع) که
انا نقطة باء بسم الله ، انا جنب الله الذى فرطتم فيه ، و انا القلم و انا اللوح المحفوظ و انا العرش ، و انا الكرسى ، و انا السموات السبع و الارضون . (خطبه برگرفته از کانون گفتمان قرآنی به نقل از منبع،پینوشتها 135)
البته همانطور که عرض شد،این بحث ها در حوزه عرفان و حکمت متعالیه و.... مطرح میشه و جناب الهی قمشه ای هم که بسیار تحت تاثیر بزرگان معرفت و عرفان هستند و خصوصا در ادبیات عرفانی مطالعات فراوانی کرده اند،فرمایشاتشون بر این مبنا باید تفسیر بشه
اگر از اين غوغا ها رها شويم اون صاحب جمال ، حجاب بر مي دارد
با سلام و تشکر از مطالب خوبتان
حجاب بین خالق و مخلوق خود انسان است. لذا این انسان است که باید حجاب را بردارد نه خدای جمیل. حضرت علامه جوادی آملی حفظه الله در مورد حجاب بین خالق و مخلوق می فرماید:
« انسان همواره محفوف و محاط به نعمتهاي خداوندي است و اگر نمي تواند به هم پيوستگي نعمتها را دريابد از آن روست كه او خود را مي بيند وگرنه چيزي بين واحد گسترده نعمت الهي فاصله نيست جز «خود» انسان. همان گونه كه بين خالق و مخلوق هيچ حجابي جز خود خلق نيست: «ليس بينه وبين خلقه حجاب غيرُ خلقه احتجب بغير حجاب محجوب واستتر بغير ستر مستور»[1]. اگر انسان خود را نبيند به هر سوي كه بنگرد جز وجه خدا چيزي نمي بيند: (فأينما تولّوا فثمّ وجه الله)»[2].
موفق باشید:Gol:
[1] بحار، ج3، ص327.
[2]سوره بقره، آيه 115.[تسنيم، جلد 1 - صفحه 427]
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و تشکر از مطالب خوبتان
حجاب بین خالق و مخلوق خود انسان است. لذا این انسان است که باید حجاب را بردارد نه خدای جمیل. حضرت علامه جوادی آملی حفظه الله در مورد حجاب بین خالق و مخلوق می فرماید:
« انسان همواره محفوف و محاط به نعمتهاي خداوندي است و اگر نمي تواند به هم پيوستگي نعمتها را دريابد از آن روست كه او خود را مي بيند وگرنه چيزي بين واحد گسترده نعمت الهي فاصله نيست جز «خود» انسان. همان گونه كه بين خالق و مخلوق هيچ حجابي جز خود خلق نيست: «ليس بينه وبين خلقه حجاب غيرُ خلقه احتجب بغير حجاب محجوب واستتر بغير ستر مستور»[1]. اگر انسان خود را نبيند به هر سوي كه بنگرد جز وجه خدا چيزي نمي بيند: (فأينما تولّوا فثمّ وجه الله)»[2].
موفق باشید:gol:
[1] بحار، ج3، ص327.
[2]سوره بقره، آيه 115.[تسنيم، جلد 1 - صفحه 427]
خیلی از جوابی که دادید سپاسگزارم من فقط سخنرانی استاد الهی قمشه ای را به صورت خلاصه به متن در آوردم